รักครั้งแรกของฉันและเขา First love

เครื่องสแกนคีย์การ์ดปลดล็อกห้องสวีทในโรงแรมชื่อดังระดับห้าดาวดังขึ้น ชายหนุ่มที่อยู่ในอาการเมามายอย่างหนักเดินโซเชเข้ามาภายในบริเวณห้องแล้วตรงไปยังห้องนอนที่มีไว้ใช้ทำกิจกรรมอย่างว่ากับนางแบบสาวที่เขานัดออกมาเจอในคืนนี้

“แพทตี้” เสียงหย่อนยานพร้อมกับดวงตาถี่เล็กที่ใกล้จะปิดอยู่รอมร่อเอ่ยเรียกหญิงสาวที่อยู่ในห้อง

“ฉันไม่…อื้อ” เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงหวาดหวั่น แต่แล้วคำพูดต่อจากนั้นมันก็พลันหายไปเพราะถูกชายคนดังกล่าวปิดปากของเธอด้วยปากของเขา พร้อมกันนั้นก็ดูดดึงริมฝีปากของเธออย่างหนักหน่วง โดยไม่เว้นช่องว่างให้เธอได้อธิบายเลยสักนิดว่าเธอไม่ใช่คนที่ชื่อแพทตี้

ควินซ์ดันร่างของหญิงสาวแนบชิดติดกับประตูห้องนอน ข้อมือทั้งสองข้างของเธอถูกบีบแล้วยกขึ้นเหนือหัวด้วยมือเพียงข้างเดียว ลมหายใจอุ่นร้อนปนกลิ่นเหม็นหึ่งของแอลกอฮอล์เป่ารดใบหน้าที่พยายามส่ายไปมาเพื่อต่อต้านคนเมา

“อื้อ” ควินซ์ลุกล้ำเข้าไปในโพลงปากของเธอได้จนสำเร็จในจังหวะที่เธอแทบจะหายใจไม่ทันจนต้องเผยอปากออก

หญิงสาวพยายามดิ้นอย่างหนักแต่ก็ไม่สามารถสู้แรงของชายคนนี้ได้ เสื้อคลุมถูกถอดและดึงออกจากเรือนร่าง ควินซ์ถอนริมฝีปากพร้อมกับหมุนลูกบิดเปิดประตูเข้าไปแล้วอุ้มหญิงสาวขึ้นเตียงทันที

เขาขึ้นมานอนทาบทับเธออยู่ด้านบนแล้วส่งริมฝีปากประกบจูบอย่างดุดันอีกครั้ง จนเธอหลับตาแน่นสนิทเพราะเจ็บไปทั่วบริเวณริมฝีปาก

ควินซ์ถอนจูบแล้วซุกไซ้ซอกคอหอมอ่อนๆ กลิ่นนี้มันทำให้อารมณ์เขาพลุกพล่านหนักยิ่งกว่าเก่า ความต้องการของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องปลุกเร้าอะไรให้มากความ

“ฮึก ฉันไม่ใช่แพทตี้” หญิงสาวกลั้นอารมณ์โกรธและกลัวเอาไว้ไม่อยู่จนร้องไห้ออกมา เธอพยายามอธิบายในขณะที่อีกฝ่ายกำลังจัดการกับเสื้อผ้าของเธอด้วยมือเพียงข้างเดียว

“หึ อยากเล่นบทนางเอกด้อยประสบการณ์เหรอแพทตี้”

“ฮึก อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันขอร้อง ฉันไม่ใช่แพทตี้” พลอยใสอ้อนวอนขอความเห็นใจจากคนตรงหน้า แต่เหมือนเขาจะไม่ได้ให้ความสนใจในคำพูดของเธอเลย เพราะเอาแต่ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก

ทันใดที่ร่างกำยำปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากเรือนร่างจนหมดสิ้น เขาก็เลื่อนมือไปหยิบซองสี่เหลี่ยมในกระเป๋ากางเกงมาฉีกด้วยปากของเขา แล้วเอาของที่อยู่ในนั้นสวมเข้ากับแก่นกายที่ผงาดแข็งแกร่ง ก่อนจะล้มตัวมานอนอยู่ด้านบน จับขาทั้งสองข้างที่สั่นเทาของคนใต้ร่างอ้าออกกว้าง แล้วจับลำท่อนขนาดใหญ่กดจ่อที่น้องสาวของเธอแล้วออกแรงส่งเข้าไป

“ฮึก อย่า กรี๊ด…” คนถูกกระทำแผดเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมลุกล้ำเข้าไปภายในจนรู้สึกปวดร้าวไปทั่วทั้งช่วงล่าง

และด้วยความเมา ในเวลานี้เขาจึงไม่สนใจอะไรทั้งนั้นนอกจากความต้องการของตัวเองที่จะเร่งจังหวะกระแทกหญิงสาวบนเตียง ควินซ์รู้สึกว่าครั้งนี้ใจกลางความเป็นสาวของแพทตี้มันช่างคับแน่นราวกับว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์

เขาคิดว่าแพทตี้ที่กำลังนอนให้เขาเอามันช่างแตกต่างจากทุกครั้ง เขาไม่เคยเอาสดกับผู้หญิงคนไหน แต่ครั้งนี้เธอกลับให้ความรู้สึกต่าง เธอหอมหวาน ตอดรัดดังสาวแรกแย้มที่ไม่เคยผ่านมือชายมาเลยสักครั้ง

ควินซ์ตื่นขึ้นมาในช่วงสายของอีกวัน เขาปวดหัวอย่างหนักจากอาการเมาค้าง เมื่อคืนดื่มหนักมากในรอบหลายเดือน พอขยับตัวนอนตะแคงข้างก็พบว่าแพทตี้ได้กลับออกไปแล้ว ปกติเธอจะตื่นสายกว่าเขามาก ครั้งนี้ทำไมถึงได้กลับเร็วผิดปกติ

ควินซ์ลุกขึ้นพร้อมกับเปิดผ้าห่มที่ปกคลุมท่อนล่างที่เปลือยเปล่าของเขาเพื่อจะลุกไปอาบน้ำ แต่แล้วก็ต้องพบกับคราบเลือดสีจางๆ ตรงกลางที่นอนที่ยับยู่ยี่จากกิจกรรมเมื่อคืน

“เลือด” เขาเอ่ยออกมาด้วยความแปลกใจ เรียวคิ้วขมวดเข้าหากันแน่น และคิดว่าแพทตี้คงไม่ได้เป็นวันนั้นของเดือนแล้วมานอนกับเขาใช่ไหม

ควินซ์หยิบโทรศัพท์หมายจะต่อสายไปหาแพทตี้ แต่แล้วก็ต้องแปลกใจขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อได้เห็นข้อความที่โชว์อยู่บนหน้าจอของโทรศัพท์ ข้อความสั้นๆ ที่บอกว่า ‘เมื่อคืนแพทตี้ไม่ได้ไปหา ขอโทษด้วยนะคะ’

เขากดเข้าไลน์เพื่ออ่านข้อความเต็มๆ ที่เธอส่งเข้ามาอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

(เมื่อคืนแพทตี้ไม่ได้ไปหา ขอโทษด้วยนะคะ พอดีแพทตี้ติดงานถ่ายแบบด่วนเลยต้องบินคืนนี้เลย ขอโทษอีกครั้งนะคะควินซ์ ไว้กลับไปแพทตี้จะจัดหนักให้นะ จุ๊บ)

และข้อความที่เขาได้อ่านมันก็ยิ่งแน่ใจได้เลยว่าคนที่เขานอนด้วยเมื่อคืนไม่ใช่เธอจริงๆ

แล้วผู้หญิงที่นอนกับเขาเป็นใคร ไหนจะคราบเลือดนี่อีก

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว เขาก็ต่อสายไปหาธาราผู้ที่ทำหน้าที่เป็นเลขาและพ่วงตำแหน่งบอดี้การด์ส่วนตัวเพื่อขอให้เขาช่วยตามหาผู้หญิงคนนี้ให้

ธาราหายเงียบไปนานนับชั่วโมง ควินซ์ได้แต่นั่งรอฟังข่าวอยู่ในห้องทำงานของโรงแรมจนไม่เป็นอันทำอะไร และในที่สุดธาราก็สืบมาจนรู้ความและเข้ามารายงานด้วยตัวเอง

“ได้เรื่องแล้วครับ เธอเป็นพนักงานในโรงแรมของเรา ชื่อว่า พลอยใส นี่แฟ้มประวัติของเธอครับ”