บทที่ 2 ลีลาร้ายกาจ NC+

“ไม่เป็นไรนายก็ค่อยๆคิดเดี๋ยวก็จำได้เองน่าอดัม” เบนจามินปลอบญาติหนุ่มเขาก็ไม่รู้จะช่วยยังไง

“นายอยากไปเที่ยวเมืองไทยมั้ยอดัม” เบนจามินถามญาติหนุ่ม

“ใช่เมืองไทยฉันรู้จักเมืองไทยนะเบน” อดัมนึกออกว่าเขารู้จักเมืองไทยแต่จากไหนจากใครล่ะเขานึกไม่ออกอีกแล้ว

“งั้นเดือนหน้ามัมกับแด๊ดฉันจะไปเที่ยวเมืองไทย นายไปเที่ยวมั้ยอดัมจะได้เปลี่ยนบรรยากาศเผื่อนายจะจำได้น่ะ” เบนจามินบอกอดัมเผื่อจะทำให้คิดออกได้บ้าง

“ตกลงเบนฉันจะไปเที่ยวเมืองไทย” อดัมตอบอย่างไม่ลังเลเขาต้องไปเมืองไทยจะเพราะใจเขาสั่งให้ไปเมืองไทย

“ฉันจะบอกโทมัสให้จัดการที่พักให้ นายพร้อมเมื่อไหร่ก็บอกจะไปก่อนมัมกับแด๊ดก็ได้นะ” เบนจามินบอกญาติหนุ่มที่มีสีหน้ายิ้มแย้มขึ้น

“ขอบใจเบน แล้วนี่จะไปหนต่อหรือนัดสาวสวยไว้ล่ะ” อดัมแซวญาติหนุ่มที่ขึ้นชื่อเรื่องสาวๆและความแซ่บที่สาวๆเล่าลือ

“เปล่าฉันนัดดื่มกับจาคอบน่ะ ไปนะแล้วฉันจะมาเยี่ยมนายอีก” เบนจามินพูดกับอดัมที่รู้สึกสบายใจขึ้นเมื่อได้คุยกับเพื่อน

“ขอบใจที่แวะมานะเบน พวกนายด้วยทอม ไซน์” อดัมขอบใจเบนจามินและทอมกับวิชัยซึ่งทุกคนที่นี่จะเรียกเขาว่าไซน์เพราะวิชัยมันเรียกยาก

“หายเร็วนะครับคุณอดัม” ทั้งทอมและวิชัยอวยพรให้อดัมหายโดยไว

ทั้งสามหนุ่มก็พากันไปโรงแรมหรูที่เบนจามินนัดกับ จาคอบ โคลเซอร์ เจ้าของสโมสรฟุตบอลชื่อดังในบาเซโลน่าเขาเป็นหนุ่มปาร์ตี้ตัวพ่อที่มักจะเชิญแต่สาวสวยดาราไฮโซนางแบบมาร่วมงานปาร์ตี้ของเขา ปกติจาคอบจะอยู่ที่บาเซโลน่าแต่พอรู้ว่าเพื่อนรักเพิ่งกลับมาจากเมืองไทยเขาจึงมาจัดปาร์ตี้ที่บาเลนเซียเพราะไม่ได้เจอเพื่อนรักนานแล้ว

เสียงเพลงดังเบาๆเคล้าคลอกับบรรยากาศบนดาดฟ้าของโรงแหมสุดหรูริมชายหาดที่มหาเศรษฐีคนดังอย่างจาคอบได้ปิดชั้นดาดฟ้าจัดปาร์ตี้หรูของเขากับสาวๆและเพื่อนๆของเขาอีกนับสิบที่มาร่วมในคืนนี้

“ไฮเบน มาได้สักทีนะเพื่อน” จาคอบเดินมากอดเบนจามินที่เดินเข้าประตูมาพร้อมกับลูกน้องที่มักจะถูกเจ้านายและเพื่อนรักบังคับให้ร่วมปาร์ตี้ทุกครั้งที่จาคอบจัดจนเขาเริ่มชินและทักทายเจ้าของงาน

“หวัดดีจาคอบ โทษทีเพื่อนมาช้าไปหน่อยพอดีไปเยี่ยมอดัมมาน่ะ นี่นายว่างมากใช่ไหมถึงมาจัดปาร์ตี้ถึงนี่เลย” เบนจามินถามเพื่อนที่มักจะมีสาวสวยรายล้อมรอบตัวเพราะความใจป้ำของเขาอีกอย่างจาคอบเป็นชาวสเปนเต็มตัวใช้ชีวิตอิสระเต็มที่ไม่เหมือนเขาที่ยังมีเลือดไทยอยู่ครึ่งหนึ่งที่ถูกสอนมาให้รับรู้ถึงขนบธรรมเนียมประเพณีไทยที่คอยเหนี่ยวรั้งไม่ให้เขาใช้ชีวิตสุดกู่เหมือนจาคอบ

“ก็ว่างน่ะสิ ไม่เหมือนนายนะเบนที่หาตัวยากจริงๆไม่มีเวลาให้เพื่อนฝูงเลยนะ แล้วอดัมเป็นยังไงบ้างล่ะฉันว่าพรุ่งนี้จะไปเยี่ยมสักหน่อย” ทั้งสองคุณกันและเดินไปนั่งที่โซฟาตรงมุมดาดฟ้าโดยทักทายเพื่อนๆและสาวๆไปตลอดทาง

“ดีขึ้นมากเลยนะ จำได้เยอะขึ้นอีกไม่นานคงหายแล้วล่ะ” เบนจามินพูดแล้วก็อดสงสารญาติหนุ่มไม่ได้

“แล้วไอ้ฝั่งโน้นมันยังก่อกวนอยู่อีกหรือเปล่าล่ะ” จาคอบถามถึงคู่แข่งทางธุรกิจของครอบครัวเบนจามินทีทำให้อดัมได้รับบาดเจ็บหากฝ่ายนั้นไม่ท้าทายอดัมก็ไม่เป็นแบบนี้หรอก

“ก็ยังมีบ้างแต่มันไม่กล้าทำอะไรแรงๆแล้วล่ะ ก็ไม่แน่เพราะพวกนี้มันไม่เข็ดหรอกแต่อย่าล้ำเส้นละกันฉันไม่เก็บเอาไว้แน่” เบนจามินพูดอย่างเคืองแค้น ชาลี ดิมาเรียโน คู่แข่งของเขาที่มักจะลอกเลียนแบบเขามาตลอดแต่ไม่สามารถขึ้นอับดับหนึ่งเหมือนเขาได้

“มีอะไรให้ช่วยก็บอกนะเพื่อน” จาคอบบอกเพื่อนเพราะเขาก็มีส้นสายพรรคพวกทั้งบนดินใต้ดินเยอะพอๆกับเบนจามินที่เป็นเสือซ่อนเล็บหากใครดีมาก็ดีใครร้ายมาก็จะตอบโต้อย่างสาสม

“ขอบใจมากจาคอบ ถ้ามันยังไม่เลิกก่อกวนฉันจะเอาหลักฐานที่มันค้าของเถื่อนกับยาเสพติดให้ตำรวจทั้งหมดแล้วนายคิดว่ามันจะรอดมั้ยล่ะ” เบนจามินพูดอย่างเหนือกว่าชาลีเพราะครอบครัวเขาทำธุรกิจสีขาวมาตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษแล้ว

“นายนี่สุดยอดจริงๆว่ะ เบน เอ้า เซียสส” จาคอบยกแก้ววิสกี้รสดีราคาแพงลิบขึ้นชนกับเบนจามินแล้วดื่มหมดแก้ว

“คิดถึงสมัยเรียนนะ ไม่ได้เจอเพื่อนๆพร้อมหน้ากันนานแค่ไหนแล้ว” จาคอบพูดขึ้นว่าไม่ได้เจอเพื่อนๆบ่อยนักหลังจากเรียนจบ

“นายก็ชวนพวกนั้นมาดูบอลสิวะจะยากอะไรล่ะ” เบนจามินบอกเพื่อนเพราะรู้ว่าทุกคนชอบดูการแข่งขันฟุตบอลกันมาก

“ฉันนี่นะไม่ชวนพวกนั้น ไม่อยากจะพูดนายวัชติดงานโน่นนี่นั่นนายดลก็งานยุ่งตลอดกว่าจะปลีกตัวมาติดขอบสนามได้แต่ละครั้งนี่ฉันต้องอันเชิญมาเลยทีเดียวนะ” จาคอบพูดถึงเพื่อนสนิทที่เรียนมาด้วยกันที่อังกฤษทั้งที่ตอนเรียนก็จะไปดูการแข่งขันทีมของเขาประจำแบบติดขอบสนามเลย

“นายก็ไปเที่ยวเมืองไทยบ้างสิวะ จะได้ประลองดื่มกันไงเอามั้ยล่ะอดัมก็จะไปเหมือนกันนะ” เบนจามินชวนเพื่อนไปเที่ยวเมืองไทย

“สาวไทยสวยใช่มั้ยนายถึงไปเมืองไทยบ่อย” จาคอบแซวเพื่อนที่เดินทางไปเมืองไทยอยู่บ่อยๆ

“จะสาวที่ไหนๆก็เหมือนกันนั่นแหละว่ะ สนุกร่วมกันแล้วก็ทางใครทางมัน” เบนจามินตอบเพื่อนแล้วคุยเรื่องงานเรื่องทั่วไปและเหล่สาวสวยที่จาคอบเชิญมาร่วมปาร์ตี้ “นางแบบใหม่เหรอ” เบนจามินถามขึ้นลอยๆแต่ตาจ้องไปที่นางแบบสาวน้องใหม่ที่กำลังมีชื่อเสียง

“ใช่ ยังใหม่อยู่ฉันยังไม่ได้เจาะสนใจล่ะสิแต่ท่าจะจัดจ้านไม่เบานะ” จาคอบพูดกับเพื่อนแล้วยกมือเรียกเธอมาหาเขากับเบนจามิน

“สวัสดีค่ะ เอลล่าค่ะ” นางแบบสาวเอลล่าแนะนำตัวเองกับเบนจามินด้วยสายตาที่ยั่วยวนและพร้อมจะถวายตัวให้เขาเชยชมเพราะได้ยินชื่อเสียงมานาน

“เบนครับ” เบนจามินยกมือเธอขึ้นจูบและคลึงอุ้งมือเธอเอลล่า กระชับมือกลับทันทีเหมือนกันเป็นอันเข้าใจว่าคืนนี้เธอได้กินเบนจามินหนุ่มหล่อเร้าใจที่สาวๆพูดถึงความแซ่บของเขาแน่นอน

“ฉันไปก่อนนะจาคอบ พรุ่งนี้เจอกัน” เบนจามินบอกจาคอบเพราะพรุ่งนี้จาคอบจะไปกินมื้อค่ำที่บ้านเขา

“โอเคเบน เบาๆหน่อยนะโว้ยเพื่อน ฮ่า ฮ่าๆๆ” จาคอบหัวเราะตามหลังเบนจามินที่ควงนางแบบสาวเดินไปที่ลิฟต์เพื่อไปดื่มต่อในห้องพักที่จาคอบจองไว้ให้เขาหาความสำราญกับสาวๆในคืนนี้ สาวๆคนอื่นต่างอิจฉาเอลล่าที่คว้าหนุ่มฮอตไปกิน

“เอลล่าอยากอาบน้ำก่อนคุณเบนสนใจมั้ยคะ” เอลล่าเดินเข้าห้องไปถอดชุดออกหยุดเดินหันกลับมาหาเบนจามินที่เดินตามหลังเธอมาแล้วปลดตะขอชั้นในออกปล่อยมันหลุดไปกองกับพื้นแล้วขยำอกภูเขาไฟของหล่อนให้เขาดู

“หื้มม น่าสนใจครับ” เบนจามินพูดยืนนิ่งให้เธอถอดเสื้อผ้าออกให้จนเหลือแต่กางเกงในตัวเดียวมือหนายื่นไปขยำอกภูเขาไฟของเอลล่าแทนมือของเธอที่ถอดเสื้อผ้าให้เขา

“คุณไปอาบน้ำก่อนเอลล่า” เบนจามินบอกนางแบบสาวที่เหลือแต่กางเกงในตัวเดียวแล้วหันหลังเดินสะบัดสะโพกเข้าไปในห้องน้ำเพราะเธอรู้มาว่าเบนจามินไม่ชอบคนเรื่องมาก เขาก็เดินไปนั่งที่เตียงโดยที่มีกางเกงในตัวเดียวเดียวปิดท่อนเอ็นลำใหญ่ที่ตอนนี้มันกำลังร้อนรุ่ม เมื่อเอลล่าอาบน้ำเสร็จก็เดินมาหาเขาที่เตียง

“เดี๋ยวมานะเอลล่า” เบนจามินบอกเอลล่าที่ขึ้นไปนอนรอเขาบนเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำ

เอลล่ามองตามหลังเบนจามินไปแล้วจินตนาการถึงเขายกมือขยำอกภูเขาไฟของเธอแล้วอีกมือก็เขี่ยปุ่มกระสันไปมาสูดปากครวญครางด้วยความเสียวกระสัน

“อ้ะ อ่า อ้า” เอลล่าเร่งนิ้วขยี้ปุ่มกระสันรัวๆสูดปากครวญครางไม่หยุดจนเธอน้ำแตกออกมาหายใจหอบนิดๆ

“อ้ะ อ้า คุณเบน อ้ายยส์”

“หื้ม ไม่รอผมเลยนะเอลล่า” เบนจามินออกมาเจอเอลล่ากำลังเรียกชื่อเขาพอดีจึงสะบัดผ้าขนหนูโยนทิ้งเดินไปหาเอลล่าที่นอนอล่างฉ่างรอเขาอยู่บนเตียงส่งสายตาเชิญชวนเขาก่อนจะหยิบซองป้องกันมาฉีกออกแล้วสวมมันลงท่อนเอ็นลำใหญ่ที่เอลล่าอยากลิ้มลอง

“อ้า คุณเบน เข้ามาค่ะเอลล่ารออยู่ อ่า ซู้ดด” เอลล่านอนหงายกางขาออกกว้างอย่างไม่อายตอนนี้เธอต้องการเบนจามินมาก แค่จินตนาการถึงเขาเธอก็เสร็จด้วยมือของตัวเองไปแล้วครั้งหนึ่งเมื่อท่อนเอ็นลำใหญ่ยาวมหึมาของเขาถูกห่อหุ้มจนเธอแทบอดใจไม่ไหวแล้ว

“คุณจะได้มันเอลล่า” เบนจามินหยุดยืนชิดขอบเตียงเอื้อมมือไปดึงขาสองข้างของเธอกางออกแล้วดึงเข้ามาหาตัวส่งนิ้วใหญ่เข้าไปในถ้ำสวาทของเธอดึงเข้าออกมองหน้าเธอที่บ่งบอกว่าชอบนิ้วของเขา

“อ้ะ อ้า คุณเบน อ้า อ่า..” เอลล่าโยกสะโพกใส่นิ้วเขาอย่างกระสันแต่เบนจามินกลับดึงนิ้วออกเพราะเธอพร้อมให้ท่อนเอ็นลำใหญ่ทะลวงแล้ว

“หื้ม พร้อมแล้วนี่เอลล่า” เบนจามินจับหัวท่อนเอ็นลำใหญ่มุดเข้าไปในโพรงสวาทของเธอทีเดียวทำเอาเอลล่าจุกกระเด้งขึ้นจับแขนแข็งแรงเขาแน่น

“อ้ะ อ้า โอ้ คุณเบนใหญ่ อ่า สุดยอดจริง ซู้ดด อ่าส์..” เอลล่าบอกเขาเสียงกระเส่าแต่เบนจามินไม่ฟังเธอเขาโยกเอวสอบเข้าออกโพรงสวาทเธอเร็วขึ้น

“ปั้บบๆๆ ปั้บบๆๆ..” เขาซอยเอวสอบรัวกระแทกกระทั้นสอดใส่ท่อนเอ็นลำใหญ่เข้าออกโพรงสวาทของเธออย่างรุนแรงรัวติดกันเสยหัวมนทู่ของท่อนเอ็นลำใหญ่แทงซ้ายแทงขวาโยกจังหวะสั้นๆยาวๆใส่อย่างไม่ออมแรง

“ปั้บบๆๆ ปั้บบๆๆ..”