4. ขอซื้อตัว...

“ค่ะ ฉันกับเพื่อนพูดภาษาอังกฤษได้ค่ะ มีอะไรกับพวกฉันสองคนหรือเปล่าคะ” ฟาติมาถามออกไป แล้วมองฝรั่งตรงหน้าแบบไม่ไว้ใจ แต่ก็หน้าคมหล่อทั้งสามคนเลย ไม่รู้เธอจะกลัวพวกเขาหรือจะชื่นชมหน้าหล่อของพวกเขาในตอนนี้ดี ฟาติมาคิดในใจไป

“พอดีผมอยากจะคุยกับคุณผู้หญิงชุดแดงหน่อยได้ไหมครับ” เอียนพูดภาษาอังกฤษออกไปแบบนิ่งๆด้วยเสียงเข้ม เพราะเข้าใจว่าสองสาวคงจะตกใจที่อยู่ๆเขาก็เข้ามาหาแบบนี้

“อ่อค่ะ มีอะไรกับฉันหรือเปล่าคะ” วริสาถามออกไปแบบสงสัย ก่อนจะเอามือไปกอดแขนของเพื่อนสาวแบบกลัวๆ เพราะสีหน้าของชายตรงหน้าแลดูไม่น่าไว้ใจเลยสักนิด

“พอดีเจ้านายของผมเขาสนใจคุณน่ะ เขาก็เลยให้ผมมาติดต่อคุณไปทานอาหารเย็นด้วยคืนนี้ คุณสนใจไหม เจ้านายของผมสามารถจ่ายให้คุณได้เท่าที่คุณต้องการเลย ” เอียนพูดภาษาอังกฤษบอกไปตรงๆ เพราะปกติผู้หญิงส่วนใหญ่ก็จะตอบรับและไปเจอเจ้านายของเขาอยู่แล้ว

“ยัยมีมี่ อย่าไปยอมมันนะ จัดการเลยแก” ฟาติมาพูดบอกเพื่อนสาวไปแบบโมโห ไอ้มาเฟียพวกนี้มันยังไง คิดจะมาซื้อใครไปนอนด้วยก็ได้งั้นเหรอ ผู้หญิงไทยไม่ได้ง่ายทุกคนนะยะ

“ฉันไม่ได้ขายตัว แล้วก็ไม่คิดจะสนใจเงินพวกนั้นของพวกคุณด้วย อย่าคิดว่าผู้หญิงไทยเขาจะใจง่ายสิคะคุณ ฝากไปบอกเนายของคุณด้วยนะคะ ถ้าอยากซื้อผู้หญิงก็ไปที่ที่เขาขายตรงเลยค่ะ ไม่ใช่มาถามซื้อคนอื่นไปทั่วแบบนี้มันเสียมารยาทมาก ต่อไปกรุณาอย่าไปทำกับใครเขานะคะ” วริสาพูดภาษาอังกฤษบอกไปแบบไม่พอใจ ใจเธออยากจะด่าเขาให้แรงกว่านี้อีก แต่ติดที่เธอกลัวพวกเขานี่สิ ก็เลยด่าไปแบบเบาๆ

“ผมก็แค่มาถามตามหน้าที่ แต่ถ้าคุณไม่สนใจก็ไม่เป็นไรครับ ขอตัว” เอียนพูดบอกไปแบบกัดฟัน เพราะไม่คิดว่าสาวคนนี้จะปฎิเสธ ทั้งที่เมื่อกี้เธอก็ดูเจ้านายของเขาไม่ต่างจากคนอื่นๆ แบบนี้มาเล่นตัวเพื่ออะไรกัน เอียนคิดไปก่อนจะเดินกลับออกไปพร้อมกับลูกน้องที่ติดตามเขามาด้วย

“โอ้ยแก แรงมากอ่ะ มาถามซื้อไปนอนด้วยเนี่ยนะ น่าโมโหจริงๆเลย ถ้าพวกนั้นไม่ใช่มาเฟียนะ ฉันจะช่วยแกด่าให้วิ่งออกจากร้านฉันไม่ทันเลย” ฟาติมาพูดบอกไปแบบโมโหแทนเพื่อนสาว

“ช่างเถอะแก เขาคงจะเคยชินกับการทำอะไรแบบนั้นล่ะมั้ง เราไม่ขายซะอย่างเขาจะทำอะไรได้ เห้นไหมแก พวกมาเฟียเนี่ยมันไม่ได้เป็นแบบในหนังเลยสักนัก น่ากลัวจะตายไป” วริสาพูดบอกไปแบบไม่แคร์ เพราะยังไงเธอก็ไม่ได้ขายตัวให้พวกเขานิ มันก็ไม่ได้เสียหายอะไร ก่อนจะพูดถึงมาเฟียพวกนั้นแบบกล้าๆกลัวๆ

“น่ากลัวจริงอ่ะ มีมี่แกก็ควรจะระวังไว้หน่อยก็ดีนะ ถ้ามันยังอยากได้แกนี่แย่เลยนะ” ฟาติมาพูดไปแบบเตือนๆเพื่อนสาวอย่างเป็นห่วง

“ไม่มั้งแก เราปฎิเสธไปแล้วเขาจะมาทำอะไรเราล่ะ เขามีเงินก็ไปซื้อคนที่เต็มใจนู้นสิ พอละๆ ยิ่งคุยกับแกแล้วยิ่งทำให้ฉันกลัวอ่ะ ฉันว่าฉันกลับไปหาพ่อแม่ฉันดีกว่า แกก็รีบลงไปข้างล่างล่ะ ฉันไปนะ” วริสาพูดบอกไป เพราะไม่อยากจะคิดถึงเรื่องเมื่อกี้แล้ว อีกอย่างเธอก็ออกมานานมากแล้ว เธอควรจะรีบกลับไปหาพ่อแม่ของเธอ

“โอเคๆ เสร็จแล้วลงมาหาฉันข้างล่างนะ โชคดีนะแก” ฟาติมาพูดบอกไปก็กอดเพื่อนสาวแบบให้กำลังใจเพื่อนสาว

“ขอบคุณนะฟาง ฉันไปนะ” วริสาถอนกอดจากเพื่อนสาวก็พูดบอกไป ก่อนจะเดินแยกย้ายกันไปโดยฟาติมาเดินลงไปชั้นล่างซึ่งเป็นโต๊ะอาหารแบบธรรมดา

ส่วนวริสาก็เดินไปทางห้องอาหารโซนวีไอพี แล้วเธอก็เห็นชายชุดดำหลายคนยืนนิ่งๆเงียบๆอยู่ที่หน้าประตูห้องวีไอพีใหญ่นั้น เธอก็กลัวจะเจอผู้ชายที่มาถามซื้อตัวเธอ เธอจึงรีบเปิดประตูห้องอาหารที่พ่อแม่ของเธอจองเอาไว้สำหรับการดูตัวทันที ก่อนจะคิดในใจว่าจะมาบังเอิญอยู่ติดห้องของพวกมาเฟียพวกนี้ทำไม

ด้านพ่อแม่ของวริสาก็กำลังพูดคุยกับเพื่อนของเขาทั้งสองรอให้ลูกสาวของเขาเข้ามายังห้องอาหาร จนเวลาผ่านไปเกือบสิบห้านาทีลูกสาวของเขาก็ไม่โผล่มาสักที ทำให้เขาเริ่มร้อนใจกลัวว่าเพื่อนของเขาจะว่าลูกสาวของไม่มีมารยาทที่มาสาย แต่พอประตูห้องอาหารถูกเปิดพร้อมกับมีร่างลูกสาวของเขาเดินเข้ามา เขาก็ถอนหายใจแบบโล่งอกทันที

“อ่าว ลูกสาวฉันมาแล้ว มีมี่ มานั่งตรงนี้สิลูก นั่งข้างๆอาเหมา มาๆ” เฮงพูดเรียกลูกสาวแล้วชี้ไปที่อาเหมาที่นั่งหันหลังใส่ลูกสาวของเขาอยู่

“ค่ะป๊า ขอโทษคุณลุงคุณป้าที่มาช้าด้วยนะคะ” วริสาพูดบอกไปก็รีบเข้าไปนั่งที่ผู้เป็นพ่อบอก ก่อนจะหันข้างไปมองเฮียเหมา หนุ่มที่เธอมาดูตัวในวันนี้

“สวัสดีมีมี่ ไม่เจอกันนานเลยนะ” อาเหมาพูดออกไปแล้วก็ยิ้มแบบหล่อออกไปให้กับสาวน้อยที่เขาแอบชอบมานาน ตอนเด็กๆว่าน่ารักมากแล้ว โตมาสวยน่ารักกว่าอีก

“เฮีย เฮียเหมาเหรอคะ” วริสาพูดออกไปแบบอึ้งๆจนอ้าปากค้างกับใบหน้าหล่อสไตล์โอปป้าเกาหลีจองอาเหมา นี่เขาโตมาหล่อขนาดนี้เลยเหรอ แม่เจ้า ยอม เธอยอมให้จับคู่เลย ยอมถวายหัวเลยแบบนี้ วริสาคิดไปแบบตื่นเต้น

“อืม เฮียเอง แปะยิ้มของเราไง ไม่เจอกันแค่ไม่กี่ปีจำเฮียไม่ได้แล้วเหรอ” อาเหมาพูดออกไปแบบเอ็นดูเด็กสาว ก่อนจะยิ้มออกมาแบบชอบใจ กับสีหน้าของเธอที่มองมาที่เขาแบบอึ้งๆ

“ก็เฮียหล่อขึ้นนิคะ มีมี่จะจำได้ยังไงล่ะคะ” วริสาพูดบอกไปตรงๆ จนพ่อแม่ของเธอและพ่อแม่ของอาเหมาหัวเราะออกมากันอย่างชอบใจ อาเหมาเองก็ยิ้มเขินๆกับคำพูดของเธอเช่นกัน

“แบบนี้ก็พอจะแววว่าเราจะได้ดองกันแล้วล่ะอาเฮง ฮ่าๆ” อาหลงพูดบอกไปแบบชอบใจ ก่อนจะมองเด็กทั้งสองที่เหมาะสมกันมาก

“ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหละ ให้หมั้นกันไว้ก่อนไหมล่ะ” เฮงพูดบอกไปก็หัวเราะอย่างพอใจเช่นกัน ยิ่งเห็นท่าทีของลูกสาวเขินอายแบบนั้นก็รู้ทันทีว่าลูกสาวของเขาก็คงจะพอใจกับอาเหมาไม่น้อยเลย

“ใจเย็นๆกันก่อนไหมคะป๊า ให้มีมี่กับเฮียเหมาทำความรู้จักกันก่อนดีกว่าไหมคะป๊า จะรีบยกลูกสาวให้เขาไปไหนคะ” วริสาพูดบอกไปก็หันมาทำสายตาใส่ผู้เป็นพ่อ ที่ดูอยากจะยกเธอใส่พานให้บ้านนี้จริงๆ ถึงอาเหมาจะหล่อแต่เธอขอดูนิสัยของเขาก่อนสิ

“แค่มีมี่ยอมศึกษาดูใจกับเฮียก่อน เฮียก็พอใจแล้วล่ะ เรื่องหมั้นกับเรื่องแต่งงานรอให้มีมี่พร้อมก่อนก็ได้ เพราะเฮียก็ไม่เคยมองใครนอกจากมี่มี่มาก่อน เฮียรอมานานแล้ว ทำไมจะรอต่อไปไม่ได้ล่ะ” อาเหมาพูดบอกไปตรงๆเช่นกัน เพราะเขารอมานานแล้ว แต่เธอก็อ้างนั่นอ้างนี่ไม่ยอมมาดูตัวกับเขาสักที จนในที่สุดเธอก็ยอมมาเจอกับเขาสักที

“อ่อค่ะ ขอบคุณที่รอมีมี่นะคะเฮียเหมา” วริสาพูดไปแบบเขินๆก็เอามือมาลูบที่หน้าไป ตายๆ รุกหนักมากแม่ ฉันจะเล่นตัวได้นานแค่ไหนเนี่ย วริสาคิดในใจไปแบบเขินๆ

“เฮียเต็มใจ ต่อให้นานแค่ไหน เฮียก็จะรอ” อาเหมาพูดย้ำออกไปแบบจริงจังอีกครั้ง เพราะอยากให้วริสารู้ว่าเขาชอบเธอจริงๆ

วริสากลืนน้ำลายลงคอทันที เพราะไม่คิดว่ามันจะกดดันแบบนี้ ให้ตายเถอะ เอาไม่เอาดีนะ วริสาคิดในใจแบบลังเล

“เราก็อย่าไปกดดันน้องสิอาเหมา ค่อยๆเป็นค่อยๆไป ใช่ไหมจ้ะมี่มี่ ตอนนี้หนูเรียนจบแล้วใช่ไหมลูก จะทำงานที่ไหนล่ะ” พิไลพูดชมออกไปแล้วก็ยิ้มอย่างเอ็นดูเด็กสาว

“ค่ะคุณป้า กว่าจะจบได้ก็หลายปีเลยค่ะ ต่อไปมีมี่ก็คงมาช่วยงานที่ร้านป๊านั่นแหละ” วริสาพูดตอบไปแบบนอบน้อมก่อนจะยิ้มออกไป

“สนใจมาทำงานกับเฮียไหมล่ะ เราเรียนจบบริหารมาไม่ใช่เหรอ อยากมาเรียนรู้งานกับเฮียไหม” อาเหมาถามออกไป เพราะอยากจะใกล้ชิดกับวริสามาขึ้น

“ดีสิ ถ้าต่อไปสองคนนี้แต่งงานกันแล้วจะได้ไม่ต้องมาเรียนรู้งานอะไรเลย” อาหลงพูดบอกไปแบบเห็นดีเห็นงานด้วยอย่างเต็มที่

วริสาที่ไม่อยากไปทำงานกับอาเหมาก็รีบส่งสายตาไปหาผู้เป็นแม่ที่นั่งเงียบๆทันที เพราะพ่อของเธอคงไม่ช่วย มีแต่จะเห็นดีเห็นชอบไปกับพวกเขาน่ะสิ เธอจึงต้องอ้อนวอนแม่ของเธอผ่านสายตาไป

“อ่อ พอดีฉันว่าจะให้มี่มี่เขาช่วยดูแลที่ร้านทองน่ะค่ะ อาตี๋ใหญ่ของฉันเขาก็ไม่ได้มาช่วยดูแลอะไร ก็เลยอยากให้มี่มี่เขามาช่วยดูแลแทน” หทัยรันต์พูดจัดขึ้นไป เพื่อช่วยลุกสาวของตัวเองในสถานการณ์น่าอึดอัดแบบนี้

“ใช่ค่ะ มี่มี่ไม่อยากให้ป๊ากับม๊าเหนื่อยก็เลยจะช่วยงานที้บ้านก่อนน่ะค่ะ” วริสาพูดเสริมออกไปด้วยรอยยิ้มไป

“น่ารักจริงๆเลย แบบนี้ลุงก็ยิ่งอยากได้หนูมาเป็นลูกสะใภ้” อาหลงพูดบอกไปแบบชอบใจกับความกตัญญูของเด็กสาว

“คะ อ่อค่ะๆ” วริสาก็พูดไปแบบยิ้มๆ แล้วก็เริ่มคิดว่าการดูตัวครั้งนี้มันจริงจังมาก มากจนเธอกลัวว่าจะถูกมัดมือชกให้แต่งงานกับอาเหมาจริงๆ เพราะแค่นี้ก็รู้เลยว่าเธอบ้านนี้เขาชอบเธอจริงๆ

จากนั้นทั้งสองครอบครัวก็พูดคุยกันอย่างถูกคอ ส่วนวริสาก็พูดคุยทำความรู้จักกับอาเหมาอย่างเปิดใจให้เขา เพราะยังไงเธอก็หลีกหนีเขาไม่ได้ ก็สู้เรียนรู้นิสัยของกันและกันไปจะดีกว่า