มลทินรักที่รักจำเป็น

83.0K · จบแล้ว
วรดร/กัญนิชา/วิรัญชนา
78
บท
4.0K
ยอดวิว
7.0
การให้คะแนน

บทย่อ

รถกับผัวเป็นของส่วนตัว ‘ห้ามยืม’ ใครจะว่ายังไงก็ช่าง สำหรับเมรี เธอยึดถือตามนี้ คงเป็นเพราะอดีตอันขมขื่นสมัยเด็กด้วยละมั้ง เมรีเลยเข็ดขยาดกับชีวิตคู่ พ่อไปทาง แม่ไปทาง ทิ้งลูกตาดำๆ โตมากับความว้าเหว่ เมรีเลยมีปณิธานในใจ หากเป็นภาวะจำยอม เธออยากมีแค่ ‘ลูก’ แต่สามีขอบาย ในที่สุด...วันซวยๆ เดินเข้ามาในชีวิตเธอจนได้ เมรีเมา และพลาดกับผู้ชายที่ไหนไม่รู้ ไม่เคยรู้จัก ไม่เคยเห็นหน้าเขามาก่อน แต่ที่จำได้แม่น คงเพราะ คู่นอนของเธอ หล่อจนชวนให้เคลิ้ม เมีรีตื่นขึ้นมาบนที่นอนกับความทรงจำที่ไม่ปะติดปะต่อเท่าไหร่ รู้แค่ว่า เสื้อผ้าที่เคยสวมไว้กองรวมกันอยู่ที่ปลายเตียง ในห้องนอนของโมเท็ลแห่งหนึ่ง หลังรวบรวมสติที่กระเจิงไปไกลกลับคืนมา สิ่งแรกที่เมรีทำคือสวมเสื้อผ้า และเผ่นออกจากที่แห่งนั้นทันที!! และแล้ว...ก็มีบางอย่างอุบัติขึ้นในร่างกายของเธอ พอดีกับที่...ผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามาเผชิญหน้ากับเธอนั่นแหละ “คุณท้องกับผมใช่ไหมครับ?” “#@!Jg==%$” จะตอบยังไงล่ะ ก็ท้องจริงๆ แต่ยังไม่อยากมีสามี จะขอแค่ลูกไว้ แต่หมอนั่นกลับไม่ยอม เขาเองก็อยากมีส่วนในการรับผิดชอบสิ่งที่เขากระทำลงไปเช่นกัน...เห้อ!!

นิยายรักโรแมนติก

One night stand DADDY&MOM จำเป็น บทที่1.

One night stand DADDY&MOM จำเป็น

วรดร @ เขียน

บทนำ

รถกับผัวเป็นของส่วนตัว

‘ห้ามยืม’ ใครจะว่ายังไงก็ช่าง สำหรับเมรี เธอยึดถือตามนี้ คงเป็นเพราะอดีตอันขมขื่นสมัยเด็กด้วยละมั้ง เมรีเลยเข็ดขยาดกับชีวิตคู่ พ่อไปทาง แม่ไปทาง ทิ้งลูกตาดำๆ โตมากับความว้าเหว่ เมรีเลยมีปณิธานในใจ หากเป็นภาวะจำยอม เธออยากมีแค่ ‘ลูก’ แต่สามีขอบาย

ในที่สุด...วันซวยๆ เดินเข้ามาในชีวิตเธอจนได้

เมรีเมา และพลาดกับผู้ชายที่ไหนไม่รู้ ไม่เคยรู้จัก ไม่เคยเห็นหน้าเขามาก่อน

แต่ที่จำได้แม่น คงเพราะ คู่นอนของเธอ หล่อจนชวนให้เคลิ้ม

เมีรีตื่นขึ้นมาบนที่นอนกับความทรงจำที่ไม่ปะติดปะต่อเท่าไหร่

รู้แค่ว่า เสื้อผ้าที่เคยสวมไว้กองรวมกันอยู่ที่ปลายเตียง ในห้องนอนของโมเท็ลแห่งหนึ่ง หลังรวบรวมสติที่กระเจิงไปไกลกลับคืนมา สิ่งแรกที่เมรีทำคือสวมเสื้อผ้า และเผ่นออกจากที่แห่งนั้นทันที!!

และแล้ว...ก็มีบางอย่างอุบัติขึ้นในร่างกายของเธอ พอดีกับที่...ผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามาเผชิญหน้ากับเธอนั่นแหละ

“คุณท้องกับผมใช่ไหมครับ?”

“#@!&%$” จะตอบยังไงล่ะ ก็ท้องจริงๆ แต่ยังไม่อยากมีสามี จะขอแค่ลูกไว้ แต่หมอนั่นกลับไม่ยอม เขาเองก็อยากมีส่วนในการรับผิดชอบสิ่งที่เขากระทำลงไปเช่นกัน...เห้อ!!

บทที่1.เมื่อนะโมเจอกับเมรี

ตั้งแต่เป็นหนุ่มและมีงานทำเป็นหลักแหล่ง นี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่นะโมออกไปเที่ยวกลางคืน เพื่อสังสรรกับเพื่อนร่วมงาน บรรยากาศในสถานบันเทิงเหมือนที่เคยเห็นผ่านตาตามคลิปหรือ ตามสื่อต่างๆ ถึงไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่ แต่ก็ขัดเพื่อนไม่ได้ วันนี้เลยจำใจต้องติดสอยห้อยตามเพื่อนๆ มาด้วย

คงเป็นเพราะนะโมเรียนผ่านการบวชด้วยละมั้ง เรื่องทางโลกเลยเป็นอะไรที่แปลกใหม่สำหรับหนุ่มโสดอย่างเขา

นะโมมีชื่อว่า นะโม ชื่อสมกับการบวชเรียนจนจบการศึกษาทางธรรมไหมล่ะ เมื่อถึงจุดหนึ่งก็ต้องลาสิขาออกมาผจญทางโลก

คนรอบตัวชมเสมอว่าเขาหน้าตาดี เขาไม่เคยอวดตัว ชอบถ่อมตัวและสมถะเหมือนสมัยที่ยังครองตนเป็นพระภิษุ สาวๆ หลายคนรวมทั้งเพื่อนร่วมงานทอดสะพานให้จนเป็นเรื่องชินชา... หลังจากตะเวนหางานทำอยู่นานพอควร ในที่สุดเขาก็สมัครงานได้ที่ธนาคารแห่งหนึ่ง คงเป็นเพราะบารมีหลวงพ่อ เจ้าอาวาสวัดที่เขาบวชเรียนมาหนุนส่งก็เป็นได้ เขาจึงพยายามทำงานให้ดีเพื่อไม่ให้คนฝากฝังพลอยเสียชื่อไปด้วย

เอาล่ะ มาพูดเรื่องประสบการณ์ที่เกิดขึ้นดีกว่า เป็นเหตุการณ์ที่ลืมไม่ลงจริงๆ

One night stand ประสบการณ์ที่ทำให้เขากับเธอกลายเป็นDADDY&MOM จำเป็น

เรื่องมันเกิดขึ้นหลังออกเที่ยวครั้งแรกนั่นล่ะ

นะโมไม่ชอบดื่ม แต่ถูกคะยั้นคะยอจนดื่มแอลกอฮอล์ไปหลายอึก อาการผะอืดผะอมตีขึ้นคอหอย เขาเริ่มนั่งไม่ติด เพราะอยากอาเจียนเต็มแก่ เขามองหาห้องน้ำเผื่อไปคายของเก่าทิ้งก่อนที่จะขายขี้หน้าเพื่อน รีบประคองตัวออกมาจากโต๊ะ มาจนถึงห้องน้ำได้ ก็แทบแย่

หลังคายอาหารมื้อเย็นที่กินเข้าไปออกมาจนกระเพาะโล่ง อาการวิงเวียน สมองสั่งการช้ากลับไม่ยอมหาย คงเป็นเพราะแอลกอฮอล์เข้าไปแทนที่ในเส้นเลือดเสียละมั้ง นะโมเลยมองหาที่ทางที่จะนั่งพัก เพื่อให้อาการที่เป็นอยู่ดีขึ้น

ทางร้านมีมุมสงบไว้ให้ลูกค้าขี้เมานั่งพักสายตาพอดี

เขาทิ้งตัวนั่งบนเก้าอี้เหล็กใต้โคมไฟสีเทา อากาศรอบตัวค่อนไปทางอบอ้าว ลมแทบไม่กระดิก แต่ก็เท่านั้นแหละ เขามองไม่เห็นอะไรหรอก มันมืดมิดเพราะเป็นช่วงกลางคืน เดาได้จากสายลมที่สงบนิ่ง อีกไม่นานหรอก ฟ้าฝนคงโปรยลงมา

นะโมถอนใจ...ก้มมองที่ปลายเท้า ทั่วบริเวณนี้มีแต่ก้นบุหรี่เต็มไปหมด

ลูกค้าของทางร้านคงใช้เก้าอี้ตัวนี่ไว้สูบุหรี่นั่นแหละ เพียงแต่เขาไม่ได้ใช้เก้าอี้เพื่อจุดประสงค์นั้น

“มาววอิอ๋าย...ฉานกลับก่อนนะ ไม่ไหวแล้ววว” เสียงยานคาง แต่หวานแหลม คงเป็นเสียงของใครสักคนที่เป็นเพศตรงข้ามกับนะโม เขามองหาต้นเสียง ไม่ไกลจากจุดที่นั่ง มีใครบางคนกำลังเดินตรงมา ลักษณะการเดินของ ‘หล่อน’ เดินแอ่นหน้า สลับกับการเดินถอยหลัง ผู้หญิงคนนั้นคงดื่มไปไม่น้อยเหมือนกัน