รวมนิยายรักฯ...บทที่ 6 กุหลาบทะเลทราย...

“อึม...ดี...คุณหญิงมีอะไรเพิ่มเติมก็บอกลูกนะ” รัฐมนตรีทาเรจส่งต่อรายการอาหารที่ตนพอใจให้ภรรยา

“ดีแล้วจ้ะ ที่มีข้าวบริยานีอาหารพื้นบ้านของทางเรา เห็นว่าเจ้าชายพระอนุชาโปรดข้าวบริยานีน่องไก่ ต้องเสวยทุกมื้อคู่กับเครื่องเคียง”

“ลูกทำสลัดน้ำใสเป็นเครื่องเคียงค่ะ”

“ดีมากจ้ะ แม่ชอบของหวานของลูก พรุ่งนี้ลูกทำอะไรบ้างจ๊ะ”

ปกติคุณหญิงฟาติมาไม่ค่อยกินของหวาน เพราะกลัวน้ำหนักเพิ่มมากเกินไป แต่ชอบใจขนมต่างๆที่ธิดาทำให้กิน อย่างของหวานจำพวก ฟรุตสลัด เยลลี่ผลไม้สด คัสตาดผลไม้รวม ที่รสชาติกลมกล่อมและไม่หวานจัด

“วันนี้ลูกทำเยลลี่ผลไม้สดกับคัสตาดผลไม้รวม ให้คุณแม่และถวายพระชายา ส่วนเค้กผลไม้หน้าแยมมะเดื่อกับเต้าหูนมสดผลไม้รวมที่ใช้น้ำนมจามรีจากเสฉวนที่มีโปรตีนมากมาทำให้คุณพ่อกับถวายพระอนุชาและเจ้าชายค่ะ”

“เค้กแยมมะเดื่อฝรั่งของลูกอร่อยมาก พ่อยังติดใจไม่หาย ทั้งสองพระองค์ต้องชอบแน่ แต่ฟรุตสลัดนมเต้าหู้พ่อยังไม่เคยเห็นหรือเคยกิน”

“เป็นขนมทางเอเชียตะวันออกค่ะ ทำจากนมเต้าหู้กับผลไม้สดแช่อิ่มค่ะ รับรองว่าคุณพ่อคุณแม่ต้องชอบ ถ้าอยากรับประทานอะไรเป็นพิเศษบอกนะคะ ลูกจะทำให้”

“โอ ไม่แล้วจ้ะ พ่อชอบทุกเมนูที่ลูกคิดมานี่ละ”

“แม่ก็เหมือนกัน เมนูไหนเป็นของโปรดพระอนุชาซัยยิดกับชายาหรือจ๊ะ”

“ผัดเผ็ดเครื่องเทศเนื้อวัวกับห่านอบซอสอัลมอนด์ค่ะ ลูกใช้เนื้อวัวอ่อนที่ให้รสชาติหวานนุ่มและห่านสาวกินกับเครื่องเคียงสลัดผักสดกรอบเก็บใหม่ๆจากสวนของเรา ส่วนของหวานพระชายาทราบข่าวว่าไม่ชอบเสวยของหนักท้อง ลูกจึงทำ เยลลี่ผลไม้สดกับคัสตาดผลไม้รวมให้เลือกเสวยค่ะ”

“แม่ว่าจะเสวยทุกอย่างนั่นละ เต้าหู้นมสดผลไม้รวมคงอร่อยและมีสีสันน่ากิน อย่าลืมน้ำผลไม้ของพระอนุชากับเจ้าชายนะลูก”

“ลูกทำน้ำแอปเปิ้ลค่ะ ดูจะเข้ากับอาหารมื้อนี้ และยังช่วยย่อยดีด้วยค่ะ ”

“ดี พ่อชอบน้ำแอปเปิ้ลที่เจ้าปรุง”

“ลูกลืมอะไรไปหรือเปล่าจ๊ะ อาหารที่เจ้าชายฮาคิมชอบล่ะ มีหรือเปล่า ”

“นั่นสิ พ่อลืมไปเลย จะขาดไม่ได้เชียวนะ”

“ก็มีอยู่ค่ะ เห็นว่าทรงชอบปลา ลูกทำปลาทอดขมิ้นจิ้มซอสแรดิช รสออกเผ็ดนิดๆเพราะไม่โปรดซอสเปรี้ยวหรือหวานจัด กับสตูกระต่ายค่ะ”

“เห็นไหมคะคุณพี่ ลูกสาวเราเก่งจริงๆ อาหารทุกจานคุณภาพระดับเชฟทั้งนั้น ต้องเป็นที่พอพระทัยทุกพระองค์แน่ค่ะ”

“วารดา พ่อภูมิใจในตัวลูกมาก”

“แม่ก็เหมือนกันจ้ะ แล้วอย่าลืมแต่งตัวสวยๆออกมารับแขกนะลูกนะ แม่ให้ช่างเสื้อประจำตัวตัดชุดใหม่มาให้สองสามชุด เลือกได้หรือยังจ๊ะว่าจะใส่ชุดไหน”

คุณหญิงฟาติมาต้องเป็นธุระตัดเสื้อผ้าให้ธิดาสาวสวยอยู่เป็นประจำ เพราะเจ้าตัวไม่ชอบเสื้อผ้าฟู่ฟ่าหรูหรา แต่นางเห็นความจำเป็นในการแต่งกายให้เหมาะสมกับฐานะของท่านรัฐมนตรีสามี จึงคอยดูแลมิให้ขาดตกบกพร่อง

“ลูกเลือกไม่ถูกหรอกค่ะ ให้ท่านแม่ช่วยดูให้ดีกว่า”

“แม่ว่าสีชมพูกุหลาบเหมาะกับลูกที่สุด สวมมงกุฎแซฟไฟร์สีชมพูอมม่วงที่ท่านพ่อซื้อให้เป็นของขวัญเดือนก่อนด้วยนะจ๊ะ สวยมากจ้ะ เข้ากับสีดวงตาของลูก”

มงกุฎที่คุณหญิงฟาติมาเอ่ยถึงเป็นมงกุฎอันเล็กๆใส่ประดับเรือนผมตามสมัยนิยมที่ประดับแซฟไฟร์น้ำงามที่รัฐมนตรีทาเรจซื้อเป็นของขวัญในโอกาสอายุครบสิบเก้าปีของธิดาสาวและเลือกอัญมณีล้ำค่าสีเข้ากับดวงตาแสนสวยอย่างเหมาะเจาะ

“ค่ะ คุณแม่”

วารดารับคำมารดาเลี้ยงอย่างไม่เกี่ยงงอน ด้วยตัวเองไม่ได้ใส่ใจเรื่องการแต่งเนื้อแต่งตัวมากนัก เพราะหญิงสาววัยอย่างเธอต้องสวมเสื้อผ้าปกปิดมิดชิดอยู่แล้ว จะสวมใส่ชุดไหนก็คิดว่าไม่ได้แตกต่างอะไร แต่ก็มีแผนการในใจว่าจะเติมแต่งให้ผู้พบเห็นแปลกใจสักเล็กน้อยและคิดว่าการแต่งกายของตนวันนี้ จะเป็นที่ประทับใจของเจ้าชายหนุ่มในแบบที่ต้องรีบปฏิเสธการจับคู่ของผู้ใหญ่ในทันที