บทที่ 2 ความทรงจำ 1.1

ลีโอนาร์ดขยับใบหน้าต่ำลงมายังอกสวย ปลายถันสีสดชูชันคือจุดหมายของเขาที่อ้าปากครอบงับทันทีที่เดินทางมาถึง เขาดูดกลืนและใช้ปากลูบเบาๆ ช้าๆ ก่อนจะใช้ลิ้นละเลงพลิ้วสะบัดจนเธอส่งเสียงคราง มือเล็กที่กำความเป็นชายคลายออก เปลี่ยนมาเป็นจิกบนที่นอนแน่น เมื่อเขาเลื่อนมือจากดอกบัวงามที่บีบเคล้นมาแนบลงบนเนินสวาทอวบอูม ใช้ปลายนิ้วแหวกไปตามร่องกลีบ เลื่อนขึ้นสูงจนพบเจอกับตุ่มเกสรเม็ดน้อย

“อา…อา…อืม…อืม” สาวสวยร้องคราง สะบัดศีรษะบนหมอนจนเส้นผมกระจาย ฤทธิ์ยาบวกกับการโอ้โลมของเขาส่งผลตรงถึงอารมณ์ทางเพศที่สูงขึ้นและสูงขึ้น เมื่ออารมณ์พุ่งทะยานจนหล่อนค้นพบความสุขจากนิ้วมือที่หยอกเย้าจุดกระสัน ปากหนาและลิ้นร้อนชื้นก็ยังคงทำหน้าที่อยู่ตรงยอดถัน ทว่าความรู้สึกที่ได้รับมันยังไม่เพียงพอ หล่อนต้องการมากกว่านี้ ปรารถนาให้เขาเติมเต็มความสุขจากเรือนกายของเขา

“ได้โปรด…ฉันต้องการคุณ…ได้โปรด…อา…อืม”

เธอร้องขออย่างลืมอาย โดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำไปว่า กำลังหยิบยื่นพรหมจรรย์ให้เขา ซึ่งแน่นอนที่ ลีโอนาร์ดจะทำตามที่เธออ้อนวอน เพราะเวลานี้เขาก็ทานทนกับอำนาจดำฤษณาแทบไม่ไหว เสียงครางแผ่วหวาน ร่างกายสวยสดที่มาพร้อมกับกลิ่นหอมเย้ายวนใจ ทุกสัมผัสที่ได้รับจากเธอช่างมากล้นเป็นแรงกระตุ้นอารมณ์ให้กับชายหนุ่มนักรักสุดจะบรรยาย ไม่น่าเชื่อเลยว่า หญิงสาวคนนี้จะมีอิทธิพลต่อต่อมพิศวาสของเขาชนิดที่ไม่มีสตรีใดเคยทำมาก่อน

“ฉันก็ต้องการเธอเหมือนกัน”

สิ้นเสียงห้าว ลีโอนาร์ดก็ผละจากร่างโสภา เอี้ยวตัวไปหยิบกล่องถุงยางอนามัยที่เขาร้อนรนฉีกซองมือไม้สั่น และนำเครื่องป้องกันมาสวมใส่ความเป็นตัวตน จากนั้นจึงขยับตัวมานั่งคุกเข่าระหว่างเรียวขาสวยที่ถูกจับแยกออกไปทางด้านข้าง

“ว้าว! น้องสาวเธอสวยจัง” ลีโอนาร์ดรู้สึกละลานตาและใจเต้นแรง เมื่อได้เห็นความเป็นอิสตรีสีชมพูสดเต่งตึงราวกับไม่เคยผ่านสมรภูมิรักมาก่อน กลีบดอกแง้มให้เห็นร่องสวาทเอ่อนองด้วยน้ำเสน่หา จนเขาอยากจะฝังใบหน้าซุกซบลิ้มลองรสชาติ และสูดดมกลิ่นเร้าใจดุจพาสชันฟรุต

โอ้ว…ลีโอนาร์ดขนลุกชันเมื่อความคิดนั้นแวบเข้ามาในสมอง เขาคิดแบบนี้ได้อย่างไร ความคิดนี้ไม่เคยมีอยู่ในหัวสมองของเขามาก่อนและเขาไม่เคยทำให้กับหญิงใดด้วย มันเกิดอะไรขึ้นกับเขา หรือเป็นเพราะไฟเสน่หาที่ลุกโชนจนทำให้ความคิดนี้จุดประกาย

“ได้โปรด…ขอร้อง…รักฉันที…อา”

หล่อนส่งเสียงหวานอ้อนวอนเขาอีกครั้ง ลีโอนาร์ดจึงเงยหน้ามองผู้พูดที่เวลานี้เซ็กซี่เหลือร้าย ชวนมองและชวนให้หลงใหล งดงามจับตาจับใจ เมื่อหล่อนเว้าวอนเขาก็เต็มใจจัดให้

“ฉันจะทำให้เธอมีความสุข ชนิดที่ว่าลืมผู้ชายทุกคนที่เธอเคยผ่านมา”

เขาพูดขณะที่จดจ่อแก่นกายใหญ่ตรงปากทางรัก ความที่คิดว่าหล่อนผ่านร้อนผ่านหนาวมาแล้วหลายครั้ง ลีโอนาร์ดจึงดันท่อนกายใหญ่โตเข้าไปในเป้าหมายครั้งเดียวสุดทางสุดแรง

“กรี๊ด!”

หล่อนกรีดร้องอย่างเจ็บปวดเมื่อเขาดันความเป็นชายเข้าสู่รังผึ้งหวานที่ไม่เคยมีภมรตัวใดลิ้มลอง น้ำตาสาวรินไหลเป็นทาง มือเล็กจับจิกที่นอนแน่น วินาทีที่ความปวดร้าวแผ่ซ่านในความรู้สึก มันทำให้สติหล่อนหวนกลับมาเพียงชั่วขณะ ภาพใบหน้าของชายหนุ่มที่ได้ความสาวของตนไปนั้นเห็นกระจ่างเต็มตา ทว่าสติของหล่อนก็ดับวูบลง จมอยู่ในฤทธิ์ยาที่หวนมากดทับสติสัมปชัญญะตามเดิม

“เฮ้ย! เป็นไปได้ไงวะเนี่ย”

ลีโอนาร์ดตื่นตะลึง เยื่อบางๆ ที่เขาสัมผัสได้ว่าทะลุผ่านและความคับแน่นที่โอบรัดรึงตัวตนของเขา อีกทั้งประสบการณ์อันโชกโชน มันบอกให้เขารู้สาวใต้ร่างบริสุทธิ์ผุดผ่อง ไม่เคยผ่านชายใดตามที่ตนเข้าใจ

ปณิธานส่งเนื้อชิ้นหวานแสนบริสุทธิ์มาเสิร์ฟให้เขาถึงเตียงหรือนี่ อาหารชิ้นนี้ถูกใจลีโอนาร์ดยิ่งนัก เนื้อทั้งหวานและหอม แถมยังเป็นเนื้อชิ้นใหม่แกะกล่อง งานนี้เขาต้องหาของขวัญชิ้นงามเป็นการตอบแทนเพื่อนรัก

“ฮือ…ฮือ” แม้ว่าหล่อนจะไม่ได้สติจากฤทธิ์ยา แต่ทว่าก็ไม่อาจสะกดกลั้นน้ำตาไม่ให้หยดไหลได้ หล่อนส่งเสียงสะอื้น จนคนได้ยินใจห่อเหี่ยว สงสารสาวน้อยอ่อนประสบการณ์ขึ้นมาทันใด

“ไม่ต้องร้อง ฉันจะทะนุถนอมเธอ ฉันจะทำให้เธอมีความสุข แม่สาวน้อย”

ลีโอนาร์ดโน้มใบหน้าลงต่ำ เอ่ยคำพูดปลอบโยนด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน จากนั้นก็จูบปากเล็กสั่นระริก มอบจุมพิตหวานสะท้านทรวงให้กับหล่อน เพื่อเบี่ยงเบนความเจ็บปวด ในเวลาเดียวก็เริ่มขยับเอวอย่างเชื่องช้า ทั้งที่ตั้งใจไว้ว่าจะโหมกระหน่ำความกำหนัดให้สมกับความบ้าคลั่งในตัว

ความเจ็บปวดเหมือนจะลดลง ความสยิวซ่านจากรสราคะที่ไม่เคยรู้จักเข้ามาแทนที่ ทุกการเคลื่อนไหวของลีโอนาร์ดเนิบช้า ค่อยเป็นค่อยไปเพราะหล่อนใหม่สดที่จะทำรุนแรง แต่กลับกลายเป็นหล่อนที่เรียกร้องให้เขากระชั้นเอวให้เร็วและแรงกว่าเดิม

“ใจเย็นสาวน้อย ใจเย็น…อา”

สะโพกเล็กที่ไม่หยุดนิ่ง ส่ายร่อนไปมาและบางครั้งก็กระชั้นบั้นท้ายสวนหากายชายเหมือนอาการไม่ได้ดังใจ หนำซ้ำยังขอร้องให้เขาเดินเกมรักในรูปแบบเต็มสูบ

“ได้…ได้โปรดเร็ว…อา…เร็วกว่านี้…ฉัน…ฉันร้อน อา…ร้อนเหลือเกิน…อา”

ลีโอนาร์ดสงสัยในตัวสาวใต้ร่างไม่น้อย อาการเช่นนี้ไม่น่าจะใช่อาการที่ปกติ มันคล้ายกับอาการของคนกระหายในรสสวาทที่มากล้น ราวกับใช้ยาปลุกเซ็กซ์กระตุ้นก็ไม่ปาน ทว่าเวลานี้เขาไม่มีเวลามานึกคิดหาคำตอบ ร่างของเขาก็ร้อนไม่ต่างจากหล่อน อาจจะร้อนมากกว่าด้วยซ้ำไป ชายหนุ่มนักรักจึงทำตามคำขอนั้นอย่างว่าง่าย จากจังหวะช้าเริ่มเข้าสู่โหมดรักจัดเต็ม

“โอ้…แน่นเหลือเกิน…ดีชะมัดเลย…อา”

ความเร็วและแรงคราวนี้ของลีโอนาร์ดต่างกับเมื่อครู่ลิบลับ เขาโยกโยนตัวเหนือร่างงามอย่างรุนแรงตามที่เธอร้องขอและตามความปรารถนาของตัวเองด้วย ตัวตนชายผลุบเข้าผลุบออกโพรงสวาทแบบเข้าสุดออกสุด รุกเร้าเพลิงกามด้วยการก้มหน้าลงดูดกลืนยอดถันสลับกันไปมาทั้งซ้ายขวา

“อา…อา…อืม…ดีจัง”

หล่อนครางกระเส่า หากในยามปกติเธอคงได้ซึมซับความสุขและความเมามันกับการเคลื่อนไหวเร่าร้อนของลีโอนาร์ด ทว่าเวลานี้หล่อนได้รับความสุขจากแรงกระตุ้นของยานรกมากกว่า

“ฉันก็รู้สึกดี…โอ้…พระเจ้า…ดีมะ…มากด้วย…อา”

ไม่เพียงแค่หล่อนเท่านั้นที่รู้สึกดีในเกมสวาท ลีโอนาร์ดเองก็เช่นกัน เป็นความสุขที่โหมใส่เขาทุกจังหวะที่โยกคลอนร่างกาย เขาไม่เคยเปล่งเสียงครางห้าวดังลั่นและบ่อยครั้งอย่างนี้มาก่อน แล้วไม่เคยปล่อยตัวปล่อยใจไปกับบทรักครั้งใดเท่าครั้งนี้มาก่อน ไม่แปลกที่ชายหนุ่มจะรู้สึกล้ำเลิศในรสกามารมณ์

ความสุขเดินทางมาหาหญิงสาวหลายครั้งหลายหน และเธอก็เต็มใจอ้าแขนรับความสุขนั้น แต่ลีโอนาร์ดไม่ เขายังไม่ถึงจุดหมาย ช่องทางรักที่คับแน่น กล้ามเนื้อสาวที่โอบรัดตัวตนชาย กลิ่นกายสาวที่หอมยวนใจ โพรงปากหล่อนก็หวานไม่ต่างกับน้ำผึ้งเดือนห้า ทรวงอกอวบก็น่าลูบไล้และบีบคลึง ทุกสัดส่วนของหล่อนทำให้เขาไม่อยากหยุดนิ่ง ปรารถนาจะอัดกระแทกกายให้นานที่สุด อัดอั้นความสุขที่ทำท่าจะระเบิดอยู่หลายครั้ง แต่เขาก็ทนและทน โจนจ้วงโยกตัวเร็วระรัวราวกับเครื่องยนต์ที่ทำงานเต็มที่

“อา…อืม…กรี๊ดดดดด…อา” หล่อนกรีดร้องรับความเกษมสันต์จากเพลิงเสน่หาที่ถาโถม ร่างอรชรเกร็ง ช่อดอกไม้กระตุกถี่และตอดรัดแก่นกายใหญ่ ส่งผลให้ชายช่ำชองถึงกับครางกระหึ่ม

“โอ้ว…เธอกำลังฆ่าฉัน…อา”

ลีโอนาร์ดวางฝ่ามือลงบนที่นอนข้างร่างอ้อนแอ้น ก่อนจะสาดใส่ความเป็นชายด้วยความเร็วแรง อัดกระชั้นถี่ยิบเพื่อให้ตนเองไปถึงสวรรค์ เนื่องจากเขาอดกลั้นความสุขไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

“อา…โอ้ว…สาวน้อย…เธอเยี่ยมมาก เยี่ยมที่สุด…อูว์”

ลีโอนาร์ดครางอย่างสุขสมหลังจากทุกอย่างเสร็จสิ้น น้ำรักมากมายทะลักอยู่ในปลอกครอบตัวตน ก่อนที่เขาจะซุกหน้าซบกับอกนุ่มที่หอบหายใจแรงจากการเหน็ดเหนื่อยในกิจกรรมทางเพศครั้งแรกในชีวิต แต่แทนที่เธอจะเหน็ดเหนื่อย และหยุดพัก ไม่เลย มันไม่ได้เป็นเช่นนั้น ไฟเสน่หาในกายยังลุกโชนแม้ว่าจะเพิ่งเสร็จสมไปหยกๆ

“ฉันต้องการคุณ…ต้องการเหลือเกิน”

“เธอโดนวางยาเหรอเนี่ย”

เขาไม่เข้าใจว่า ทำไมหล่อนถึงถูกวางยา แล้วไม่รู้ด้วยว่า หล่อนเต็มใจหรือว่าถูกบังคับ แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม เขายินดีและเต็มใจจะช่วย

บทรักครั้งต่อๆ ไปของเขาและหล่อนก็ดำเนินขึ้น เช่นเดียวกับความสุขที่วิ่งเข้าใส่ทั้งคู่ตลอดค่ำคืน กว่าที่ยาจะหมดฤทธิ์ก็ย่างเข้าสู่สองนาฬิกาของวันใหม่

หลังจากที่เกมสวาทครั้งสุดท้ายจบลง ลีโอนาร์ดก็กอดร่างหล่อนไว้แนบอก ให้สาวแปลกหน้าหนุนท่อนแขนของเขาแทนหมอน จุมพิตหน้าผากชื้นเหงื่อโชกของหล่อนอย่างไม่นึกรังเกียจ และเป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มตระกองกอดคู่นอนเมื่อเสร็จสิ้นภารกิจพิศวาส

ไม่ว่าเวลาจะผ่านมากว่าหนึ่งปี ทว่าเขากลับจดจำได้ทุกสิ่งอย่าง และวิงวอนพระเจ้าขอให้เขาได้พบเธออีกครั้ง หากพรของเขาเป็นผล ลีโอนาร์ดตั้งใจไว้ว่า ไม่มีวันปล่อยเธอหลุดมือไปเป็นครั้งที่สอง