เหมือนหัวใจไม่เหมือนเดิม(2)

“คุณหมอก็อยู่กับฉันบ่อยๆสิคะ ฉันจะได้ไม่ต้องไปขึ้นเวร”

คนพูดส่งยิ้มหวานเพื่อหวังให้คุณหมอยิ้มได้แต่กลับทำให้ อีกฝ่ายหน้าเปลี่ยนสีดูจริงจังมากกว่าเดิมเสียอีก

“ผมบอกคุณแล้วไงว่าเราคงเจอกันบ่อยมากไม่ได้และคุณก็ควรจะเรียนรู้กับการอยู่คนเดียว....คือผมหมายถึงเรียนรู้ที่จะไม่เหงาเวลาที่ผมไม่อยู่”

มาวินเมื่อรู้สึกตัวว่าเผลอพูดผิดไปจึงรีบเปลี่ยนเป็นชวนอีกฝ่ายคุยเรื่องอาหารเพราะไม่อยากให้บรรยากาศที่เขาตั้งใจให้ โรแมนติกกลายเป็นความเครียดแทน

ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นของคนทั้งคู่ถึงแม้ว่ามันจะยาวนานเกือบ 5 ปีแล้วแต่ช่อเอื้องก็ยังคงไม่เคยชินกับความรู้สึกเหงาที่ต้องถูกทิ้งให้นอนคนเดียวเวลาที่คุณหมอกลับไปนอนกับพ่อและแม่แต่เธอก็พยายามบอกให้ตัวเองรู้ว่าในเมื่อเลือกเส้นทางนี้แล้วก็ต้องยอมรับกับความรู้สึกแบบนี้

“ผมลางานที่โรงพยาบาลสัปดาห์นึงนะจะพาคุณพ่อคุณแม่ไปเที่ยว เดี๋ยวผมจะติดต่อหาคุณเองถ้ามีอะไรเร่งด่วนก็ทิ้งข้อความไว้แต่จำไว้นะห้ามโทรหาผม”

หญิงสาวที่กำลังเอร็ดอร่อยกับอาหารจานโปรดถึงกับช้อนแทบหลุดมือเพราะถึงแม้ทั้งสองคนจะไม่ได้เจอกันหรือนอนด้วยกันทุกวันแต่คุณหมอก็ไม่เคยห่างหายไปจากเธอยาวนานถึง 1 สัปดาห์เหมือนครั้งนี้

“แค่ไปเที่ยวใช่ไหมคะ”

ช่อเอื้องไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเธอถึงถามออกไปแบบนั้นแต่มันเป็นความรู้สึกอะไรบางอย่างในหัวใจ ที่รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีในช่วงสองสามวันมานี้

“เรื่องซื้อที่ดินเรียบร้อยแล้วใช่ไหม”

คุณหมอไม่ตอบคำถามแต่เขากลับพูดถึงเรื่องการซื้อที่ดินที่เขาเพิ่งโอนเงินก้อนหนึ่งให้กับครอบครัวของช่อเอื้องไปเพราะต้องการให้พ่อกับแม่ของหญิงสาวมีที่ดินทำกินเป็นของตัวเองหลังจากที่ตลอดเวลาทำนาบนที่ดินเช่าจึงทำให้ไม่ค่อยเห็นกำไร

“เรียบร้อยแล้วค่ะ ขอบคุณคุณหมอมากนะคะ สำหรับ ทุกๆเรื่อง”

ช่อเอื้องถึงแม้จะรู้สึกดีใจที่คุณหมอซื้อที่ดินให้พ่อและแม่แต่ในความรู้สึกดีมันมีความใจหายซ่อนอยู่เหมือนว่าเขาต้องการทำอะไรสักอย่างเพื่อให้เธอยืนด้วยขาของตัวเองได้

“เราอยู่มาด้วยกัน 5 ปีคุณควรจะได้ทุกอย่างมากกว่านี้ขอบคุณนะที่ยอมเข้ามาอยู่ในโลกของผม ยอมไม่มีตัวตน ขอบคุณจริงๆ”

คุณหมอจับมือภรรยาในความลับของเขาไว้แน่น มองสบตาด้วยแววตาที่ดูเข้มแข็งแต่มันกลับมีน้ำใสๆไหลอยู่ในนั้นบรรยากาศที่แสนโรแมนติกรอบข้าง มันกลับตรงข้ามกับหัวใจของคนทั้งสองที่ตอนนี้ต่างฝ่ายต่างก็คิดกันไปคนละแบบ

ช่อเอื้องถึงแม้จะรู้สึกได้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ คุณหมอต้องมีอะไรอยู่ในใจแต่เธอก็ไม่กล้าเซ้าซี้ถามอะไรมาก ใจหนึ่งก็กลัวเขาโกรธแต่ใจหนึ่งก็กลัวความจริงที่จะได้รู้