บทที่1.จุดกำเนิดรอยแค้น!! 2/5

เรือนร่างขาวโพลนของดารัณยืนหันหลังให้ชายผิวดำคนหนึ่ง สัดส่วนความเป็นชายของชายผู้นั่งฝังลึกอยู่ในกลีบสาว แผ่นหลังดำมะเมื่อมของชายผู้นั้นเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ...มือแข็งกระด้างจับอยู่ที่เอวบาง เขาผู้นั้นกระชากร่างอ่อนบางของดารัณเข้าหาตัวตนสุดแรง พร้อมกับส่งเสียงคำรามเหมือนสัตว์ร้ายที่กำลังผสมพันธุ์อย่างดุดัน

ลำตัวของธรรวาแข็งเกร็ง ดวงตาเบิกโพลง เขากลั้นเสียงร้องเอาไว้ พร้อมกับเพ่งมองภาพแสนระทึกขวัญ ด้วยหัวใจที่เต้นเร่าๆ

คำแปงคืนคนงานคนหนึ่งที่บิดาของเขาจ้างวานให้ดูแลบ้าน ชายผู้นี้ทำงานจิปาถะ นิสัยไม่ค่อยพูดไม่นิยมสุงสิงกับใคร แต่ใครจะคิดล่ะ!! เบื้องหลังของชายผู้นี้โสมมจนไม่น่าให้อภัย เขาสมสู่กับภรรยาเจ้าของบ้านโดยไม่คิดละอาย หรือกลัว!!

เสียงคร่ำครวญเหมือนคนใกล้ตายดังโหยหวน ผสมกับเสียงลมหายใจฟืดฟ๊าดของชายฉกรรจ์ดังลั่นในความมืด คำแปงสาวบั้นเอวเร็วขึ้น! แรงขึ้น! เขาเสือกเสยแก่นกายสาดใส่ความกำยำของตนเองใส่นายสาวแบบไม่ออมแรง เพราะยิ่งเขาทำให้หล่อนถูกใจมากเท่าใด... เขาก็มักจะได้ของกำนัลติดมือกลับไปด้วย แค่เกมรักดุเดือดสุดสนุก เป็นความสุขที่ชายร่างใหญ่ไม่คิดปฏิเสธ เขาทุ่มเทแรงที่มีสนองอารมณ์ร่านของนายสาว เพื่อความสบายส่วนตัว แถมยังได้ปลดปล่อยความกำหนัดที่สั่งสมไว้ในอกตัวเองด้วยอีกทาง

ลมหายใจของธรรวาร้อนผ่าว แม้จะนึกรังเกียจพฤติกรรมของสองชาย-หญิง ที่กำลังเสพสมกันอย่างเมามันตรงหน้า พวกเขากระทำแบบไม่รู้จักอายฟ้า อายดินเมื่อเป็นการทำผิดศีลข้อ3. แต่...เด็กหนุ่มรุ่นกระทงอย่างธรรวาก็แค่ปุถุชนคนธรรมดาหนึ่ง ความกำหนัดตามวิสัยมนุษย์ผุดพรายขึ้นมาในอก เมื่อถูกกระตุ้นด้วยภาพและเสียงแบบจะๆ ตา จนความร้อนในกายไหลพล่าน เม็ดเหงื่อไหลซึมเต็มหน้าผากกว้าง เขาแนบกดใบหน้าชิดกับรอยแตกมากขึ้น จนลืมระวังตัวเหมือนเดิม

เพราะแสงอันน้อยนิดในห้องรกร้าง ดังนั้นแสงสว่างจากภายนอกจึงส่องรอดเขามาด้านใน ดารัณที่กำลังเกร็งกระตุกเพราะความเสียวซ่าน หล่อนมองเห็นความผิดปกตินั่น จนหล่อนต้องเพ่งสายตามองซ้ำ หญิงชั่วแอบแสยะยิ้ม เมื่อมองเห็นรอยแยกรอยใหญ่ๆ มีใครบางคนแนบสายตาจ้องมอง เธอพอจะเดาได้!! ใครคนนั้น...คือลูกเลี้ยงสุดหล่อที่หล่อนเฝ้ามองด้วยความพึงพอใจ เพราะความหนุ่มแน่นของธรรวามันน่าปรารถนาไม่น้อย เขาดูน่าลิ้มลอง ยิ่งกว่าผู้ชายทุกคนที่ดารัณเคยรู้จัก มีบางอย่างในร่างกายนั่นดึงดูดเธอเข้าหา แต่ความเย็นชาที่ลูกเลี้ยงแสดงออก ทำให้เธอทำเพียงมองอยู่ห่างๆ แต่ก็ไม่เคยคิดที่จะทดลองลิ้มรสเขาเลย

ริมฝีปากสีสดเผยออ้า “อ่า อูยยยย อ่าว์...” เธอแสร้งครางเสียงดังขึ้นอีกตั้งใจให้คนที่แอบซ่อนอยู่ได้ยินด้วย ขยับบั้นเอวส่ายไหวแบบมีชั้นเชิง แอ่นลำตัวจนโค้งงอ เนินอกอวบใหญ่สั่นไหว เธอสอดมือไปขยำขยี้เนินเนื้ออวบอูม พร้อมทั้งมโนในใจว่าคนที่กำลังกระทุ้งความกำยำใส่เธอ คือธรรวา

อารมณ์สยิวตื่นเพลิด เธอเสียวกระสันจนสุดกู่...ร้องครางเสียงแหลม พร้อมกับเร่งเร้าคำแปงไม่หยุด “เร็วอีก เร็วๆ สิ”

หนุ่มคนงานสาวบั้นเอวสุดแรง เขากระแทก กระทั้นนายสาวจนเหงื่อโทรม แต่หล่อนช่างทนทายาด ไม่ยอมไปถึงจุดหมายปลายทางสักที หนุ่มใหญ่กัดฟันกรอด เขาถอดถอนแก่นกายออกมาจากแอ่งน้ำเยิ้ม จนน้ำค้างไหลทะลักตามมาติดๆ ดารัณกำลังจะตวาด เพราะเธอกำลังได้ที่ แต่ก็กลับต้องร้องครางเสียงกระเส่าเหมือนเดิม เมื่อคำแปงกระแทกความกำยำสวนกลับมาเร็วๆ แบบแรงสุดติ่ง!!

“อูยยยย...อ่า...”

ธรรวายืนตัวเกร็ง ขาเขาสั่นไปหมด ดวงตาพร่ามัว ลมหายใจหอบกระชั้นเนื้อตัวเกร็งแข็ง

“กรี๊ดดดดด...” ในที่สุด หนุ่มคนงานก็ส่งนายสาวขึ้นไปแตะประตูสวรรค์ได้สำเร็จ หล่อนกรีดร้องเสียงแหลม ร่างกายอ่อนยวบ ทรุดฮวบลงไปนอนแผ่อ้าที่พื้นสกปรก คำแปงลดตัวตามติด เขายังไม่ถึงประตูสวรรค์ที่ว่านั่น หนุ่มร่างใหญ่โหมแรงหยดสุดท้ายสาดใส่นายสาวสุดฤทธิ์ แล้วจึงก้าวตามหล่อนขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้าไปในที่สุด