บทที่2

"ได้ค่ะบอส"เลอร์เรียมองไปที่ผู้หญิงในทีวีก่อนที่เธอจะใช้สายตาจดจำรายละเอียดทั้งหมดของหญิงสาวผู้นั้นใส่สมองอัจฉริยะของตนเองเพื่อนำไปออกคำสั่งกับมือขวาของผู้เป็นนาย

"มาทำหน้าที่ของเธอต่อได้แล้ว"ถุงยางขนาดไซซ์พิเศษที่วางอยู่บนโต๊ะถูกนำมาใช้ก่อนที่แม่เลขาสาวจะรู้หน้าที่ของตัวเองนับต่อจากนี้

เสียงร้องครางระงมถูกเปล่งออกมาจากปากของเรียวบางอย่างเลอร์เรียที่ตอนนี้กำลังแอ่นสะโพกให้ผู้เป็นนายกระแทกเจ้าโลกอันใหญ่ยักษ์ที่มีความพิเศษด้วยการฝังมุกห้าเม็ดเข้าในรูสวาทของตัวเธอร่างสาวไซซ์ยุโรปของเลอร์เรียสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกของผู้เป็นนาย มือบางเคล้นคลึงเต้านมของตัวเองเพื่อเพิ่มความเสียวซ่านขึ้นไปอีกขาเรียวอ้าออกกว้างเพื่อให้ผู้อยู่ด้านบนกระแทกได้ถนัดร่างที่นอนหงายอ้าขาให้มอร์แกนกระแทกอยู่บนโต๊ะทำงาน เสียงครางและท่าทียั่วยวนของเธอไม่ได้ทำให้เขาพิศวาสเลยแม้แต่น้อยแต่กลับกันกับผู้หญิงที่เขาเห็นเธอผ่านทีวีเมื่อสักครู่แค่เพียงเนินอกอวบอิ่มกับโคนขาเรียวสวยที่โผล่ออกมาก็ทำให้เขาอารมณ์พุ่งกระฉูดได้อย่างง่ายดายภาพของผู้หญิงคนนั้นซ้อนทับกับใบหน้าของแม่เลขาสาวอย่างเลอร์เรียทำให้มอร์แกนถึงกับตาพร่าเอวสอบโหมกระแทกอย่างไม่หยุดยั้งมือหยาบกร้านบีบเต้าอวบของเลอร์เรียอย่างรุนแรงจนแรงบีบทำให้เต้านมโผล่ออกมาตามง่ามนิ้วมุกห้าเม็ดที่ถูกฝังอยู่ในเจ้าโลกทำหน้าที่ครูดไปตามร่องของเธอยามเมื่อขยับเข้าออกความใหญ่โตมันไม่ได้ทำให้เลอร์เรียชินกับเจ้าโลกของผู้เป็นนายเลยสักครั้งอีกครั้งนี้มันรุนแรงมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาครั้งที่ผ่านมาร่างของเลอรืเรียสั่นสะท้านเมื่อความใหญ่โตกระแทกเข้าให้ปลายหัวบานกระแทกเข้ากับผนังมดลูกจนเธอจุกไปทั่วท้องน้อยแรงตอดรัดจากร่องสวาทของเลอร์เรียบ่งบอกได้ว่าเธอกำลังจะเสร็จในอีกไม่ช้าซึ่งมอร์แกนเองก็เช่นกันเมื่อตัวเองใกล้จะถึงจุดหมายร่างหน้าสะบัดเอวพลิ้วไหวโหมกระแทกเข้าใส่อย่างไม่หยุดยั้งจนข้าวของที่อยู่บนโต๊ะถึงกับหล่นกระจายบนพื้น โต๊ะทำงานตัวหนาซึ่งทำมาจากไม้ชั้นดีสั่นคลอนไปตามแรงโยก

"หึ"ลำคอหนาส่งเสียงร้องชายตามองร่างของหญิงสาวที่นอนหมดสภาพบนโต๊ะทำงานมวลน้ำรักสีขุ่นไหลวนอยู่ในถุงยางชั้นดีที่ตอนนี้ถูกถอดทิ้งเอาไว้ในถังขยะหลังจากที่เขาเสร็จสม

"บะ..บอส"เลอร์เรียพูดด้วยน้ำเสียงที่ไร้เรี่ยวแรงขาเรียวสั่นผับแทบจะก้าวลงจากโต๊ะไม่ได้แต่เธอรู้หน้าที่ของตัวเองดีไม่ว่าร่างกายของเธอจะอ่อนล้ามากแค่ไหนหลังจากที่ผู้เป็นนายเสร็จกิจเธอก็ต้องรีบออกไปจากห้องนี้ทันที

"เก็บกวาดทุกอย่างให้เรียบร้อยก่อนที่จะออกไป"น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยสั่งอย่างเผด็จการเขามองร่างที่ไร้เรี่ยวแรงของเลขาสาวที่กำลังปีนลงจากโต๊ะเสื้อผ้าที่หลุดหลุ่ยไม่เข้าที่เข้าทางของเลอร์เรียมันชั่งดูน่าสมเพชในสายตาของมอร์แกนยิ่งนัก ร่างบางปีนลงจากโต๊ะทำงานตัวใหญ่อย่างสำเร็จขาวเรียวสั่นผับเมื่อย่างก้าวเดินท้องน้อยของเธอยังจุกไม่หายแต่ก็ต้องทำตามคำสั่งก้มเก็บแฟ้มเอกสารทั้งหมดก่อนที่จะจัดเรียงเอาไว้ดังเดิม

"เลอร์เรียขอตัวกลับก่อนนะคะบอส"

"อย่าลืมเรื่องที่ฉันสั่ง"น้ำเสียงเรียบย้ำเตือนกับเลขาสาวเลอร์เรียพยักหน้าก่อนที่จะเดินกุมท้องตัวงอเดินจากห้องไปด้วยเรียวขาที่ยังสั่นไม่หาย

มอร์แกนมองตามหลังของเลขาคนเก่งของตัวเองก่อนที่เขาจะหันมาจัดการกับมังกรยักษ์ที่ยังไม่สงบมือเกร่งชักรูดหนังหุ้มขึ้นลงตามแรงปรารถนาที่ยังคงเหลือห้วงความคิดในหัวสมองของเขามีเพียงหญิงสาวที่เขาเห็นผ่านตาในเมื่อครู่

'อย่าให้พ่อรู้นะว่าเป็นใครจะจับมาล่อให้ฟ้าเหลืองเลย'มอร์แกนคิดพลางสาวเจ้าโลกของตัวเองต่อพลางจินตนาการนึกถึงใบหน้าสวยหวานของหญิงสาวในทีวี