1 นอกใจ

1 นอกใจ

หัวใจของไลลารู้สึกคล้ายกับมีอะไรมาบีบรัด ร่างกายของหญิงสาวรู้สึกสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ ไม่เคยคิดเลยว่าวันนี้จะมาถึง ตอนที่ได้ยินจากปากของเพื่อนสนิทก็ยังไม่ปักใจเชื่อ กระทั่งเธอออกอุบายบอกกับแฟนหนุ่มเอาไว้ว่าจะไปทำงานที่ต่างจังหวัด และตั้งใจจะเข้ามาดูให้เห็นกับตาว่าผู้หญิงที่นอนกกกอดอยู่กับเขาคือใคร

เสียงของคนสองคนที่กำลังร่วมรักกันอย่างมีความสุขดังลั่นไปทั่วทั้งห้อง คนหนึ่งเป็นแฟนหนุ่มของเธอที่กำลังจะเข้าพิธีวิวาห์ในเร็ว ๆ นี้อย่างแน่นอน ส่วนอีกคนก็ดูคุ้นหูคล้ายกับว่าเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน

“พลไม่กลัวว่าไลลาจะกลับมาแล้วเห็นเราสองคนเหรอ”

“ไม่กลัวหรอก จะกลัวทำไมถ้ามาเจอก็แค่เลิกก็เท่านั้น”

“จริงนะ พลจะเลิกกับไลลาจริง ๆ นะ”

“ให้พลโทรไปบอกเลิกตอนนี้เลยไหม”

หนึ่งหญิงหนึ่งชายกำลังพูดเรื่องพวกนั้นออกมาได้อย่างหน้าด้าน ๆ โดยไม่รู้สึกละอายแก่ใจ คนตัวเล็กได้ยินและได้ฟังทุกสิ่งที่คนในห้องกำลังสนทนากันทั้งหมด ท้ายที่สุดก็อดทนฟังคำพูดของคนหน้าด้านไม่ไหว ผลักประตูห้องนอนที่ไม่ได้ล็อกเปิดเข้าไปด้านใน

“เตียงนอนที่ไลเป็นคนซื้อมันนิ่มดีไหมคะ” ไลลาพูดพร้อมกับเปิดไฟในห้องจนสว่างและพอจะมองเห็นอะไรต่อมิอะไร

และพบว่าผู้หญิงที่กำลังขึ้นคร่อมแฟนหนุ่มของเธออยู่นั้นไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นเพื่อนสนิทที่คบหากันมาหลายสิบปี ผู้หญิงคนนั้นคือเพื่อนสนิทที่ไลลาคบหากันมานมนานและให้การช่วยเหลือเกื้อกูลมาโดยตลอด ทั้งสองคนรีบกระโดดแยกออกจากกัน

“พาย...ทำไมถึงเป็นเธอ” ไลลาพยายามตั้งสติ

“คะ...คือว่า” พระพายเองก็พยายามหาคำอธิบายมาแก้ตัวในสิ่งที่เกิดขึ้น

“คือว่าไล ฟังพลนะ ฟังพลให้ดีๆ” เขาพยายามจะอธิบายถึงเรื่องที่เกิดขึ้น แต่เมื่อหวนคิดอีกทีในที่สุดวันนี้ก็มาถึงพลพลตัดสินใจแล้ว และผู้หญิงอย่างไลลา คงจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปเฉย ๆ แน่ ๆ

“....”

ร่างเล็กหลับตาครู่หนึ่งพยายามตั้งสติ เธอเป็นคนมีเหตุผลและอยากลองฟังสิ่งที่เขากำลังจะพูดดูสักครั้ง

“คือว่า ผมกับพายเรารักกัน เรารักกันมาสักพักแล้ว”

“รักกัน รักกันมาสักพัก มันหมายความว่ายังไง” หญิงสาวพยายามคิดทบทวนและหาเหตุผลมารองรับความสัมพันธ์ของทั้งคู่ แต่คิดอย่างไรก็คิดไม่ออก

“พล อย่าทำแบบนั้นเลยพายผิดเองพลไม่ผิดหรอกนะ” พระพายบีบน้ำตาเรียกร้องความสงสารจากแฟนหนุ่มของเพื่อนสนิท เธอรู้จักนิสัยของผู้ชายคนนี้ดี น้ำตาใช้ได้ผลเสมอ

“พายอย่าร้องไห้นะ มันถึงเวลาแล้วล่ะที่จะทำเรื่องของเราสองคนให้มันถูกต้องสักที” พลพล โอบกอดร่างเล็กของชู้รักเอาไว้ในอ้อมแขน โดยไม่ได้สนใจว่าผู้หญิงที่คบหากันมาเจ็ดปีจะรู้สึกอย่างไร

“ถูกต้องเหรอพล”

“ใช่ พลจะทำเรื่องนี้ให้ถูกต้อง ไลลาเราสองคนเลิกกันเถอะ”

“เลิกกัน!! น้ำหน้าอย่างพลนะเหรอจะมาบอกเลิกไล” เมื่อได้ยินสิ่งที่อดีตแฟนหนุ่มพล่ามออกมา ไลลาก็แทบจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่

“พลเบื่อ พลอึดอัดกับความเจ้ากี้เจ้าการน่ารำคาญ ขี้บ่นแล้วยังชอบทำตัวเป็นผู้นำ ทั้ง ๆ ที่พลเป็นผู้ชาย ไลทำให้พลรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า แถม....เซ็กส์ของไลก็ห่วยแตก”

รอยยิ้มของพระพายปรากฏบนใบหน้าเล็กน้อย ไม่เสียแรงที่เธอพูดกรอกหูผู้ชายคนนี้อยู่ทุกคืนวัน ในที่สุดเขาก็กลายมาเป็นของเธอเสียที

“พล อย่าพูดแบบนั้นสิ ไลเขาไม่ได้ตั้งใจจะทำให้พลรู้สึกแบบนั้นเลยนะ” พระพายยังคงสวมบทบาทนางเอกที่แสนน่ารัก

“พายเลิกออกตัวให้ไลได้แล้ว” พลพลดุคนในอ้อมแขน ทุกครั้งที่ไลลาทำตัวไม่มีเหตุผล พระพายก็มักจะเป็นคนที่เข้ามาปลอบประโลมให้เขารู้สึกดี

“ห่วยแตกงั้นเหรอ เอาอะไรมาห่วยแตกอ่ะพล ไม่คิดบ้างเหรอว่าตัวเองน่ะเล็ก ลีลาก็ห่วยแตกแถมยังล่มปากอ่าวอยู่บ่อย ๆ ไลยังไม่ทันจะเสียวเลยพลก็เสร็จแล้ว” ไลลาลมแทบจับเขาต่างหากที่ห่วยแตกแถมยังขี้เกียจ มีอะไรกันแต่ละครั้งเธอต้องเป็นคนคุมเกมทุกครั้ง

แล้วที่ไอ้ผู้ชายตรงหน้าเริ่มกลับมาสมรรถภาพดีขึ้น จนสามารถไปเสียบผู้หญิงที่ไหนก็ได้ไม่เลือกหน้า ก็ไม่ใช่เพราะเธอหรอกเหรอที่ออกเงินพาไปหาหมอ พาบำบัดทุกวิถีทางจนกลับมาเป็นปกติดีทุกอย่าง เธอหมดเงินไปตั้งเท่าไหร่กับการทำให้ส่วนนั้นของเขากลับมาใช้ได้เหมือนผู้ชายทั่วไป

“ไลลาหยุดพูดเลยนะ” พลพลหน้าชาเมื่อถูกจี้ปมของตนเอง

อันที่จริงพระพายเองก็แอบเห็นด้วยกับคำพูดของอดีตเพื่อนสนิท มีดีแค่หน้าตาหล่อ หน้าที่การงานดีและมั่นคง แต่อย่างอื่นห่วยแตก

“อย่าทะเลาะกันเลยนะคะ พายขอโทษพายผิดเอง” พระพายผละออกจากอ้อมแขนของชู้รักเดินไปจับมือขอร้องให้ไลลาเห็นใจ แต่อีกฝ่ายแค่ยกมือขึ้นมา หญิงสาวก็ดีดดิ้นหวีดร้อง “โอ๊ย”

“อย่ามาเสแสร้งนะ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย” ไลลาเบ้หน้า

พลพลที่ไม่ได้เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ทึกทักเอาเองว่าไลลาทำร้ายพระพายที่เพิ่งเดินเข้าไปจนล้มคว่ำ ชายหนุ่มเดินดุ่ม ๆ ฟาดมือไปที่ใบหน้าสวยงามของไลลาอย่างรุนแรง

ความเจ็บชาแผ่ซ่านไปทั่วทั้งใบหน้า ไลลายืนตัวแข็งทื่อแผ่นหลังที่เหยียดตรงสั่นเทา อารมณ์ความรู้สึกหลากหลายผสมกันเต็มไปหมด บิดาและมารดาของเธอไม่ได้เลี้ยงดูเธอมาเป็นอย่างดีเพื่อให้ผู้ชายหน้าด้านคนหนึ่งรังแก มือเรียวเล็กบีบกำแน่นด้วยความโกรธ ในเมื่อเขาเลือกแล้ว ก็ดีเหมือนกันไลลาจะปล่อยให้หญิงโฉดชายชั่วไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันให้พอใจ

“พล จำได้ใช่ไหมว่าคอนโดนี้เป็นชื่อใคร” เจ้าของใบหน้าสวยหวานยิ้มเยาะเย้ย “แล้วจำได้ไหมว่ารถหรูที่พลขับอยู่ทุกวันนี้เป็นชื่อใคร” น้ำเสียงของไลลาเย็นเฉียบ

พลพลรู้สึกว่าริมฝีปากของตัวเองแห้งผากเอ่ยสิ่งใดออกมาไม่ได้ ที่ซุกหัวนอนและรถยนต์คันละหลายล้านที่เขาขับและโอ้อวดอยู่ทุกวันนี้เป็นของไลลาทั้งหมด ไม่เพียงเท่านั้นยังมีหน้าที่การงานและคอนเนคชั่นล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ไลลาหามาให้เขาทั้งสิ้น

“ละแล้วยังไง ได้ผมคืนให้คุณหมด”

“ดี” เธอพูดกับอดีตคนรักและย่อตัวลงไปเชยคางผู้หญิงตัวเล็กตรงหน้า “พระพายเอ๊ยพระพาย พ่อแม่ที่บ้านจะรู้ไหมนะว่าผู้หญิงอย่างเธอแย่งสามีชาวบ้านเขา”

“ฉันว่าฉันไม่ได้แย่งนะ ไลจ๋า ไลยังไม่ได้แต่งงานกับพลเขาสักหน่อย แล้วแบบนี้จะเรียกว่าแย่งมาได้ยังไง”

“หน้าด้าน” ไลลาแทบอยากจะตบอดีตเพื่อนรักสักครั้ง

คนที่มาบอกว่าแฟนหนุ่มของไลลากำลังนอกใจก็คือเธอ คนที่บอกให้ไลลาใจเย็นก็คือเธอ คนที่เข้ามาปลอบใจไลลาก็คือเธอ และคนที่แย่งแฟนของไลลาไปก็คือเธอ

“ยอมรับนะว่าหน้าด้าน พายก็หน้าด้านจริง ๆ นั่นแหละต้องโทษไลต่างหากที่เก่งเกินไป แต่ก็น่าตกใจนะที่คนเก่งแบบไลมีมุมโง่ ๆ กับเขาด้วย แล้วก็ยินยอมให้พายกับพลหลอกใช้” พระพายหัวเราะเยาะ “แต่ก็เอาเถอะไลลาคนโง่ เธอนั่นแหละที่โง่ แล้วก็ดูแลผู้ชายของเธอไม่ดีพอ ไม่ผิดหรอกที่พลเขาจะมาเอากับฉัน” หน้ากากนางเอกถูกกระชากในที่สุด ทำตัวเป็นแม่พระมาได้ตั้งนานสุดท้ายคนที่ร้ายที่สุดก็คือเพื่อนสนิท

“ดี!! ดีมาก จากนี้ไปเราทั้งหมดตัดขาดกันอย่าได้มาพบมาเจอกันอีกเลย”

เมื่อหมดธุระกับคนพวกนั้นไลลาก็แยกตัวออกไปทันที