บทที่ 1 กุนซือยอดรัก

บทที่ 1 กุนซือยอดรัก

เย่จื่ออิงดวงวิญญาณผู้ถูกสาปเขาเกิดมาเพื่อสิ่งใดและดำรงอยู่เพื่อสิ่งใดตายและเกิดใหม่หมุนเวียนไม่จบสิ้น เขายังจดจำทุกชาติภพดวงวิญญาณนี้ไม่เคยดับสูญ ตลอดมาไม่ว่าจะเกิดใหม่กี่ครั้งเขาเป็นผู้ครอบครองสติปัญญาความแข็งแกร่ง พลังปราณ พลังเวท พลังธาตุ บำเพ็ญเซียนจนเวลาล่วงผ่านมานับหมื่นปีพลังทั้งหมด ล้วนหล่อหลอมฝังแน่นอยู่ภายในจิตวิญญาณของเขาแล้ว แต่เขากลับเบื่อหน่ายกับการเวียนว่ายตายเกิด ไม่ว่าจะทำอย่างไรกลับไม่อาจหลุดพ้น

[ระบบเริ่มทำงาน] เสียงที่ดังขึ้นมาจากความว่างเปล่าเรียกความสนใจแก่เขา

[สวัสดีครับ ผมคือระบบช่วยเหลือตัวประกอบให้สมหวังในรัก] (￣0￣) Ψ

“หืม...ระบบ? น่าสนใจดี” ใบหน้ายังคงประดับรอยยิ้มบางเบา พูดกับระบบ

[ใช่แล้วโฮส คุณเป็นผู้โชคดีอย่างยิ่ง] (⌒▽⌒) ／゜

[เนื่องจากไม่มีดวงวิญญาณที่ต้องการรับบทตัวประกอบที่ทนทุกข์ ดวงวิณญาณของเจ้าหน้าที่ผู้รับบทเป็นตัวประกอบล้วนไม่มีผู้ใดทำสำเร็จ ดวงวิณญาณแตกดับทั้งสิ้น]

[ไม่ทราบว่าพันปีมานี้สูญเสียดวงวิญญาณไปเท่าไหร่ เพื่อช่วยเหลือตัวประกอบผู้โชคร้ายจึงเกิด “ระบบช่วยเหลือตัวประกอบสมหวังในความรัก”]

[จากอดีตจนถึงปัจจุบันมีระบบช่วยเหลือตัวเอกและตัวร้ายมีมากมาย แต่ระบบช่วยเหลือตัวประกอบนั้นมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น!]

[ระบบใช้การสุ่ม เพื่อคัดเลือกโฮสผู้มีพลังจิตวิญญาณอันแข็งแกร่ง]

[และเพื่อเป็นให้โฮสยอมรับภารกิจด้วยความเต็มใจ ระบบมีข้อแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม]

[สิทธิพิเศษสำหรับโฮส โฮสสามารถนำความทรงจำและความสามารถจากชาติก่อนมาใช้ได้อย่างไม่จำกัด]

“ไม่...ข้าไม่ต้องการ” คิ้วเรียวขมวดเล็กน้อย เมื่อระบบพูดเกี่ยวกับชาติภพก่อนๆเขากล่าวปฏิเสธทันทีโดยไม่ต้องคิด

[อืม...โฮสอาจไม่ชอบใจเช่นนั้นเอาเป็น สามารถเรียนรู้ทุกสิ่งได้ในเวลาอันสั้น]

“ไม่จำเป็น”

[หรือว่า...สามารถจดจำทุกสิ่งได้เพียงมองผ่านตา] ระบบเริ่มรู้สึกไม่มั่นใจนักทำตัวไม่ถูก

“ไม่ดีกว่า”

[งะ...งั้นก็เป็น...มิติสำหรับเก็บของล่ะโฮส] (p_q) น้ำเสียงอึกอักของระบบ เหมือนคนถูกรังแกจะร้องไห้ออกมา

หากมันไม่สามารถทำให้ โฮสยอมรับภารกิจได้ระบบภารกิจจะล่มสลาย

วิญญาณหมื่นปีเมื่อได้ยินน้ำเสียงกระอักกระอ่วนของระบบ มุมปากเขายกขึ้นเล็กน้อย อดขำกับความน่ารักของระบบไม่ได้

“อธิบายเงื่อนไขของระบบมาให้ข้าฟังก็พอ”

[สิ่งที่โฮสต้องทำคือ ทำให้บทตัวประกอบสมหวังในความปรารถนา ไม่ว่าจะนางเอกที่ย้อนเวลาหรือตัวร้ายที่อัพสกิลเข้ามาแทรกแซงโฮสก็ต้องหาทางดำเนินเนื้อให้เนื้อเรื่องให้จบ และช่วยเหลือให้ตัวประกอบที่โฮสครองร่างให้สมหวังในความปรารถนาให้ได้โดยที่ระบบจะเป็นผู้สนับสนุนโฮสเองครับ!] ระบบเริ่มใจชื้นขึ้นมาเล็กน้อยรีบกล่าวอธิบายโดยไม่อิดออด

[คำเตือนจากระบบ หากโฮสไม่สามารถทำให้ตัวประกอบ สมหวังในความรักของแต่ละโลกได้ ถือว่าภารกิจของโฮสล้มเหลว วิญญาณของโฮสจะสูญสลายไม่อาจเวียนว่ายตายเกิดได้อีกเลย!]

“วิญญาณสูญสลายไม่อาจเวียนว่ายตายเกิดงั้นรึ…. น่าสนใจ” ผู้เป็นโฮสยังคงยิ้มระเรื่อ ใบหน้าสวยหวานนั้นหาได้กริ่งเกรงต่อคำขู่ของระบบไม่ แม้ว่าคำเตือนนี้จะน่าหวาดหวั่น สำหรับเจ้าหน้าที่ผู้ทำภารกิจทุกคนไม่เว้นแม้แต่เจ้าหน้าที่ระดับสูง แต่ไม่ใช่กับดวงวิญญาณของเขา ที่สิ่งที่เขาปรารถนามากที่สุด คือความตาย และไม่ต้องการเวียนว่ายตายเกิดอีกต่อไป...

“เรายอมรับ” เมื่อระบบพูดจบประโยค เย่จื่ออิงเอ่ยปากแผ่วเบาแต่กลับหนักแน่นมั่นคง

[โฮสครับได้โปรดดด.....หากโฮสไม่ยอมรับระบบ…เห!!! .... เมื่อกี้นี้โฮสพูดว่าอะไรนะครับ!!!]

(≡ ⊙﹏⊙∥∣)

“เราเย่จื่ออิงยอมรับระบบ พร้อมทำภารกิจด้วยความเต็มใจ!”

[เยสส!] ( (ｏ (＞▽＜) ｏ) )

ระบบทั้งตกใจระคนดีใจ แม้ปฏิกิริยาที่ดูสงบนิ่งจนเกินไปขณะตอบรับระบบของโฮสจะดูแปลกประหลาดอยู่บ้างก็ตาม

เป็นครั้งแรกที่ระบบเกือบถอดใจ แต่สุดท้ายโฮสก็ยอมตอบตกลง รับภารกิจแล้วโดยที่ไม่สนใจความสามารถที่ระบบจะให้อีกด้วย 

โฮสช่างเป็นคนดี....（*⌒ヮ⌒*）

[เพื่อช่วยเหลือโฮสที่แสนดีให้ปฏิบัติภารกิจของระบบให้สำเร็จ ระบบจะสนับสนุนโฮสอย่างเต็มที่!] (o^∇^o) ﾉ

[ระบบยินดีต้อนรับครับโฮส! จากนี้ไปมาพยายามด้วยกันนะคร้าบบ]

รูปลักษณ์แมวน้อยสีขาวขนฟู สะบัดก้นไปมาอย่างร่าเริงปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้าเย่จื่ออิง

ระบบผู้ไม่รู้ว่าวิญญานที่ถูกสุ่มเลือกมาของโฮสผู้นี้ คือเย่จื่ออิงวิญญาณหมื่นปี....