หนูร้อน

มาร์ติเนซหันมามองร่างที่นั่งพิงเบาะหมดสติอยู่ข้าง ๆ เธอสวมเสื้อนักศึกษา กระโปรงพลีทยาวแค่หัวเข่า รองเท้าคัทชูไม่มีส้น ใบหน้าใสไร้เครื่องสำอางฉาบ เธอหลับตาพริ้มกระนั้นก็ยังเห็นขนตางอนยาวเป็นแพที่อยู่ใต้คิ้วโก่งเข้มตามธรรมชาติ จมูกโด่งเล็กที่รับกับริมฝีปากจิ้มลิ้มสีชมพูระเรื่อ เครื่องหน้าอันเหมาะเจาะอยู่ภายในกรอบใบหน้ารูปไข่ ผมยาวดำขลับเคลียอยู่ข้างแก้ม ระเรื่อยมาเกือบถึงสะเอว

น่ารักดี น่ารักแบบดอกไม้วัยแรกแย้ม..หนุ่มใหญ่บอกกับตัวเอง

“ ชนหรือเปล่า ”

“ เปล่าครับคุณมาร์ติน เมื่อครู่ผมเห็นเธอวิ่งออกมาจากผับข้างถนน แล้วพุ่งพรวดลงมาที่ถนน ”

มาร์ติเนซขมวดคิ้วแล้วส่ายศีรษะ สวมชุดนักศึกษายังจะมีหน้าเข้าผับ ในเวลาสี่ทุ่มกว่าแบบนี้ยังไม่กลับบ้านกลับช่อง ถ้าเป็นลูกเป็นเต้าจะจับตีเสียให้เข็ด

“ เอาไงดีครับคุณมาร์ติน ” ยังไม่ทันที่เขาจะตอบ ตาที่หลับพริ้มของเธอก็หรี่ปรือขึ้น เสียงหวานเอ่ยอ้อแอ้

“ ร้อน หนูร้อนจังเลย ร้อนมาก ”

เธอบนพึมพำทั้งที่ตายังหลับ เขาเอื้อมมือไปปรับแอร์ให้พุ่งตรงไปยังร่างของเธอ กระนั้นเธอก็ยังดิ้นยุกยิก เริ่มยกขาที่วางอยู่บนพรมหรูที่พื้นรถขึ้นมาบนเบาะหนัง ซึ่งนั่นทำให้กระโปรงพลีทร่นสูงขึ้นจนถึงโคนขา เสียงทุ้มเอ่ยดุ

“ นี่เธอ นั่งให้มันดี ๆ หน่อย บ้านอยู่ที่ไหน ฉันจะไปส่ง ” เธอพยายามเปิดเปลือกตาขึ้น ก่อนจะหันไปยังต้นเสียงที่นั่งอยู่ด้านข้าง

“ คุณฝรั่ง มาทำอะไรที่บ้านหนู ” เขาขมวดคิ้วอย่างระอา

“ เธอต่างหากที่อยู่บนรถของฉัน เป็นผู้หญิงแถมยังอยู่ในชุดนักศึกษายังกล้าที่จะดื่มจนเมามายไร้สติ ถ้าพ่อแม่เธอรู้จะเสียใจแค่ไหน ” เธอหัวเราะร่วน

“ หนูไม่เคยดื่ม ไม่เคยเมา แต่วันนี้โดนลุงชายหลอกให้ดื่มอะไรก็ไม่รู้ หนูวิ่งหนีออกมาเนี่ย แล้วพ่อแม่ก็ไม่ต้องพูดถึงหรอก ตายไปหมดแล้ว เรื่องนี้จะบอกป้ารัตน์ก็ไม่ได้ เพราะไม่มีทางที่ป้าจะเชื่อหนู ป้ารักและเทิดทูนผัวยิ่งกว่าเทวดา ”

เธอพล่ามออกมา ซึ่งเขาไม่ได้รู้เรื่องด้วยเลย

“ ฉันไม่สนนิยายของเธอหรอก แค่บอกมาว่าบ้านอยู่ที่ไหน ฉันจะไปส่ง ” เธอส่ายศีรษะดิกพลางขยับเข้าไปกอดแขนแกร่งแนบแน่น

“ หนูไม่กลับบ้านนะคะ ไม่อยากเจอลุงที่บ้านอีก ”

“ แล้วคนที่บ้านจะไม่ห่วงหรือไง ดึกป่านนี้แล้ว ”

“ หนูกลัว ”

“ กลัวบ้าอะไรของเธอ ปล่อยฉัน ” มาร์ติเนซเอ่ยเสียงดุก่อนจะพยายามแกะมือเธอออก พลันเธอก็เอ่ยขึ้นมาอีก

“ หนูร้อนจังค่ะ หิวน้ำด้วย ”

เขาส่ายศีรษะอย่างระอาก่อนจะหยิบน้ำแร่มาเปิดขณะกำลังจะเทใส่แก้ว เธอกลับแย่งขวดจากมือไปดื่มอั้ก ๆ จนหมดขวด

“ จะรีบร้อนอะไรขนาดนั้น เดี๋ยวก็สำลักตาย ”

เธอรีบจริง ๆ รีบเสียจนทำน้ำหกใส่ตัวเองจนเปียกปอน แม้จะเป็นเวลาค่ำคืน แต่ดวงไฟสีส้มนวลสลัวหลังรถที่เขาเปิดไว้ก็ทำให้แลลอดเห็นชั้นในที่อยู่ภายในเสื้อนักศึกษาสีขาว

พลันเธอก็กระชากเสื้อตัวเองจนกระทั่งกระดุมแบบห่วงหลุดกระเด็นออกมาสองเม็ดบน !

ความอวบอิ่มของสาวแรกแย้มทะลักล้นบราเซียสีชมพูอ่อนท้าทายอยู่ในแสงสีส้มสลัว !

“ ร้อน ร้อนจังเลย ” เธอยังพร่ำบ่นไม่หยุดปาก

“ เอาไงดีครับคุณมาร์ติน ” วิทย์เอ่ยถามอีกครั้งเมื่อเห็นเธอเริ่มจะทำตัววุ่นวาย

“ ขับไปเรื่อย ๆ ก่อน ” ผู้เป็นนายตอบก่อนจะเอื้อมมือไปกดสวิตซ์ให้ฉากกั้นระหว่างห้องคนขับกับเบาะหลังปิดลง เพราะหญิงสาวนั้นตอนนี้อยู่ในสภาพไม่เรียบร้อย

เขาเองพยายามจะไม่มองสองเต้าอวบที่ล้นทะลักบราเซีย เด็กคนนี้ตัวบางแต่ซ่อนรูปชะมัด ก่อนจะถอดเสื้อสูทของตัวเองออกแล้วเอาไปคลุมตัวเธอไว้ แต่เธอก็ผลักมันออกทันควัน

“ ไม่เอาผ้าห่ม ร้อน อยากอาบน้ำ ” เธอยังบ่นไม่หยุด ก่อนที่จะทิ้งตัวนอนลงไปบนเบาะ ศีรษะหันไปทางประตู หันเรียวขามาทางเขา แล้วเธอก็ทำสิ่งที่เขาไม่คาดคิดคือรูดชั้นในตัวบางจิ๋วออกจากทางปลายขา !