บทที่6 ของขวัญซับน้ำตา

2 วันต่อมา

งานเลี้ยงวันเกิดของนีรนุชถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายที่บริเวณลานหญ้าหน้าบ้าน เชิญแค่คนสนิทเท่านั้น มีเพื่อนของนีรนุชกับติณณภัทรซึ่งอยู่ในกลุ่มเดียวกัน และญาติ ๆ เพียงไม่กี่คน

บรรยากาศภายในงานเลี้ยงเป็นไปอย่างครึกครื้น ทุกคนดูจะแฮปปี้สุด ทว่าคงจะมีแต่นับดาวที่ไร้อารมณ์นั่งทำหน้าเบื่อโลกอยู่คนเดียว

หากไม่ติดว่าคืนนี้มีอะไรบางอย่างต้องทำเธอไม่มีวันเสนอหน้าอยู่ในงานแน่

เธอจ้องมองไปยังนีรนุชที่กำลังยืนหัวเราะต่อกระซิกกับคู่หมั้นด้วยแววตาแข็งกร้าว ก่อนกดเสียงพูดในลำคออย่างมีแผนร้าย "มีความสุขกันให้พอนะ เพราะพรุ่งนี้เธอกับแม่อาจต้องผิดหวังนีรนุช"

ครืดดด~

เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ดังขึ้นนับดาวจึงละสายตาจากคนทั้งสอง หยิบโทรศัพท์บนตักขึ้นมาดูเมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ของคนที่รอคอยจึงลุกเดินออกไปรับสายในที่ลับตาคน

(ฉันอยู่หน้าบ้านคุณแล้วนะคะ)

"คุณเปิดประตูเล็กแล้วเดินเข้ามาได้เลยค่ะ ฉันจะรอรับอยู่หน้าบ้าน"

(ค่ะ ๆ)

นับดาวเผยรอยยิ้มร้ายออกมาหลังจากวางสาย ก่อนจะเดินอ้อมสนามหญ้าออกไปยืนรอรับใครบางคนที่กำลังมาถึงที่หน้าบ้าน ยืนรอไม่ถึงเสี้ยวนาทีหญิงสาวหน้าตาน่ารักก็เดินมาหยุดตรงหน้าเธอ แล้วกล่าวทักทายด้วยท่าทางนอบน้อม "สวัสดีค่ะคุณนับดาว"

"เรียกฉันว่านับดาวเฉย ๆ ก็พอเดี๋ยวคนอื่นจะสงสัยเอาได้" นับดาวเพียงพยักหน้ารับ ก่อนจะเอ่ยไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งพลางไล่สายตามองหญิงสาวซึ่งเธอจ้างให้มาทำงานบางอย่างตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า "ฉันจ้างเธอมาแพง หวังว่าเธอจะไม่ทำให้ฉันผิดหวังนะอุงอิง"

"ฉันไม่ทำให้ผิดหวังแน่นอนค่ะ พรุ่งนี้เช้ารอดูผลงานได้เลย" อุงอิงเอ่ยอย่างมั่นใจเพราะงานที่หญิงสาวจ้างมามันเป็นงานที่เธอถนัดอยู่แล้ว หนำซ้ำนายจ้างยังเงินถึงขนาดนี้เธอจะตั้งใจทำมันอย่างดีเลยล่ะ

"เข้าไปในงานกันเถอะ แล้วอย่าลืมเล่นละครให้เนียนล่ะว่าเธอคือเพื่อนฉัน" นับดาวยกยิ้มมุมปากอย่างชอบใจกับความมั่นอกมั่นใจของหญิงสาว ว่าจบเธอก็เดินนำหญิงสาวเข้าไปในงานเลี้ยง

เดินไปหย่อนก้นนั่งโต๊ะใกล้ ๆ กับนีรนุช ก่อนชี้ให้หญิงสาวดูติณณภัทรที่นั่งอยู่ข้าง ๆ นีรนุช "ผู้ชายคนนั้นคือคนที่เธอต้องจัดการ"

"ค่ะ" เพียงเห็นหน้าติณณภัทรอุงอิงถึงกับตาลุกวาวแสดงออกมาโดยไม่ปิดบังว่าอยากได้ชายหนุ่มมากเพียงใด ติณณภัทรทั้งหล่อทั้งรวย เพรียบพร้อมไปหมดทุกอย่างใครกันจะไม่อยากขึ้นเตียงกับเขา

หากนับดาวบอกกับเธอตั้งแต่ตอนแรกว่าคนที่ให้จัดการคือติณณภัทรเธอจะไม่คิดค่าจ้างสักบาทเลย แค่ได้ขึ้นเตียงกับเขาก็คือว่าบุญอวัยวะช่วงล่างเธอมากแล้ว

"หึ" นับดาวเค้นหัวเราะในลำคออย่างชอบใจเมื่อเห็นแววตาทอประกายของอุงอิงที่มองติณณภัทรราวกับจะกลืนกิน งานนี้เธอคงไม่ต้องกังวลแล้วล่ะเพราะดูถ้าชายหนุ่มคงไม่รอดเงื้อมืออุงอิงแน่ ๆ

เพียงนึกถึงหน้าสองคนแม่ลูกตอนเปิดประตูมาเห็นว่าติณณภัทรนอนกับผู้หญิงคนอื่นเธอก็สะใจรอไว้แล้ว

เธอนั่งดื่มน้ำแอลกอฮอล์ไปเรื่อย ๆ ที่โต๊ะของตัวเองกับอุงอิงเพียงสองคนโดยไม่คิดเข้าไปวุ่นวายกับใคร และก็คงไม่มีใครอยากยุ่งเกี่ยวกับเธอเช่นกัน ข้อนี้เธอรู้ดีมาตลอด

เพราะในสายตาทุกคนเธอคือนางมารร้าย ต่างจากนีรนุชที่เป็นที่รักของทุกคน รอบกายห้อมล้อมด้วยผู้คนที่รัก หนึ่งในนั้นคือบิดาเธอด้วย

ตั้งแต่เธอเข้ามาในงานท่านไม่แม้แต่จะชายตามองเธอเลยสักนิด...

เวลาล่วงเลยมาถึงเที่ยงคืนคนอื่น ๆ เริ่มทยอยกลับกันหมดแล้ว เหลือเพียงนีรนุช ติณณภัทรกับเพื่อน ๆ อีกสามคนที่ยังนั่งดื่มกันอยู่ ส่วนพ่อเธอกับแม่เลี้ยงก็ขอตัวไปพักผ่อนก่อนหน้านี้แล้ว

"พี่ออยคะไปหยิบของขวัญบนห้องให้หน่อยค่ะ" เธอมองหน้านีรนุชนิ่ง ๆ ครู่หนึ่ง ก่อนหันไปบอกกล่าวกับแม่บ้านที่ยืนอยู่ไม่ไกล จากนั้นก็ยกน้ำสีอำพันในแก้วขึ้นดื่มอีกครั้ง

ผ่านไปกว่าห้านาทีแม่บ้านที่เธอให้ไปเอาของก็เดินกลับมาพร้อมกับกล่องของขวัญซึ่งเป็นกล่องไม่ใหญ่มากนัก "ของขวัญค่ะคุณนับดาว"

"ขอบคุณค่ะ" เธอเอ่ยขอบคุณออยน้ำเสียงนุ่มใบหน้าเคลือบด้วยรอยยิ้มไม่ได้มีกิริยาหยาบ ๆ เหมือนที่แสดงกับคนอื่น ๆ พร้อมกับรับกล่องของขวัญมาถือไว้

ที่เธอปฏิบัติกับออยดีเพราะออยเป็นลูกของแม่นมที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เด็ก ๆ ในบ้านมีแค่ทั้งสองที่ดูแลและดีกับเธอมาก นอกนั้นก็เป็นคนของแม่เลี้ยงใจยักษ์หมด

เมื่อออยยิ้มรับเธอจึงเอ่ยต่อให้พอแค่ได้ยินสองคน "ไปจัดการตามแผนได้เลยค่ะพี่ออย"

"ค่ะ" สิ้นคำสั่งเจ้านายสาวออยก็เดินไปยังโต๊ะที่ไว้เตรียมเครื่องดื่มให้แขก แล้วลงมือทำอะไรบางอย่าง ส่วนนับดาวก็ลุกเดินถือกล่องของขวัญไปยื่นให้นีรนุชโดยไม่พูดไม่จา

"นะ..นับให้พี่เหรอ" นีรนุชถึงกับอึ้งมองหน้าน้องสาวต่างมารดาอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา นับดาวให้ของขวัญเธอจริง ๆ เหรอ ค่อย ๆ ยื่นมือไปรับมาถือไว้ด้วยความรู้สึกดีใจ และตื้นตันเพราะนี่เป็นของขวัญชิ้นแรกที่ได้รับจากนับดาว "ขะ..ขอบคุณมากนะ"

"..."

นับดาวไม่ได้ตอบรับ หรืออินกับท่าทางซาบซึ้งของพี่สาวต่างมารดาสักนิด มองหน้านีรนุชด้วยแววตาราบเรียบ ทว่าในใจกับเย้ยหยันอยู่เพราะในกล่องของขวัญคือผ้าเช็ดหน้าที่เธอเตรียมไว้สำหรับให้นีรนุชเช็ดน้ำตาในวันพรุ่งนี้ยังไงล่ะ

ขณะที่เพื่อน ๆ ของนีรนุชต่างพากันมองหน้าตาปริบ ๆ ราวกับว่าการที่นับดาวให้ของขวัญนีรนุชเป็นเรื่องน่าพิศวงยังไงยังงั้น ก็แหง่ล่ะสิใคร ๆ ต่างรู้ดีว่านับดาวไม่ถูกกับนีรนุช

โดยเฉพาะติณณภัทรที่ไม่เชื่อเลยสักนิดว่านับดาวให้ของขวัญนีรนุชด้วยใจบริสุทธ์ มันต้องมีอะไรแน่ ๆ บางทีในกล่องอาจจะมีบางอย่างที่ไม่ดีก็ได้

เขามองหน้านับดาวเขม็งราวกับจะมองให้ทะลุปรุโปร่งไปถึงไส้ติง ว่าจริง ๆ แล้วเธอคิดจะทำอะไรกันแน่

และเพียงเสี้ยวนาทีที่เธอหันมาสบสายตากับเขา มุมปากของเธอคล้ายกับกำลังยิ้มเยาะออกมาเหมือนมีอะไรแอบแฝงอยู่ ก่อนเธอจะหมุนตัวเดินออกไปโดยไม่พูดจา

เขาจึงหันกลับมาขอดูกล่องของขวัญจากคู่หมั้นสาวที่นั่งข้าง ๆ เพื่อเช็คให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้ระแวงไปเอง "เอามาให้ภัทรแกะดูหน่อยว่าในกล่องของขวัญนั่นมีอะไร เผื่อนับดาวแกล้งนุช"

"ภัทรอย่ามองน้องสาวนุชในแง่ร้ายเกินไปสิ" แต่นีรนุชกลับปฏิเสธพร้อมทั้งกอดกล่องของขวัญของน้องสาวไว้แนบอกอย่างหวงแหน เธอเชื่อว่าน้องสาวคงไม่คิดแกล้งเธอแน่นอน

ติณณภัทรได้แต่ถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่กับความมองโลกในแง่ดีของคู่หมั้นสาว ก่อนจะหันไปเรียกแม่บ้านให้เอาเครื่องดื่มมาเสิร์ฟเพิ่ม ซึ่งคนที่นำมาเสิร์ฟก็คือออยนั่นเอง

เมื่อเสิร์ฟเครื่องดื่มให้โต๊ะติณณภัทรเสร็จก็เดินไปหานับดาว "เรียบร้อยแล้วค่ะ"

นับดาวเพียงพยักหน้ารับที่เหลือก็แค่รอเวลาให้ยาที่อยู่ในเครื่องดื่มออกฤทธิ์ก็เท่านั้นเอง คงไม่เกินสิบนาทีต่อจากนี้ เธอนั่งมองนีรนุชสลับกับติณณภัทรด้วยแววตาเย้ยหยัน ก่อนจะหันไปกระซิบข้างหูอุงอิง "ทุกคนหลับเมื่อไรเธอก็พาติณณภัทรเข้าห้องได้เลย ห้องนอนแขกอยู่ปีกขวาชั้นล่าง ฉันให้คนแอบเปิดประตูไว้แล้ว"

ว่าจบกระดกน้ำสีอำพันในแก้วลงคอรวดเดียวจนหมดเพื่อฉลองให้กับความผิดหวังของสองแม่ลูกในวันพรุ่งนี้