๑.๑ ห้วงหวาม

๑

ห้วงหวาม

ห้องนอนขนาดกลางตกแต่งด้วยสีสันและข้าวของโทนสีชมพูขาว บ่งบอกชัดว่าเจ้าของห้องเป็นหญิงสาวในวัยดอกไม้ที่กำลังอยู่ในช่วงเบ่งบาน ความเย็นฉ่ำจากเครื่องปรับอากาศซึ่งทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ และเงียบจนแทบจะไม่ได้ยินเสียงครางของมัน ไม่ได้ทำให้ความร้อนรุ่มในกายของ ‘อารยา’ หญิงสาววัยย่างยี่สิบสองลดลงเลยแม้แต่น้อย

ร่างบางนั่งหอบหายใจสะท้านอยู่ปลายเตียง เพราะตอนนี้ฮอร์โมนสาวในร่างกายกำลังพลุ่งพล่านอย่างหนัก หลังจากผ่านกิจกรรมอันสุดวาบหวามแบบไม่สุดกับคู่หมั้นหนุ่มหล่อมาหมาดๆ

แหวนหมั้นถูกสวมที่นิ้วนางข้างซ้ายตั้งแต่สองปีที่แล้ว ตอนนั้นอารยาเรียนอยู่ปีสาม บิดาเอ่ยปากว่าจะยกเธอให้แต่งงานกับ ‘ชัชวิน’ ซึ่งเป็นเจ้าหนี้และเป็นเพื่อนรุ่นน้องของพ่อ โดยจะหมั้นหมายเอาไว้ก่อน หลังจากเธอเรียนจบจึงจะมีพิธีแต่งงาน อารยาตอบรับแบบไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ แม้แต่นิด ซ้ำยังหัวใจเต้นแรงโลด เพราะตัวเองแอบพึงพอใจในตัวชัชวินมาก่อนหน้านี้แล้ว เรียกได้ว่าตกหลุมรักเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบเลยก็ว่าได้

ชัชวินเป็นผู้ชายที่หล่อเหลาชนิดหาตัวจับยากคนหนึ่ง แม้จะไม่ขาวสะอาดเหมือนพวกดารานายแบบ แต่อารยาเห็นว่าเขามีเสน่ห์ความเป็นชายที่ดึงดูดเธอและผู้หญิงอื่นๆ อย่างรุนแรง เขาเป็นเจ้าของไร่แห่งหนึ่งในจังหวัดกาญจนบุรี อายุย่างสี่สิบแล้ว ทว่าเธอกลับไม่คิดว่าเขาแก่สักนิด ตรงกันข้ามชัชวินเป็นผู้ชายที่เซ็กซี่มากจนเธอใจสั่นทุกครั้งเวลาที่อยู่ใกล้ๆ รูปร่างของเขาสูงใหญ่บึกบึน ใบหน้าคมคร้ามสมชาย จมูกโด่ง ผิวสีแทนตามแบบคนทำงานกร้านแดดกร้านฝน แต่นั่นยิ่งทำให้เขาดูดุดัน เป็นผู้ชายเต็มตัวและมีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามอย่างเข้มข้น

อารยาเดาใจชัชวินไม่ออกแม้แต่นิด ไม่รู้ว่าเขาคิดหรือรู้สึกลึกซึ้งกับเธอมากน้อยแค่ไหน เพราะตลอดเวลาที่หมั้นกัน แม้ชัชวินจะเทียวไปเทียวมาบ้างเดือนละครั้งสองครั้ง ทว่าเขาก็ไม่เคยเอ่ยปากฝากรักใดๆ ให้ได้ชื่นใจเลยแม้แต่ครั้งเดียว เวลาที่ไปไหนด้วยกันสองต่อสองเขาก็ดำรงความเป็นสุภาพบุรุษกับเธอเป็นอย่างดีมาตลอด แม้ช่วงหนึ่งเดือนหลังที่ผ่านมา เขาเริ่มมีการกอดจูบบ้าง แต่ก็ไม่เคยล่วงเกินลึกซึ้งจนถึงขั้นทำให้เธอต้องเสียสาว

‘จูบแรก’ ระหว่างเธอกับชัชวินเกิดขึ้นในลิฟต์ แต่จูบที่อารยาจำรสสัมผัสอันแสนวาบหวามเร่าร้อนจากลิ้นอันสากหนาและว่องไวช่ำชองของเขาได้ดีคือจูบครั้งที่สอง พอคิดถึงคราใดก็เหมือนมีคลื่นความรัญจวนอันมากมายมหาศาลแล่นวาบเข้ามาในท้องน้อยทุกที

วันนั้นเป็นวันที่เธอสอบปลายภาคเสร็จ พอดีกับที่ชัชวินเข้ามาทำธุระที่กรุงเทพฯ เขาจึงแวะมาเยี่ยมครอบครัวของเธออย่างเคย

อารยาออกจะตื่นเต้นเหมือนเช่นทุกครั้ง เมื่อแม่บ้านขึ้นมาบอกว่าคู่หมั้นของเธอมา

ร่างบางซึ่งนอนเล่นอยู่บนเตียงดีดตัวลุกขึ้นแล้วรีบขยับไปยืนหน้ากระจก มองสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองอย่างละเอียดยิบไม่ยอมให้พลาดส่วนไหน เพราะอยากจะดูดีที่สุดในสายตาของชัชวิน คิ้วเรียวมุ่นเข้าหากันเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าตัวเองผมยุ่งซึ่งเป็นผลมาจากการนอนเมื่อครู่นี้ มือเล็กจึงหยิบหวีมาแปรงผมจนเรียบ จากนั้นหยิบที่คาดผมที่ทำจากผ้าลูกไม้สีขาวมาคาด โดยปล่อยปอยผมลงข้างหูทั้งสองข้าง เติมลิปมันให้ปากชุ่มชื่นอีกนิดหน่อย จึงค่อยออกจากห้อง ลงไปยังห้องรับแขกที่คนสำคัญของตัวเองรออยู่

เมื่อไปถึงก็เห็นว่าชัชวินกำลังนั่งคุยอยู่กับพ่อและแม่ของตนดังเช่นทุกครั้งที่เขามา หญิงสาวเดินไปทรุดตัวนั่งลงที่โซฟาอีกตัว ก่อนจะยกมือขึ้นไหว้ทักทายเขา

“สวัสดีค่ะอา”

“ได้ข่าวว่าสอบเสร็จแล้วเหรอ” ชัชวินถามขึ้น เสียงยังคงหล่อทุ้มน่าฟังเช่นเดิม แม้จะราบเรียบไปหน่อยจนแทบจับความรู้สึกไม่ได้แต่นั่นก็เป็นไปตามบุคลิกของเขา

“ค่ะอา วันนี้เอยสอบวันสุดท้าย”

“มั่นใจหรือเปล่าว่าจะจบ”

“มั่นใจสิคะ ถึงผลการเรียนของเอยอยู่ในระดับกลางๆ แต่ก็ไม่เคยตกค่ะ เทอมนี้ก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไร” อารยาบอกเสียงนุ่ม หัวใจเต้นแรงยามที่ช้อนตามองใบหน้าหล่อเหลาดุดันของคู่หมั้นตัวเอง

“งั้นไปแต่งตัว อาจะพาออกไปหาอะไรกินข้างนอก เลี้ยงฉลองที่เรียนจบ” เขาบอกกับคู่หมั้นสาว ก่อนจะหันไปทางพ่อแม่ของเธอ “ขออนุญาตนะครับพี่อัศพี่วิ ทานข้าวเสร็จแล้วจะรีบพามาส่ง”

“ตามสบายเถอะชัช” อัศวินพยักหน้าอย่างไม่มีปัญหาอะไร

ความจริงชัชวินไม่จำเป็นต้องขออนุญาตอะไรอัศวินก็เต็มใจ เพราะอยากจะให้ทั้งคู่ได้ใกล้ชิดกันมากกว่าที่เป็นอยู่อยู่แล้ว แม้ชัชวินจะหมั้นหมายกับลูกสาวของตนมาระยะหนึ่ง แต่ก็ไม่มีใครดูออกว่าชัชวินรู้สึกอย่างไรกับอารยากันแน่ เนื่องจากการหมั้นหมายเกิดจากปัญหาหนี้สินที่ตัวเขาเองไปกู้ยืมมาเพื่อพยุงกิจการเล็กๆ ของครอบครัวและซื้อบ้านหลังใหม่ การเปิดโอกาสให้ชัชวินได้อยู่ใกล้ชิดกับอารยาบ่อยๆ จึงน่าจะเป็นเรื่องที่ดี ชัชวินจะได้เห็นความน่ารักของลูกสาวเขาและมอบใจให้ พอตบแต่งกันไปอารยาจะได้มีความสุขมากที่สุด

การได้ชัชวินมาเป็นลูกเขยนับว่าเป็นเรื่องดียิ่งกว่าถูกหวยรางวัลใหญ่เสียอีก ไม่ใช่เพราะว่าเขารวยอย่างเดียว แต่เป็นเพราะหนุ่มรุ่นน้องคนนี้มีความเป็นผู้ชายเต็มตัว มีความเด็ดเดี่ยว เฉลียวฉลาด มุ่งมั่นและปกครองคนนับร้อยได้อย่างสบายๆ ทำให้อัศวินมั่นใจว่าชัชวินจะดูแลลูกสาวของตนได้ดีกว่าผู้ชายคนไหน