ตอนที่5 มอบความสุขให้ได้

“!” ภาพตรงหน้าที่ปรากฎเข้ามาในสายตาของเกวลิน นั่นก็คือห้องทำงานหรูหราที่มีชายหนุ่มร่างสูงคนหนึ่งนั่งไขว่ห้างอยู่ด้วยท่าทีสบายๆ ใบหน้าที่เป็นดั่งลูกรักของเทพเจ้าพร้อมกับสายตาดุจเหยี่ยวที่จ้องมองมายังเธอ

เธอยอมรับเลยว่าเกิดมาไม่เคยเจอผู้ชายที่ไหนหล่อเหลาจนเกินบรรยายได้เท่านี้ แม้จะเคยเห็นเขาจากไกลๆ ผ่านๆ จะพอมองออกว่าเขาหล่อมาก แต่ไม่คิดว่าการได้เผชิญหน้ากับเขาตรงๆ แบบนี้มันจะเกินคำว่าหล่อไปไกลจนหาคำมาเปรียบไม่ได้

“เชิญ” เสียงเข้มของเชนมือขวาของชายหนุ่มในห้องพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง เพราะมั่นใจว่าหญิงสาวตรงหน้าไม่ใช่คนที่เจ้านายเขาเคยรู้จักมาก่อน

เกวลินที่ได้ยินเสียงเข้มข้างหูก็ได้สติกลับมาอีกครั้ง ก่อนจะเดินตรงไปยังโซฟาหรูตัวใหญ่ที่ตอนนี้เขาคนนั้นนั่งอยู่ สายตาจ้องมองมายังเธอตั้งแต่แรกไม่ละไปไหนจนทำให้เธอแทบทำตัวไม่ถูกอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แต่สุดท้ายเกวลินก็เลือกจะนั่งลงที่โซฟาอีกตัวโดยไม่รอให้เขาเชิญ

“.....” สายตาเรียบนิ่งจ้องมองไปยังร่างกายของหญิงสาวตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า ใบหน้าสวยงามที่ดึงดูดผู้ชายได้อย่างง่ายดาย ร่างกายที่มีส่วนเว้าส่วนโค้งอย่างชัดเจน แน่นอนว่าผู้ชายอย่างเขารู้สึกพอใจไม่น้อย

เกวลินที่ถูกมองจนรู้สึกคอแห้งผากพูดไม่ออกทำตัวไม่ถูก เคลื่อนไหวร่างกายไปตรงหน้ายกขวดเหล้าสวยงาม เทใส่แก้วที่คว่ำอยู่ในถาดก่อนจะกระดกกลืนไปทีเดียวหมดแก้ว

ความร้อนผ่าวผ่านลำคอลงไปถึงทรวงอกก่อนจะไปสิ้นสุดที่ท้องของเธอ หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เรียกความกล้าให้ตัวเองก่อนจะพูดออกไป

“ฉันอยากเป็นผู้หญิงของคุณค่ะ”

“หึ!” คำพูดของเธอทำให้ร่างสูงแค่นเสียงขึ้นโดยไม่ได้พูดอะไร แต่สายตากลับจับจ้องหญิงสาวไม่ละสายตาตั้งแต่แรก

“ฉันไม่ได้ต้องการเงินทอง ไม่ได้ต้องการความรักจากคุณ ฉันแค่อยากเป็นผู้หญิงของคุณแค่นั้น” เกวลินที่เห็นเขาเงียบก็รีบอธิบายออกไปอย่างที่คิด

เพราะเขาคงคิดว่าเธอไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้าหาเขาเพราะเงิน ความสะดวกสบายและความรักของเขา แต่สำหรับเธอตอนนี้ไม่ได้ต้องการสิ่งนั้น ต่อให้เขาจะมีเสน่ห์มากจนยากจะหักห้ามใจก็ตาม

“ไม่ต้องการเงินทองและความรัก?” เสียงทุ้มลึกของ เท หรือ เทวิน เอ่ยขึ้นเป็นครั้งแรกกับสิ่งที่ได้ยิน สิ่งที่ไม่เคยมีผู้หญิงที่ไหนพูดกับเขามาก่อนโดยเฉพราะความรัก

“ค่ะ” ความหนักแน่นเผยออกมาพร้อมใบหน้าแดงก่ำของเธอที่มาจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ ยิ่งเพิ่มเสน่ห์ความดึงดูดให้กับเธอไม่น้อย

“ฉันไม่เลี้ยงผู้หญิง แล้วเธอมีอะไรแลกให้ฉันทำในสิ่งที่เธอต้องการ” น้ำเสียงที่ฟังดูใจเย็นไม่น้อย เอ่ยถามขึ้น

“แน่นอนว่าคุณคงมีทุกอย่างเพียบพร้อมจนผู้หญิงธรรมดาอย่างฉันไม่มีอะไรให้คุณ...”

“แต่ถ้ามีสิ่งไหนที่คุณต้องการแล้วฉันให้คุณได้ ฉันก็ยินดี” สิ่งของเงินทองอำนาจแน่นอนว่าเขามีครบทุกอย่างและไม่ต้องการจากเธอ แต่สิ่งที่เขาต้องการจากเธอนั้นคืออะไรเธอก็ไม่รู้ แต่ถ้าหากเธอให้เขาได้เธอก็ยินดี

“เด็กอย่างเธอมีอะไรให้ฉันต้องการ?” คำถามที่เป็นดั่งคำสบประมาทเอ่ยขึ้น

แต่มันเป็นแบบนั้นไม่ใช่เหรอ นอกจากหน้าตาสวยงามดึงดูดสัญชาตญาณนักล่าของเธอแล้วมีอะไรที่เขาจะต้องการได้อีก

เกวลินที่ได้ยินแบบนั้นก็หรี่ตามองร่างสูงตรงหน้าอย่างพิจารณาทันที เขาที่ขึ้นชื่อเรื่องความเด็ดขาด โหดเหี้ยม และเรื่องของผู้หญิง แน่นอนว่าผู้หญิงอย่างเธอตอนนี้มีสิ่งที่เขาต้องการเพียงอย่างเดียวเท่านั้น และสิ่งเดียวนั้นก็ทำให้ร่างบางเคลื่อนย้ายตัวเองจากโซฟาอีกตัวไปยังโซฟาตัวเดียวกับเขาอย่างไม่รอช้า

และ...

“ฉันเชื่อว่าฉันมอบความสุขให้คุณได้”