ตอนที่ 3

ราเมศค่อยๆ ขยับออกมา ถอนเอ็นออกจากรูสวาทกลวงโบ๋ มีน้ำกามสีขาวข้นราวกะทิ ไหลตามแก่นกายออกมา บางส่วนราดลงบนที่นอน

ราเมศขยับออกมาจากเตียงนอนอย่างใจเย็น หมุนตัวมายังโซฟาที่ญาดาแกล้งนอนนิ่งเหมือนตาย

พ่อเลี้ยงสุดหื่นหันมาทางญาดา ราวกับว่าเขาตั้งใจจะให้หล่อนเห็นเจ้าสิ่งที่ทำเอาหัวใจของหญิงสาวเต้นแรง เหงื่อซึมออกมาชื้นอยู่ในอุ้งมือที่กำแน่นด้วยความลืมตัว

ญาดารู้ว่าราเมศมองหล่อน เขาแอบกระตุกยิ้มก่อนจะคว้าผ้าขาวม้าขึ้นมาพันกึ่งกลางกาย หมวดปมหลวมๆ ยัดไว้ไต้สะดือแล้วก้าวเดินออกจากห้องราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

หลังจากสามีเดินออกไปจากห้อง อัญชันคว้าผ้าขนหนูมากระโจมอกแล้วเดินเงียบเชียบเข้าห้องน้ำ หล่อนใช้เวลาอาบน้ำเพียงครู่สั้นๆ ก็เปิดประตูออกมาในสภาพผ้าถุงกระโจมอก

ญาดาแกล้งขยับกาย เหลือบมองมารดาที่นั่งเช็ดผมอยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้งหน้ากระจก

“ตื่นแล้วหรือยัยดา”

อัญชันถามลูกสาว

“แม่ทำอะไรคะ”

ญาดาแกล้งทำหน้างัวเงีย

“แม่รู้สึกร้อนๆ… ก็เลยอาบน้ำน่ะจ้ะ”

มือเรียวเอื้อมจับหวีขึ้นมาหวีผม สายตาจ้องมองภาพสะท้อนของตัวเองในบานกระจกเงาตรงหน้า รู้สึกพึงพอใจกับวัยเฉียดเลขสี่ของตัวเองที่ยังคงความสาวสวยไว้ได้อย่างเหลือเชื่อ

“หนูขอตัวกลับไปนอนที่ห้องนะคะแม่”

หญิงสาวขยับลุกขึ้นนั่ง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ก่อนหน้าทำเอานอนไม่หลับ ภาพของการร่วมเพศสุดเร่าร้อนยังติดตา หัวใจยังเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น

“อ้าว… ก็ไหนว่าคืนนี้จะนอนกับแม่”

อัญชันถาม เพราะว่าก่อนที่ราเมศจะเข้ามา ญาดาเป็นคนขอเข้ามานอนเล่นกับหล่อน ด้วยไม่ได้เจอกันนาน ตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอม ญาดาจึงตัดสินใจเดินทางมาหานางอัญชันผู้เป็นมารดาที่มาใช้ชีวิตอยู่กับลุงเมศที่ไร่กาแฟในจังหวัดเชียงราย

“ไม่เป็นไรค่ะ… หนูกลับไปนอนที่ห้องตัวเองดีกว่า เพื่อลุงเมศจะได้เข้ามานอนกับแม่”

ญาดารีบบอก

“ไม่เป็นไรหรอก… ถ้าคืนนี้หนูอยากนอนกับแม่ก็ได้นะ เราจะได้นอนคุยกัน ไม่ต้องห่วงลุงเมศ ปกติลุงเมศก็นอนกับแม่ทุกคืน… ห่างกันสักคืนสองคืนจะเป็นไรไป”

อัญชันกล่าว

“ไม่เป็นไรค่ะแม่… หนูกลับไปนอนห้องตัวเองดีกว่า”

“งั้นก็ตามใจ… กู๊ดไนท์นะจ๊ะ เจอกันพรุ่งนี้นะลูก”

อัญชันกล่าว แม้ว่าหล่อนจะเป็นเพียงแม่เลี้ยงของญาดา… ไม่ใช่แม่ผู้ให้กำเนิด แต่ก็รักญาดาไม่ต่างจากลูกในไส้

“ค่ะแม่… ”

ญาดารีบลุกขึ้นจากโซฟา และในขณะที่หล่อนกำลังจะก้าวออกมา ก็รู้สึกว่ามีน้ำลื่นๆ กะปริบออกมาจากกลีบสวาท ไม่อยากจะเชื่อว่าการได้เห็นหนังสดเมื่อครู่ จะทำให้น้ำเดินออกมาง่ายๆ

แม้ตอนนี้ญาดาไม่ใช่เด็กๆ เหมือนก่อน อายุย่างสิบเก้าถือว่ากำลังเป็นสาวสะพรั่งเต็มตัว

แต่การที่หล่อนยังเป็นสาวบริสุทธิ์ ไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อน จึงไม่เคยรู้ว่าความรู้สึกตื่นเต้นและวาบหวิวในอารมณ์แปลกๆ เมื่อครู่ หลังจากได้เห็นผู้ใหญ่เอากันต่อหน้านั้นเป็นธรรมชาติของคนที่ย่างเข้าสู่วัยเจริญพันธุ์เต็มตัว

วันรุ่งขึ้น

“แน่ใจนะว่าอยากอยู่บ้าน”

อัญชันถามขณะคว้ากระเป๋ายี่ห้อโคชรุ่นใหม่ขึ้นมาคล้องแขน ใบนี้ราคาสามหมื่นกว่าๆ เป็นของขวัญที่พ่อเลี้ยงราเมศเพิ่งซื้อให้ในวันเกิดของหล่อนเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา

“ไม่ไปค่ะแม่… หนูอยากนอนอ่านหนังสืออยู่บ้าน”

ญาดาตอบ

“ถ้าเบื่อก็บอกไปเที่ยวในฟาร์มนะจ๊ะ วิวสวยๆ เยอะ หลังฟาร์มมีน้ำตกด้วย… ถ้าหนูอยากเล่นน้ำ”

อัญชันบอกกับลูกสาวแล้วเดินมายังโรงจอดรถ ขับรถเบนซ์สีทองอร่ามคันหรูออกไปจากบ้าน จุดหมายคือสปาขัดผิวและร้านทำผมที่หล่อนจะต้องเข้าไปใช้บริการเป็นประจำทุกสัปดาห์ เพื่อคงความสวยอมตะได้อย่างที่เห็น ทำให้พ่อเลี้ยงราเมศรักและหลงหล่อนจนโงหัวไม่ขึ้น

ญาดานั่งอ่านหนังสืออยู่ใต้ร่มเงาของหูกระจงต้นใหญ่อยู่พักใหญ่ๆ ก่อนจะสะดุ้ง เมื่อเสียงทุ้มกังวานของใครบางคนดังขึ้นจากทางด้านหลัง

“อ่านหนังสืออะไรอยู่จ๊ะสาวน้อย… ”

พ่อเลี้ยงราเมศเดินเข้ามาหาหล่อน ทรุดร่างลงนั่งบนเก้าอี้หวายสีขาวอีกตัวที่ว่างอยู่ตรงหน้า

“อ่านนิยายค่ะลุงเมศ”

หญิงสาวตอบ รีบปิดหนังสือนิยายที่กำลังอ่านฟินๆ แม้จะเอามือปิดภาพปกที่ค่อนข้างวาบหวิวเพราะเป็นรูปหญิงชายจูบกัน แต่ราเมศก็แอบเห็นตัวเลขที่ระบุว่า ‘สิบแปดบวก’ อยู่ตรงสันหนังสือ

“แล้ววันนี้ลุงเมศไม่เข้าไปคุมงานในไร่กาแฟหรือคะ”

ญาดาถามด้วยความสงสัย

“ช่วงนี้งานในไร่ยังไม่ยุ่งค่ะ แต่อีกเดือนข้างหน้าจะเข้าสู่ฤดูเก็บเมล็ดกาแฟ ตอนนั้นจะเริ่มยุ่งอีกครั้ง”

ราเมศตอบ ญาดาเหลือบมองหน้าพ่อเลี้ยงอย่างไม่เต็มตานัก สิ่งที่หล่อนเห็นเมื่อคืนนี้ทำเอาเขิน รู้สึก