14 | ผู้หญิงของสิงห์ราช

หญิงสาวแสนสวยที่นั่งกระดกแก้วป๊อกแก้วแล้วแก้วเล่าอย่างคล่องแคล่วไม่อิดออดหรือมีอาการใดๆ ทั้งสิ้นจนปาเข้าไปชุดที่ห้าที่เจ้าหล่อนสั่งเพิ่มอีก หนึ่งชุดจะมีทั้งหมดสิบสองแก้วแล้วนี่ก็เป็นเวลาสามทุ่มครึ่งเธอใช้เวลาในร้านเหล้าไปทั้งสามชั่วโมงนิดๆ

ความสวยผุดผ่องโดดเด่นไปทั่วร้านจนมีชายหนุ่มมากมายเข้ามาติดพัน แต่กมลเนตรยังคงนั่งดื่มต่อไปไม่มีที่นอนก็นอนร้านเหล้าเนี่ยแหละในเมื่อสิงห์ราชผลักไสเธอก็ต้องทน เพราะเธอเพิ่งมาที่นี่ได้เพียงสามวันเท่านั้นไม่รู้จักที่ไหนเลย

“เฮ้ยมาแล้วหรอว่ะไอ้ดินรอตั้งนาน”นพชายหนุ่มผิวขาวเอ่ยทักผู้มาเยือนใหม่เมื่อรวมตัวกันที่ร้านเหล้าอาทิตย์ละหนึ่งครั้ง เพราะแต่ละคนต้องทำงานกันคนละที่แต่ก็ยังคงติดต่อกันเสมอ

“นู้น! ดูผู้หญิงโต๊ะนั้นสวยมากพวกข้าเนี่ยมองนานแล้วเขามาคนเดียวเว้ย”

“ข้าวเจ๊า!! ป้อเลี้ยงสิงห์ฮู้หั่ยตามหาแม่เลี้ยงน้ำมนต์”ดินคนงานในไร่เดชาบดินทร์บอกขอโทษขอโพยเพื่อนของตนที่นั่งกินเหล้ากันอยู่สองคน พ่อเลี้ยงให้คนออกตามหาแม่เลี้ยงน้ำมนต์ทั่วขอบบริเวณไร่ แต่ไร้ล่องลอยของสาวสวยที่เขาเพิ่งพบเมื่อเช้าโดยคนงานบางคนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเจ้าหล่อนหน้าตาเป็นยังไง

“พูดกลางเถอะเองก็รู้ว่าพวกข้าพูดคำเมืองไม่ค่อยได้”

แสนพูดขึ้นเมื่อดินอธิบายเหตุผลที่มาสาย แสนและนพเป็นคนสมุทรปราการที่เข้ามาทำงานในเชียงใหม่แต่ได้แค่ปีกว่าๆ เท่านั้นจึงฟังออกแต่พูดไม่ค่อยได้

“เออ! ไหนว่าพ่อเลี้ยงสิงห์เย็นชาเปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำคน แล้วไหนถึงมีแม่เลี้ยงได้วะ”

“บ่แต๊! เอ้ยไม่รู้วะแต่คนนี้มาที่โกดังเก็บกาแฟเมื่อเช้ากับพ่อเลี้ยงสวยมากเห็นว่ามาจากกรุงเทพ”

ป้าของดินเป็นแม่บ้านของสิงห์ราชและได้ใกล้ชิดกับพ่อเลี้ยงที่สุด ป้าของเขาเห็นสองคนนี้อยู่ในเรือนหอเก่าของแม่เลี้ยงฟ้าใสที่เลิกลากับเจ้านายหนุ่มได้สี่ปีแล้ว สิงห์ราชไม่เคยพาใครมาที่ไร่ด้วยเลยสักครั้งนับจากนั้นแต่จู่ๆ วันนี้ก็มีผู้หญิงสวยผิวขาวหุ่นเซี๊ยะเดินเคียงกันมา

“สวยเท่าคนนั้นไหมห๊ะ!”นพชี้ไปข้างหลังของตนให้ดินได้เห็นสาวสวยที่เขาและแสนมองกันนานนับสองชั่วโมงกว่า แต่ไม่มีใครกล้าเข้าไปคุยเพราะเห็นผู้ชายหลายคนที่เทียวไปเทียวมาถูกปฏิเสธกันเป็นแถวเมื่อเข้าไปคุยได้ไม่นาน

ดินมองหญิงสาวที่ใส่ชุดเอื้อมขายาวเสื้อยืดสีขาวผมดำขลับที่ปล่อยคลอเคลียอยู่กลางแผ่นหลังบางและพินิจพิจารณาเหมือนเคยเห็นที่ไหน จนเมื่อเธอลุกขึ้นจากบาร์หันหน้ามามองประตูห้องน้ำที่อยู่ถัดออกไปจากโต๊ะเขา

“แม่เลี้ยงน้ำมนต์!”

อุทานออกมาเสียงหลงเขาและคนงานอื่นๆ ตามหาเธอให้ทั่วแต่กลับไม่พบ จนทำให้พ่อเลี้ยงโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงนั่งไม่ติดเก้าอี้ดินไม่รอช้าต่อสายหาใครบางคนทันที

‘ฮัลโล!!’เสียงเข้มของปลายสายตะโกนกลับมาชั่งดูน่ากลัวจนเขาไม่กล้าจะพูดอะไรด้วย แต่ถึงอย่างไรเรื่องนี้ก็สำคัญจริงๆ

“ป้อเลี้ยงนี่เปิ้นดินเน๋อ”

‘โทรมามีอะไร’

สิงห์ราชตอกกลับมาอย่างไม่สบอารมณ์ มือหนาข้างที่ไม่ได้จับโทรศัพท์กำลังบังคับพวงมาลัยรถอย่างใจจดใจจ่อ ณ ตอนนี้เขาอยากได้ยินเสียงกมลเนตรมากกว่าเบอร์ติดต่อก็ไม่มี ป่านนี้จะเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้

อย่าให้เจอนะพ่อจะทำโทษเสียให้เข็ด!

“ผมเจอแม่เลี้ยง”

‘น้ำมนต์น่ะหรอตอนนี้เธออยู่ที่ไหน’เขาตั้งใจฟังที่ดินอธิบายเส้นทางก่อนจะถึงบางอ้อเมื่อรู้จุดหมายปลายทาง ชายหนุ่มไม่รอช้าหักพวงมาลัยรถเลี้ยวกลับจากทางที่เพิ่งจากมาไม่นานรถบนท้องถนนไม่มีสัญจรมากนักเนื่องจากเส้นทางที่เปลี่ยว ไม่แปลกอะไรที่เจ้าหล่อนยังไม่ได้กลับไปที่ไร่ แต่คิดๆ ดูแล้วตรงที่เขาทิ้งเธอมันห่างจากตลาดหลายกิโลเลยทีเดียวหวังว่าเธอคงไม่เดินไกลขนาดนั้นหรอกนะ

“สวัสดีครับคนสวย”เมื่อเข้าห้องน้ำเสร็จกมลเนตรก็กลับมานั่งที่เดิมโดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าดินอยู่ที่นี่ เพราะตอนนี้ตาของเธอเริ่มพร่ามัวเพราะฤทธิ์สุราที่ดื่มหนักเลยทีเดียว หัวสมองเริ่มปั่นป่วนมองแสงไฟสลัวข้างหน้าเบลอนักร่างสูงตรงหน้าเป็นใครก็ไม่รู้ที่เดินมาทักทายเธอ

“ค่ะ!”

คำตอบเพียงสั้นๆ ที่ดังออกจากลำคอของกมลเนตรเพียงเท่านั้นก่อนที่เธอจะกระดกอีกแก้วเข้าปากอย่างเคย ตามจริงสองแก้วแรกที่กินแทบจะอ้วกแต่พอกินไปกินมารสชาติก็ใช้ได้

“มาคนเดียวหรอครับ”

“เห็นสองคนหรอค่ะ”กมลเนตรตอบอย่างหนักแน่นยียวน ก็ใช่สิเห็นสองคนหรอถามมาได้

“แหม! สวยแล้วยังตลกอีกผมชื่อเดชา เรียกพ่อเลี้ยงเดชาก็ได้ครับ แล้วคุณ”พ่อเลี้ยงเดชาเอ่ยแนะนำตัวก่อนจะถามชื่อสาวน้อยหน้าหวานตรงหน้า เพียงแค่แวบแรกที่มองความขาวออร่าก็พุ่งเข้าตาเต็มๆ แล้วเสือผู้หญิงอย่างเขาหวังอะไรก็ได้อย่างนั้น

“ฉันไม่จำเป็นต้องบอก”

“หึ! ดื่มคนเดียวไม่เบื่อแย่หรอครับ”พ่อเลี้ยงผู้ยิ่งใหญ่ทางตอนใต้ไม่ลดละความพยายามง่ายๆ อย่างนี้สิเขาชอบ “ให้ผมดื่มเป็นเพื่อนนะ”

“ไม่รบกวนหรอกค่ะขอตัว”เมื่อเห็นร่างสูงบึกบึนนั่งลงข้างๆ เธอจึงยกเหล้าป๊อกแก้วสุดท้ายขึ้นกระดกดื่ม กมลเนตรก็ยันตัวลุกขึ้นแต่แข้งขาดันอ่อนแรงเซล้มลงไปแต่มือหนาของชายหนุ่มที่เธอไม่อยากเสวนาด้วยก็รับไว้ดึงเข้าในอ้อมกอด

สิงห์ราชที่เดินเข้ามาในร้านด้วยใจที่ร้อนรนดังไฟสุม จ้องมองภาพบาดตาบาดใจกรามแกร่งบดเข้าหากันแน่นเมื่อเห็นกมลเนตรกำลังอยู่ในอ้อมแขนของศัตรูคู่แข่งของเขา ร่างสูงย่างสุ่มเข้าไปตรงกระชากร่างงามออกอย่างแรง

“ว๊าย! พี่สิงห์”แรงมหาศาลที่ฉุดกระชากร่างบางออกจากผู้ชายที่เธอพยายามจะผละห่างแต่ไม่สามารถทำได้ แต่ในเมื่อแหงนเงยมองคนที่รั้งเธออกมานั้นถึงกับยิ้มแก้มปริออกมาพี่สิงห์ของเธอมาจริงๆ ใช่ไหม

“มีฉันเป็นผัวคนเดียวไม่พอรึไง ถึงระริกระรี้ยืนกอดกับผู้ชายคนอื่นต่อหน้าผัว”วาจาร้ายกาจพ่นใส่หญิงสาวด้วยความกราดเกรี้ยวหน้ามืดตามัวไปหมดเพราะแรงหึงหวงที่เกิดขึ้น โดยที่เขาเองก็ไม่เคยเป็นเอามากขนาดนี้

“ใจเย็นสิสิงห์ดูสิคนสวยของฉันกลัวหมดแล้ว”เดชายกยิ้มที่มุมปากฟังจากคนพูดเมื่อสักครู่ที่สิงห์ราชพูดก็รู้ถึงความสัมพันธ์ของทั้งคู่ นี่ก็คงเป็นผู้หญิงของศัตรูเขาสินะ!

“อย่างยุ่งเรื่องของผัวเมีย”

“เมียหรอวะสวยกว่าฟ้าใสอีก แต่ลีลานิฉันก็อยากจะลองว่าเด็ดเหมือนกันไหม”คำพูดเย้ยหยันแทงใจดำสิงห์ราชเข้าอย่างจังจนชายหนุ่มทะยานตัวเข้าซัดเข้าที่ใบหน้าของเดชาอย่างแรง จนอีกฝ่ายเซล้มลงไปกองที่พื้น เมื่อในอดีตไอ้สารเลวนี่แอบเป็นชู้กับเมียเขาและหญิงสาวก็สมยอมอย่างไม่ปฏิเสธ

ผลัวะ!!!!!

“พ่อเลี้ยงหยุดเถอะครับ”ดินที่มองเหตุการณ์เมื่อครู่ตรงตรู่เข้ามาห้ามปราม แต่เขาคนเดียวไม่สามารถทำให้เสือโกรธอย่างสิงห์ราชให้หยุดลงได้จึงได้เพื่อนทั้งสองคนช่วยกันดึงออกมาจากตัวพ่อเลี้ยงเดชา

“หมัดหนักเหมือนเดิมนี่หว่า!”

คนที่ถูกซัดยกนิ้วโป่งขึ้นมาเกลี่ยเลือดที่มุมปาก ลิ้นหนาดุนดันกระพุงแก้มของตัวเองเอาไว้ เขาเคยโดนแบบนี้มาแล้วหนึ่งครั้งตอนสิงห์ราชรู้ว่าฟ้าใสสมสู่กับเขาในรีสอร์ทของมันเอง

“มึงจำใส่หัวมึงไว้ว่าผู้หญิงคนนี้ของกู เมียกูคนนี้กูหวงมึงโดนตัวเธออีกมึงตาย!”สิงห์ราชชี้หน้าคนที่กองบนพื้นน้ำเสียงเด็ดเดี่ยวพูดอย่างไม่เกรงกลัวอะไร เขาสาบานอดีตจะไม่ซ้ำรอยต่อให้ไม่ผูกมัดแต่กมลเนตรจะเป็นของใครไม่ได้นอกจากเขาคนเดียว จะรั้งตัวเจ้าหล่อนเอาไว้ไม่มีวันปล่อยเธอไปจนวันตาย

“มานี่เลยแม่ตัวดี”

“หึ! น่าสมเพชชะมัด”เดชาลุกขึ้นยืนจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ยกเหล้าที่วางอยู่บนบาร์ขึ้นมากระดกจนหมดแก้วไม่เหลือสักหยด แล้วเขากับมันจะได้เห็นดีกันบอกไปแล้วคนอย่างเขาอยากได้ก็ต้องได้

“โอ๊ย! พี่สิงห์มนต์เวียนหัว”แขนเรียวสะบัดออกจากพันธนาการของเขาเมื่อออกมานอกร้าน โดยที่สิงห์ราชไม่พูดอะไรสักคำเพียงหลุบตาลงต่ำมองเธออย่างนั้น

สายตามัจจุราชที่มองมาเธอถึงกับเสียวสันหลังวาบขึ้นมาทันที ร่างแน่งน้อยเดินไปข้างหน้าผ่านชายหนุ่มไป พยายามพยุงร่างอ่อนปวกเปียกไปตามทางที่หมุนติ้วอย่างมุ่งมั่นแต่ไม่ไหวจริงๆ ร่างโอนเอนเหมือนจะวูบดับลง

“ฮื้อ...”เธอเพียงหลับตาและทิ้งตัวลงนอนแต่เหมือนกำลังลอยเคว้งอยู่ในอากาศก็แหงเพราะลำแขนแกร่งโอบอุ้มร่างเธอขึ้นในท่าเจ้าสาว และสาวเท้าก้าวเดินไปยังรถแขนเรียวยกคล้องลำคอแกร่งไว้เพราะกลัวตก ก่อนที่เขาจะเปิดประตูรถยัดเธอเข้าไปข้างในอย่าง่ายดายเพราะน้ำหนักตัวที่เบาหวิวไม่เป็นปัญหาแก่สิงห์ราชเลยสักนิด

“เจอดีแน่ที่กล้ากอดผู้ชายคนอื่นอย่างนั้น”

สิงห์ราชพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นคาดโทษคนตัวเล็กที่หลับพริ้มคอตกอยู่ที่ไหล่กว้างของตนเมื่อรถเคลื่อนตัวออกอย่างรวดเร็ว โดยใช้เวลาประมาณสามสิบนาทีในการเข้ามาถึงไร่และจอดดับเครื่องลงเมื่อถึงบ้านไม้เรือนไทยที่เธอพักอยู่ ชายหนุ่มไม่รอช้าอุ้มตัวปัญหาลงจากรถจุดหมายคือเตียงนอนสีชมพูที่จะเป็นสนามรบให้เขาได้ฟาดฟันลงโทษหญิงสาว