ตอนที่ 1

ผั๊วะ! พลั่ก!

“ อั่ก! “

“ กล้ามากนะมึงที่มาแย่งเมียกูไอสัส! “

ผั๊วะ!

ร่างของชายหนุ่มกุมท้องตัวเองด้วยความเจ็บปวด เมื่อถูกชายจำนวนห้าคนรุมกระทืบโดยคนแถวนั้นไม่ได้มีใครเข้ามายุ่งวุ่นวายเพราะถือว่านี่มันเป็นเรื่องของคนอื่น ส่วนการ์ดนั้นก็ไม่ได้เข้ามาห้ามแต่อย่างใดเพราะพวกเขาถือว่าเป็นการตีกันนอกร้านซึ่งเรื่องแบบนี้มันเป็นกฎของทางร้านอยู่แล้ว ถ้าหากใครที่จะตีกันแล้วมันเป็นบริเวณนอกร้าน ก็ถือว่าไม่เกี่ยวกับทางร้าน ซึ่งไอสิ่งที่เขาโดนอยู่เนี้ย มันก็ทำให้เขาหัวเสียไม่น้อยเพราะพวกมันไม่คิดที่จะโทษเมียของไอนั่นเลยด้วยซ้ำว่าเป็นคนเข้ามาอ่อยเขาก่อน แถมยังเสนอตัวให้ถึงที่อีก

ย้อนกลับไปเมื่อชั่วโมงก่อน อิง ชายหนุ่มหน้าหวานอายุ20ปี มาที่คลับชื่อดังย่านxxxและเหตุผลที่อิงมาที่นี่ก็เพราะไอพี่รหัสตัวดีของเขานี่สิ แม่งนัดรวมสายแต่เขาเสือกมาร้านผิด แล้วที่แย่ไปมากกว่านั้นก็คือเขาสั่งเหล้าแล้วกับแกล้มมาแล้ว เยอะมากด้วย! แต่จะให้เขาเอาไปคืนนี่มันก็ดูยังไงๆอยู่ เขาเลยจำใจที่จะต้องนั่งที่ร้านแล้วกินมันเองทั้งหมดอย่างเลี่ยงไม่ได้ ดีหน่อยที่พวกรุ่นพี่ของเขามันกำลังเดินทางมาหาเขา เพราะพวกนั้นมาช้ากว่าเขาเลยทำให้ยังไม่ทันที่จะเข้าไปในร้านที่นัดกันไว้ก่อนหน้า แต่พออิงดื่มไปได้สักพักก็มีหญิงสาวสวยมานั่งที่โต๊ะของเขา ไอตัวเขานั้นก็ดันเกิดมาหน้าตาดีแถมยังโสดอีกต่างหาก จะให้เขาปฎิเสธสาวสวยตรงหน้าไปมันก็ยังไงๆอยู่ เขาจึงอนุญาตให้เธอได้นั่งร่วมโต๊ะด้วย และหลังจากนั้นแม่คุณก็เชิญเขาไปข้างนอกเพื่อ..นั่นแหละ ไอตัวของอิงนั้นก็ไม่อาจทนสายตาที่เร้าร้อนของหญิงสาวตรงหน้าได้ เขาจึงตอบตกลงและออกจากร้านมาพร้อมกับเธอทันที โดยที่เขาเองก็ลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่ามีนัดกับรุ่นพี่ของตัวเองเอาไว้เพราะความมึนเมาของแอลกอฮอล์ที่กินเข้าไปมันทำให้สติของเขาไม่ได้ครบถ้วนมากนัก แต่สิ่งที่ทำให้เขาโดนกระทืบตั้งแต่เปิดฉากแรกมานั่นก็เพราะ..เธอดันมีผัวแล้วนี่สิ!แถมผัวของแม่คุณดันมาดักรอหน้าร้านราวกับรู้ว่าเขาจะต้องพาเมียของมันไปจึ๊กๆต่ออย่างนั้นแหละ

“ เมียมึง อึก! มายั่วกู..อะ..เอง “ อิงพูดเสียงกระท่อนกระแท่น

“ สัส! จะตายห่าแล้วยังปากดีอีกนะไอเหี้ย! “

พลั่ก!

พูดจบไอเวรนั่นมันก็ประเคนฝ่าเท้าของมันเข้ามาที่หน้าของเขาอย่างแรง

“ กรี๊ดดดดด หยุดนะพี่มด! “ หญิงสาวร้องวี๊ดว๊ายออกมาด้วยความตกใจ

อิงหรี่ตามองไอคนที่อยู่ตรงหน้าเพราะอยากเห็นหน้าตาของมันชัดๆ เพราะเขาเองยังไม่ทันที่จะได้เห็นมันในตอนแรกเลยด้วยซ้ำ จู่ๆไอเพื่อนของมันหรือรุ่นน้องอันนี้เขาก็ไม่แน่ใจ มันเอาเท้ามายันท้องเขาและก็รุมกระทืบทันทีโดยไม่ถามห่าอะไรเขาเลยสักคำ

“ อึ่ก! ถุย! “ อิงถุยเลือดที่คละคลุ้งอยู่ในปากออกทันที

“ ทำอะไรกันหรอครับ “

เสียงหนึ่งดังขึ้นท่ามกลางความรุนแรงที่มี ทำให้ทั้งหมดชะงักและหันไปมองทันที รวมทั้งอิงที่แทบจะลืมตาไม่ขึ้นเลยสักนิด ก็เงยหน้าขึ้นไปมองเช่นกัน เขาพบกับชายหนุ่มที่สูงราวๆ190ยืนมองด้วยท่าทีนิ่งๆอยู่ ซึ่งในมือนั้นก็กำลังกินอมยิ้มด้วยท่าทีสบายๆ อิงขมวดคิ้วมองคนตรงหน้าอย่างงงๆว่าไอบ้านี่มันมายืนทำอะไรตรงนี้ แถมท่าทางของมันก็ดู..ไม่เหมาะกับการมาเที่ยวเลยสักนิด

“ อย่าเสือก! นี่ไม่ใช่เรื่องของมึง “ ชายคนนึงพูดขึ้นพร้อมกับชี้หน้าคนมาใหม่ ส่วนหญิงสาวนั้นก็ได้มองคนมาใหม่ด้วยความตกตะลึงเพราะรูปร่างที่สูงและใบหน้าที่หล่อแบบหาที่ติไม่ได้ของชายหนุ่ม

ร่างสูงค่อยๆเดินเข้ามาใกล้กับกลุ่มคนเหล่านี้ทีละนิด โดยที่ปากก็ยังอมลูกอมอยู่ซึ่งอิงมองยังไงอีกฝ่ายก็ดูขัดๆกับสถานที่ที่นี่มากเหลือเกิน

“ แต่คนที่พี่กำลังกระทืบอยู่เขาใกล้จะตายแล้วนะครับ “ ชายหนุ่มบอกด้วยท่าทีนิ่งๆ มือทั้งสองข้างล้วงกระเป๋าด้วยท่าทีสบายๆ

“ เอ๊ะไอสัสนี่! กูบอกว่าอย่าเสือกไงวะ! มึงนี่พูดไม่รู้เรื่องหรอไง “ ไอคนที่เขาไปแย่งเมียมันมาพูดขึ้นด้วยความโมโห

“ แต่เขาเจ็บนะครับ “ ชายหนุ่มคนเดิมยังคงพูดด้วยเสียงปกติ อิงค่อยๆประคองตัวเองทีละนิด ถึงแม้ว่ามันจะยากมากก็ตาม เพราะเขาต้องการที่จะบอกอีกฝ่ายว่าไม่ต้องยุ่งกับเรื่องนี้

“ นี่มึงพูดไม่รู้เรื่องหรอวะ! ได้! งั้นอย่ามาหาว่าพวกกูใจร้ายก็แล้วกันนะ มึงอยากเสือกเองช่วยไม่ได้..เฮ้ยพวกมึงกระทืบแม่งดิ๊!!! “ พูดจบไอพวกนั้นมันก็วิ่งไปยังคนที่มาใหม่ทันที อิงรีบใช้มือยันพื้นเพื่อที่จะเข้าไปช่วยเพราะรู้ดีว่าอีกฝ่ายคงไม่รอดแน่ๆ

พลั่ก! พลั่ก!

ผั๊วะ!

ตุบ!

อิงที่กำลังประคองตัวเองให้ลุกขึ้นยืนก็ต้องตกใจเมื่อเห็นเท้าของใครบางคนยืนอยู่ตรงหน้า เขาค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองก็ต้องเบิกตากว้างอีกครั้งเมื่อร่างสูงของไอคนมาใหม่มันยืนอมลูกอมอยู่ตรงหน้าเขา

“ เป็นอะไรมั้ยครับ “ เสียงทุ้มเอ่ยถาม อิงขมวดคิ้วแล้วกุมท้องตัวเองที่เจ็บจากการถูกเตะ พร้อมกับหันไปมองทางด้านหลังก็ต้องรู้สึกตกใจอีกครั้งเมื่อเห็นว่าไอพวกนั้นที่มันรุมกระทืบเขาในตอนแรก ลงไปนอนแอ้งแม้งกันหมด

“ นี่คนหรือนารูโตะเนี้ยสัส “ อิงพูดออกมาอย่างอึ้งๆ เพราะชั่วพริบตาเดียว คนจำนวนมากก็ล้มลงไปนอนที่พื้นอย่างง่ายดาย

“ คนครับ “ ชายหนุ่มตรงหน้าตอบด้วยสีหน้านิ่งๆ

“ ขะ..ขอบใจที่มาช่วยกู “ อิงบอกเสียงตะกุกตะกักเพราะรู้สึกเจ็บที่ท้องและปาก

“ พี่เลือดออก “ ร่างสูงชี้ไปที่หัวของอิง ซึ่งในปากของเขาก็ยังมีลูกอมอยู่

“ ช่างแม่งเหอะ “ อิงบอกปัดอย่างไม่ใส่ใจเท่าไหร่นัก

“ ทำแผล “ ไอคนตัวสูงพูดจบก็อุ้มเขาไปที่รถคันนึงทันทีซึ่งถ้าให้เขาเดาก็คงจะเป็นรถของมันนั่นแหละ

“ ฮะ..เฮ้ย! กูไม่ไป! “ อิงพยายามดิ้นหนีจากการเกาะกุมของอีกฝ่าย แต่เขารู้ว่าตอนนี้เขาไม่มารถที่จะสู้แรงของอีกคนได้เลยแม้แต่น้อย ทำให้เขาดิ้นหนีไม่ได้ดั่งที่ใจคิด

“ ทำแผล “ ร่างสูงพูดอีกครั้งและจับยัดอิงเข้าไปในรถของเขาทันที

เมื่ออิงเข้าไปในรถเขาก็ต้องหลับตาแน่นด้วยความเจ็บและจุกเพราะแรงกระแทก โดยที่ไอบ้านั่นมันไม่ออมแรงให้กับเขาเลยสักนิด

“ เบาๆไม่เป็นไงวะ! “ อิงโวยวายในขณะที่ยังหลับตาอยู่

“ ครับ “ อีกคนบอกเสียงนิ่งๆซึ่งไม่มีการรู้สึกผิดใดๆเลยในน้ำเสียงนั้น อิงขมวดคิ้วมองไอบ้าที่มันเดินอ้อมไปฝั่งคนขับ

“ ไม่ได้พากูไปฆ่าใช่มั้ย “ เขาถามด้วยน้ำเสียงจริงจังเมื่อเห็นร่างสูงเปิดประตูรถและเข้ามานั่งข้างใน

“ ผมไม่ทำอะไรที่เสียเวลาขนาดนั้นหรอกครับ “ ร่างสูงตอบกลับเสียงนิ่งและออกรถทันที

แต่พออิงนั่งไปได้สักพักเขาก็ต้องสะดุ้งด้วยความตกใจเมื่อเสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น อิงเอื้อมมือไปหยิบจากกระเป๋ากางเกงอย่างทุลักทุเลแต่ก็หยิบออกมาได้สำเร็จ เขากดรับทันทีเมื่อเห็นว่าปลายสายเป็นรุ่นพี่ตัวเองที่นัดเอาไว้

“ ไงพี่ “ อิงทักเสียงแผ่ว

“ ( ไอสัสอิง! มึงอยู่ไหนเนี้ย พวกกูมารอมึงหน้าร้านแล้ว ) “ อาร์ถามรุ่นน้องอย่างหัวเสีย

“ โดนกระทืบว่ะไอพี่อาร์ กลับกันไปก่อนเลยเอาไว้ค่อยเลี้ยงสายใหม่นะพี่ ผมไปไม่ไหว “ อิงบอกรัวๆ

“ ( อะไรนะ!!! มึงโดนกระทืบหรอ!! ) “ เสียงของอาร์ตะโกนเข้ามาด้วยความตกใจ อิงเอาโทรศัพท์ออกห่างทันที

“ ตะโกนหาห่าอะไรของพี่มึงเนี้ย! เอาไว้พรุ่งนี้เล่าให้ฟังนะ แค่นี้ก่อน “ พูดจบเขาก็กดวางสายรุ่นพี่คนสนิทไปทันที

“ นี่มึงจะพากูไปไหน “ อิงขมวดคิ้วหันไปถามคนที่ตั้งหน้าตั้งตาขับรถอยู่

“ ห้องผม “ ร่างสูงตอบกลับสั้นๆ นั่นมันยิ่งทำให้อิงขมวดคิ้วด้วยความสงสัยหนักกว่าเดิม

“ มึงพาคนที่พึ่งรู้จักไปห้องเนี้ยนะ! “ เขาถามเสียงหลงด้วยความตกใจ

“ อื้อ “ คนข้างๆพยักหน้าและไม่ได้พูดอะไรต่อ ส่วนอิงก็ได้แต่มองอีกฝ่ายด้วยความงงไม่หาย

“ มึงสติดีมั้ยเนี้ย “ เขาบ่นอุบ

“ คนบ้าอะไรพาคนที่พึ่งเห็นหน้าไปที่ห้อง “ อิงยังคงพูดขึ้นอีก

“ จะลงข้างทางมั้ย “ ร่างสูงถามขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย และเท่านั้นยังไม่พอ อีกฝ่ายยังเปิดไฟเลี้ยวเป็นภาพประกอบอีกต่างหาก อิงที่เห็นรีบเอ่ยห้ามแทบไม่ทันเพราะกลัวโดนทิ้งกลางทาง

“ เฮ้ยๆๆๆกูพูดเล่นหรอก อย่าจอดนะมึง “

“ ครับ “

หลังจากนั่นไอคนตัวสูงข้างๆมันก็กลับไปขับรถตามเดิม อิงได้แต่มองค้อนด้วยความโมโหแต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรขึ้นมาอีก เพราะในใจก็รู้สึกดีที่ไม่ต้องพาคนแปลกหน้าไปห้องของตัวเองโดยที่ยังไม่รู้จักชื่อหรือประวัติอีกฝ่ายเลยสักอย่างเดียว