ตอนที่ 9 พยายามหักห้ามใจ

พยายามหักห้ามใจ

ทั้งคู่สบตากันโดยอัตโนมัติ ลมหายใจอุ่น ๆ ที่เป่ารดหน้าซึ่งกันและกัน อาการร้อนรุ่มภายในกาย เริ่มปะทุขึ้นมาอีกครั้ง หัวใจทั้งสองที่เต้นเร็วถี่ระรัว พร้อมจะทะลุออกมาจากอกอยู่แล้ว

เขาไม่เอ่ยอะไรมากความ ก้มลงประกบปากอุ่นของเขาปิดปากนุ่มของเธอในทันที อย่างห้ามใจไม่ได้ จูบที่ไม่ได้ล่วงล้ำแต่อย่างใดในตอนแรก แต่กลับเปลี่ยนเป็นเร้าร้อนขึ้นมา เมื่อได้ดมกลิ่นกายหอม ๆ เฉพาะตัวของเธอ จากตัวเธอที่ไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ เธอเป็นคนที่ชอบเที่ยวแต่งตัวลุคเซ็กซี่ แต่เธอก็ไม่ได้ใช่น้ำหอมกลิ่นฉุนรุนแรงเลย เขาที่พยายามห้ามใจตัวเองตั้งแต่ตอนแรก

บัดนี้ความอดทนได้ขาดสิ้นลง เพราะห้ามใจไม่ไหวอีกแล้ว ปากหยักขบเม้มปากของเธอเบา ๆ เพื่อให้เธอเผยอปากขึ้นรับจูบจากเขา พร้อมขยับปากบดเบียดเคล้าคลึงขบเม้มปากนุ่มอย่างเชื่องช้าเนิบนาบ และหนักเน้นขึ้นมาเรื่อย ๆ จนเธอยอมขยับปากตาม และจูบเขาตอบกลับไปอย่างไม่ประสา

จากจูบนุ่มนวลค่อย ๆ แปลเปลี่ยนเป็นโหยหาเร้าร้อน ก่อนที่จะกวาดลิ้นคว้านหาความหวานจากโพลงปากนุ่มของเธอ จนละเอียดทุกซอกมุมของปากนั้น

พจีกานต์ที่เริ่มมีอารมณ์ร่วมไปตามแรงปรารถนาโหยหา จากการชักจูงของเขา เรี่ยวแรงเริ่มท้อถอยหมดสิ้น ร่างอ่อนระทวยทรุดฮวบจนปล่อยตัวปล่อยใจไปตามกัน ปล่อยแขนลงจากคอของเขาทันที

มือไม้ปลาหมึกเริ่มอยู่ไม่สุข ลูบไล้ไปตามตัวของเธอ แล้วไถลปากลงมาซุกไซร้ตามซอกคอขาวนั่นของเธอ พร้อมขบเม้มเบา ๆ จนเกิดเป็นรอยสีกุหลาบอยู่หลายจุด ก่อนที่จะไถลลงต่ำมาอีกเพื่อเป็นการปลุกเร้าอารมณ์ให้แก่เธอ

หญิงสาวที่เผลอไผลไปกับการชักจูงของเขา ร่างกายอ่อนระทวย ลมหายใจเริ่มติดขัดเหมือนผีเสื้อนับพันโบยบินวนอยู่บริเวณหน้าท้อง สมองขาวโพลนไปหมด ลืมหมดสิ้นถึงความกลัวจากเสียงฟ้าร้อง

มือหนาเริ่มแกะกระดุมเสื้อนอนของเธอออกที่ละมุด จนถึงเม็ดสุดท้าย และสอดมือไปที่ด้านหลังของเธอ เพื่อปลดตะขอบราออก ทำให้เต้าอวบคู่งามเด้งขึ้นมาสู่ตรงหน้า ถึงแม้ภายในห้องจะมีเพียงแสงไฟสลัวจากเปลวเทียน แต่ก็ไม่สามารถปกปิดความงามของร่างกายเธอได้เลย

“คุณสวยมาก” เสียงแหบพร่าของเขาเอ่ยชมเธอ

และเขาก็ก้มลงตวัดปลายลิ้นลงระรัว ที่ยอดปทุมถัน สลับกับการขบเม้มดึงดูดอย่างเมามันในทันที และมืออีกข้างที่ว่างก็บีบเคล้นขย้ำอยู่อย่างนั้น จนทำให้ร่างบางส่งเสียงครางหวานออกมา จนยากที่จะกลั้น

และสิบทิศก็ต้องหยุดนิ่ง ละทิ้งทุกการกระทำ เมื่อไฟภายในห้องสว่างจ้าขึ้นมา เขาที่ตั้งสติได้ เพราะรู้สึกผิดต่อเธอ จึงรีบตวัดผ้าห่มคลุมตัวเธอไว้ ก่อนที่เขาจะรีบลุกขึ้นจากตัวเธอ และหันหลังให้ทันที เพราะไม่กล้าสู้หน้าเธอ

“ผมขอโทษครับ ที่ทำอะไรลงไปโดยสิ้นคิดแบบนี้” เสียงขอโทษออกมาจากปากของเขาทันทีมี่เขาลุกขึ้นนั่งอยู่ปลายขอบเตียง และเขาก็กำลังจะลุกออกไปจากห้องนี้

“เดี๋ยวสิพี่ทิศ” แต่กลับถูกหญิงสาวเข้าสวมกอดจากทางด้านหลัง และเอ่ยห้ามเขาไว้

“คุณแพทนอนเถอะครับ ฟ้าน่าจะหยุดร้องแล้ว” เขาเอ่ยบอกโดยที่ยังไม่หันมามองหน้าเธอ

“พี่รังเกียจแพทเหรอ” เธอถามเขาขึ้นมาทันที

“มันไม่ใช่อย่างนั้นครับ แต่ว่า...” เขาไม่รู้จะเอายกับเธอเช่นไร เพราะเขาก็พยายามหักห้ามใจเอาไว้ ไม่ให้ทำอะไรเธอไปมากกว่านี้ เพราะเมื่อกี้นี้ก็รู้สึกผิดมากแล้ว

“แต่อะไรล่ะ พี่กลัวอะไรกัน พี่หันมามองหน้าแพทสิ” เธอพูดขึ้น และพยายามจะให้เขาหันมาสู้หน้ากับเธอ

“คุณเป็นใคร แล้วผมเป็นใคร คุณก็ทราบดีนี้ครับคุณแพท ผมไม่...” เขาไม่รู้ว่าควรเอ่ยเช่นไรกับเธอดี ถ้าพูดถึงความต้องการ เขายอมรับว่าเขาต้องการเธอ แต่มันจะดูไม่เหมาะสม

“ถึงปากพี่จะปฏิเสธ แต่ใจพี่มันตรงกันข้ามเลยน่ะ” เธอพูดขึ้นมา เพราะมือของเธอที่ลูบไปที่อกข้างซ้ายของเขา พบหัวใจของเขาที่เต้นเร็วถี่ เหมือนจะทะลุออกมา

“คุณแพทอย่าทำแบบนี้เลยครับ มันจะทำให้ผมรู้สึกผิดไปตลอด” เขาพยามยามที่จะห้ามเธอ เพราะมือไม้ของเธอเลื่อยไปทั่วร่างกายเปลือยเปล่าท่อนบนของเขา

“ทีกับแพทพี่รู้สึกผิด แล้วผู้หญิงคนอื่นล่ะคะ” เธอพูดขึ้นมาอย่างรู้สึกน้อยใจในตัวของเขา ที่เขาพูดแบบนี้กับเธอ

“มันไม่เหมือนกันครับ คุณแพทมีค่ามากกว่าผู้หญิงพวกนั้นมาก คุณมีค่ามากกว่าคนอย่างผมจะเอื้อมเสียด้วยซ้ำ” เขาจึงหันหน้ามาหาเธอ และจัดแจงเสื้อผ้าให้เธอเรียบร้อยก่อนที่เอ่ยพูดกับเธอ

“พี่มาปลุกอารมณ์แพทขนาดนี้ แล้วจะให้แพทหลับลงได้อย่างไรพี่ทิศ” เธอพูดบอกเขาออกมาอย่างไม่อาย เพราะมาถึงขนาดนี้แล้วไม่มีอะไรที่ต้องอายอีกต่อไป ทำมาให้เธออยาก แล้วคิดจะจากไปง่าย ๆ แบบนี้เลยเหรอ

“คุณแพท! คุณจะไม่เสียใจภายหลังนะครับ ที่ตัดสินใจทำอะไรแบบนี้...” เขาถามเธอขึ้นมา เพื่อความแน่ใจ

“แพท...” หญิงสาวนิ่งทันที เพราะไม่รู้ว่าจะตอบเขาเช่นไรดี เพราะเธอก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเป็นอะไร เธอเข้าใกล้ผู้ชายมาตั้งมากมาย เยอะแยะ แต่ไม่มีอารมณ์อยากรู้อยากลองมากเม่าที่เธออยู่ใกล้เขาเลย ไม่รู้ว่าเพราะสาเหตุใด

ยังไม่ทันที่เธอจะได้เอ่ยตอบอะไรกลับเขาไป เขาก็ประกบปากลงมาปิดปากของเธอเข้าเสียแล้ว จูบที่หวานล้ำ สัมผัสที่ดูดดื่มของเขาที่มอบให้เธอในครั้งนี้ ทำเอาร่างบางทรุดฮวบลงในอ้อมกอดของเขาทันที อย่างห้ามมิได้

เขารวบตัวเธอมาแนบอก แล้วดันตัวเธอนอนราบไปกับที่นอนทันที โดยมีร่างของเขาทาบทับตัวเธอ โดยที่ปากไม่ยอมปล่อยจากเธอเลย ลิ้นร้อนคว้านชิมน้ำหวานจากปากของเธออีกครั้ง และสอนบทจูบให้กับเธอด้วย

จูบอยู่นานสองนาน เมื่อรู้ว่าเธอเริ่มจะหายอากาศหายใจ จึงยอมปล่อย แล้วเชยคางมนขึ้นมาสบตากันกับเธอ ก่อนที่จะเอ่ยถามเธออีกครั้ง

“สัญญาน่ะครับ ว่าหลังจากนี้จะไม่โกรธผม” เสียงแหบพร่าของเขาถามขึ้น เมื่อถอนจูบออกจากปากของเธอ

“...” เธอไม่ได้เอ่ยตอบอะไรกลับเขาไป แต่กลับพยักหน้ารับเชิงเป็นคำตอบแทน แล้วยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมาคล้องคอของเขา แล้วดึงคนตัวโตลงมาจูบอีกครั้งทันที