5

"ได้ดิว่าแต่ต้องมีค่าส่งด้วยนะ" มาร์คตอบยัยนั่นแบบนี้หมายความว่าจะไปส่งงั้นเหรอ

"มาร์คอยากได้ค่าจ้างเป็นเงินหรือว่า..." สายตายัยนั่นโคตรจะเชิญชวนทำไมฉันจะดุไม่ออก

"เงินน่ะมีเยอะแล้วขอเป็น....นมร้อนๆ สักแก้วก็พอเพราะเค้าว่ากันว่าดื่มนมก่อนนอนจะทำให้หลับสบาย"

"แต่นมห้องแอนนี่ดื่มแล้วอาจจะไม่ไ่ด้นอนนะคะ"

"อยากรู้ว่าจังว่าจะไม่ไ่ด้นอนจริงรึเปล่า"

"ของแบบนี้ต้องพิสูจน์ค่ะ งั้นตกลงคืนนี้มาร์คไปส่งแอนนี่นะคะ"

ฉันไม่อยากอยุ่ฟังคำตอบของมาร์คหรอกค่ะเพราะฉันมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่ามาร์คไปแน่ๆ แม้ว่าฉันจะไม่อยากให้เขาไปกับใครแต่ก็ไม่เคยคิดที่จะห้ามเพราะไม่ว่าจะยังไงก็คงห้ามเขาได้เพราะไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรไปห้าม ฉันได้แต่ถอนหายใจและพยายามทำใจให้ร่มๆ ก่อนจะเดินไปที่เวทีเพื่อเลือกเพลงที่จะร้องกับนักดนตรีและเพลงที่ฉันเลือกร้องเป็นเพลงแรกก็คือเพลงที่มันโคตรจะเข้ากับบรรยากาศและอารมณ์ของฉันตอนนี้

เสียงปรบมือดังขึ้นหลังจากที่ฉันร้องจบ ระหว่างที่ร้องฉันพยายามส่งสายตาไปหามาร์คเพื่อให้เขารู้ว่าเพลงนี้ฉันร้องเพื่ออะไรหรือร้องเพื่อใคร เขามองมาทางฉันเป็นพักๆ นะแล้วก็หันไปคุยกับยัยนั่นต่อ

ฉันโคตรโล่งใจที่สามารถร้องได้จนจบเพลงโดยไม่สะดุดพราะตอนร้องอารมณ์ของฉันมันไม่คงที่ยังไงล่ะ ฉันเดินลงมาจากเวทีเพื่อจะไปหาน้ำอุ่นๆ ดื่มเพราะคืนนี้ฉันคงต้องร้องคนเดียวยาวๆ ทั้งคืนแต่ก็ดีค่ะเพราะรายได้จากการร้องเพลงมันมากกว่าพนักงานเสิร์ฟ ฉันต้องหาเงินเพื่อจะเอาไปจ่ายค่านั่นนี่จิปาถะที่ทางคณะเก็บแม้ว่าฉันจะได้ทุนเรียนฟรีแต่มันก็ไม่ได้ครอบคลุมค่าใช้จ่ายทั้งหมดมันยังมีส่วนที่ฉันต้องหาเงินมาจ่ายเองซึ่งมันก็แพงสมราคาค่าเทอมที่นี่นั่นแล่ะแต่ดีตรงที่ฉันไม่ได้จ่ายค่าเทอมเองเพราะถ้าฉันต้องจ่ายค่าเทอมเป็นแสนๆ เองฉันคงไม่ได้เรียน