ยอดดวงใจเทพบุตรจอมมาร (ซีรีย์ลำดับที่ 4)

บท

ตั้งค่า

ตอนที่ 2

ห้องทำงานสี่เหลี่ยมจัตุรัสสีครีมหน้าต่างติดกระจกสีดำ มูลี่ถูกติดไว้เพื่อบดบังแสงแดด ด้านผนังซ้ายมีตู้เก็บเอกสารไม้เนื้อดีติดกระจกเพื่อให้มองเห็นแฟ้มเอกสารตั้งเรียงกัน เยื้องมาทางขวาเกือบกลางห้องเป็นที่วางโต๊ะทำงานโครงเหล็กพื้นที่บนโต๊ะเป็นกระจกสีดำมีเก้าอี้หนังบุนวมสีดำวางคู่กัน โดยมีคอมพิวเตอร์และเอกสารวางระแกะระกะเนื่องจากเจ้าของยังทำงานค้างอยู่ ที่ตั้งของห้องทำงานอยู่เหนือร้านอาหารสุดหรูแห่งเมืองเวนิชนามว่าพาราไดซ์

เจ้าของห้องก้าวมาถึงหน้าประตูไขกุญแจเข้าด้านใน สองเท้าสาวเดินอย่างรวดเร็วสีหน้าไม่สบอารมณ์ เมื่อถึงเก้าอี้ทำงานทิ้งตัวลงอย่างหงุดหงิด ยกมือขึ้นกุมขมับพิงพนัก ลูกน้องคู่กายเดินเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าเจ้านายราวกับต้องการปลดเปลื้องภาระอันหนักหน่วงในห้วงความคิด

เซย์ลืมตาเห็นซากิมองไม่วางตา ชันกายนั่งตรงแล้วผสานมือเหนือโต๊ะทำงาน คิดวนไปวนมาถึงปัญหาที่เกิดขึ้น อยากจับตัวไอ้คนที่มันกระทำการเรื่องนี้มาลงโทษโดยเร็วที่สุด จ้องมองลูกน้องสัญชาติญี่ปุ่นเข้าทำงานกับเขาเกือบห้าปี ไว้ใจสนิทสนมกันมาลงมือทำงานทุกอย่างที่สั่งไม่ว่าดีหรือชั่วแค่ไหนก็ตาม ซากิไม่เคยขัดคำสั่งเลยสักครั้ง

“ซากิ”

“ครับคุณเซย์”ซากิตอบรับ

“จัดการหาตัวไอ้คนที่มันเขียนข่าวเกี่ยวกับร้านอาหารที่นี่ เชิญมันมาพบฉันที่นี่!”กัดฟันเอ่ยออกมา

“ได้ครับ ผมจะจัดการให้เร็วที่สุด”

มองตามแผ่นหลังลูกน้อง ขอให้ซากิทำสำเร็จเขาไม่อยากถูกต่อว่าจากบิดาอีกแล้ว อยากทำประโยชน์ให้กับตระกูลเหมือนพี่ๆ คนอื่นบ้าง เพราะการสูญเสียแม่ในคราวนั้นพี่ๆ และตนเองเจ็บปวดมาก แต่ทุกคนต่างปลอบใจเขาเพียงคนเดียวเหตุเพราะเป็นน้องคนสุดท้อง มันไม่ถูกต้องเลย เมื่ออายุพอรับรู้อะไรได้

คนที่สมควรจะได้รับการปลอบประโลมคือพี่เซ็ทมากกว่า เพราะพี่เอาแต่โทษตัวเองว่าเป็นคนทำให้แม่ต้องจบชีวิตลงทุกคนต่างรู้ว่ามันไม่ใช่ แม่ทำเพื่อลูกๆ ทุกคนมันคือการเสียสละที่แม่คนหนึ่งจะทำเพื่อปกป้องลูกเท่านั้นเอง ก่อนแม่สิ้นลมก็บอกพวกเราพี่น้องเช่นนั้นเหมือนกัน

บอดี้การ์ดหนุ่มหยุดยืนหน้าตึกสำนักงานหนังสือพิมพ์ไทม์เดลี่ชื่อดัง เมื่อสืบทราบถึงต้นตอสาเหตุแห่งข่าวเสื่อมเสีย ชายชื่ออันเตส ดาโกนี่ เป็นเจ้าหน้าที่เขียนคอลัมน์เกี่ยวกับอาหารอยู่ที่นี่ ร่างสูงกำยำก้าวยาวถึงด้านในแล้วหยุดตรงเคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์

“ติอต่อเรื่องอะไรคะ?”พนักงานเอ่ยถาม

“ผมมาขอพบคุณอันเตส ดาโกนี่”

“ขอทราบชื่อด้วยค่ะ”

“ผมชื่อมิทานิ ซากิครับ”

พนักงานสาวสวยสองคนหันมองหน้ากัน ก่อนก้มลงกดเบอร์ถึงเจ้าของชื่อนี้ทันที

“สวัสดีครับ”

“คุณอันเตสคะ มีคนมาขอพบค่ะ”

“ใคร!”อันเตสย้อนถาม

“ชื่อคุณมิทานิ ซากิค่ะ”

อันเตสนิ่งเงียบนึกชื่อชายที่มาพบไม่ออก เคยไปรู้จักคนสัญชาติญี่ปุ่นตอนไหนกัน

“ผมไม่รู้จัก!”

พนักงานเหลือบมองมาที่ชายหนุ่ม แล้วยิ้มบางๆ ให้ น่าเสียดายถ้าไม่ทำความรู้จักกับเขาในวันนี้ หนุ่มรูปงามใบหน้าหล่อเหลา