ตอนที่ 14 ขื่นขม

ตอนที่14 ขื่นขมปะปนสุขสม NC20++

"อ๊ะ!"

ไม่ทันได้เอ่ยถามมากมายที่ติดค้างอยู่ภายในใจ คุณปราณก็จับเข้าที่ปลายคางของฉัน บังคับให้หันมารับจูบ เขาจู่โจมประกบปากฉันอย่างว่องไว และดิบเถื่อน จนเจ็บแปลบราวกับปากแตก ได้เลือดอีกแล้ว

ถึงอย่างนั้นฉันก็ยอมเปิดปาก เพื่อรับลิ้นแกร่งเข้ามาตวัดเอาความเป็นฉันได้หนำใจ พลางยกแขนคล้องลำคอหนาเอาไว้ เพื่อกันตกจากเก้าอี้ทำงาน

"อ๊ะ อื้อ" ฉันส่งเสียงครางเครือออกมาเบา ๆ ประท้วง เมื่อช่วงชิงลมหายใจกันจนกำลังจะขาดห้วง กระนั้นคุณปราณกลับไม่ยอมถอย

ปากหยักตะโบมจูบฉันอีกระลอกอย่างจาบจ้วง พัวพันเกี่ยวลิ้นประสีประสาเป็นพัลวัน ดูดกลืนน้ำหวานในโพรงปาก ตะกละตะกาม

เกิดเสียงฉ่ำแฉะของน้ำลายจากคนทั้งคู่ ก่อนเขาจะผละจูบห่าง พอให้ฉันได้หายใจหายคอคล่อง กลับไม่ถึงสิบวินาที โน้มลงมาดูดปากอวบอิ่มอีกรอบ ราวกับคนหื่นกระหาย

คุณปราณจูบเก่งทำเอาฉันตัวอ่อนระทวยได้ไม่ยาก ซ้ำยังมีเพียงแขนแกร่งข้างเดียวของอีกฝ่ายประคองตัวฉันเอาไว้ตลอด มือไม้อุ่นสากข้างหนึ่งอยู่ไม่สุข ปัดป่ายตามเรือนร่างฉันที่มีเพียงชุดนอนลายลูกไม้ปกปิดไปทั่ว

พรึ่บ!

ระหว่างปากยังประสานจูบกันไม่ห่าง ฉันรับรู้ได้ถึงฝ่ามืออุ่นที่สอดผ่านใต้ร่มผ้าชุดนอนตัวสั้น อย่างแรกเขาสัมผัสลงมาที่บั้นท้ายกลมเด้งดึ๋ง และมีท่าทีชะงักเล็กน้อย

ก่อนจะบีบเคล้นมันหนัก ๆ อย่างเอาเป็นเอาตาย จนฉันนิ่วหน้าน้อย ๆ ราวกับมันเขี้ยวก้นฉันนักหนา มากขนาดนั้น

ฉันยกตัวขึ้นไม่มีอิดออด เพื่อที่อีกคนจะทำอะไรมากกว่านั้นได้ง่ายขึ้น ฉันบดเบียดหน้าอกหน้าใจอันใหญ่ล้นทะลักเนื้อผ้า เข้าหาคุณปราณด้วยความยั่วยวนอารมณ์กาย ซึ่งเขาส่งเสียงคำรามต่ำในลำคอออกมาง่ายดาย...กร้าวหัวใจฉันจนตื่นเต้นมากเลยล่ะ

ในที่สุดคุณปราณก็ยอมถอนจูบ หยาดน้ำลายเหนียวหนืดติดตามมุมปากหยักได้รูปของอาจารย์หนุ่มพอดี ฉันจดจ้องมองมันพักหนึ่ง จึงยื่นหน้ามาใกล้ ใช้ปลายลิ้นเลียคราบเลอะซุกซนไปมา เชิงหยอกเย้าเอาใจสุดความสามารถ

"ไม่ใส่เสื้อในกับกางเกงชั้นในมาเหรอ"

ซึ่งเขาก้มหน้ามองลงมายังฉัน ขณะหัวคิ้วเข้มขมวดแน่นต่อถ้อยคำถามที่เปล่งออกมา ฉันปรือดวงตาฉ่ำหวานด้วยราคะ พินิจใบหน้าหล่อดูดีแกมเข้มขรึมอีกคราว แล้วพยักหน้าหงึกหงัก พร้อมเผยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม

"คุณปราณชอบตอนที่ลินไม่ใส่อะไรนี่คะ ลินทำมาเพื่ออ่อยคุณเลยนะ"

"ระวังตัวหน่อย เผื่อว่าไม่ได้มีแค่ฉันที่เห็นมันคนเดียว"

"คนอื่นเห็นมันจะทำไมเหรอคะ" ฉันอยากลองยั่วโมโหเขาดูบ้าง ว่านอกจากความเย็นชาที่มีแก่กัน เขาจะเผื่อแผ่ความรู้สึกหึงหวงมาสู่ฉันหรือไม่นะ ขณะถามตาแป๋วราวกับผู้หญิงใสซื่อไม่เข้าใจ ฉันกลับสังเกตได้ว่ามุมปากหยักของคนโตกว่ายกสูงเพียงหนึ่งข้าง

ปึก!

เขาเลิกกระโปรงชุดนอนฉันขึ้นมาไว้เหนือเนินนม ช่วงจังหวะนั้นฉันมึนงงมัวแต่ใคร่รู้ต่อสีหน้าแฝงความรู้สึกลึกลับเมื่อครู่ จนคุณปราณกระแทกกระทั้นลูกชายขนาดใหญ่ของเขาที่จ่อร่องรักฉ่ำน้ำหล่อลื่นขึ้นมาครั้งเดียวจนมิดลำยาว ด้วยแรงอันล้นทะลัก

"อ๊ะ กรี๊ดดด!!"

ซึ่งทำเอาฉันเบ้หน้า น้ำตาคลอ ท่อนขาสั่นระริก หน้าท้องเจ็บเกร็งโดยอัตโนมัติ ร่องรักขมิบรัดเอ็นอุ่นระรัวเร็วตาม เวลาเดียวกันฉันหวีดร้องออกมา สุดจะทนต่อความดิบเถื่อนที่ได้รับแบบไม่ทันตั้งตัว

เล็บยาวจิกลงลาดไหล่ผึ่งผายเกิดเป็นรอยเล็บ และได้เลือดซิบ คุณปราณซี้ดปาก เพราะเสียวซ่านเกินต้านทาน

มิหนำซ้ำยังสบถถ้อยคำหยาบโลน ทั้ง 'แน่นฉิบหาย' 'ของเธอตอดฉันแน่นมาก' หลายต่อหลายครั้ง ฉันรู้สึกเขินอายต่อวาจาชวนเคลิ้มไปหมดแล้วนะ...ไม่รู้ว่าเขาทำแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นด้วยหรือเปล่า"

ตะ...แต่ ครั้งนี้คุณปราณไม่อ่อนโยนเลยค่ะ

พออะไร ๆ เริ่มเข้าที่เข้าทาง คุณปราณก็จัดการอัดสะโพกสอบใส่ร่องรัก ขนาดใหญ่ขึงขังฝ่าความคับแคบเข้ามาอีกครั้ง เสียดสีเยื่อบุบผนังมดลูกจนฉันกัดปากกรีดร้องระบม

ขณะใบหน้าซบลงแผงอกกำยำอย่างคนหมดเรี่ยวแรง มือหนากดเอวฉันเอาไว้มั่น ทั้งตอกอัดเอวสอบซัดกำลังเร็วแรงด้วยจังหวะถี่ยิบอีกลอง ร่างกายฉันสั่นคลอน ขาเก้าอี้ไม้โยกเยกไปมาจนกลัวว่ามันจะหัก

"อ๊ะ คุณปราณทำไมรุนแรงจังคะ"

ฉันแค่อยากจะลองเชิงเขาเล่น ๆ แต่อีกคนคงคิดจริงจังไปหมด เอวบางบอบช้ำไปหมดด้วยฝีมือจากเขาแท้ ๆ และยิ่งร้องห้ามเท่าไหร่ คุณปราณก็บดฟันเสียงดังกรอด เบียดเสียดตัวตนเข้ามาในโพรงนุ่มแนบแน่น

ฉันได้แค่นั่งคร่อมตัก ท่อนขาสั่นเทา ครวญครางไม่ได้ศัพท์ เพราะถูกลงโทษที่พูดไม่เข้าหูชายหนุ่ม

"เลิกเสื้อขึ้นไป"

ทำตามอย่างว่าง่ายดึงชายเสื้อขึ้นมา แล้วถอดมันผ่านศีรษะทิ้งลงพื้นไม่ใส่ใจนัก ร่างกายฉันเปลือยเปล่าต่อสายตาหื่นคุกคาม แต่นั่นไม่ได้ทำให้รู้สึกอายอีกต่อไป

ฉันคิดว่าที่เขาไม่ยอมหยุดอยู่แค่ฉัน อาจจะเพราะให้ความสุขแก่เขาไม่พอ และไม่เร้าใจหรือเปล่า เลยมีความคิดอย่างอื่นแทรกเข้ามา ฉันควรลงมือทำมันจริง ๆ สินะ

"คุณปราณขา"

ถึงแม้จะไม่ถนัด แถมกระดากปาก ฉันก็ต้องทำเพื่อมัดใจเขา ในเมื่ออยากให้คุณปราณมีแค่ฉันคนเดียว ฉันมันโลภมากที่อยากลองเห็นแก่ตัวดูบ้างเท่านั้นเอง

พลางเอ่ยครางเพื่อปลุกเร้าอารมณ์กระสันจากอีกคน แต่ร่กายฉันกลับรู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมาเสียเอง หน้าอกเต่งตึง จึงแอ่นขึ้น เชิญชวนอาจารย์หนุ่มเต็มที่

"ฉันไม่คิดเลยนะว่าเธอจะกลายเป็นเด็กใจแตกได้ถึงขนาดนี้" แก่นกายไซต์ยักษ์ผลุบหายเข้าออกร่องรัก

น้ำหล่อลื่นจากสองฝ่ายผสมผสานกัน ชโลมแท่งเอ็นอุ่นร้อน เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังคลอรอบห้องสี่เหลี่ยมกว้าง ตามด้วยสุ้มเสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยพูดกับฉัน

ปึก!

ขณะเดียวกันเอวสอบยังคงทำหน้าที่ของมันต่อเนื่องกัน จมูกโด่งเป็นสันเคลื่อนต่ำลงมาจนถึงเต้ากลมสองข้าง เขาคลุกเคล้าสูดดมความเป็นฉันหนักหน่วง ดื่มด่ำยอดปทุมถันสลับไปมา ไม่ให้น้อยหน้า

มือหนาบีบเคล้นเรือนร่างอรชรอ้อนแอ้นหนัก ๆ ไม่แพ้กัน จังหวะรักที่ฉันถูกกระทำถือได้ว่าดุดัน และดุเดือดไม่แผ่วลงเลยสักเสี้ยววินาที รสสวาทจากคุณปราณยังคงเป็นที่หนึ่งสำหรับฉันเสมอ

"ลินเป็นเด็กของคุณปราณแค่คนเดียวเท่านั้นนะ"

"ครั้งนี้ปล่อยเลยได้หรือเปล่า ฉันลืมใส่เครื่องป้องกัน" ฉันอมยิ้มอย่างรู้ทัน ไม่ใช่เพราะคุณปราณลืมสวมเครื่องป้องกันหรอก แต่เขาเลือกที่จะไม่สวมมันเองต่างหากล่ะ ครั้งก่อนก็แบบนี้แหละ

"ละ...แล้วพลาดมาจะทำยังไงคะ รับเป็นพ่อไหม" แค่พูดหยอกเย้าไปตามประสา ทว่าแก่นกายใหญ่กลับสวนกระแทกขึ้นหนักหน่วง จนจุกท้องน้อย

"อื้อ อ๊ะ อ้า!" ฉันครางเครือเสียงหวานกระท่อนกระแท่น พลางสูดลมหายใจติดขัดครั้งแล้วครั้งเล่า เพื่อฝืนทนต่อความดุเดือดจากเขา

คุณปราณมีรสนิยมเซ็กซ์ที่ค่อนข้างรุนแรง และชอบเห้นฝ่ายรับแบบฉันร้องเจ็บปวด มันคงช่วยกระตุ้นอารมณ์ในกายแล่นพล่านดีล่ะมั้ง

"มันจะไม่มีคำว่าผิดพลาด เธอรู้ดีว่าจะเป็นยังไง!" ปากหยักกล่าวจบก็ก้มลงไปครอบเอายอดปทุมถัน ขบกัดเม็ดแข็งเป็นไตสีชมพูสวยรุนแรงเป็นเท่าตัว ตอนแรกฉันไม่ค่อยชอบหรอกนะความดิบเถื่อน แต่พอเป็นคุณปราณไม่ว่าอะไรฉันกลับยอมต่อเขา

กระบอกตาฉันผ่าวร้อน ความรู้สึก อารมณ์ที่เคยมีร่วมค่อย ๆ มอดลง เมื่อคุณปราณพูดไม่คิดจะถนอมจิตใจฉันเลยสักครั้ง

ถึงกระนั้นอาจารย์หนุ่มกลับไม่ได้ใส่ใจท่าทางเปลี่ยนไปของฉัน แล้วรั้งท้ายทอยฉันกลับมารับจูบร้อนแรง ถึงแม้ปากจะรับจูบตามหน้าที่ที่ควรทำ สมองกลับทบทวนคิดต่อประโยคเมื่อครู่นี้...

ใช่ คุณปราณใจร้ายไม่เปลี่ยน เขาไม่มีทางรับเด็กที่เกิดจากความใคร่เพียงชั่วคราว เพราะเขาเองก็ไม่ได้รู้สึกรัก ไม่เหมือนฉันที่รักเขาไปทั้งหัวใจ กระทั่งถอนปากห่างจากกัน

"ระ...ร้อนค่ะ" ฉันบอกเสียงกระเส่า หอบเหนื่อยไม่น้อย

คุณปราณขยับสะโพกด้วยจังหวะถี่ยิบ เมื่อใกล้ถึงจุดหมายตามที่ใฝ่ฝัน เขาเร่งกระทุ้งหน่วงในตัวฉันหนัก ๆ ขึ้นอีกระดับ ก่อนจะค่อย ๆ เบาแรงลง ช้าเนิบ แต่กลับยังคงแฝงความจุกหน่วง ถึงใจไม่แปรเปลี่ยน

ตั่บ ๆ ๆ  ๆ!!

ช่วงจังหวะหนึ่งฉันเสร็จสมความสุขอันล้นทะลักก่อนใคร สติขาวโพลน กระทั่งรับรู้ได้ถึงน้ำอุ่นร้อนจำนวนมากมายฉีดพ่นผ่านร่องรักเข้ามาในตัวฉัน ส่งผลทำให้ฉันบิดเอวเร่าไปมา ความต้องการถูกจุดขึ้นอีกระลอกได้ง่ายดาย

ฉันกับคุณปราณจดจ้องมองกันด้วยแววตาประกายเปี่ยมไฟราคะ แก่นกายซึ่งแช่ค้างไว้ในโพรงนุ่มพองขยายขนาดอีกรอบ ร่องฉันขมิบรัดตอบสนอง แถมเชื้อเชิญไม่หยุดหย่อนอีกแล้ว

อยากหยุดแต่กลับหยุดไม่ได้แล้วสิ

"ตะ...ต่ออีกรอบไหมคะ" ลองเชิงถามเขาอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ หากแต่บั้นท้ายฉันกลับบดเบียดหน้าขาแกร่งแบบเนื้อแนบชิดเนื้อ

"ทำขนาดนี้ยังกล้าถามฉันหรือ หื้ม" ดวงตาคมกริบลึกลับ และคาดเดายากหลุบมองส่วนอ่อนไหวต่อความรู้สึกสอดประสานกันเมื่อพูดกับฉัน

"คุณปราณไม่ทำงานแล้วเหรอคะ" รีบก้มหน้างุดทั้งเขินอาย และต้องการเรียกร้องความใส่ใจมากกว่านี้

"ฉันจะทำงาน ถ้ายังไม่พอใจก็ทำเองซะสิ"

"ละ...แล้วคุณปราณจะทำงานได้ยังไงถ้าลินนั่งแบบนี้"

"เปลี่ยนท่าดูซะสิ หรือต้องให้ฉันช่วยจับเปลี่ยน" คิ้วเข้มดกดำข้างหนึ่งของคุณปราณกระตุกขึ้นเชิงถาม

ซึ่งนั่นทำให้ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธ รีบปีนลงจากตักเขา เพื่อเปลี่ยนท่าที่ถนัด และคิดว่าตัวเองจะรู้สึกดีมากกว่าเจ็บปวดเอาเอง ฉันกลายเป็นอิสระเพียงชั่วครู่

พรึ่บ!

ก่อนจะขยับเข้ามาหย่อนก้นนั่งทับลงบนตักคุณปราณเหมือนเดิม แต่คราวนี้ปรับเปลี่ยนท่วงท่าร่วมรักเล็กน้อยตามใจตัวเอง

ฉันหันหน้ามองตรงมายังโต๊ะทำงานหน้าจอคอมพิวเตอร์แสงสว่างวาบ บั้นท้ายกลมเสียดสีหน้าท้องลีน แผ่นหลังเล็กขาวเนียน จึงแนบชิดแผงอกกำยำของอาจารย์หนุ่ม

"อ๊ะ อื้อ เสียว!"

ฉันจับเจ้าดุ้นยักษ์ จ่อไว้ตรงกลางร่องแยกฉ่ำแฉะ แล้วค่อย ๆ กดตัวเองลงมาครอบ แต่ฉันก็ต้องคิดผิด เพราะนอกจากจะจุกเสียด ยังสร้างความเสียวให้ฉันเพิ่มขึ้น อดทนต่อความสยิวไม่ได้ที่จะเปล่งเสียงหวิวออกมา

ฉันนั่งครอบแห่งเทียนใหญ่ลงมามากเท่าไหร่ ความรู้สึกยิ่งพวยพุ่ง กระทั่งโพรงนุ่มกลืนมันเอาไว้จนมิดท่อนยาว

"แน่ใจนะว่าชอบท่านี้มันจุกนะ"

"คะ....ค่ะ" ฉันพยักหน้ายอมรับตอบคุณปราณอย่างช่วยไม่ได้ ถึงจะเจ็บมันกลับเสียวซ่านปนเปกันด้วยนี่นา มันไม่ได้แย่เสมอไป

"งื้อ คุณปราณอย่าจับค่ะ" ฉันพยายามดึงมือคุณปราณที่วางลงมาเนินรูปทรงสามเหลี่ยมไร้แพขนให้ออกห่าง ราวกับจะแกล้งฉันจนอับอายขายหน้า

"จับไปด้วยทำงานไปด้วยไม่ได้? หรือเกิดหวงตัวขึ้นมา!"

คุณปราณไม่ได้โกรธ หรือขุ่นเคือง เขากำลังแกล้งแหย่ฉันไม่ยอมเลิกราง่าย ๆ ห้ามเท่าไหร่ฝ่ามือเขาก็ลูบวนเวียนตามน้องสาวพื้นที่หวงแหน รุกล้ำมากกว่าเก่า

โอ๊ย ฉันวูบวาบไปทั้งตัวแล้ว จึงเริ่มขยับตัวเพราะอึดอัดต่อขนาดที่เสียบค้างไว้

"คุณปราณต้องให้ลินเกรดAแล้วนะเทอมนี้น่ะ"

"ทำซะสิ ทำให้ฉันพอใจ"

ปึก!

"ขนาดนี้ยังไม่หนำใจอีกเหรอเนี่ย" ฉันบ่นอุบอิบ มุ่ยปากต่อล้อต่อเถียงเบา ๆ ก็ต้องอุทานเจ็บ เมื่อคุณปราณเอาคืนด้วยการดุนดันลูกชายเข้าใส่ฉันรุนแรง บทรักครั้งนี้ดำเนินต่อไปแบบไม่มีกำหนดหยุดลง...

ไหนคุณเขาบอกจะทำงาน ทำไมหันมาตั้งหน้าตั้งตาเล่นงานฉันทั้งคืนแทนล่ะ ฉันเกิดอาการอ่อนเปลี้ยเพลียแรง เพลียเอวคุณปราณมาก และเพลียต่อรสชาติเซ็กซ์ที่เผ็ดร้อน ซอยเอวสอบใส่ฉันไม่ยั้ง จนไม่สามารถลืมลงสักครั้ง...