บทที่ 6

วันต่อมา ฉันตัดสินใจโทรหาเจ้เชอรรี่ และบอกแกไปทันทีว่าฉันไม่สะดวกที่จะทำงานที่นั้น ฉันไม่อยากไปเจอผู้ชายสารเลวคนนั้น แกเลยหาคนแทน กว่าฉันจะหาเหตุผลมาอ้างแกได้ก็เหนื่อยอยู่เหมือนกัน ฉันเลยได้ค่าจ้างแค่ สองวัน แต่ยังเหลือค่าเทอมฉันอีกตั้งหลายพัน ฉันเลิกคิดเรื่องนี้และลุกไปอาบน้ำ แต่งตัวไปเรียน

@ มหาวิทยาลัย

“น้ำ ทำไมหน้ามึงดูไม่สดใสเลยอะ กูเห็นมึงทำหน้าอมทุกข์มาสองวันละนะ มีอะไรป่าว” ยัยต้นหลิวมันคงสงเกตุฉันมัง ปกติฉันเป็นคนร่าเริง แต่ตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้น ฉันก็ยังทำใจยอมรับมันยาก ไหนที่ต้องเจอแบบเมื่อคืนอีก มันทำให้ฉันนอนไม่หลับเลยแหล่ะ

“กูมีเรื่องไม่สบายใจ นิดหน่อยนะ”

“เรื่องอะไร” มันถามฉัน

“ไว้กูพร้อมกูจะเล่าให้มึงฟังละกัน”

“มึงคงไม่ได้มีปัญหาอะไรกับยัยแคท ใช่ไหม” มันหันมาถามฉัน

“ไม่เลย กับอิแคทกูปกติดี” ฉันตอบเพื่อนไป

“ก็ตั้งแต่มึงไปทำงานกับมัน เหมือนมึงไม่ค่อยจะพูดกับมันนะ”

“ไม่มี รัยจริง ๆ”

“งั้นเราไปเรียนเถอะ อิแคทไลน์มาหากูวันนี้มันไม่เข้า”

หลังจากเรียนเสร็จฉันก็แยกกับยัยต้นหลิวทันที ฉันลงจากรถเมย์เดินเข้าซอยกลับบ้าน แต่ระหว่างทางมีรถตู้สีดำคันนึ่งมาจอดตรงหน้าฉัน มีผู้ชายสอคนเดินลงมา และเข้ามาจับตัวฉัน ฉันตกใจพยายามสะบัดแขนออก

“ช่วย.... ด้วยค่ะ” ฉันตะโกนให้คนช่วย แต่ตอนนี้ไม่มีใครผ่านมาเลย

“ลากขึ้นรถ”

“เฮ้ย!! ไม่ได้นะ พวกนายเป็นใคร”

“ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็อย่าขัดขืน ทำตามที่ฉันบอกก็พอ” ผู้ชายคนนึงบอกฉัน เขาเป็นใครและมาจับตัวฉันไปทำไม ฉันไม่มีศัตรูที่ไหน ตอนนี้ฉันทั้งตกใจและกลัวไปหมด

“พวกนายจับฉันทำไม ฉันไม่เคยมีศัตรูที่ไหน ปล่อยฉันไม่เถอะนะ ฉันข้อร้อง” ฉันกลัวเขาจริง ๆ

“ไม่ต้องกลัว พวกฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก แค่จะพาไปส่งให้เฮีย” เขาตอบฉันมาแค่นั้น แต่หยิบโทรศัพท์โทรหาให้ซักคน

“เรียบร้อยแล้วครับเฮีย ให้พาไปส่งที่ไหน ได้ครับ” พอซักพักเขาก็จอดรถ

“ลงไป” เขาบอกฉันๆ มองไปรอบ ๆ มันเป็นคอนโดนะฉันว่า เขาพาฉันเดินเข้าลิฟต์ และกดไปที่ชั้น 28

“นายจะพาฉันไปไหน” ฉันถามเขาทันที

“เดี๋ยวก็รู้”

ติ่ง

ฉันรู้สึกกลัวๆ เขาเปิดเสื้อให้ฉันเห็นกระบอกปืนที่อยู่ในเสื้อเขา ฉันตกใจมาก

“เดินไปถ้ายังไม่อยากตาย” เขาขู่ฉันมา ฉันเดินตามเขาไปเรื่อย ๆ จนมาหยุดที่หน้าห้องนึง และผู้ชายคนนั้นก็เคาะประตูห้องทันที

!!ก๊อก ก๊อก !!!

“และคนที่เปิดประตูออกมา ทำให้ฉันตกใจกว่าเดิม ฉันกำลังจะวิ่งหนี แต่ไอ้คนสารเลวจับแขนฉันไว้

“ขอให้มีความสุขนะเฮีย” ผู้ชายคนนั้นบอกกับเขาและยิ้มร้ายๆมาให้ฉัน

“ปัง” เขาปิดประตูและลากฉันเข้ามาในห้อง

!!! ตุ๊บ !!!

“โอ้ย !!” เขาโยนฉันลงบนเตียง

“นายจับฉันมาทำไม” ฉันจ้องหน้าเขา และถามคนตรงหน้าด้วยความโกรธจัด

“เธอกล้าดี ยังไงเอาขวดตีหัวใจแล้วหนี ว่ะ” เขาถามฉันมาเสียงดัง ไม่แพ้กัน

“ฉันแค่ป้องกันตัว” ฉันตอบเขาไป

“ฮึ...!!!” เขามองหน้าฉัน

“คนที่กล้าทำกับฉันแบบนี้ เธอรู้ไหมว่ามันจะโดนอะไร” เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ

“นายจะฆ่า ฉันเหรอ หรือจะเอาขวดมาฟาดหัวฉันคืนละ” ฉันถามคนตรงหน้า แม้ในใจก็กลัวเขาอยู่ไม่น้อย

“ฆ่าเธอตายมันจะไปสนุกอะไร สู้ให้เธอมาครางใต้ร่างฉันไม่ดีกว่าเหรอ”

! อุ๊ป..!เขาเข้ามาประกบปากฉันขณะที่ฉันยังไม่ทันตั้งตัว ฉันรู้ทันทีว่าเขาจะทำอะไรต่อจากนี้

“อื้อๆ” ฉันพยายามผลักเข้าออกแต่สู้แรงเขาไม่ไหว จากตอนแรกที่ฉันนั่งกลายเป็นว่าฉันนอน เพราะเขาแรงเยอะกดฉันไว้ด้านล่างของเขา ฉันดิ้นและพยายามเอามือทุบที่หลังเขา

เขาพยายามแทรกลิ้นร้อนเข้ามาในปากของฉัน เขาจูบฉันนานจนฉันเหมือนจะขาดใจตาย เขาผละปากออกจากฉัน

“ปล่อย..” ฉันบอกในสิ่งที่ต้องการทันที เขามองหน้าฉันขณะที่ตัวเขายังค่อมร่างฉันอยู่

“ถ้าเธอขัดขืนฉัน เธอจะเจ็บตัว” เขาพูดแค่นั้น

“นาย” ฉันกำลังจะพูดต่อแต่เขาแทรกลิ้นร้อนเข้ามาในปากฉันอีกรอบ ฉันดิ้นไปมาไม่ยอมให้เขาทำ แต่เขากับขย้ำหน้าอกฉันแรงขึ้น และแรงขึ้นเรื่อย ๆ ตามอัตราการดิ้นของฉัน เขาจัดการกับชุดนักศึกษาฉันออกจนหมด และเขาก็จับท่อนเอ็นขนาดใหญ่ของเขาเสียบเขามาอย่างแรง

! สวบ !

!โอ้ย! ฉันร้องเพราะความเจ็บ ๆ มาก ๆ จนฉันน้ำตาไหล

“เจ็บ เหรอ” เขาถามฉัน แต่ฉันไม่ตอบหรอก

“ฮึ!! เจ็บสิดี เธอจะได้ไม่กล้ามาตีหัวฉันอีก”

ผับ ผับ เอาเร่งเอวมาใส่ฉันอย่างเร็วๆ มันทั้งเจ็บทั้งเสียว ในคราวเดียวกัน

“เสียวก็ร้อง ออกมา” เขาบอกฉัน ฉันได้แต่เงียบและทนกับความเจ็บและทรมานต่อไป

“ได้ ไม่ ร้อง ใช่ไหม...”

!สวบ ! เขาดันท่อนเอ็นเข้ามาใหม่อีกรอบ

“ดูสิจะทนได้ นาน แค่ไหน”

ผับ ผับ อ่าส์ และฉันก็ทนมันไม่ไหว ปล่อยเสียงอันหน้าเกลียดออกมา

“ซี๊ด แม่งตอดดีซิบหาย” เขากระแทรกเอวเข้ามาไม่หยุด ผับ ผับ เสียงเนื้อกระทบกับลั่นห้อง

อ่า/อา เสียงครางของฉันและเขา

“ครางชื่อ ฉัน เร็วๆ”

“อ่า แอล นายเบาๆหน่อยสิ”

“เธอไม่มีสิทธิมาข้อร้องฉัน” ยิ่งห้ามเขายิ่งทำฉันแรงๆ

“ชี๊ด ตอดเก่งว่ะ”

ด้านแอลโครตมันเลยครับเอากับยัยนี้ แม่งขนาดยังไม่เป็นงานนะ แต่ไม่เป็นไรผมจะสอนเธอเอง หน้าอกก็ใหญ่ เต็มไม้เต็มมือชะมัด

อ่า

แม่ง เสียวชิบหาย ผับ ผับ ผมเร่งเอวถี่ ให้คนใต้ล่างทรมาน กล้าดียังไง มาตีหัวผม นึกแล้วก็เจ็บใจไม่หาย วันนี้ผมจะเอาให้แม่งเดินไม่ไหวเลย จะได้ไม่กล้าทำกับผมอีก

! สวบ ! ผมเสียบท่อนเอ็นขนาดใหญ่ของผมเข้าร่องเสียวของเธออีกรอบและอีกรอบ นี้ก็หลายรอบแล้วแต่ยังไม่รู้สึกอิ่มเลย ผมเธอพลิกตัว ให้เธอขึ้นบนผมแทน ขณะที่จุดนั้นของเรามันยังเชื่อมกันอยู่

“นาย...”

“ขย่มมันลงมาเร็วๆ”

“ฉัน...ทำไม่เป็นอะ” เธอตอบผมมา

“แค่ขย่ม เหมือนขี่ม้านะ เร็วๆ ถ้าไม่ทำเธอโดนฉันทำแทนนะ เร็วๆ”

“อ่า แบบนั้นแหล่ะ สายน้ำ ขย่มลงมาอีก ฉันทรมาน”

“ร่อน เอวแบบนั้นแหล่ะ. อ่า ดีมาก”

! ผับ ผับ !

“ก้มตัวเธอลงมาด้วย เร็วๆ” เธอทำตามผมสั่งอย่างว่าง่าย ผมเอาปากงับไปที่หน้าอกอันใหญ่ตัวของเธอทันที ทั้งดูดทั้งเลีย หอมจริง ๆผู้หญิงคนนี้

!แผล็บ แผล็บ !

อ่า ทั้ง เสียงเธอและผม ร้องออกมาอย่างเสียวส่าย และผมก็พลิกตัวเธอลงมาเหมือนเดิม กระแทกเองละกัน

ผับ ผับ ผับ ผมเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นรัวๆ ไปสามสี่ที

“กรี๊ด” / อ่าส์

ผมปล่อยน้ำขาวขุ่นใส่เธอจนหมด ไม่จำเป็นที่จะต้องป้องกันเพราะผมเป็นคนแรกของเธอ แต่ไม่ใช่ว่าผมจะสดไปทั่วนะครับ สดแค่กับเธอนี้แหละ ตั้งแต่เอามาแม่งก็ไม่เคยเจอใครซิงไง ยัยนี้เป็นคนแรก ถึงจะปล่อยน้ำออกมาแล้ว แต่ยังไม่อิ่มหรอกนะ อยากกินต่อ เรื่อย ๆ เอาให้แม่งสลบไปเลย

สายน้ำนี้ก็หลายรอบแล้วนะ ฉันเริ่มทนอารมณ์ของไอ้สารเลว ไม่ไหว แล้ว มันทั้งเจ็บทั้งเสียว ปะปนไปหมด ทำไม่เขาอารมณ์รุ่นแรงแบบนี้

ผับ ผับ

อาส์ เสียงเขาครางออกมาไม่หยุด

“สายน้ำ เธอจะซิ่งหลับไม่ได้นะ” หนังตาฉันเริ่มจะไม่ไหวแล้ว นี้เป็นครั้งแรกที่เขาเรียกชื่อฉัน และฉันก็ไม่ไหวจริง ๆ ปล่อยให้ไอ้สารเลวมันทำฉันไปเถอะฉันเหนื่อย ร่างกายฉันรับไม่ไหว

ฉันรู้สึกตัวอีกที่ตอนเที่ยงคืน ฉันรู้สึกปวดไปทั้งตัว ฉันมองไปรอบ ๆ ก็ไม่เจอเขาแล้ว ก็ดีเหมือนกันถ้าเจอเขา ฉันไม่รู้จะทำหน้ายังไง ฉันจึงรับใส่เสื้อผ้าและรีบออกจากตรงนั้นทันที ฉันเกลียด และเกลียดไอ้สารเลวนี้เหลือจริง ๆ