แม่หม้ายหัวใจสะออน บทที่3.เอาวะ แม่หม้ายก็แม่หม้ายสิ 1/2

“เสียวววว ผู้หมวดขาดอกรักเสียวไปหมดทั้งตัว...ใจจะขาดแล้วจ้ะ เร็วอีกๆ ...”

ภาคกระแทกลำตัวจนดอกรักหัวสั่นหัวคลอน ผ้าปูที่นอนแทบฉีกขาดเพราะแรงโยกที่เขากำลังทำ

“อู้ยยยย เสียว ผู้หมวดขา...” ยิ่งหญิงสาวครางเสียงดังเท่าไร ภาคก็ทุ่มเทสุดฤทธิ์เขาโยกตัวสุดแรงเกิดจน...

พลัดตกจากเตียงเสียงดังโครม!!

“เห้ย!!” ชายหนุ่มลืมตาขึ้น เขายกมือขยี้ตาและมองกลางร่างกายตัวเอง กางเกงบ็อกเซอร์เปียกชุ่ม นี่เขาฝันลามกถึงผู้หญิงข้างบ้าน เก็บเอาเธอมาฝันเป็นตุเป็นตะ และเหมือนจริงเสียจนลืมตัว...

‘กรรมกูล่ะ’

เขาจะอดทนไม่สนใจเจ้าหล่อนยังไงไหว ในเมื่อในฝันเจ้าหล่อนร้อนแรงเสียจนเขาหักห้ามใจไม่อยู่ แล้วถ้าเจอตัวจริงเป็นๆ เขาจะถึงสวรรค์ชั้นฟ้าขนาดไหน...ไม่มีใครรู้นอกจากเขาเอง..

เพียงแค่ผู้หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้นมา ภาคหัวใจกระตุกวูบ ‘ดอกรัก’ นั่นเอง เธอส่งยิ้มเหยเกให้กับเขา และยกมือเปื้อนคราบฝุ่นขึ้นเสยลูกผม

“รถเป็นอะไรครับ?” ชายหนุ่มรอบผ่อนลมหายใจ ยิ่งหนีให้ห่างโชคชะตาก็ดึงเขาเข้าใกล้เธอตลอด!!

“ไม่รู้ค่ะ ขับมาดีๆ ดับเฉยเลยดอกรักกำลังงงเลยค่ะ”

“ครับ...ผมดูให้รถใหม่ๆ ไม่น่าจะเสียง่าย อาจจะน้ำมันหมด” ชายหนุ่มวิเคราะห์เขาเดินมาชะโงกมองเกย์วัดระดับน้ำมันที่หน้าปัดรถยนต์มันก็ชี้ตำแหน่งสูงสุด ตกลงรถเป็นอะไรล่ะนี่?

“ดอกรักพึ่งเติมนะคะ ไม่รู้เป็นอะไรเกเรแต่เช้า”

ชายหนุ่มเดินเฉียดร่างหอมกรุ่น เขาตวัดปลายขาขึ้นคร่อมและลองกดสตาร์ทมือ

“แครกๆ ...” เสียงเครื่องยนต์ดังจังหวะเอื่อยๆ เขาไม่เก่งเรื่องเครื่องยนต์เสียด้วย เอาไงล่ะทีนี้

“ซ้อนท้ายผมไปก่อนแล้วกันรถทิ้งไว้นี่ล่ะเดี๋ยวผมโทรฯ เรียกช่างในตลาดมาลากเอาไปซ่อมก็แล้วกันครับ หวังว่ามันคงไม่หาย...” ชายหนุ่มพูดเสียงอ่อยๆ เพราะจนปัญญาที่จะแก้ไขเมื่อไม่รู้เรื่องเครื่องยนต์กลไก

“ไม่รบกวนคุณหรอกค่ะ ดอกรักโทรฯ เองก็ได้ค่ะ ไม่รบกวนคุณดีกว่าค่ะ เดี๋ยวคุณไปทำงานสาย” หญิงสาวยิ้มหวาน แค่น้ำใจที่เขามีให้เธอก็ซาบซึ้งแล้ว ผู้ชายส่วนใหญ่เข้ามาหาเธอเพราะอยากแทะโลม มีแค่ตำรวจหนุ่มนายนี้ที่ดูเฉยๆ

“ไม่เป็นไรครับ ยังไงผมก็ต้องผ่านตลาดอยู่แล้ว ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ” ชายหนุ่มยิ้มจริงใจเขาอาสาด้วยความเต็มใจจริงๆ

แต่...น่าจะเป็นการตัดสินใจผิด!! เพราะทันทีที่ดอกรักปีนขึ้นมาซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซน์ของเขา ทั้งกลิ่นและสัมผัสมาเต็มๆ ไอ้ที่ข่มใจได้ช่วงเช้าพลุ่งพล่านขึ้นมาอีกคำรบหนึ่ง เวร!!

เนินอกอิ่มเบียดชิดแผ่นหลัง เขารับรู้ความนุ่มหยุ่นที่เบียดอัดยามที่เจอเนินหรือลูกระลอกบนผิวถนน แรงกระแทกทำให้ร่างอวบอัดเบียดชิดเข้ามาอีก แผ่นหลังของภาคแทบจะร้อนเป็นไฟเมื่อต้องผจญกับความอวบอั๋นเต็มที่!! แล้วอย่างนี้เขาจะหนีพ้นบ่วงเสน่ห์ของหม้ายสาวหัวใจสะออนคนนี้ได้อย่างไร เมื่อไม่ว่าจะรูปลักษณ์ รูปกาย โดน!! เต็มๆ

เอาว่ะ!! เมื่อพยายามดิ้นหนีแล้วไม่พ้น ก็ลองพุ่งชนดูบ้าง มันอาจจะมีบางอย่างที่ทำให้เขาเปลี่ยนใจ...นะ...หวังว่าเป็นเช่นนั้น...

ยามเย็นภาคนั่งรอที่ท่าน้ำหน้าบ้านตัวเองด้วยหัวใจลุ้นระทึก เขาคิดว่าดอกรักน่าจะมาอาบน้ำที่ท่าน้ำหน้าบ้านของเธออีก เพราะดูจากเมื่อคืนหล่อนลงมาเล่นน้ำตอนค่ำๆ และดูว่าจะชื่นชอบเป็นพิเศษเมื่อเจ้าตัวแหวกว่ายอยู่ในสายธารโดยใช้เวลาไม่ใช่น้อย

โป๊ะเช๊ะ!! ตรงเวลาเป๊ะๆ ชายหนุ่มเถลตัวเลื่อนลงไปอยู่ในน้ำโดยโผล่ศีรษะไว้ ลอยคอผลุบๆ โผล่ๆ อยู่เหนือผิวน้ำ ดวงตาจ้องโปนไปยังคนอวบอัดที่กำลังเดินตรงมายังท่าน้ำช้าๆ

ดอกรักยิ้มร่า เธอชอบอาบน้ำที่ท่าน้ำมากกว่าในห้องน้ำทึบๆ เพราะอากาศโปร่งๆ และสายลมพัดโชยเย็นชื่นใจ เธอไม่รู้หรอกว่าตัวเองน่ากำลังทำให้ผู้ชายคนหนึ่งปั่นป่วน

หญิงสาววางขันน้ำไว้ข้างตัวและพาดผ้าเช็ดตัวที่คลุมไหล่มาไว้กับตอไม้หัวสะพาน ก่อนจะหย่อนเท้าสัมผัสน้ำเย็นๆ