ตอนที่ 1 พี่ข้างบ้านผู้หวังดี
พี่ข้างบ้านผู้หวังดี
Night Club
ร่างอรชรของหญิงสาว โยกย้ายส่ายสะโพกไปตามจังหวะเพลงอย่างเมามันส์ ที่มีแสงไฟวาววับสาดส่องลงมา เพราะเธอเป็นจุดเด่นกว่าใครเป็นไหน ๆ
“ใครว่ะ หุ่นเด็ดมากเลย” นำทัพ ชายหนุ่มที่มาท่องราตรีในค่ำคืนนี้ ถามคนที่เอานั่งกระดกแก้วเครื่องดื่มอยู่แต่ไม่ยอมเอ่ยอะไรสักคำตั้งแต่ที่เขาชวนมา
“คนไหนของมึงอีกวะ” สิบทิศ ชายหนุ่มวัย 35 ปี ถามขึ้นมาทันที ที่ถูกเพื่อนถาม เพราะไอ้นี่มันเสือผู้หญิงอยู่แล้ว ร้อยวันพันปีไม่เคยชวนเขามา จะแอบทำแอบเที่ยวคนเดียวตลอด แต่วันนี้กลับมาบังคับเขาให้มาเป็นเพื่อน และเขาก็ไม่ค่อยอยากมาเอาเสียเลย แต่เพราะตวามเป็นเพื่อนกันมาหลายปี เลยต้องยอมมันหน่อย
“ชุดแดงนั่นไง แม่งน่าฟัดฉิบหาย” นำทัพใช้สายตาชี้ทางบอกสิบทิศที่นั่งไม่ค่อยสบอารมณ์อยู่อย่างเซ็ง ๆ
“เหี้ยยย...” สิบทิศสบถออกมา เครื่องดื่มสีอำพรางที่กำลังดื่มเข้าไปแทบจะพุ่งออกมา เมื่อรู้ว่าคนที่เพื่อนหมายตานั้นคือใคร
“อะไรของมึง หรือว่ามึงเคยล่อมาแล้ว” นำทัพถามกลับไปทันที เมื่อเห็นอาการพิรุธของสิบทิศออก เพราะถามเพื่อความแน่ใจ เพราะพวกเขาจะไม่ใช้ผู้หญิงคนเดียวกันเด็ดขาด ถึงแม้จะถูกตาต้องใจมากขนาดไหน
“เปล่า ไม่มีอะไรกูกลับก่อนนะ มึงจะทำอะไรก็เรื่องของมึงเลย” สิบทิศรีบปฏิเสธ แล้วขอตัวเพื่อนกลับทันที เพราะมีภารกิจบางอย่างที่ต้องจัดการ
ส่วนทางด้านคนที่กำลังโยกย้ายส่ายสะโพกเมื่อกี้นั้น หยุดการกระทำแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะของเพื่อนเธอทั้งคน ที่คนหนึ่งคอพับไปเรียบร้อยแล้ว
“แพท แกจะไปไหน” นันทิชา หรือ ทิชา เพื่อนที่มาด้วยกันถามเธอขึ้น เมื่อเห็นเธอหยิบกระเป๋า กำลังจะเดินออกไปจากตรงนี้
“ไปเข้าห้องน้ำแปบน่ะ” พจีกานต์ตอบออกไปตามตรง
พจีกานต์ หรือ แพท หญิงสาวในวัย 28 ปี ซึ่งเป็นบุตรคนที่สองของ พัฒน์พงษ์ และ นิษฐา นั้นเอง แถมยังเป็นบุตรสาวในตระกูลเพียงคนเดียวอีกด้วย
เพราะถูกตามใจมาตั้งแต่เด็ก เนื่องด้วยญาติพี่น้องทางฝ่ายแม่และพ่อก็มีแต่บุตรชายกันทั้งนั้น หญิงสาวที่เป็นบุตรสาวเพียงคนเดียว จึงมีนิสัยที่ค่อนข้างเอาแต่ใจตัวเองมาก เพราะมีแต่คนตามใจ
เหตุนี้เธอจึงใช้ชีวิตในแบบของตัวเอง โดยไม่มีใครกล้าห้ามได้เลย และจนป่านนี้แล้วก็ยังไม่มีหน้าที่การงานทำ เพราะไม่เคยสนใจ
“ฉันไปเป็นเพื่อนไหม” นันทิชาถามออกไปด้วยความเป็นห่วง
“ไม่ต้อง ฉันไม่ได้เมาสักหน่อย แกอยู่เป็นเพื่อนไอแนนมันเถอะ” พจีกานต์หันไปบอกให้เธอคอยอยู่เป็นเพื่อน เพื่อนอีกคนที่ตอนนี้ เมาคอพับหลับอยู่ที่โต๊ะ
“รีบมาน่ะ” นันทิชาบอกด้วยความเป็นห่วง
หญิงสาวเดินออกมาล้างมือข้างนอก เมื่อทำธุระส่วนตัวเสร็จ ครั้นจะเดินกลับไปที่เดิม แต่กลับถูกมือหนาของใครบางคนปิดปาก กอดเอวฉุดลากเธอออกมาเสียก่อน
“อื้อ...” หญิงสาวดีดอยู่ในอ้อมกอดแกร่ง และพยายามจะแกะมือที่ปิดปากของเอาไว้ออก
“พี่เอง” เสียงเรียบของสิบทิศตอบออกมาทันที ที่ปล่อยหญิงสาวออกอย่างเป็นอิสระ
“ไอ้พี่ทิศ พี่มาทำอะไร” เสียงดังตวาดขึ้นมาทันที เมื่อเห็นว่าคนที่ลากเธอมานั้นเป็นใคร
สิบทิศชายหนุ่มที่อยู่บ้านติดกันกับเธอนั้นเอง แถมยังเป็นช่างซ่อมบำรุงประจำบ้านของเธอ ที่พ่อของเธอเอ็นดูนักเอ็นดูหนา ไท่รู้ว่าชายหนุ่มมีอะไรดี
“ถามแต่คนอื่นมาทำอะไร แล้วตัวเองละ แต่งตัวโป๊เดินล่อเหยื่ออยู่ได้” สิบทิศต่อว่าหญิงสาวออกมาทันที พร้อมกับมองสำรวจเธอตั้งแต่ศีรษะลงมาจรดเท้า
“นี่พี่...” หญิงสาวค้อนใส่ร่างสูงตรงหน้าทันที
“กลับ ไม่อย่างนั้น พี่จะไปฟ้องคุณพงษ์ว่าลูกสาวสุดที่รักแอบหนีมาเที่ยวในที่แบบนี้อีกแล้ว” ร่างสูงลากจูงเธอมาที่จอดรถของเขาอยู่
“แก...”
“หยุดน่ะ” ร่างสูงชี้นิ้วจ้องโทษเธอไว้ทันที เมื่อเห็นว่าหญิงสาวกำลังจะพ่นวาจาไม่สุภาพออกมา ยัยคุณหนูบ้านนี้ แม่งโคตรเอาแต่ใจ ใครจะเอาไปเป็นเมียว่ะ
“แต่เพื่อน...” หญิงสาวกำลังจะบอกว่า เพื่อนรออยู่
“โทรไปบอกสิ” เสียงเข้มสั่งออกไป
“แต่”
“ไม่มีแต่ เอาโทรศัพท์มา” ร่างสูงยื่นมือออกไปหาเธอ
“ไม่ต้องฉันโทรบอกเองได้”
พจีกานต์โทรศัพท์บอกเพื่อนว่าขอตัวกลับไปบ้านก่อน เพราะรู้สึกไม่ค่อยสบาย ยอกให้เพื่อนพาเพื่อนอีกคนที่เมากลับไปได้เลย
“พี่ทิศฉันใส่กระโปรงนะ จะนั่งรถพี่ได้อย่างไร” หญิงสาวถามขึ้น เมื่อร่างสูงส่งหมวกกันน็อคมาให้เธอ
“เฮ้อ...”
สิบทิศจึงถอดเสื้อแจ็คเก็ตที่ตัวเองใส่ออก ผูกที่เอวของหญิงสาว แล้วอุ้มเธอขึ้นนั่งบนเบาะรถมอเตอร์ไซค์คันโปรดของเขาทันที พร้อมกับสวมหมวกกันน็อคสวมใส่ให้เธอด้วย แล้วเขาก็ขึ้นนั่งประจำตำแหน่งคนขับ โดยที่ไม่ลืมดึงแขนของเธอมาโอบกอดรอบเอวของเขาเอาไว้ ก่อนจะบิดรถออกจากสถานบันเทิงแห่งนี้มุ่งหน้ากลับบ้านทันที
“ทำไมไม่จอดหน้าบ้านฉัน” หญิงสาวถามขึ้น เมื่อรถขับผ่านหน้าบ้านเธอ แต่สิบทิศกลับขับเข้ามารถที่บ้านเขาแทน ไม่ใช่สิบ้านเจ้านายเขาที่ไปต่างประเทศให้เขาเป็นคนดูแลอยู่ก็เท่าที่รู้นั้นแหละ เพราะเธอก็ไม่อยากรู้อะไรมากเกี่ยวกับตัวเขา
“ก็เดินกลับเองสิ หรือจะนอนที่นี่ก็แล้วแต่น่ะ” ร่างสูงเอ่ยบอกเมื่อถอดหมวกกันน็อคออก
“ไม่เอาหรอก นอนค้างกับผู้ชายมันดูไม่ดี” หญิงรีบปฏิเสธ
“แล้วไปเที่ยวในที่แบบนั้น มันดีมากนักหรือไง เป็นสาวเป็นนาง” สิบทิศต่อว่าเธอออกมาทันที ด้วยวาจาที่ประชดประชัน
“พูดยังกับตัวเองไม่เคยเที่ยวมาก่อนอย่างนั้นแหละ หรือว่าไม่เคยเที่ยวจริง ๆ ไม่น่าละอายุขนาดนี้แล้ว พี่ถึงยังไม่มีเมีย”
“ยัยคุณแพท” ร่างสูงตวาดตามองเธอทันที
“ทำไม ฉันพูดผิดตรงไหน” หญิงสาวยืนกรานอย่างไม่เกรงกลัว
“พูดมากเดี๋ยวจับทำเมียเสียเลย” เสียงเข้มขู่ออกมาด้วยท่าทีเล่นที
“เฮ้อะ พี่มีเงินร้อยล้านเมื่อไหร่ ก็ค่อยไปสู่ขอฉันกับพ่อกับแม่น่ะ แต่ไม่แน่นะพ่อเอ็นดูพี่ขนาดนี้ คงจะลดให้พี่อยู่สัก 10-20 ล้านแหละ”
“คิดว่าตัวเองสูงส่ง มีค่ามากขนาดนั้นเชียวเลยเหรอ หึ ลูกสาวคนเดียวของวงตระกูล ทายาทหมื่นล้าน ทำตัวเหลวแหลกเอาแต่เที่ยวผับ เที่ยวบาร์ทุกคืน”
“พี่ก็อย่ามองค่าคนที่ภายนอกสิ”
“คุณก็อย่าดูถูกผมเพียงแค่เปลือกล่ะ เดี๋ยวได้เห็นข้านในจะช็อคเอา” ร่างสูงโต้ตอบออกมาอย่างไม่ยอมแพ้
“มีอะไรดีขนาดนั้นหรือคะ ถ้าตัวเองมีดีอย่างที่พูด ทำไมไม่เอาเมียสักทีละคะ หรือว่าไม่มีใครอะ อื้อ...” หญิงสาวเอ่ยเหน็บแนมร่างสูงออกไป แต่ไม่ทันที่จะได้เอ่ยจบ ร่างสูงก็ชวงชิงจูบปิดปากของเธอเสียแล้ว
“จะลองดูไหมละ” เสียงแหบพร่าท้าทายขึ้นมาเมื่อถอนจูบ
“ไอ้บ้า...” เสียงดังตวาดออกมา ยกมือขึ้นเช็ดปากตัวเอง แล้วรีบกลับเข้าบ้านของตัวเองทันที โดยเดินไปทางกำแพงข้าง ไป ที่มีประตูกั้นสามารถทะลุเดินไปบ้านของเธอได้