Chapter 2 : นึกว่าจะแน่

"พูดบ้าอะไรของบอส"

"ก็คุณอยากรู้ไม่ใช่ ว่าผมกับพิมทำอะไรกันในห้องนี้ตรงนี้ ที่ที่คุณกำลังนั่งอยู่"

"แล้วตรงที่วายนั่งบอสกับพี่พิมทำอะไรกันหรอคะ" ฉันถามบอสกลับ

"ผมไม่เสียเวลามาอธิบายให้คุณฟัง ผมชอบลงมือปฏิบัติมันเลยมากกว่า"

"หมายความว่ายังไงคะ"

"ผมไม่พูดซ้ำ ใช้มันสมองของคุณกลั่นกรองในสิ่งที่ผมพูดสิ ว่าผมหมายความว่ายังไง"

"บอสคะ ถ้าจะมาใช้จิตวิทยานั่นนี่หรือจะหลอกด่าวาย งั้นวายขอตัวไปแก้งานให้เสร็จดีกว่าค่ะ ช่วยหลบไปด้วยนะคะ"

"สมองคุณมันมีแต่รอยหยักหรือยังไง" บอสถามด้วยน้ำเสียงกดต่ำ

"พูดคำว่าโง่มาตรงๆเลยก็ได้นะคะ แล้วช่วยเอาแขนออกไปด้วยค่ะ วายจะไปทำงาน"

"ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงจะเข้าใจตั้งแต่ประโยคแรก"

"ทำไมวายจะไม่เข้าใจ"

"ถ้าเข้าใจแล้วทำไมปฏิเสธ"

"บอสอย่ามองผู้หญิงทุกคนเป็นเหมือนพี่พิมหมดสิคะ รบกวนบอสใช้สมองตรองสักนิดก่อนจะพูดออกมาด้วยค่ะ หล่อก็หล่อ ฉลาดก็ฉลาด เรื่องแค่นี้ไม่น่าให้ผู้ช่วยเลขาแบบวายต้องมาสอนเลยนะคะ"

บอสมองหน้าฉันแล้วถอนหายใจอย่างหงุดหงิด ฉันว่าฉันก็พูดไม่ผิดนะ ถ้าจะผิดก็ผิดที่บอสนั่นแหล่ะ

บอสถอยห่างออกจากตัวฉัน ตอนนี้ฉันเป็นอิสระจากแขนบอสแล้ว ฉันจึงลงจากโต๊ะทำงานของบอส แล้วเดินกลับออกไปเพื่อแก้งานให้เสร็จ

ฉันเปิดประตูออกมาจากห้องบอส ยัยพี่พิมก็ไม่อยู้ที่ฌต๊ะไม่รู้ไปไหน สงสัยจะอู้งานอีกตามเคย เมื่อฉันเดินกลับมาที่โต๊ะ แล้วมองไปยังนาฬิกาเพื่อดูเวลาว่าเหลือมากน้อยแค่ไหน ฉันจะได้เร่งแก้งานบอสให้เสร็จ

"ตายๆจะ11โมง เหลืออีกแค่ชั่วโมงเดียวจะเสร็จไหมหล่ะยัยวาย มัวแต่สั่งสอนบอส เดี๋ยวก็ได้โดนบอสสั่งสอนกลับหรอก"

ฉันจึงรีบก้มหน้าก้มตาตรวจเช็คงานและแก้ไขงานให้เสร็จก่อนเที่ยงให้ทันเวลา

"อ่าวน้องวาย ยังแก้ไม่เสร็จอีกหรอจ๊ะ" เสียงยัยพี่พิมนี่มันน่าหงุดหงิดจริงๆเลย ฉันจึงเงยหน้าขึ้นมองแล้วส่งยิ้มออกไปให้

ผ่านไป50นาที

เสร็จสักที หวังว่ารอบนี้บอสจะไม่เขวี้ยงแฟ้มลงพื้นอีกนะ "ตรวจงานอีกสักรอบกันพลาด" เมื่อตรวจทานแล้วเรียบร้อยฉันเหลือบมองไปยังนาฬิกาที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ

"อีกสิบนาทีจะเที่ยง" ฉันนั่งมองแฟ้มงานตรงหน้าด้วยความกังวล แล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ ลุกขึ้นยืนแล้วเดินตรงไปยังหน้าห้องทำงานบอสทันที

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"บอสคะ วายเอง" เมื่อขออนุญาตแล้ว ฉันจึงค่อยๆเปิดประตูก็กำลังเห็นว่าบอสก้มหน้าทำงานอยู่ แสงแดดที่สาดส่องจากผ้าม่านด้านหลัง กระทบเข้ากับใบหน้าที่หล่อเหลา

ฉันค่อยๆเดินตรงไปหาบอส แล้วหยุดยืนมองความหล่อด้วยความหลงไหล แต่เสียดายบอสชอบทำหน้าโหดใส่แถมยังพูดจาถากถาง แล้วผู้หญิงใครเขาจะชอบ ถ้าจะชอบคงแค่เพราะหล่อ แต่ถ้าอยากได้มากกว่านี้คงต้องอ้าขาแล้วลากบอสขึ้นเตียง

"วาย วาย" จู่ๆเสียงตะคอกจากผู้ชายตรงหน้าทำให้ฉันหลุดจากภวังค์ความคิด

"คะ บอส อ้อ วายเอามางานแก้มาให้บอสตรวจค่ะ" เมื่อสติกลับมา ฉันจึงรีบวางแฟ้มลงบนโต๊ะทำงานของบอสทันที

"ออกไปได้ละ ผมจะทำงาน"

"ไม่ตรวจหน่อยหรอคะ เผื่อถ้าผิดอีกวายจะได้รีบกลับไปแก้ให้"

"ออกไป" บอสพูดไล่ฉัน ในขณะที่ยังคงก้มหน้าเซ็นเอกสาร

ฉันอยากให้บอสตรวจตอนนี้เลย กลัวว่าถ้าฉันกำลังทานข้าวอยู่แล้วจู่ๆจะมาโทรเรียกให้ฉันกลับมาแก้งานอีก ไม่เอานะ

"บอสคะตรวจเลยสิคะ วายอยากรู้ว่าโอเคหรือยัง"

บอสถอนหายใจแล้วเงยหน้าขึ้นมาพูดกับฉัน "อยากให้ตรวจมากใช่ไหม"

"ค่ะ"

"งั้นมาใกล้ๆ" บอสใช้สายตาคมออกคำสั่งว่าฉันต้องรีบเข้าไปใกล้ๆเข้าเร็วที่สุด

ฉันจึงเดินเข้าไปหาตามที่บอสสั่ง....

"ว๊ายยยยย" บอสลุกขึ้นแล้วจับตัวฉันขึ้นมานั่งทำงานบนโต๊ะอีกครั้งเหมือนชั่วโมงก่อนหน้า

"บอสจะทำอะไร" บอกตามตรงฉันแอบตกใจอยู่ไม่น้อย ที่จู่ๆบอสก็จับตัวฉันขึ้นมานั่งที่โต๊ะทำงานอีกครั้ง

บอสขมวดคิ้วหนาชนกัน "ก็คุณอยากให้ผมตรวจไม่ใช่ ผมก็กำลังจะตรวจอยู่นี่ไง"

"ตรวจแฟ้มค่ะ ไม่ใช่วาย"

"อ้อหรอ ผมนึกว่าคุณอยากให้ผมตรวจภายในเหมือนกับพิม เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะ" เสียงทุ้มเอ่ยออกมาด้วยความสะใจ

"ตรวจงานค่ะบอส ไม่ใช่ตรวจภายใน หูไม่ดีหรอ ถึงฟังไม่ได้ศัพท์"

"ต่อล้อต่อเถียงดีหนิ ชักจะอยากจะลงโทษคนปากดีแถวนี้ซะแล้วสิ" น้ำเสียงที่เย็นยะเยือกเอ่ยออกมาเป็นคำพูดที่ดูน่ากลัวยิ่ง

"ลงโทษ" ฉันพูดทวนคำถามที่ออกจากปากบอสเมื่อครู่

บอสกลับไปนั่งลงที่เก้าอี้ตามเดิม ส่วนฉันก็ยังคงนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานบอสไม่ลุกไปไหน บอสอยากจะลงโทษฉันเหมือนที่ทำกับพี่พิมใช่ไหมแบบว่า....

"อ้าขาออก" ฉันต้องตกใจกับคำว่าอ้าขาออก นั่นหมายถึงบอสต้องการมีเซ็กส์กับฉันในห้องทำงาน แค่เอ่ยปากขอให้ตรวจงานตอนนี้ ต้องทำกันขนาดนี้เลยหรอ

"ไม่ค่ะ" ฉับหุบขาเอาไว้แน่น วันนี้ฉันไม่น่าใส่กระโปรงสั้นเลย เพราะตอนนั่งกระโปรงมันถกขึ้นมา ทำให้บอสมองเห็นเรียวขาอ่อนได้ง่ายๆ

สายตาคมของบอสกำลังจดจ้องไปที่หน้าขาของฉัน ฝ่ามือบอสค่อยๆยกขึ้นแล้วเอามือมาลูบไล้ไปทั่วขาอ่อน

"อื้มมม ผิวเนียนขาว" บอสค่อยๆเขยิบเก้าอี้เข้ามาใกล้ๆ แล้วลุกขึ้นยืนมอมาที่งใบหน้าฉันโดยที่มือบอสยังคงลูบไล้ไปตามเรียวขา

"อุ้ย" ฉันร้องอุทานด้วยความตกใจ มือบอสนี่ซุกซนใช่เล่น เพราะบอสค่อยๆเลื่อนมือเข้ามาที่ใต้กระโปรงของฉัน

"ไม่เอาค่ะบอส" ฉันดึงมือบอสออกแล้วรีบก้าวขาลงจากโต๊ะทันที

"วายไม่ขอให้บอสตรวจแล้วก็ได้" ฉันบอกบอสแล้วยืนออกห่าง นี่บอสตาลายแล้วมองฉันเป็นยัยพี่พิมหรือเปล่าเนี่ย

"วันหลังอย่ามาสั่งผมตามใจชอบ ออกไป"

ฉันรีบก้าวขาออกจากห้องด้วยความเร็ว เพราะกลัวจะถูกบอสลงโทษแบบเมื่อกี้ ไม่น่าเลยยัยวาย เกือบเสียตัวให้บอสแล้วไหมหล่ะ

talk บอส

ผู้ช่วยเลขาคนนี้พูดจาน่ารำคาญ เลยจัดการสั่งสอนเธอเล็กน้อย ผมนึกว่าเธอจะแน่เหมือนฝีปากแต่ที่ไหนได้ ลึกๆก็คงกลัวอยู่เหมือนกัน เธอควรที่จะอยู่เฉยๆแล้วทำตามคำสั่ง ไม่ใช่มาออกคำสั่งผมแบบนี้

" ถ้าขืนรอบหน้ายังทำตัวน่ารำคาญอีก ฉันไม่ปล่อยเธอเหมือนวันนี้แน่ "