4

“นังหนูนี่มันเจ้าเล่ห์ดีแท้” วิญญาณสองตน ที่อยู่ในบ้านหลังนี้รอคอยเวลานี้มานานแล้ว

ด้วยว่าเขาและเธอนั้นไม่ได้ไปผุดไปเกิดเพราะมีเวรมีกรรมตั้งแต่ชาติปางก่อนเพราะเคยนอกกายนอกใจแล้วก็ทำลายความรักของคนอื่น ทำให้คนที่รักกันไม่สมหวังจึงทำให้วิญญาณของคนทั้งสองนั้นติดอยู่ในบ้านหลังนี้นานแล้วแต่ไม่มีใครเห็นนั่นเอง

ธีระและกมลชนกเป็นคู่กัน มีดวงจิตที่ผูกพันกันวิญญาณทั้งสองสามารถสัมผัสได้ จึงทำให้หอยกับหนูนาดีใจเป็นอันมาก

ก่อนที่ทั้งสองจะติดอยู่ที่บ้านหลังนี้ ภูตวิญญาณได้สั่งความเอาไว้ว่า หากวิญญาณทั้งสองสามารถทำให้หญิงชายคู่หนึ่งรักกันได้ ซึ่งเป็นหญิงชายที่คนทั้งสองเคยทำไม่ดีเอาไว้ในชาติอดีต ทำให้พลัดพรากจากกันและไม่ได้ครองคู่ ทั้งสองก็จะไปเกิดในทันที

“แล้วเราทั้งสองจะรู้ได้อย่างไรว่ามนุษย์สองตนนั้นคือใคร”

“เดี๋ยวพวกเจ้าก็จะรู้เอง พวกเจ้าจะสัมผัสได้” นั่นคือประโยคเมื่อนานมาแล้ว ที่วิญญาณทั้งสองได้รับรู้

หอยและหนูนาต้องทำให้ธีระกับกมลชนกได้สมหวังในความรักและมีทายาทตัวน้อย ๆ ในเร็ววัน ยิ่งมีทายาทเร็วเท่าไหร่ ทั้งสองก็จะไปผุดไปเกิดเร็วขึ้นเท่านั้น

“พี่หอย” หนูนาเอ่ยเรียกเพื่อจะปรึกษาหารือ

“ว่ายังไงหนูนา” หอยถามกลับ ในขณะที่สายตามองร่างของกมลชนกไม่วางตา

“พี่มีวิธีการยังไงบ้าง จะทำให้สองคนนี้รักกัน แล้วก็มีลูกเร็ว ๆ ด้วย ฉันใจร้อน ฉันอยากไปเกิดแล้ว” หนูนาเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น ร้อยมานานนับร้อยปี กว่าจะเจอคู่รักที่เขากับเธอต้องทำให้สมหวังในความรัก

“พี่คิดว่ามีลูกก่อน แล้วค่อยรักกันทีหลังดีไหม” หอยเอ่ยถามหนูนาอย่างมีแผนการ ด้วยว่าทั้งสองนั้นเป็นคนรักกันมาแต่ชาติปางก่อน แต่เคยทำเวรทำกรรมเอาไว้ ทำให้ไม่สมหวังในความรัก จนตายจากกันก็ยังต้องชดใช้กรรม ถ้าอยากสมหวังในเรื่องความรักและไปผุดไปเกิดในภพภูมิที่ดีก็ต้องทำให้เจ้ากรรมนายเวร นั่นก็คือธีระกับกมลชนกได้ครองคู่สมหวังกันในชาตินี้

“พี่มีแผนการยังไงเหรอ” หนูนาเอ่ยถามอย่างสนใจเธอก็อยากไปผุดไปเกิดเต็มทีแล้ว

“เอ็งก็ไปเข้าร่างกมลชนก ส่วนข้าก็ไปเข้าร่างธีระแล้วเราก็มาปั๊มลูกกันดีไหม” คนพูดทำสายตากรุ้มกริ่มไม่น้อย

“พี่หอยน่ะ แต่โอเคนะ ฉันเห็นด้วย” หนูนาหัวเราะคิกคักอย่างน่ารัก

หนูนารีบเข้าสิงร่างของกมลชนกอย่างรวดเร็ว ส่วนหอยก็ไปสิงร่างของธีระเช่นเดียวกัน ทั้งสองไม่เคยสัมผัสเนื้อหนังมังสาของมนุษย์มานานแล้ว นั่นทำให้ทั้งสองตื่นเต้นดีใจไม่น้อย หอยพาหนูนากระโดดโลดเต้นไปรอบบ้านอย่างมีความสุข

ทั้งสองใช้มือสัมผัสโน่นสัมผัสนี่ไปทั่วบ้านอย่างตื่นตาตื่นใจเพราะไม่เคยสัมผัสแตะต้องข้าวของอะไรแบบนี้มานานมากแล้ว

“พี่หอยจ๋า ฉันน่ะอย่าไปเกิดเป็นคนเต็มทีแล้ว จะได้มีชีวิตและสัมผัสนู่นนั่นนี่เหมือนคนอื่นเขา ไม่ต้องมาเป็นวิญญาณติดแหง็กอยู่ในบ้านหลังนี้ จะจับจะต้องอะไรก็ไม่ได้ แถมหิวโซเหลือเกินแล้ว ไม่มีใครทำบุญมาให้เลย”

“พี่ก็เหมือนกัน มาเถอะ มาเล่นจ้ำจี้กัน” คนพูดตรงเข้าสัมผัสเนื้อตัวของเมียรัก พร้อมเอ่ยชวนด้วยสายตากรุ้มกริ่ม

“พี่นะ อะไรก็ไม่รู้ หื่นจริงเชียว” หนูนาพูดอย่างเหนียมอาย ทำท่าเล่นเนื้อเล่นตัวตามประสา

หอยเห็นท่าทีของเมียรักก็ถึงกับอมยิ้มรู้สึกคึกคักขึ้นมาในทันทีเพราะไม่เคยได้สัมผัสร่างกายมนุษย์แบบนี้มานานแล้ว

แม้วิญญาณทั้งสองตนจะเข้าสิงรางของกมลชนกและธีระแต่ทั้งสองก็แปลงร่างเป็นตัวเอง โดยใช้หน้าตาของตน เมื่ออีกคนเห็นหน้าเมียรักอีกคนเห็นหน้าผัวรักก็คึกคักอยากจะร่วมรักกันอย่างเร่าร้อน เพราะชาติสุดท้ายที่เสียชีวิต ไม่ได้สมหวังกันในเรื่องความรัก โดยครอบครัวขัดขวางทั้งคู่

“เมียจ๋า...” หอยเรียกเมียรักเสียงหวานหยด

“จ๋าพี่” หนูนาขานรับเสียงหวานไม่ต่างกัน ให้ผัวรักเข้าโอบกอดมาจากทางด้านหลัง

หอยได้โอบกอดร่างของเมียรักก็รู้สึกคึกคักเสียยิ่งกว่าอะไร เขาหอมแก้มสาวของเธอซ้ายขวา จุมพิตหนัก ๆ ด้วยความเสน่หา

รู้สึกหิวกระหายในรสรักที่ห่างหายมานานหลายปี เขากับเธอไม่ได้ร่วมรักกันอย่างเร่าร้อนจนแทบจะจำไม่ได้แล้วว่ามันต้องทำอย่างไรบ้าง

เมื่อได้สิงร่างของธีระและกมลชความรู้สึกว่ามีเลือดมีเนื้อก็กลับมาใหม่อีกครั้ง กระหายที่จะไปผุดไปเกิดเต็มที

การมีร่างกายที่แตะต้องสัมผัสได้ อีกทั้งความรู้สึกอันหวามลึกในอก ทำเอาทั้งสองตื่นเต้นจนมือไม้สั่นไปหมด

หอยรีบอุ้มร่างของเมียรักขึ้นห้องอีกครั้ง ในขณะที่กมลชนกยอมให้สามีอุ้มขึ้นห้องอย่างง่ายดาย เธอคล้องแขนไปกับคอหนาของเขา ยิ้มหวานหยดปนออดอ้อน

หนูนารู้สึกได้ว่าท้องไส้ของเธอปั่นป่วนเหลือคณานับ ร่องสาวช่างหยาดเยิ้มเหลือเกินแล้วในเวลานี้

“เมียจ๋า” หอยเรียกเมียเสียงหวานเฉกเช่นเดิม

“จ๋าพี่...” หนูนาขานรับด้วยน้ำเสียงหวานหยดสายตามองอย่างอ้อน ๆ อยู่ในที