ตอนที่10 กลัวผี

ในที่สุดก็ถึงทะเลแสนงามอันเงียบสงบ ที่นี่แทบจะไม่มีนักท่องเที่ยวเลย ผิดไปจากสถานที่เที่ยวที่อื่น

“พวกปี1มาเข้าแถวเดี๋ยวนี้!” พี่ว้ากที่รับผิดชอบกิจกรรมเรียกแถวเสียงดังลั่น ปี1ต่างพากันวิ่งไปหาเขาพร้อมกับเข้าแถวเป็นสาขา รุ่นพี่ก็แค่บอกรายละเอียดเกี่ยวกับช่วงเวลาที่จะทำกิจกรรมหลังจากนี้

อันดับแรกให้ทุกคนเก็บสัมภาระที่ห้องพักรวม ซึ่งแยกชายหญิงไว้แล้ว หลังจากนั้นให้พักผ่อนกันสองชั่วโมง จนกว่าจะถึงช่วงอาหารเย็น

“พวกเราไปเดินเล่นทะเลกันไหม” แพรวเอ่ยก่อน อีกสองสาวเลยเห็นดีด้วย ต่างพากันมาเดินเล่นริมหาด ถ่ายรูปเซลฟี่ไว้อวด และในตอนนั้นเธียร์ก็ได้วิดีโอคอลมาหาแฟนสาว เธอคุยกับเขาในขณะที่เห็นหน้ากัน ฉากหลังเป็นวิวทะเลอันเงียบสงบ เพื่อนสาวเห็นเช่นนั้นก็แทรกหน้าสวย ๆ เข้ามาคุยด้วย กล่าวทักทายเธียร์เชิงเล่น ฝั่งโน้นก็กล่าวตอบอย่างสุภาพ คุยกันไม่ถึงสิบนาที ฝ่ายเธียร์ก็ขอวางสายไปก่อน

“แฟนหล่อนะยะ” แพรวแซวสมายด์พลางกระแทกไหล่เบา คนถูกล้อถึงกับหน้าแดง

เธียร์ถือเป็นคนหล่อที่สุดในรุ่นมาตั้งแต่มัธยมต้นแล้ว เป็นผู้ชายฮอตที่ไม่ว่าสาว ๆ รุ่นพี่รุ่นน้องต่างพากันกรี๊ดกร๊าด แต่เขาเลือกที่จะเป็นแฟนกับสมายด์ที่เรียนห้องเดียวกัน เพราะเธอน่ารัก อารมณ์ดี ใครอยู่ด้วยก็พลอยอารมณ์ดีตาม...

“ถ้าไม่หล่อก็ไม่ใช่แฟนฉันสิ”

“แต่ฉันว่าตี้หล่อกว่า”

ขวับ! สองสาวให้ไปมองเจ้าของเสียง นั่นเป็นประโยคที่ลูก้าเอ่ย

“ทำไม! ฉันพูดความจริงนะ ถึงตี้จะเงียบ ๆ ติดเกม พูดหยาบกับพวกเรา แต่ตี้หล่อนะ พวกเธอไม่รู้เหรอว่าสาว ๆ ในคลาสพูดชมตี้กันทั้งนั้น”

สองสาวกระพริบตาปริบ ๆ เพราะเรื่องนี้ไม่เคยรู้มาก่อนเลย แต่ก็อย่างว่าพวกเธอไม่ค่อยสนิทกับคนกลุ่มอื่น ไม่เหมือนลูก้าที่ช่างพูดช่างจาตีสนิทกับเขาไปเรื่อย ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเธอถึงรู้เรื่องแบบนี้ได้

“ตี้ป๊อบจะตาย ถ้าวันนั้นตี้ไม่ปฏิเสธเป็นเดือนนะ ป่านนี้คงได้เป็นคู่กับหล่อนแล้วยัยสมายด์”

“เหรอ...”

“แถมมีอันจะกินด้วย”

“หา! เธอรู้ได้ไงลูก้า”

“ไม่เห็นรูปหอพักที่ตี้ส่งมาให้ดูหรือไง นั่นน่ะค่าเช่าไม่ใช่ถูก ๆ เลยนะเว้ย”

“รวยตรงไหนกัน ก็เห็นตี้นั่งรถเมล์” สมายด์เอ่ยแทรก

“ถามเจ้าตัวให้มันรู้ไปเลยดีกว่า” ลูก้าเชิดคางไปด้านหลังสองสาว บอกเป็นนัยให้หันไปดู พวกเธอมองตาม มีกลุ่มผู้ชายเดินมากลุ่มใหญ่ หนึ่งในนั้นเป็นตี้กับจั๊มพ์ที่เดินอยู่กลางวง

สองหนุ่มหันมาเห็นสามสาวยืนอยู่ ก็รีบขอตัวจากเพื่อนร่วมคลาส วิ่งมาหาพวกเธอ

“คุยอะไรอยู่” จั๊มพ์ถามพลางกวาดตามองพวกเธอ

“มาก็ดี พวกเรามีเรื่องจะถามตี้หน่อย” ลูก้าไม่ได้สนใจคำถามจั๊มพ์เลย หันไปหาปาร์ตี้ที่กำลังเลิกคิ้วสูง

“ว่า?”

“หอพักนั่นนายเช่าราคาเท่าไหร่”

“เก้าพัน ทำไมเหรอ”

“เก้าพัน!” สามสาวอุทานพร้อมกัน เก้าพันนี่แทบจะได้ค่าหน่วยกิตคลาสหนึ่งเลยก็ว่าได้

“บ้านนายรวยจริง ๆ ใช่ไหม” ลูก้าถามต่อ

“หา...รวยอะไรกัน อ๋อ! ค่าหอพักกูกับไอ้จั๊มพ์หารกันต่างหาก เน๊อะ!” ปาร์ตี้กอดคอจั๊มพ์ทันที เพราะดูท่าสาว ๆ จะไม่เชื่อง่าย ๆ จั๊มพ์เลยต้องเออออตามเพื่อน พยักหน้ารับรัว ๆ

“เป็นแบบนี้นี่เอง” ทั้งสามสาวพยักหน้ารับพร้อมกันส่อแววว่าเชื่อ

“ว่าแต่ถามทำไม”

“ไม่มีอะไรหรอก พวกเราแค่อยากรู้เฉย ๆ”

“เอาล่ะ ๆ ในเมื่ออยู่กันครบแก๊ง พวกเรามาถ่ายรูปกลุ่มเป็นที่ระลึกดีกว่า” แพรวเสนอความคิดที่ดี ทุกคนต่างเห็นด้วย พากันเดินไปริมหาดใช้ฉากหลังเป็นวิวทะเลสวย ๆ หญิงสาวทั้งสามคนอยู่ด้านหน้า ส่วนชายหนุ่มทั้งสองยืนย่อเข่าอยู่ด้านหลัง แพรวใช้มือถือตัวเองถ่ายเซลฟี่ไว้ ทั้งหมดต่างยิ้มพร้อมกันอย่างมีความสุข จากนั้นก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันถ่ายรูปต่อ คงมีแต่ปาร์ตี้คนเดียวที่เดินห่างออกมา ยืนทอดสายตามองวิวอันสงบ รับรู้ลมเย็นที่มากระทบกับผิวของเขา

นานมากแล้วที่เขาไม่ได้มาเที่ยวทะเล...ครั้งล่าสุดก็มากับพ่อ ผ่านมาสิบกว่าปีแล้วมั้ง...

ขณะที่ชายหนุ่มกำลังยืนคิดถึงความหลัง ร่างอ้อนแอ้นก็เดินมาเรียกเขา

“ตี้ ๆ มาถ่ายรูปฉันกับสมายด์ให้หน่อยสิ” เสียงแหลมนั่นเป็นของลูก้า เธอไม่ได้รอคำตอบจากชายหนุ่ม แต่กลับคว้ามือหนาบังคับให้เดินตาม

จังหวะนั่นเธอสะดุดเข้ากับรากผักบุ้งทะเลโดยไม่ทันเห็น ทำเอาเกือบล้มคะมำ ปาร์ตี้อาศัยความเร็วกว่ากระชากมือเธอเข้าหาตัวเองอย่างแรง พลันให้ร่างบางหันกลับมาซบอกแกร่ง

“มึงเป็นไรไหม”

ลูก้าผละออกจากอก แหงนมองคนถามด้วยสายตาซาบซึ้ง

“มะ...ไม่เป็นไร ขอบใจนะตี้”

“อืม”

ในตอนนั้นเองเสียงร้องแซวก็ดังแทรกเข้ามา เพื่อนที่ยืนอยู่ริมหาดต่างเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด รวมไปถึงสมายด์ด้วย เธอยิ้มเยาะก่อนจะเดินมาหาพวกเขาทั้งคู่

“เป็นอะไรไหมลูก้า”

“ฉันไม่เป็นไร” ร่างบางตอบเสียงแผ่วเบา หัวใจของเธอเต้นระรัว เกิดมาก็เพิ่งจะรู้สึกตื่นเต้นกับผู้ชาย ภายนอกลูก้าทำตัวว่าชอบคนหล่อ ออกไปทางแรดหน่อย แต่จริง ๆ แล้วมีความลับที่ปิดบังไว้ นั่นคือเธอชอบผู้หญิง หรือที่ใคร ๆ เรียกกันว่าเป็นเลสเบี้ยน ความลับมีแต่แพรวที่สนิทกันมาตั้งแต่โรงเรียนเก่าเท่านั้นที่รู้ และวันแรกที่เธอไปทักสมายด์ก่อน เพราะเห็นว่าเธอสวย น่ารัก

แต่ไป ๆ มา ๆ เจ้าตัวดันมีแฟนแล้ว ทำให้ลูก้าคิดกับสมายด์แค่เพื่อน

“นายจะถ่ายรูปให้พวกเราอีกไหม” ลูก้าถามตี้

“อืมเอาดิ”

เขาเดินตามพวกเธอมาถ่ายรูปให้ ลูก้าไม่มีกะจิตกะใจจะชื่นชมวิวสักนิด เพราะมัวแต่มองแต่เขา โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยว่ายิ่งเขาทำเย็นชา นั่นยิ่งทำให้ลูก้าหลงเสน่ห์เขามากขึ้น

ช่วงทานอาหารเย็น

ทางที่พักจัดบุฟเฟต์อาหารทะเลไว้ให้หน้าหาด รวมไปถึงน้ำดื่มมึนเมาด้วย ทุกคนต่างพากันสนุกสนาน ทั้งกินทั้งดื่มโดยเฉพาะรุ่นพี่แกนหลักจัดงานนี้ กำลังนั่งร้องเพลงไป เคาะดนตรีไป ไม่เกรงใจรุ่นน้องกันเลย

แต่คนที่ดูเหมือนจะหนักใจที่สุดคือปาร์ตี้ เขาถูกบังคับให้ดื่มเหล้าเพียว ๆ จากรุ่นพี่ด้วยความหมั่นไส้ ก็ถ้าเขาไม่ดื่มมีหวังไอ้พวกนี้ได้ไปหาเรื่องสมายด์อีก

คนถูกให้ดื่มชักไม่ไหวแล้ว เขาลุกพรวดจากที่นั่งไปอาเจียนข้างต้นมะพร้าวใกล้ ๆ กลายเป็นที่ขบขันของพวกรุ่นพี่ไป แล้วเดินกลับมาด้วยอาการซวนเซ รุ่นพี่เห็นท่าทางปาร์ตี้เมาแล้ว จึงพากันกลับไปนั่งที่กลุ่มตัวเอง

หึ! จริง ๆ ไม่ได้เมาหรอก เพราะเมื่อตะกี้อาเจียนออกไปหมด ก็แค่แกล้งไปงั้น ให้ไอ้รุ่นพี่กลับไปนั่งที่ตัวเองสักที

“ดื่มน้ำเปล่าเย็น ๆ สักหน่อยสิตี้” เสียงใสเอ่ยพร้อมกับวางน้ำเปล่าตรงหน้า ตี้แหงนไปมองอย่างไวเพราะคิดว่าเป็นสมายด์ แต่ไม่ใช่...นั่นเป็นลูก้า

“เมามากเหรอ”

“อืม” เขาจิบน้ำที่เพื่อนเอามาให้ พลางกวาดสายตามองสมายด์ ตอนนี้เธอเอาแต่จ้องหน้าจอมือถือ ใบหน้านิ่งเดาไม่ออกจริง ๆ ว่าคิดอะไรอยู่

สี่ทุ่ม...

จู่ ๆ ไอ้พวกรุ่นพี่ที่ตะโกนโวกเวกมาตั้งแต่เย็น ก็หันมาเรียกพวกปี1ไปนั่งรวมกันเป็นแถวข้างหน้า ให้นั่งกันตามคู่บัดดี้ ส่วนรุ่นพี่ทุกคณะต่างยืนล้อมด้านนอก

“พวกน้องเคยรู้เรื่องอาถรรพ์วันรับน้องไหม”

พรั่บ!

กรี๊ด!

จู่ ๆ ไฟนีออนก็ดับลงหลังจากพี่รุ่นพี่เอ่ยจบประโยค ทำเอาพวกสาว ๆ ต่างพากันกรี๊ดด้วยความตกใจ ทันใดนั้นแสงเทียนก็สว่างขึ้นหลายดวง เพราะพวกรุ่นพี่ที่ยืนล้อมวงถือกันอยู่คนละเล่ม บรรยากาศชวนขนลุก ยิ่งตอนที่มีลมเย็นจากทะเลพัดมากระทบกับผิว

“ไม่ชอบเลย” เสียงสั่นเครือเอ่ยแทรก พลางหันซ้ายหันขวาทำท่าทางร้อนรน

“กลัวเหรอสมายด์”

ท่าทางเธอแปลกกว่าปกติ

“ใครกลัว! ไม่มีสักหน่อย”

“เหรอ เอ๊ะ! ใครเกาะบ่ามึงน่ะ”

“กรี๊ด! ไหน ๆ” สมายด์แผดเสียงด้วยความตกใจ ขยับมานั่งชิดติดปาร์ตี้ควงแขนเขา งุดหน้าก้มต่ำ

“ฮิฮิ! แล้วบอกไม่กลัว” ปาร์ตี้อดไม่ได้ที่จะขำท่าทางคนปากเก่ง

คนตัวเล็กได้ยินเสียงชายหนุ่มหัวเราะ รู้เลยว่าถูกแกล้ง รีบเปลี่ยนสีหน้าเป็นบึ้งตึงขยับตัวออกไป

“นายหลอกฉัน”

“ก็แค่อยากรู้ว่ากลัวจริงเปล่า”

“เออ ฉันกลัวผีพอใจยัง”