ตอนที่ 3

ใหญ่และมีหนวดมีเคราเหมือนนายหัวเผ่าพงษ์คนนี้ไม่มีผิดเพี้ยน

“ยัยเด็กกะโปโลแก่แดด”

นายหัวลืมตาขึ้นมาต่อว่า เมื่อได้ยินที่มิญญาพูด

“ก็มิ้นพูดจริงนี่นา”

สาวน้อยเม้มปากสู้สายตา มองหน้าหล่อเหลา ไม่รู้ว่าทำไมจะต้องรู้สึกน้อยใจทุกครั้งที่โดนนายหัวว่าหล่อนเป็นเด็กกะโปโล

เผ่าพงษ์ยังคงนอนหลับตา ปล่อยให้มิญญาเช็ดตัวต่อไปโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ว่าเขาแอบเร่งเวลาให้การเช็ดตัวบ้าๆ ที่กำลังทำอยู่ในตอนนี้เสร็จๆ ไปเสียที เพราะว่ามันยิ่งทำให้เขารู้สึกร้อนวูบวาบในอารมณ์... อยากร่วมรัก

ความชิดใกล้ที่เป็นอยู่ในตอนนี้ยิ่งทำให้อาการ ‘ไฮเปอร์เซ็กชวลลิตี้’ ของเขากำเริบหนัก ความรู้สึกอยากร่วมรักกำลังก่อตัวขึ้นเงียบๆ... อันตรายนักถ้าสาวน้อยไม่ยอมออกไปจากห้องนอนของเขา

“พอแล้ว... มิ้น หยุด... ออกไป”

เผ่าพงษ์ตัดสินใจ ‘หยุด’ ทุกอย่างโดยไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ก่อนที่อะไรๆ จะเกินเลยไปกว่านี้

“อ้าว... ทำไมคะ... ”

สาวน้อยผู้ไม่รู้ตัวว่ากำลังจะตกเป็นเหยื่อราคะถามด้วยความสงสัย วันนี้อารมณ์ของนายหัวผีเข้าผีออก ขึ้นๆ ลงๆ จนตามไม่ทัน

“ไม่ต้องถาม”

นายหัวเบือนสายตาออกไปจากเรือนร่างเย้ายวนของเด็กดื้อ กลืนน้ำลายฝืดๆ ลงคอด้วยความลืมตัว

“ถ้าไม่ตอบ... งั้นมิ้นไม่ไป... ”

สาวน้อยส่ายหน้า ทำเสียงยียวน

“เธออยากลองดีกับฉันใช่ไหม”

ท่าทางขึงขัง สองมือใหญ่ของนายหัวรวบต้นแขนอ้อนแอ้นแล้วดันให้ห่างออกจากร่างกำยำของเขา

และในจังหวะที่มิญญาขยับห่างออกมาด้วยความรู้สึกโกรธและน้อยใจที่นายหัวแสดงท่าทีราวกับรังเกียจหล่อน สายลมก็พัดโชยเข้ามาจากช่องหน้าต่างหัวเตียงพอดี ปะทะเข้ากับเรือนร่างเอิบอิ่มเย้ายวนของสาวน้อย ชุดนอนเนื้อผ้าซาตินสีชมพูลายคิตตี้แคทพลิ้วบางแนบเน้นเข้ากับสรีระสาวจนมองเห็นทรวงอกอวบใหญ่และสะโพกกลมกลึงตึงเต็มทั้งบนและล่างชัดเจนสะดุดตา เพราะว่าหล่อนโนบรา

‘โอ้ว’

นายหัวอุทานในใจ ยกมือขึ้นปิดตาแล้วเบือนหน้าออกมาจากเรือนร่างเอิบอิ่มที่มีส่วนโค้งเว้าเป็นแรงกระตุ้นเร้า ก่อนที่เลือดกำดำของเขาจะทะลักออกมาเสียก่อน เพราะว่าเรือนร่างของสาวน้อยที่อยู่ในสภาพโนบรา ช่างดูเย้ายวนจนเขาอยากแปลงร่างเป็นเสือร้าย ลงมือขย้ำพรหมจารีของเหยื่อสาวให้รู้แล้วรู้รอด

“ออกไป... ฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย”

นายหัวตวาด เสียงเข้มขึ้นจนน่ากลัว ไล่หล่อนและพยายามขับไล่ซาตานร้ายกระหายสวาทที่สิงอยู่ในร่างของตัวเอง ซาตานกระหายเซ็กส์ที่กำลังจะเผยตัวตนด้านมืดออกมาได้ทุกเมื่อ

“ไม่ไปค่ะ... ”

สาวน้อยเชิดหน้า ท่าทางเหมือนอยากลองดี จมูกโด่งเชิดบ่งบอกถึงความดื้อรั้นอยากเอาชนะ และมันทำให้นายหัวสุดจะกลั้นอารมณ์ มิญญาหารู้ไม่ว่าหล่อนกำลังจะเจอกับอะไร

“ไม่ไปใช่ไหม...”

นายหัวจ้องใบหน้าสาวน้อยตาเขม็ง หล่อนหลบสายตาวูบ แต่ยังปากดี

“ค่ะ... ไม่ไป”

มิญญาส่ายหน้าท้าทาย นึกสนุก... อยากรู้ว่าเขาจะทำอะไร

“ได้... งั้นฉันจัดหนักเลยละกัน... ”

สิ้นเสียงของนายหัวจอมหื่น สาวน้อยก็มีอันต้องอุทานลั่นด้วยความตกใจ เพราะว่าสติของเผ่าพงษ์ได้ขาดสะบั้นลงแล้ว ข้อมือของหล่อนโดนรั้งพร้อมกับฉุดร่างเข้ามารวบกอดเอาไว้ในอ้อมแขน

“ว้าย... นาย... นายจะทำอะไร”

เสียงของสาวน้อยสั่นพร่า แววตาหวาดกลัว เมื่อนายหัวอุ้มร่างเอิบอิ่มมาวางลงบนโซฟากลางห้อง

“จะทำอย่างที่ผู้ชายกับผู้หญิงทำกัน”

เผ่าพงษ์กระตุกยิ้ม เขาไม่เหลือความยับยั้งชั่งใจใดๆ อีกแล้ว ยังไงวันนี้ต้องได้ขยี้สวาทมิญญา

“ปล่อยนะ… นาย... นายอย่าทำบ้าๆ”

คนตัวเล็กพยายามสะบัด แววตาหวาดกลัว ต่างจากดวงตาของนายหัวที่ลุกวาวพร้อมกับจัดการกดแผ่นหลังของหล่อนให้คว่ำหน้าแนบลำตัวกับพนักโซฟา

“นาย... อย่า”

มิญญานิ่งไปชั่วขณะ เหมือนจะวัดใจกัน ครั้นแล้วนายหัวก็ทำในสิ่งที่หล่อนไม่คาดคิด มืออีกข้างเลิกชายชุดนอนรุ่ยร่ายของหล่อนขึ้นไปกองเอาไว้เหนือสะโพกอวบขาวเย้ายวน

“โห... สะโพกสวยเหลือเกินหนูจ๋า... ตูดขาวเนียนสุดๆ... อ่า”

เผ่าพงษ์บรรยายภาพตรงหน้าด้วยความตื่นเต้น เป็นครั้งแรกที่เขามีโอกาสได้เห็นเนื้อหนังมังสาที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าของหล่อน

“อย่า... หยุดเถอะนาย”

สาวน้อยพยายามดิ้นหนีมือใหญ่ที่กดแผ่นหลังของหล่อนให้ลำตัวแนบเอาไว้กับพนักโซฟา

“ขอฉันดูชัดๆ... ว่าหนูเป็นสาวแล้วหรือยัง”

จากนั้นนายหัวก็เอามือตบที่ต้นขาด้านในของมิญญา เพื่อให้มันแยกออกจากกัน ด้วยอยากเห็นเต่าน้อยว่าโตเต็มที่พร้อมจะใช้งานได้แล้วหรือยัง

“อ๊อย... ”