ตอน 3

คราวนี้ซอกคอหอมกรุ่นเจ้าของห้องหับแปลกตา จึงตกไปอยู่ในการซุกไซ้ดอมดมผู้บุกรุก จมูกโด่งซอกซอนไซ้ไปตามลำคอระหงอันระบายด้วยกลิ่นเย้ายวนอย่างที่คุณพระมิเคยพานพบ หอมชื่นใจ

คุณพระเมื่อได้ดอมดมเนื้อเนียนแห่งสตรีนางนี้จึงหลงใหลได้ปลื้ม รุกไล่ด้วยความต้องการอันมากล้น แม้เจ้าหล่อนจะดื้อดึงต่อความรูปงามของเขาอยู่ซะหน่อย หากแต่ไม่เหนือบ่ากว่าแรงที่ชายมากด้วยมนตร์เสน่ห์จะสามารถล่อหลอกแม่สาวน้อยนางนี้ได้

“อา...คุณพระ” คราวนี้เรไรเผลอครางครวญด้วยความสยิววะหวิวตรงซอกคอระหงที่ถูกคุณพระตามที่เขากำลัง พยายามทำให้เธอเข้าใจไต่ตอมดอมดม ด้วยปลายจมูกและริมฝีปาก

“อ๊ะ...อืม...” สาวเดียงสาแม้ว่าเคยมีคนที่คบหากันชอบพอเป็นคนรัก หากแต่ไม่เคยพานพบบทบาทถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้ ถึงกับตั้งรับไม่ถูก นับว่าเป็นประสบการณ์ในยามวิกาล อันแสนวิเศษ หากเป็นฝัน ก็ช่างเป็นฝันเหมือนจริง หากเป็นความจริง...แล้วมันจริงอย่างนั้นหรือ

ตอนนี้เรไรแยกไม่ออกว่าตอนนี้เธออยู่ในโลกของความเป็นจริง หรือในโลกของความฝันกันแน่ แต่วาบหวิวหัวใจเกินต้านไหวด้วยพละกำลังเล็กน้อยที่เหลืออยู่

“เจ้าช่างหอม และช่างหวานนัก ข้าคงจะหยุดแตะต้องเจ้ามิได้เสียละ” คุณพระผละใบหน้าออกห่างจากซอกคอหอมกรุ่นเพียงนิด ส่งเสียงพร่ำพูดริมฝีปากชิดอยู่กับลำคอของหญิงสาว

“คุณพระอย่าค่ะ อย่า...” เรไรใช้ฝ่ามืออ่อนแรงผลักดวงหน้าคมคร้ามออกห่าง หากแต่ตอนนี้เธอสิ้นเรี่ยวแรง ไม่สามารถต่อต้านได้มากกว่าแรงมดที่พยายามผลักไสเขา

“เจ้าพร้อมถึงเพียงนี้ยังจะไล่ข้าได้ลงคอเทียวหรือแม่เรไร” จบประโยคจากปากได้รูปของคุณพระ เขาก็ลงมือจัดการแตะต้องด้วยลีลาพลิ้วไหว กับซอกคอดหอมกรุ่นอีกครั้ง คราวนี้ไม่เพียงแต่ซอกคอเท่านั้นที่ถูกปลายจมูกดอมดม

“อ๊ะ...คุณพระคะ อย่าค่ะอย่าแตะต้องหน้าอกฉัน” หญิงสาวดีดดิ้นรุนแรง เมื่อโดนฝ่ามือร้อนผ่าวแตะต้องบีบเคล้นหน้าอกคู่งาม ที่ไม่เคยมีใครแตะต้องเลยทั้งสิ้นนอกจากเธอเท่านั้น

“นมต้มเจ้าสวยเหลือเกินแม่เรไร ข้าอดไม่ไหวเสียแล้ว ข้าขอบีบเสียหน่อยเถิดนะ” ปากเอ่ยขอทว่าฝ่ามือร้อนระอุทั้งบีบทั้งเคล้น ขย้ำขยี้ด้วยความสุขสราญใจ

“อ๊ะ...อา...มะ...ไม่นะ...ไม่นะคุณอย่าทำอ๊ายยย อย่า” เรไรร้องเสียงพร่าสั่นไหวไปทั้งร่าง เมื่อโดนจู่โจมที่หน้าอกขนาดพอเหมาะพอเจาะ มือเขาร้อนจนเธอแทบเดือดเป็นน้ำต้ม

ไม่เพียงแต่มือเท่านั้นที่แตะต้องเนื้อเนียนอวบอิ่มพอเหมาะพอดี ปากยังอมปลายถันสีชมพูอันโดดเด่นแข็งตึงเป็นจุดสีชมพูเข้าไปในปาก ดุนดันด้วยแรงปรารถนาที่ประทุคุกรุ่นอยู่ในกาย คราวนี้คุณพระต้องการเรไร จนไม่อาจใช้ช้างเชือกไหน ฉุดเขาให้ออกห่างจากเรไรได้ สองมือกอบกุมความงดงามสล้างแช่มช้อยตามวัยสาว

กางเกงใส่นอนลายเดียวกับเสื้อ ถูกมือหนาผู้ชายใจร้อนผู้บุกรุกอ้างตัวเป็นคุณพระ ที่เรไรชื่นชอบนักหนาดึงร่นลงไปตามเรียวขา แล้วถอดออกด้วยลีลาชั้นเชิงเหนือสาวสวยที่กำลังดิ้นเร่าๆ อยู่ใต้ร่างแข็งขึง ปลาช่อนตัวเขื่องผงาดรอท่าอยู่นานแล้ว พร้อมเสมอในการมุดเข้าถ้ำอันร้อนรุ่ม

คุณพระกำลังละลานใจกับของใหม่ที่ปลุกเร้าหัวใจหนุ่มฉกรรจ์วัยแกร่ง เสื้อนอนเนื้อบางบนตัวหลุดผ่านศีรษะไปด้วยความใจร้อนหลังจากจัดการกับอาภรณ์ปิดกายหญิงสาวแล้ว จึงหันมาจัดการกับเสื้อผ้าของตนที่เป็นสาเหตุน่ารำคาญ และเป็นอุปสรรคในการเชยชมความงามแม่เรไร ผู้มีเสียงอันไพเราะเสนาะหู

กางเกงแพรหายไปจากสะโพกคุณพระแล้ว เหลือไว้เพียงเนื้อแท้บึกบึน ผิวคร้ามสองสี อันบ่งบอกความเป็นชายแท้แน่นหนับ ด้วยกล้ามเนื้ออันทรงพลังกำลังวังชา คุณพระผ่อนร่างลงไปแนบกับร่างเนียนที่บัดนี้มีสิ่งปกปิดแปลกตาที่เขาไม่เคยพานพบบนตัวสตรีที่เคยร่วมหลับนอน ผ้าชิ้นเล็กๆ ปกปิดเต่าตัวเขื่องโหนกหนั่นอยู่เบื้องล่าง แต่ไม่ว่าจะมีผ้าสักกี่ชิ้นปิดร่างเนียนผ่องนี้อยู่ เขาจะกำจัดออกไปให้พ้นไม่เหลือแม่แต่ชิ้นเดียว

“ดอกปีบเจ้าช่างงามนักแม่เรไร ขอข้าเป็นสมบัติส่วนตัวเถิดหนา” คุณพระลูบไล้มือลงไปยังระหว่างขาเนียน สัมผัสกับเต่าตัวเขื่องที่ถูกห่อหุ้มด้วยผ้าแปลกตาสีขาวตัวเล็กๆ

“ยะ...อย่าคุณพระ...ขา...อืม...อย่า” ความรู้สึกที่ถูกแตะต้องกลีบดอกไม้แม้ยังมีกางเกงชั้นในห่อหุ้มอยู่ แต่กลับเสียวซ่านจนเกินจะต้านนิ้วร้ายที่ประพรมได้ไหว สองขาหดเกร็งหนีบแน่นปิดเต่าหลังอูมเอาไว้ หากแต่คุณพระได้กางกั้นด้วยฝ่ามืออันร้อนแรงและทรงพลังเอาไว้

สองเรียวขาแยกห่างด้วยฝ่ามือคุณพระพิมาน อันร้อนระอุราวกับกำถ่านไฟแดงๆ

“เห็นภายนอกว่าเจ้างามแล้ว พอไม่มีผ้าผ่อนติดกาย เจ้าช่างงามยิ่งกว่าเสียอีก” ปากคุณพระกล่าวเชยชม ฝ่ามือ พร้อมนิ้วแกร่งเชยชมเรไรไปทั่วสรรพางค์กาย ลูบไล้ประพรมซอกซอนด้วยความหลงใหล เจ้าของร่างงดงามไม่เคยพบเคยเจอการรุกรานแบบนี้ก็ได้แต่ร่นหนี ด้วยไม่รู้จะจัดการกับอารมณ์ในตอนนี้อย่างไรดี

ทว่า...ลึกๆ เรไรไม่ได้รังเกียจการสัมผัสเย้ายวน แผ่วพร่า และมาด้วยพลังจากคุณพระเลยสักนิด ตรงข้ามกลับต้องการให้เขาแตะต้องลึกล้ำมากยิ่งขึ้น เท่ากับว่าตอนนี้เธอกำลังรอคอยอย่างใจจดใจจ่อ หากคุณพระคิดจะแตะต้องจัดการเธอด้วยการร่ายบทสวาท เธอคงจะไม่พ้นเงื้อมือร้อนเร่าของคุณพระได้เลย

ปลายลิ้นคุณพระปัดป่ายตามแอ่งชีพจร บนร่างกายแม่นางผู้ไร้เดียงสา คาดว่าคงไม่เคยพานพบการแตะต้องกระทำจากชายใด เมื่อคิดว่าชายผู้นี้เป็นคุณพระพิมาน ที่ตนพึงใจก็ปล่อยตัวปล่อยใจ ให้เขาแตะต้อง โดยไม่อิดออดหรือต่อต้านปลายนิ้วปลายลิ้นที่กำลังจัดการเลียไปตามร่างกายไวต่อความรู้สึก

ลิ้นร้อนปัดมาตรงนมอวบอิ่ม คุณพระเลียรอบขอบฐาน ปัดขึ้นไปยังปลายยอดที่แข็งได้ที่ บ้างใช้นิ้วแกร่งร้อนระอุช่วยนำพาประสานสอดเซาะ สองมือประคองหน้าอกอวบดั่งดอกบัวแรกแย้ม แข็งตึงเต่งไปเป็นไต เคล้าคลอและบีบเคล้น สลับกับใช้ปลายนิ้วบดขยี้ปลายยอดทรวงสีชมพู

ไฟหัวเตียงอ่อนบางลางเลือน หากแต่เห็นการกระทำของคนเหนือร่างได้เป็นอย่างดี ศีรษะเขาไม่อยู่นิ่ง ขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ พานให้คนที่อยู่ใต้ร่างร้อนรน หอบกระเส่าร้อนดั่งไฟแผดเผา

ลำแขนข้างหนึ่งทั้งแข็งแรงและแกร่งกล้า ผสมมาด้วยความร้อนดุจท่อนฟืนติดไฟ สอดเข้าใต้แผ่นหลังเนียนที่แอ่นโค้งเพราะอาการรัญจวน คุณพระดันแผ่นหลังหญิงสาวให้เข้าหาตนเองมากขึ้น หน้าอกหวานอิ่มอวบขาวผ่องต่างไปจากบรรดาเมียๆ ของคุณพระที่เคยหลับนอนหาความสำราญด้วย พวกนั้นต่างมีผิวคล้ำ หรือน้ำผึ้ง

หล่อนผู้นี้ขาวเนียน ส่องประกายแม้ในยามค่ำคืน อันมีเพียงแสงจากคบไฟหัวเตียงส่องนำทางอันเห็นการกระทำเป็นเงาเลือนๆ โรมรันพันเกี่ยวกัน

ยอดปทุมชูช่อหายเข้าไปในโพรงปากคุณพระ เขาจึงซ่านหัวใจ ฉกชิมรสชาติด้วยความอร่อยหรรษา ละมุนปลายลิ้น

“ช่างหวานนักแม่เรไรของพี่” ปากคุณพระยังคงครอบครองปลายยอดปทุมแม่เรไรไว้ ไม่ยอมผละห่าง ด้วยสำ เนียกถึงรสชาติอันนุ่มลิ้นอร่อยเลิศกับตัวเอง

“อ๊ะ...คุณ...คุณกำลังทำอะไรกับหน้าอกฉัน” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยซุ้มเสียงพร่าสั่นสะท้าน อันไม่สามารถควบคุมอารมณ์ที่ถูกก่อนกวนใดๆ ได้เลย ร่างกายราวคนพิการไม่สมประกอบ ถึงได้ตัวสั่นงันงก พร้อมทั้งร้อนเร่าถึงไต่ระดับ ลิ้นนั้นช่างมหัศจรรย์ล้ำลึกนำพาอารมณ์แปลกประหลาดผันผวนสู่กาย

“เอ้า...แม่เรไร ถามมาได้ข้าก็ดูดให้ความสำราญต่อเจ้าละสิ เช่นที่ข้ากำลังสำราญลิ้นอย่างไรเล่า”

“แต่...ฉันเสียวนี่คะ”

“กระไรคือเสียว หรือว่ามาจากเสียวซ่านในอารมณ์ใช่หรือไม่” อืม...คงเป็นเช่นนั้น แม้วาจาจะไม่เข้าใจกัน หากแต่คุณพระขออาศัยการกระทำมาช่วยอธิบายอาการที่หญิงสาวกล่าวออกมาว่าเสียว คงจะเข้าพรรคเข้าพวกดีกว่าการปะทะกันด้วยวาจา