07 โดนหลอก

มิรา Talk

ฉันกลับมาคิดกับตัวเองที่คอนโด ว่าสิ่งที่ฉันทำมันถูกหรือเปล่า ฉันมีสิทธิ์ที่จะไปแสดงตัวว่าเป็นอะไรกับพี่คชาหรือเปล่า หรือเป็นเพราะว่าฉันคิดมากไปเอง

แต่ฉันก็มีสิทธิ์ที่จะคิดไม่ใช่เหรอ ฉันแค่อยากได้สถานะจากเขา ฉันแค่หวงเขา เวลาที่มีผู้หญิงคนอื่นมาอยู่ใกล้ๆ แล้วทำตัวสนิทสนมกัน

ฉันยอมรับว่าฉันน้อยใจที่ถูกเขาตะคอกใส่แบบนั้น ถ้าเป็นคนอื่นก็คงจะรู้สึกน้อยใจเหมือนกับฉันแหละ

โดนคนที่ตัวเองรักตะคอกใส่แบบนั้น ใครบ้างจะรู้สึกดี แค่เห็นเขากระหนุงกระหนิงกับคนอื่นก็น่าน้อยใจแล้ว

ตอนนั้นฉันทำตัวไม่ถูกจริงๆ เหมือนมันอื้อไปหมด มืดแปดด้าน ไม่รู้จะปรึกษาใคร ฉันไม่อยากให้พวกเพื่อนๆ ต้องคิดมากด้วย เพราะพวกนั้นก็เตือนฉันแล้ว แต่ฉันเชื่อใจว่าพี่คชาจะต้องไม่มีวันทำแบบนั้นกับฉันอย่างแน่นอน

ตอนนี้แค่ต้องให้เวลาเขา เพราะเขาทำธุรกิจก็ไม่แปลกที่จะต้องทำความรู้จักกับนักธุรกิจคนอื่นๆ สนิทสนมกัน

แต่ฉันก็ยังหวงอยู่ดี

ฉันหวังว่ารักครั้งแรกของฉันจะไม่ทำให้ฉันต้องเจ็บ จะไม่ทำให้ฉันต้องเสียใจ และหวังว่าเขาจะไม่หลอกฉัน เพราะเวลาฉันรักใครฉันรักจากใจจริงและฉันก็จริงใจกับคนที่ตัวเองรักมากๆ ด้วย

ครืด ครืด ครืด

ฉันไม่ได้สนใจเสียงโทรศัพท์ที่โทรเข้ามา เพราะนั่นก็คงจะเป็นขนมหรือไม่ก็คงจะเป็นเพื่อนคนอื่นที่โทรมาหา

ตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมจะคุยกับใครสักคนเดียว

ครืด ครืด ครืด

สายเรียกเข้า >>> พี่คชา

ฉันเบิกตาโพลงเมื่อเห็นชื่อของปลายสายที่โทรเข้ามาหาฉัน แต่แล้วก็ต้องชั่งใจคิดอยู่นานว่าจะรับดีไหม

สุดท้ายฉันก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้อยู่ดี

"ค่ะพี่คชา"

( ทำอะไรอยู่ทำไมเพิ่งรับ? )

"มิราไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ค่ะ พี่มีอะไรหรือเปล่าคะทำไมโทรมาดึกเอาป่านนี้"

( พรุ่งนี้ฉันจะไปรับเธอไปมหาลัยนะ )

"คะ? จะมารับมิรา?"

( ใช่ ฉันจะไปหาเพื่อนน่ะ ก็เลยจะแวะรับเธอไปมหาลัยพร้อมกันเลย มีเรียนตอนเช้าไม่ใช่หรอ )

"ค่ะ"

( เธอยังโกรธฉันอยู่หรอ? )

"เปล่าค่ะมิราไม่ได้โกรธ"

( ปกติเธอพูดมากกว่านี้นะ )

"มิราง่วงแล้วค่ะ ไม่รู้จะพูดอะไรด้วย งั้นแค่นี้ก่อนนะคะ แล้วเจอกันพรุ่งนี้เช้า"

( อืม )

ฉันกดวางสายจากพี่คชา แบบนี้เขาเรียกว่ากำลังโดนง้อหรือเปล่านะ ใช่เลยแบบนี้พี่คชาต้องกำลังง้อฉันอยู่แน่ๆ เขาจะมารับฉันไปส่งที่มหาลัยด้วย

คลิ๊ก~

พี่คชา ( ส่งสติ๊กเกอร์ )

ฉันรีบเปิดอ่านข้อความในไลน์ของตัวเอง เมื่อได้เห็นสติ๊กเกอร์รูปหมาที่พี่คชาส่งเข้ามา มันเป็นสติ๊กเกอร์รูปหมาทำหน้าตาทะเล้นพร้อมกับข้อความที่เขียนว่า ( ดีกันนะ )

มันทำให้ฉันรู้สึกดีจนบอกไม่ถูกเลย

พี่คชา ( ส่งสติ๊กเกอร์ )

คราวนี้เป็นสติ๊กเกอร์รูปผู้ชายถือดอกไม้คุกเข่ายื่นให้

คลิ๊ก~

พี่คชา : ฉันขอโทษนะที่พูดไม่ดีใส่เธอ เดี๋ยวพรุ่งนี้พาไปเลี้ยงขนม

มิรา : ต้องง้อกันขนาดนี้เลยหรอคะ // ฉันพิมพ์ถามกลับไป

พี่คชา : แล้วฉันต้องทำแบบไหนล่ะเธอถึงจะหายโกรธ ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้

มิรา : หายโกรธแล้วค่ะ เจอกันพรุ่งนี้นะคะ ฝันดีค่ะ

ฉันมีก็เหมือนคนเป็นไบโพล่าเหมือนกันนะ ตอนแรกฉันยังนั่งเศร้าอยู่เลย พอพี่คชามาง้อได้แป๊บเดียวฉันกลับรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก มันรู้สึกดีจริงๆ นะ รู้สึกว่าอย่างน้อยฉันก็ยังมีความสำคัญกับเขาอยู่

อย่าว่าฉันใจง่ายเลย คนมีความรักอะไรที่ยอมกันได้ฉันก็ยอมได้หมดแหละ

_____________________

เช้าวันต่อมา

ฉันแต่งตัวมายืนรอพี่คชาที่หน้าคอนโดตามที่นัดกันเอาไว้ ไม่นานพี่คชาก็ขับรถมาจอดตรงหน้าของฉัน

"รอนานหรือเปล่า" พี่คชาลดกระจกลงมาคุยกับฉัน

"ไม่ค่ะ มิราเพิ่งจะมายืนรอเหมือนกัน" ฉันตอบ

"ขึ้นรถสิจะได้ไปกัน"

"ค่ะ"

ฉันรีบเข้าไปนั่งในรถ จากนั้นพี่คชาก็ขับรถออกไปทันที

"ตอนเย็นอยากให้ฉันมารับหรือเปล่า"

"ถ้าพี่ไม่ว่างก็ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวมิรานั่งแท็กซี่กลับก็ได้"

"ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ยังไงฉันจะโทรมาบอกเธออีกทีก็แล้วกันนะ"

"ค่ะ ขับรถดีๆ นะคะ"

"อืม ตั้งใจเรียนล่ะ"

"ค่ะ"

พอพี่คชาขับรถออกไป ฉันก็เดินเข้าไปในมหาลัย และก็เดินเข้าไปหากลุ่มเพื่อนที่กำลังนั่งจับกลุ่มคุยกันอยู่

"มิรามีรถหรูมาส่งใครมาส่งหรอ?"

"พี่คชาน่ะ" ฉันตอบพะพิม

"แล้วเรื่องที่จะไปถามว่ายังไงบ้าง"

"พี่คชาบอกว่าเป็นนักธุรกิจที่ทำงานร่วมกันก็เลยต้องสนิทสนมกันไว้น่ะ"

"อ๋อ..."

"แน่ใจหรอว่าเชื่อใจได้?" ขนมถาม

"ถ้าเรารักใครสักคนชอบใครสักคนเราก็ควรจะเชื่อใจเขาไม่ใช่หรอ"

"แต่แกเพิ่งจะเจอกับเขาเองนะ ไม่ได้รู้จักกันมานานจนจะเชื่อใจกันได้เลยสักหน่อย"

"มันคงไม่มีอะไรหรอกขนม เธอน่ะคิดมากไปแล้ว"

"ที่ฉันคิดมากก็เพราะว่าฉันเป็นห่วงเธอนี่แหละ ยิ่งเป็นคนเชื่อคนง่ายอยู่"

"ไม่เอาน่า ไม่พูดเรื่องนี้ดีกว่า" ฉันวางกระเป๋าสะพายแล้วนั่งลงข้างๆ ขนม ฉันรู้จักกับขนมเป็นคนแรกเลยที่ได้ย้ายมาเรียนที่นี่ ก็เลยสนิทกับขนมมากเป็นพิเศษ ส่วนพะพิมกับริตาฉันก็สนิทเหมือนกัน แต่สองคนนี้สนิทกันตั้งแต่แรกอยู่แล้วเพราะย้ายมาเรียนพร้อมกันจากโรงเรียนเก่า

"นี่ถ้าขนมมันเป็นผู้ชายฉันคงคิดว่าขนมมันชอบแกนะเนี่ย" พะพิมพูด แล้วหันไปหัวเราะกับริตา

"พูดอะไรของแกเนี่ยพะพิม ฉันไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วยกันสักหน่อย" ฉันมีคนที่ฉันชอบอยู่แล้ว และฉันก็ไม่มีทางเปลี่ยนใจเด็ดขาด อีกอย่างฉันก็ไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วยกัน ถ้าขนมจะชอบฉันจริงๆ ฉันก็จะปฏิเสธแบบนุ่มนวลที่สุดว่าฉันไม่ได้ชอบผู้หญิง

"ว่าแต่ความสัมพันธ์ของแกกับพี่คชานั่นไปถึงไหนแล้ว ได้คบกันหรือยัง?" ริตาถาม แต่คำถามนี้ก็ทำเอาฉันต้องเงียบลงเหมือนกัน เพราะฉันกับพี่คชายังไม่ได้ตกลงคบกันเลย

"ความสัมพันธ์แบบไหนวะ ไปไหนมาไหนด้วยกัน มีเซ็กซ์กัน แต่ไม่มีความชัดเจน?"

"พี่คชาบอกว่าเขาขอเวลานะ เขาบอกว่าเพิ่งจะรู้จักกันจะให้รักกันเลยก็คงจะเป็นไปไม่ได้"

"เขาบอกแบบนั้นหรอ?" ขนมถาม

"ใช่ แต่เขาบอกว่าเขาชอบฉันนะ ส่วนคำว่ารักต้องเอาไว้ใช้กับคนที่รู้สึกจริงๆ เท่านั้น"

"...." ทุกคนมองหน้าฉันแต่ไม่ได้พูดอะไร ซึ่งฉันก็ไม่ได้พูดอะไรต่อเหมือนกัน