บทที่ 10

เสียงดนตรีสดในคลับและแสงสีวูบวาบทำให้อัญชิตาปวดศีรษะจนอยากกลับไปที่โรงแรม แต่หากไปตอนนี้ผู้ชายใจร้ายคงหัวเราะเยาะเธอลับหลังแน่ๆ

“แอน ไม่ได้เจอกันนาน สวยขึ้นเยอะเลยนะ....”

ชานนท์ โชติไพบูลย์ มองสาวสวยที่ไม่ได้เจอหน้านานกว่าสิบสามปี ตอนอัญชิตาเพิ่งเรียนจบว่าน่ารักมากแล้ว แต่เทียบกับตอนนี้ไม่ได้เลยแม้แต่น้อย เรือนร่างที่เคยผอมบางยามนี้อวบอัดน่ากอดก่าย เนินอกที่ล้นทะลักออกมาจากเดรสสีร้อนแรง กระตุ้นความหื่นกระหายดำมืด ก่อเกิดความปรารถนาและทำให้เขาอยากสัมผัสเรือนร่างของเธอ

“สวัสดีค่ะ คุณนนท์สบายดีนะคะ”

อัญชิตากัดฟันตอบ แม้ไม่อยากคุยกับคนตรงหน้า แต่ก็ต้องรักษามารยาทเพราะอยู่ในที่สาธารณะ เธอภาวนาให้พันเดชกลับมาหาโดยเร็ว และพาเธอหนีจากความอึดอัดแทบอาเจียนนี่เสียที

“มาเที่ยวคนเดียวเหรอแอน”

“เปล่าค่ะ” เธอตอบเสียงสั่น กำหมัดแน่นเมื่อภาพในอดีตย้อนกลับเข้ามาในหัวเป็นฉากๆ แม้จะบอกกับตัวเองซ้ำๆ ว่าไม่ใช่คนผิด ไม่จำเป็นต้องหลบซ่อนหรือหวาดกลัว แต่สิ่งที่เขาทำก็ไม่ใช่เรื่องที่ลืมกันได้ง่ายๆ

“พักที่ไหนล่ะ เที่ยวเสร็จพี่จะได้แวะไปหา”

“แอน...ฉันไม่สะดวกค่ะ”

“พูดจาอย่างกับคนไม่รู้จักกัน ว่าแต่ตอนนี้แอนพร้อมหรือยังล่ะ อายุสามสิบกว่าแล้วนะ คงไม่เรื่องมากเหมือนเดิมใช่ไหม” ชานนท์ถามด้วยเสียงไม่เบาเพราะต้องการกดดันให้อัญชิตาอับอาย แต่ก่อนที่จะทำให้เธอยอมสยบแทบเท้าได้ เขาก็ถูกคนที่เพิ่งเข้ามาในคลับตะโกนเรียกเสียก่อน

อัญชิตาหันไปตามเสียงเรียก ปรากฏว่าเป็นหนุ่มใหญ่ไร้มารยาทที่เธอเจอบนเครื่องบินไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา

“ไม่นึกว่าจะได้เจอคุณแอนอีก ผมชื่อกิตตินะครับ เป็นเพื่อนสนิทของชานนท์ ตอนอยู่บนเครื่องว่าจะแนะนำตัวกับคุณแอน แต่แฟนคุณแอนหวงน่าดูเลย”

อัญชิตาเข้าใจได้ในทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น คนในอดีตของเธอคงเล่าเรื่องเมื่อสิบสามปีก่อนให้เพื่อนสนิทของเขาฟัง หากเดาไม่พลาดเธอคงเป็นนางมารร้ายในเรื่องเล่า หรืออย่างน้อยก็ต้องมีคำว่า ‘นังแพศยา’ อยู่ในนั้นด้วย

“หวงไปก็เท่านั้นแหละ ฉันได้ข่าวนะว่าแอนเขาชอบควงเด็กๆ เปลี่ยนแฟนบ่อย ใครก็ตามที่คบอยู่ตอนนี้ อีกไม่นานก็คงเลิก ถ้านายชอบแอน อยากจีบ ฉันก็ไม่ขัดนะ เพราะยังไงเราก็เคยใช้ผู้หญิงคนเดียวกันบ่อยๆ อยู่แล้ว”

“คุณนนท์! พูดจาอะไรระวังปากด้วยนะคะ!”

“ทำไมต้องระวัง พี่ก็แค่พูดความจริง ใครๆ ก็รู้ว่าพี่กับแอนเคยเป็นอะไรกันมาก่อน หรือว่าลืมแล้ว ต้องย้ำให้ฟังไหมว่าเรา...เคยทำอะไรกันบ้าง”

“ไอ้!...”

“อายุเยอะแล้วกล้าขึ้นนะ อยากรู้เหมือนกันว่าเวลาอยู่บนเตียงจะกล้าหรือว่าจะกลัว หึ!”

“แล้วคุณล่ะคะ ยังหัวแตกง่าย ร้องไห้เก่งเหมือนเดิมหรือเปล่า ยังเอาเปรียบผู้หญิงเก่งเหมือนเดิมไหม จริงสิ คุณกิตติทราบไหมคะว่าเพื่อนสนิทของคุณเนี่ย ถนัดแต่ใช้กำลังกับผู้หญิง แต่ถึงขนาดนั้นก็ยังแพ้เลย...”

“แอน! อย่าคิดว่าฉันไม่กล้าทำอะไรเธอนะ!”

“ก็ลองดูสิคะ! กลางผับกลางบาร์แบบนี้จะทำอะไรได้ แล้วก็อย่าคิดว่าฉันจะยอมให้คุณทำอยู่ฝ่ายเดียว เมื่อก่อนสู้ขาดใจแบบไหน วันนี้ก็ยังสู้เก่งเหมือนเดิม!”

“ปากเก่งนักนะใช่ไหม มานี่เลยมา!”

ชานนท์กระชากแขนเรียวของคนตัวเล็กโดยไม่สนใจสายตาคนรอบข้าง เขาเป็นคนอารมณ์รุนแรง อาละวาดในคลับมาหลายหนแล้ว แต่ด้วยความที่เป็นลูกชายคนเดียวของอดีตนักการเมืองชื่อดัง มีอิทธิพลของผู้ให้กำเนิดคุ้มครอง จึงไม่มีใครกล้าสอดมือเข้ามายุ่งเกี่ยวเวลาทะเลาะวิวาท แม้อีกฝ่ายจะเป็นผู้หญิงตัวเล็กก็ตามที

“อยากรู้เหมือนกันว่าจะนอนนิ่งเป็นท่อนไม้หรือว่าเก่งจนไม่ต้องสอนอะไรแล้ว!”

“ปล่อยฉันนะ!”

อัญชิตากรีดร้องเสียงดัง แต่ยังไม่ทันได้ขอความช่วยเหลือจากคนในบริเวณนั้น ร่างสูงโปร่งของคนในอดีตก็ถูกกระชากอย่างแรงจนเธอแทบล้ม ทว่าอ้อมแขนอบอุ่นกลับคว้าตัวเธอเอาไว้ได้ทัน

“มึงเป็นใคร! เก่งนักเหรอถึงกล้ามายุ่งกับเมียของกู!”