พ่ายรักครั้งที่3(2)
“แล้วนี่เจ้าอั๋นมันจะจัดงานเอ็งไม่ไปช่วยหรือไงเจ้าอีฟ” ยายษารับรู้เพียงว่าหลานสาวมีกลุ่มเพื่อนและเป็นเพื่อนสนิทคบกันมาหลายปี แต่ยายษาไม่รู้ว่าหลานสาวมีสัมพันธ์ชู้สาวกับเพื่อนชายคนสนิท
“หืม งานไรอ่ายาย อีฟไม่เห็นรู้เรื่องเลย โทรศัพท์พังยังไม่ได้ซื้อใหม่เลย” รู้อยู่เต็มอก ก็แกล้งไม่รู้ ไม่น่าเชื่อว่าเพื่อนชายจะร่อนการ์ดงานแต่งออกมามากมาย เธออับอายเพื่อนในกลุ่มเป็นอย่างมาก นี่สมาร์ตโฟนของเธอยังอยู่ในลิ้นชักเหมือนเดิม เพื่อนมาหาที่บ้านยายษาก็ไม่เจอเพราะว่าไอยดาใช้ชีวิตกลางคืน กลางวันนอน สั่งคนที่บ้านไว้ว่าเธอไม่อยู่ออกไปข้างนอก เพื่อนที่มาหาจึงไม่มีใครได้พบ
“ก็งานแต่งไง เจ้าอั๋นมันจะแต่งงาน เป็นเพื่อนกันทำไมไม่รู้เรื่องสำคัญแบบนี้”
“โทรศัพท์พังไงจ๊ะยาย อ่า หิวข้าวจัง โด้ไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือกัน อยากซดไรแซบ ๆ แถมหมูสะเต๊ะด้วยก็ดี” ไอยดาหาเรื่องหลบออกจากตรงนี้ ให้อยู่นานเห็นทีจะไม่ไหวได้แสดงสีหน้าออกมาพอดี ยายษาจับพิรุธเก่งยิ่งกว่าอะไร
“ไปดิเจ้” ดีโด้ดีดตัวลุกขึ้นอย่างไว ถ้านานกว่านี้ไอ้โด้ได้โดนแพ่นกระบาลอีกแน่
“สามัคคีกันจริง ๆ ขับขี่รถน่ะระมัดระวังกันด้วย” ยายษาตะโกนตามเด็กทั้งสองคน อยู่รวมกันทีทำคนแก่ปวดหัวความดันขึ้น ดีหน่อยแยกกันอยู่ พอกลับมาเจอกันก็พากันตั้งวงเหล้า หลานสาวแกน่ะตัวตั้งตัวตี บ่นไปไม่เข้าหู บ่นมากก็สงสารเพราะหลานไม่มีพ่อมีแม่ให้เป็นร่มใจ บ่นเยอะ ๆ หลานเง้างอนน้อยใจมาไม่พ้นยายษาได้หาของมาง้ออีกตามเคย
ร้านก๋วยเตี๋ยวเรือเจ้าดังในจังหวัด
“นี่เจ้ เจ้ให้โด้ไปเก็บค่าเช่าเป็นเพื่อนไหมพรุ่งนี้อะ” มือถือไม้หมูสะเต๊ะรูดหมูเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย สั่งมากินแก้ขัดระหว่างรอก๋วยเตี๋ยวเรือรสเด็ด
“ไม่ต้องอะ พรุ่งนี้เจ้ว่าจะเริ่มเปิดร้านละ ป่านนี้ลูกค้าคงเหงา วันนี้ตอนเย็นคงต้องกลับไปเตรียมของก่อน” รูดหมูสะเต๊ะเข้าปากไม่ต่างจากน้องชาย
“ให้โด้ไปอยู่เป็นเพื่อนไหม เจ้จะได้ไม่ต้องเศร้า” ดีโด้เป็นห่วงผู้หญิงที่เปรียบเหมือนพี่สาวมากจริง ๆ ทุกวันนี้เจ้ยังเศร้าอยู่เลย ไอ้โด้ไม่ชอบให้เจ้เศร้าไม่ว่าจะเรื่องไหนก็ตาม
“โอ๊ย! แกอยู่ช่วยยายษาเก็บค่าแผงเถอะโด้ เจ้ไม่ได้เศร้าอะไร ชิว ๆ ละเว้ย”
“จริงอะ โด้ไม่อยากจะเชื่อเลย” ก็เจ้เล่นน้ำตาไหลก่อนจะนอนทุกคืน เรื่องนี้ไอ้โด้รู้แต่ไอ้โด้ไม่พูด เจ้คงไม่รู้ตัวว่าเวลาเมาแล้วพูดถึงผู้ชายคนนั้นยังไงบ้าง ไอ้ผู้ชายไม่รักดีมีเจ้อีฟทั้งคนยังกล้ามีคนอื่น แต่ดีหน่อยรอบนี้เจ้อีฟไม่เสียใจเท่าเมื่อก่อน