2/1 รสรักที่ไม่ได้ตั้งใจ

2

รสรักที่ไม่ได้ตั้งใจ

“ยังไม่เห็นจัดอะไรเลย คุณภาคินนี่ยังไงคะ ทำเหมือนไม่อยากไปอยู่บ้านใหม่”

ยิหวาเห็นข้าวของทุกอย่าง ยังถูกจัดวางเป็นระเบียบ ไม่เหมือนภาพที่เธอคิดไว้ ว่ามันคงจะมีข้างของอยุ่ในกล่อง ที่ถูกวางไว้เต็มห้อง

“มานี่ มาดูภาพเก่าๆกัน”

ชายหนุ่มกวักมือเรียกหญิงสาวให้ตามเขาขึ้นไปนั่งบนที่นอน

“จะนั่งข้างล่างทำไม ขึ้นมานั่งข้างๆฉันนี่ มาดูบนนี้” ภาคินตีมือหนาไปที่ที่นอน

“ไม่ค่ะ ยิหวาจะนั่งตรงนี้” หญิงสาวปฏิเสธ

“ถ้าเธอไม่ขึ้นไป ฉันจะลงไปนั่งข้างล่างกับเธอนะ” ชายหนุ่มขู่

“ก็ได้ค่ะ”

ถึงแม้จะไม่เต็มใจ แต่ก็คงดีกว่าการ ให้เจ้านายของเธอต้องลงมานั่งบนพื้น

“ดูรูปนี้สิ ยิหวาเธอไม่ใส่กางเกง เห็นแต่กางเกงใน” ชายหนุ่มหยิบภาพมาดูจดแทบจะติดใบหน้า

“ทำไมต้องดูใกล้แบบนั้นคะ” ยิหวาพยายามจะแย่งรูปจากมือ

“ก็จะดูว่ามีอะไรอยู่ในกางเกงใน”

หญิงสาวกระโจนใส่ภาคินอย่างสุดตัว เพื่อหวังจะแย่งรูปในมือ แต่กลายเป็นว่า เธอกำลังพาตัวเอง ไปอยู่ในอ้อมกอดเขา อย่างไม่ได้ตั้งใจ

“อุ๊ย! ปล่อยยิหวาเถอะค่ะ”

เมื่อมือหนากอดเธอแน่นขึ้น แทนที่จะผลักเธอให้พ้นจากการถูกทับ ยิหวารู้สึกตกใจ

“ปล่อยทำไม อีกนานแค่ไหนก็ไม่รู้ถึงจะได้เจอกันอีก”

คนกอดยังคงเอาแต่เพิ่มความแน่นของสองมือที่กอดคนตัวเล็กไว้

“ใครเห็นมันจะไม่ดีนะคะ” หญิงสาวมองหน้าและพูดเพื่อเตือนสติ

“ไม่มีใครอยู่บ้าน ฉันแค่ขอนอนกอดเธอไม่ได้เหรอ อยากเก็บความรู้สึกไว้ เวลาที่ต้องไปอยู่ที่นู่น ฉันต้องคิดถึงเธอแน่ๆเลย”

ภาคินรู้กำหนดการเดินทางแล้ว แต่ยังไม่อยากบอกใคร เพราะเขายังมีหวังว่าอาจจะยกเลิกไม่ไปเรียนได้

“คุณภาคิน เดี๋ยวคุณก็กลับมา ไม่แน่คุณอาจจะพาแฟนกลับมาด้วยก็ได้นะคะ”

หญิงสาวไม่รู้ว่า สิ่งที่เขากำลังแสดงกับเธอ เขาคิดกับเธอแบบไหนกันแน่ จึงลองใช้คำถาม เปิดทางไปก่อน

“แล้วเธอล่ะยิหวา ฉันไม่อยู่หลายปี กลับมาเธอคงมีแฟนแล้วมั้ง”

เขาไม่ตอบคำถามเธอ แต่กลับถามให้เธอตอบแทน หยิงสาวหลบสายตา เพราะตอนนี้หน้าของเธอกับปากเขาอยู่แทบจะติดกัน