6| หน้าที่ใหม่ใหญ่กว่าเมีย 1/1 NC ++?

ในห้องนอนของเขามีทุกอย่างแม้กระทั่งถุงยาง

เครื่องป้องกันถูกสวมใส่เรียบร้อยพร้อมกับร่างสูงที่โน้มต่ำลงมาทาบบนตัวเธอ

“อ้าขาออกสิเด็กดี” เรียวขาสวยสั่นน้อยๆ แต่ก็ยอมอ้าออกตามที่เขาร้องขอ

“ครั้งแรก เจ็บหน่อยนะ”

กึก!

เขารีบประกบจูบแล้วขยับส่วนล่างที่เพิ่งยัดเข้าไปในช่องรักคับแคบ หยดน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยบ่งบอกถึงความทรมานที่ได้รับ

เจ็บและชาจนร่างกายแข็งทื่อ อยากจะร้องกรี๊ดตะโกนบอกไปว่าไม่เอาแต่ความอบอุ่นที่แผ่ซ่านเข้ามาในใจนั้นทำให้เธอกอดร่างสูงบนตัวเอาไว้แน่นขึ้นกว่าเดิม เป็นความรู้สึกที่ตัวเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน

“อ่า” เขาถอนจูบออกจากปากเล็กรีบขยับความเป็นชายเข้าออกเพื่อให้ตัวเองรีบเสร็จโดยเร็ว 

“บะ เบาค่ะ” หน้าท้องแกร่งเกร็งจนกล้ามเนื้อเรียงเป็นลอน ไม่เคยกดดันมากเท่านี้มาก่อน ขวัญข้าวตัวเล็กน่าทะนุถนอมพอมานอนแก้ผ้าอยู่บนเตียงความคิดนั้นดันหายไป

เขาอยากกระแทกเธอด้วยความป่าเถื่อน อยากเอาเธอทั้งวันทั้งคืน เอาให้หมดแรงกันไปข้าง

“อ่า สะเสียวมาก” เขากัดกรามแน่นเพราะช่องรักคับแคบกำลังบีบรัดท่อนเนื้อแทบระเบิด

เรียวขาสวยถูกยกขึ้นพาดบ่าพยายามจะไม่เล่นท่ายากแต่ก็อดทนไม่ไหว  เอวสอบโหมกระแทกความเป็นชายเข้าซ้ำๆ พลางหลุบตามองเลือดบริสุทธิ์ที่ติดถุงยางจนทำให้เกิดความหวงและต้องการครอบครองเธอเอาไว้เพียงผู้เดียว

“จะ เจ็บ”

“จะเสร็จแล้ว” เขารีบกระแทกตอกย้ำความเสียวและตักตวงรสสวาทนี้และเพื่อให้เธอได้พัก

น้ำเหนียวสีขาวข้นถูกปลดปล่อยใส่ถุงยางจนส่วนปลายห้อยลงมาหลังจากที่เขาถอนความคับแน่นออกมาแล้ว

คนตัวเล็กปิดเปลือกตาลงเพราะไม่เหลือเรี่ยวแรงให้ฝืนอีกต่อไป นี่แค่เบาๆ ถ้ารุนแรงจะขนาดไหน

“ฉันจะพากลับบ้านเอง นอนเถอะ”

เช้าวันต่อมา

ขวัญข้าวไม่ชอบตื่นสายแม้ว่าร่างกายเช้านี้จะไม่เอื้ออำนวยให้รีบลุกจากที่นอนก็ตาม

“โอ๊ย” ขาสั่น เจ็บกลางกายจนแทบก้าวไม่ไหว เมื่อมองไปบนเตียงกว้างที่ไม่คุ้นเคยก็เห็นคนตัวสูงนอนหลับสนิทอยู่

เมื่อคืนเธอได้นอนบนเตียงของพ่อเลี้ยง ก้มมองชุดที่ใส่ก็ไม่ใช่ชุดนอนของตัวเองแต่เป็นเสื้อเชิ้ตลายสก๊อตตัวโปรดของพ่อเลี้ยง

ใช้วิชาตัวเบาพาตัวเองออกมาจากห้องนอนจนสำเร็จ ขวัญข้าวมีหน้าที่ประจำต้องทำนั่นก็คือเตรียมมื้อเช้าเอาไว้ให้เจ้าของบ้าน ทุกอย่างต้องเรียบร้อยก่อนเจ็ดโมงเช้า

แม้ร่างกายจะไม่เอื้ออำนวยแต่ใจก็สู้เพราะถ้าไม่ทำพ่อเลี้ยงจะไม่มีมื้อเช้ากิน

“ฝืนทำไม ทำไมไม่นอนพัก” เสียงเข้มดังขึ้น ทำให้เธอต้องรีบหันไปมอง

“ขวัญไหวค่ะ วันนี้พ่อเลี้ยงเข้าไร่มั้ยคะ ขวัญจะได้เตรียมข้าวเที่ยงใส่กล่องไปให้ด้วย”

“วันนี้พักหนึ่งวัน เธอเองก็ต้องพัก มานี่สิ”

“ว้าย” ขวัญข้าวร้องเสียงหลังจากถูกมือใหญ่คว้าตัวไปพร้อมกับอุ้มเธอขึ้นมาวางบนเคาน์เตอร์ครัว

“เมื่อคืน เจ็บมากหรือเปล่า”

---------------------