บทย่อ
เพราะความรักคือยาพิษชั้นเลิศ...สุดท้ายเธอจึงถูกแฟนหนุ่มกระทำเยี่ยงสิ่งของไร้ค่า! "ไอ้ชั่วนั่นมันส่งเธอมาให้ฉันแลกกับหนี้ที่ติดค้างฉันอยู่ ไงละ? ซึ้งใจในความรักของมันจนพูดไม่ออกเลยเหรอ" **หมายเหตุ นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องราวที่แต่งขึ้นจากจิตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ห้ามลอกเลียนแบบการกระทำที่ตัวละครในนิยายเรื่องนี้กระทำไม่ว่าจะด้วยประการใดๆทั้งสิ้น! บุคคลที่ปรากฏในนิยายไม่มีอยู่จริง มีการบรรยาถึงฉากการร่วมเพศ ความรุนแรง มีการใช้ภาษาผิดหลักการภาษา มีปมเกี่ยวกับครอบครัว ผู้ใดอ่อนไหวโปรดไตร่ตรองก่อนอ่าน ไม่มีเจตนาดูถูกหรือเหยียดถึงชาติพันธ์ รสนิยม เพศ หรืออาชีพใดๆที่ปรากฏอยู่ในนิยาย !!! โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน !!!
บทนำ
บทนำ
ร่างโปร่งบางแบบสาวเอเชียยืนแข็งทื่ออยู่ตรงหน้าประตูห้องนอน สองตาของเธอจดจ้องไปที่บานประตูที่ถูกเปิดกว้างเอาไว้ราวกับจงใจ
หญิงสาวก้าวช้าๆ เข้าไปใกล้ขึ้นอีกนิด เมื่อสองหูได้ยินเสียงคุ้นหูดังมาจากในห้อง ปาลลิลไม่อยากจะคิดหรอกว่าสิ่งที่เธอจะได้เห็นต่อไปนี้เป็นฉากยอดนิยมในละครที่มักจะเห็นบ่อยๆ หรือไม่ ทว่าเสียงครวญครางของผู้หญิงที่ดังเล็ดลอดออกมานั้นก็ชวนให้เธอคิดเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้เลย...นอกเสียจากเป็นเสียงที่เกิดจากการร่วมกันของคนสองคนที่อยู่ในห้องนอนของเธอกับผู้เป็นสามี
ก่อนที่จะยื่นหน้าเข้าไปดูเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นและเป็นไปในห้องนั้น ปาลลิลลอบสูดลมหายใจเข้าปอดสองสามครั้ง หากว่าทุกอย่างมันเป็นไปตามฉากในละครน้ำเน่าจริงๆ สิ่งที่เธอจะทำย่อมไม่ใช่การร้องห่มร้องไห้หรือตีโพยตีพายใดๆ แต่เป็นการลากชายโฉดหญิงชั่วคู่นั้นมาตบล้างน้ำเอาคืนให้สาแก่ใจ ก่อนจะสะบัดหน้าหนีไปพร้อมกับใบหย่าโดยที่เธอจะไม่สนใจเลยว่าก่อนหน้านี้เธอกับผู้เป็นสามีจะผ่านร้อนผ่านหนาวกันมาแค่ไหนก็ตาม...
ในเมื่อเขายังกล้าหักหลังเธอได้ แล้วทำไมเธอยังต้องแคร์เรื่องที่ผ่านมานั้นเพียงฝ่ายเดียวด้วยล่ะ?
ต่อให้ที่ผ่านมาเธอกับเขาจะรักกันมากก็เถอะ!
ทว่าพอก้าวเข้าไปใกล้จนกระทั่งยื่นใบหน้าเข้าไปดู ปาลลิลกลับต้องขมวดคิ้วมุ่นเข้าหากันเมื่อผู้ชายที่กำลังนัวเนียกับผู้หญิงใต้ร่างด้วยร่างกายเปลือยเปล่านั้นไม่ใช่สามีของเธออย่างที่จินตนาการเอาไว้
“มาแอบดูคนอื่นมีอะไรกันแบบนี้ได้ยังไงฮึ?” เสียงหนึ่งเอ่ยทักขึ้นจากด้านหลัง
“เอ๊ะ?” ปาลลิลยังสะดุ้งตกใจน้อยๆ เพราะไม่คิดว่าจะมีคนมาเห็น ทว่ายังไม่ทันที่เธอจะหันกลับไปมองก็ถูกสวมกอดจากด้านหลังก่อนแล้ว
“หรือว่าเปิ้ลชอบความตื่นเต้น...ชอบแบบเอ้าท์ดอร์เหรอเรา?” เจ้าของอ้อมกอดเอ่ยอย่างหยอกเย้า นึกขำคนตัวเล็กไม่น้อยตั้งแต่เขาเห็นว่าเธอแบบย่องเบาเดินเข้าไปใกล้ๆ ห้องนอนที่ภายในนั้นมีคนของกำลังจัดการธุระบางอย่างอยู่
กับคนที่กล้าคิดจะทำร้ายภรรยาของเขา...มันก็ต้องเจออะไรแบบนี้!
“ถ้าเปิ้ลชอบแบบนั้นพี่จัดให้ได้นะ...ผนังกระจกของโรงแรมเราหนามาก แข็งแรงดี รองรับแรงกระแทกได้ทุกรูปแบบ เปิ้ลเลือกมาสิ ว่าอยากดูวิวแบบไหน วิวเมือง วิวทะเล หรือว่าวิวภูเขา...เลือกได้แล้วพี่จะพาไป แล้วเรามาจัดหนักกันทั้งวันทั้งคืนเลยดีไหม เปิ้ลจะได้ไม่ต้องมาแอบดูคนอื่นเขาทำอะไรแบบนี้อีก”
ร่างสูงพูดไปพร้อมกับกลั้นขำเมื่อเห็นสีหน้าคาดไม่ถึงของคนเป็นภรรยา “แต่พี่ไม่อนุญาตให้มีบุคคลคนที่สามนะ พี่หวง”
“อีกอย่าง...พี่ว่าเราสองคนลีลาเด็ดกว่าคู่นั้นเยอะ แล้วทีหลังไม่ต้องมาแอบดูให้เสียลูกตานะ”
“...”
ปาลลิลหมดคำจะเอ่ย อีกทั้งยังไม่รู้ด้วยว่าจะทำสีหน้ายังไงเมื่ออยู่ดีๆ จากที่เธอคิดว่าจะมาจับผิดสามีที่อาจจะซุกซ่อนผู้หญิงเอาไว้ในบ้าน แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าเธอถูกเขาจับได้เรื่องที่เธอมาแอบดูคนอื่นมีอะไรเสียอย่างนั้น
“ไปเถอะ อย่างอยู่ตรงนี้ต่อเลย...ไปสร้างสวรรค์ของเราบ้างกันดีกว่า” คีรินเอ่ยบอกก่อนจะช้อนอุ้มร่างของภรรยาแล้วเดินออกไปจากตรงนั้นทันที
อันที่จริง...ถ้าเขาโง่กว่านี้หน่อยก็อาจจะถูกผู้หญิงคนในห้องปลุกปล้ำไปแล้วเหมือนกัน แต่โชคดีที่คนอย่างเขา คีริน ไคล์เวเนโซ่ไม่ได้เป็นไอ้งั่งให้คนอื่นเชือดได้ง่ายดายขนาดนั้น...
ยกเว้นกับปาลลิล
เพราะถ้าเป็นเธอ...เขายอมนอนนิ่งให้เธอบีบคั้นได้ตามสบายทุกส่วนเลยล่ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพื้นที่ในส่วนตรงนั้น...