บทที่ 2

"ข้อแม้อะไรครับ" ชายหนุ่มถามกลับในทันควัน เมื่อคุณป้ากัลยายื่นข้อเสนอเพื่อแลกกับเรื่องที่เขาต้องการอยากจะได้มอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์ไว้ไปขับอวดสาวกับพวกเพื่อนๆ

"ป้าอยากให้เราคบใครจริงจังสักที ไม่ใช่ลอยไปลอยมาแบบนี้"

"ตกลงครับ เธอคนนี้ใช่ไหมที่คุณป้าจะให้ผมคบ"

"??" กัลยาคิดว่ามันจะยากกว่านี้ แต่นี่ยังไม่ทันได้พูดอะไรเลย หลานชายก็ตกปากรับคำไปแล้ว "ป้าไม่ได้ให้ทำแค่คบ แต่ป้าจะให้แต่งงานกับหนูน้ำหนาวด้วย"

แต่งงาน?? ..น้ำหนาวจะพูดออกมาก็ไม่ได้ กลัวกัลยาคิดว่าเธอรังเกียจหลานชายของท่าน

"คุณป้าครับ คุณป้าดูละครมากไปหรือเปล่า"

ที่จริงกัลยาแค่อยากจะหาทางออกให้กับตัวเอง เพราะถ้าซื้อมอเตอร์ไซค์ให้หลาน คงต้องถูกพ่อกับแม่ของรชตเล่นงานแน่

"ผมขอตัวนะครับ" ขณะที่ลุกขึ้นสายตาของเขาก็มองมาที่เธอแบบดูถูกเหยียดหยาม ..ผู้หญิงอะไรยอมเอาตัวเองมาแลกกับความฝันที่เขาอยากจะได้รถมอเตอร์ไซค์ ช่างไม่มีค่าในตัวเองเอาซะเลย

"ป้าอยากให้เราคิดดูนะ ถ้าเปลี่ยนใจก็กลับมาคุยกันได้" กัลยาแค่พูดออกไป แถมยังแอบหายใจโล่งที่ไม่ติดกับดักรชต ..เรื่องเงินกัลยาไม่ได้กลัวเลย แต่กลัวจะถูกเล่นงานมากกว่า และถ้าหลานเป็นอะไรไป เธอคนแรกเลยที่จะเสียใจ

"ผู้ชายขี้ป๊อดแบบนั้น คุณป้าไม่ต้องคิดว่าเขาจะตกลงหรอกค่ะ แค่เรื่องนี้ก็ปอดแหกแล้ว จะเอาปัญญาไหนไปขับมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ขนาดนั้นได้" ทีแรกน้ำหนาวว่าจะไม่แล้ว แต่พอเห็นสายตาที่เขาดูถูกเธอ มันก็ทำให้ความกล้าในตัวปรากฏขึ้นมา

เท้าแกร่งที่เดินออกมายังไม่ไกลเท่าไร พอได้ยินประโยคนั้นเขาถึงกับหยุด แล้วค่อยๆ หันกลับมา

"ได้ครับ..ผมตกลงตามเงื่อนไขของคุณป้า"

"ห๊า?!" กัลยาถึงกับอุทานออกมาแบบตกใจ ไม่คิดว่ามันจะเกิดเรื่องขนาดนี้ แค่อยากจะให้เด็กๆ มาทำความรู้จักกัน

อีกคนที่ตกใจก็คือน้ำหนาว ..เราทำอะไรลงไปเนี่ย เพราะไม่คิดว่าเขาจะบ้าได้ขนาดนี้

"ถ้างั้นเรามาคุยเรื่องงานแต่งกันเลยดีกว่าครับ" ชายหนุ่มเดินกลับมานั่งลงที่เดิม เพิ่มเติมคือเขาสะใจมากที่เห็นใบหน้าของผู้หญิงทั้งสองซีดขึ้นจนเห็นได้ชัด คงไม่คิดว่าเขาจะเล่นด้วย

"งะ..งานแต่งเหรอ?"

"ครับงานแต่งเพราะผมรีบ"

"รชตป้าว่าา" กัลยากำลังจะบอกว่า ขอปรึกษาพ่อกับแม่ของหลานก่อนได้ไหม รวมทั้งคุณย่าอีกคน

"ผมมีช๊อยให้คุณป้าเลือก ว่าจะจัดงานแบบอึกทึกครึกโครมป่าวประกาศให้โลกรู้ไปเลย หรือจะจัดงานแบบเงียบๆ รู้กันแค่เราสามคน"