บทนำ

อิงอร พรรณิศา อายุ 29 ปี อดีตคุณหมอชื่อดังเธอเป็นสาวสวยผู้มีความมั่นใจในตัวเองสูงมากแต่หลังจากที่อายุครบ 29 ปี เธอดันตรวจพบว่าตัวเองนั้นกำลังป่วยเป็นโรคประหลาดที่ไม่มีทางรักษาให้หายได้ เธอตัดสินใจอำลาวงการในฐานะหมอแล้วไปใช้ชีวิตในบั้นปลายสุดท้ายในฐานะคนสวนแทน หลังจากนั้นมาปีครึ่งก็ถึงวาระสุดท้ายของชีวิต เธอไม่ได้ขออะไรมากมายจากเด็กกำพร้าคนหนึ่งที่ต้องสู้ชีวิตมาตลอดจนประสบความสำเร็จในฐานะหมอแต่โชคชะตาก็เล่นตลก กำหนดให้เธอต้องตายเมื่ออายุครบ 30 ปีบริบูรณ์ ก่อนจะจากโลกใบนี้ไปเธอก็ได้ขอพรต่อโชคชะตา ‘หากเธอมีหวังจะได้เกิดใหม่ก็ขอให้เธอได้พบกับคำว่าครอบครัวอย่างแท้จริงด้วยเถอะ’ และจิตสำนึกสุดท้ายก็ดับสูญไปกลายเป็นความวางเปล่ากับลมหายใจสุดท้ายที่หยุดลง

“ลี่เอ๋อร์!”

“ลูกอยู่ทางนี้เจ้าค่ะ”เสียงสดใสร่าเริงของเด็กหญิงในวัย 5 หนาวกำลังร้องตอบกลับไปยังท่านแม่ผู้มีความงดงามเหนือผู้อื่นใดในเมืองหลวง

ตัวข้านั้นได้มาเกิดใหม่ในร่างของเด็กหญิงวัย 5 หนาวผู้มีนามว่า ต้าลี่ชิง เด็กหญิงผู้มีชีวิตอาภัพทั้งที่นางก็มีตำแหน่งเป็นคุณหนูรองของจวนท่านแม่ทัพใหญ่ แต่ชีวิตเปรียบดั่งนางทาสในโรงครัวก็ไม่ปาน ก่อนนางจะมาเกิดใหม่ในร่างของเด็กน้อยคนนี้เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อตอนที่เด็กน้อยอายุได้ 3 หนาว เป็นช่วงที่ท่านแม่ทัพใหญ่ ต้าชิงหยุน หรือท่านพ่อของนางได้ไปออกรบเป็นเวลาสามเดือนกว่า พอกลับมาท่านพ่อก็ได้พาสตรีไร้ยางอายกลับมาด้วยสามนาง แถมยังหลงเสน่ห์ของนางๆทั้งสามจนหลงลืมฮูหยินเอกของตนกับบุตรสาวไปเสียนี้ เวลาผ่านไปราวสองเดือนกว่าสตรีไร้ยางอายทั้งสามนางก็พากันรุมกลั้นแกล้งท่านแม่ของนางจนกระทั่ง…

“พวกเจ้าทำอะไรกัน!”เสียงดังของท่านแม่ทัพใหญ่ปลุกให้บุคคลทั้งสองตื่นขึ้นมาจากการหลับใหล

กรี๊ดดดดด

“ท่านพี่ข้าไม่ได้…”

เพี้ย!

“นังแพศยา! เป็นถึงฮูหยินเอกของข้าแต่เจ้ากลับคิดไม่ซื่อริอาจคบชู้แถมยังมาทำเรื่องระยำๆในที่ของข้าเจ้าช่างกล้าดีจริงๆ”วาจาร้ายกาจจากผู้เป็นสามีทำเอานางน้ำตาตกในเขาไม่คิดจะฟังคำอธิบายหรือแก้ตัวใดๆแต่กลับดุด่าว่าให้นาง

“ข้าไม่เคยนอกใจท่าน”

“ตอแหล!”

“หากข้าทำจริงท่านพี่คิดหรือว่าข้าจะกล้ามาทำในที่ๆของท่าน”น้ำตาของนางคงไม่ได้อยู่ในสายตาของท่านแม่ทัพใหญ่อีกต่อไปแล้ว

“แต่เจ้าก็ทำมันไปแล้ว”

“ท่านเชื่อคนอื่น…ท่านไม่เคยเชื่อไม่เคยไว้ใจข้าเลย”

“หึ! ลูกของศัตรูที่ฆ่าบิดาข้าตายเจ้าคิดจริงๆหรือว่าข้าจะรักเจ้าได้ลงคอ”

“ฮึก! ท่านพี่พูดเรื่องอะไร”นางไม่เข้าใจในสิ่งที่สามีของตนกล่าวออกมาแม้แต่น้อย

“ข้าจะบอกอะไรให้นะว่า…ที่ข้าแต่งงานกับเจ้ามันไม่ใช่เพราะความรักแต่มันคือความเกลียดชังที่ข้ามีต่อบิดาของเจ้าและเจ้าเท่านั้น”ความจริงจากปากของผู้เป็นสามีของนางนั้นช่างโหดร้ายและเลือดเย็นเจ็บไปถึงทรวงในเจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจ

“ท่านพี่โกหกข้า…ข้าไม่เชื่อ”

“เลิกโง่งมเสียทีข้าเบื่อ!”

“ท่านพี่เจ้าคะนางคบชู้กับชายอื่นเช่นนี้แล้วนางยังจะเป็นฮูหยินของท่านได้อยู่อีกหรือเจ้าคะ”สตรีไร้ยางอายหมายเลขหนึ่งอนุภรรยาสองผู้มีจิตใจมักใหญ่ใฝ่สูงอยากจะเป็นฮูหยินของจวนท่านแม่ทัพใหญ่ ขนาดที่ว่าลงทุนจ้างชายหนุ่มยาจกให้มาเป็นชู้กับท่านแม่ของนาง

“ท่านพี่เหตุนี้แล้วจะเก็บนางไว้อีกหรือ?”สตรีไร้ยางอายหมายเลขสองอนุภรรยาสองผู้มีจิตใจต่ำตมไม่สมกับหน้าตามักจะเสแสร้งแกล้งทำเก่ง

“น่าไม่อายเป็นถึงฮูหยินเอกแต่กลับเล่นชู้กับชายอื่นต่อหน้าต่อตา”สตรีไร้ยางอายหมายเลขสามอนุภรรยาสามผู้ร้ายในมุมมืดพร้อมจะลงมือกับทุกคนที่ขวางทางนาง

“ทุกคนฟังข้าให้ดีต่อจากนี้ไปนางจะไม่ใช้ ต้าหลิวฮวา ฮูหยินเอกของข้าอีกต่อไปแต่จะเป็นเพียงสาวใช้ก้นครัวคนหนึ่งของจวนหลังนี้เท่านั้น!”จบคำพูดของท่านแม่ทัพใหญ่เขาก็เดินจากไปพร้อมกับอนุภรรยาทั้งสามนางทันทีไม่สนใจแม้แต่เสียงร้องร่ำไห้ของฮูหยินเอกผู้เคยที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นภรรยาในดวงใจ

“ท่านพี่! ฮึก…ฮือ…ฮื้อๆ”

กลับมายังปัจจุบัน

หญิงสาวจากศตวรรษที่ 21 อย่างอิงอรก็ได้กลับมาเกิดใหม่ในร่างของเด็กน้อยผู้มีจิตใจดีแต่โชคร้าย ถูกนางโสเภณีทั้งสามรุมทำร้ายจนตัวตายสุดท้ายข้าก็ได้มาอยู่แทนที่ของนาง ยัยเมียน้อยทั้งหลายรอข้าก่อนเถอะ! แม่จะสับไม่ให้เหลือตอเลยคอยดู!

[ระบบฝึกหัดยินดีต้อนรับคุณเข้าสู่โลกแห่งความเป็นจริงเฟิงหยุน]

ระบบบ้าบออะไรอีกเนี่ยนึกว่าหลุดมาอยู่ในโลกของเกม ข้าผู้มาจากศตวรรษที่ 21 คนนี้จะต้องมานั่งเล่นระบบบ้าระบบบออะไรก็ไม่รู้ มีคำแนะนำมีตัวช่วยสะสมแต้ม เอาเข้าไปข้ามาอยู่ในยุคจีนยังไม่พอต้องมาเจอระบบติ๊งต๊องที่คิดว่าตัวเองเป็นเทพพระเจ้าซะงั้น!

“ระบบอะไรเนี่ย”

[คุณคือผู้โชคดีที่ได้รับระบบผู้ช่วยส่วนตัวจงเรียกข้าว่า….]

“ว่า…”

[ระบบ]

“ห๊ะ! มันคือมุขใช่ป่ะ”

[เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาระบบขออธิบายฉบับเร่งด่วน….]

“อ่า…คือระบบจะบอกว่าที่นี้คือยุคจีนในอดีตเมื่อสามพันปีก่อนใช่ไหม? แล้วจะบอกว่าระบบนี้ยังสามารถทำให้ข้าเทพได้อีก ข้าขอแบบสั้นๆเข้าใจง่ายๆทีเถอะ”

[ระบบของเราจะทำให้คุณรวยๆและก็รวยๆ]

ทำไมมันถึงได้โม้เก่งจังว่ะระบบพารวยนึกว่ามาผิดที่ยิ่งกว่านิยายแฟนตาซีที่เคยอ่านมาซะอีก คนอื่นเขาได้ไปเกิดใหม่เป็นเทพหรือไม่ก็กลายเป็นระดับตำนาน แต่เรานี่สิมานั่งงงในงงกับไอ้ระบบแปลกๆ แถมขี้โม้โคตรๆอีก จะไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าระบบมันเก่งจริง แค่นอนหลับไปสามชั่วโมงก็ได้แต้มสะสมไปแลกเงินมาไว้ใช้และยิ่งกว่าโกง! สามารถโกงความรวยได้แบบไม่มีจำกัดแค่ขยันทำภารกิจให้ตรงกับเงื่อนไขแค่นี้ก็ได้เงินแล้ว

[เงื่อนไขในการใช้แต้มคุณต้องปลูกผักมาหนึ่งชนิดต่อหนึ่งแปลงเพื่อแลกเงินออกไปใช้]

“ปลูกผักหรอ? เหอะๆ จะบ้าหรือไง! ข้าพึ่งจะห้าขวบเองนะเว้ย”นิสัยเดิมจากโลกก่อนมันยังไม่หายอาจจะติดมาเยอะไปหน่อย

[ระบบไม่รู้ ระบบไม่รู้……]

“เอาเข้าไปแล้วข้าจะปลูกผักได้ยังไงเนี่ย!”คุณหนูรองนามว่าต้าลี่ชิงนั่งทำหน้าอมทุกข์อยู่ใต้ต้นหลิวหลังเรือนนอนบ่าวรับใช้อย่างใช้ความคิดบางอย่าง

ใครๆต่างก็บอกว่านางอาจจะเป็นลูกของชายชู้ พวกเจ้าจะบ้าหรือไง! หน้าตาของข้าออกจะชัดเจนว่าได้มาจากท่านแม่ทัพใหญ่ถึงเจ็ดแปดส่วนพวกโง่ไร้สมองจริงๆ เด็กๆเข้ายังรู้เลยว่าลูกใครโตแต่ตัวกันจริงๆคนพวกนี้ คอยดูเถอะข้าจะต้องทวงสิทธิ์ของท่านแม่คืนในฐานะฮูหยินเอกของจวนหลังนี้

“ท่านพ่อผู้มากรักท่านจะต้องเจ็บปวด! ยิ่งกว่าสิ่งที่ท่านได้ทำลงไปกับท่านแม่ของข้า”ใครใช้ให้ท่านพ่อหูเบาหลงเชื่อคนง่ายไม่แม้แต่จะสืบหาความจริงช่างเป็นคนใจดำจริงๆเลย หากพี่ใหญ่ของนางยังอยู่ล่ะก็เรื่องทุกอย่างมันคงไม่เกิดขึ้น? รอการเอาคืนจากข้าได้เลยพวกนางโสเภณีไร้ยางอายและท่านพ่อผู้มากรักหลายเมีย!