ตอนที่ 2

ทั้งบ้านและที่ดินนับร้อยไร่รอบๆ บ้านและฟาร์มแห่งนี้ ล้วนเป็นสมบัติของอาชาผู้เป็นพ่อเลี้ยงแต่เพียงผู้เดียว

อาชาไม่มีลูกและญาติที่ไหน เมื่อนับญาติกันในฐานะ ‘พ่อเลี้ยง’ ก็นับว่าธัชน์นั้นมีศักดิ์ของความเป็นญาติที่ใกล้ชิดที่สุด

อาชาเป็นพ่อเลี้ยงของธัชน์ ไม่ใช่พ่อผู้ให้กำเนิด อาชาแต่งงานกับแม่ของธัชน์แล้วพามาอยู่ที่ฟาร์มแห่งนี้พร้อมกับธัชน์

ตอนนั้นธัชน์ยังเด็กมาก อายุเพิ่งสิบขวบ แต่ไม่นานแม่ของธัชน์ก็มีอันต้องมาเสียชีวิตลงด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่ไม่มีใครคาดคิด ทำให้อาชาต้องเลี้ยงดูธัชน์เพียงลำพังเรื่อยมา

“พี่ธัชน์ต้องใจเย็นๆ นะจ๊ะ… ”

นามิกล่าวย้ำอีกครั้ง ก่อนจะพากันลากกระเป๋าเดินทางเข้ามายังกระท่อมซึ่งอันที่จริงสภาพภายในของมันก็ไม่ได้ย่ำแย่อย่างที่เข้าใจ

เพราะว่าข้างในก็มีสิ่งอำนวยความสะดวกอยู่พอสมควร แทบไม่ต่างจากห้องพักของรีสอร์ตเล็กๆ แถวต่างจังหวัด

ในเวลาต่อมา

เวลาใกล้เที่ยงคืน อาชารู้สึกปวดฉี่ จึงลุกขึ้นจากเตียงนอนมาเข้าห้องน้ำ จากนั้นก็เดินออกมาสูดอากาศภายนอกบ้าน สายตาจ้องมองไปยังกระท่อมหลังน้อย นึกห่วงว่าลูกชายกับสะใภ้จะนอนกันได้ไหม

แม้ปากของอาชาจะแข็ง แต่ใจก็ไม่ได้แข็งอย่างปาก เพราะยังไงก็เคยเลี้ยงดูธัชน์มาตั้งแต่เล็กๆ

อาชาสังเกตเห็นว่าแสงไฟในกระท่อมยังไม่ดับ จึงตัดสินใจเดินเข้ามาใกล้ ตั้งใจจะสอบถามเผื่อมีสิ่งใดขาดเหลือ

ทว่าเมื่อมาถึง ก็มีเสียงแปลกๆ ดังออกมาจากกระท่อม

ด้วยความสงสัย…

อาชาทาบดวงตาเข้ากับรูเล็กๆ ข้างฝาผนัง ก่อนจะเจอหนังสดอย่างที่กำลังสงสัย ลูกชายกับสะใภ้กำลังอยู่ในสภาพร่างกายเปลือยเปล่าล่อนจ้อน

“อ๊า… พี่ธัชน์ขาหนูทรมาน งือออ… พี่ธัชน์ช่วยกระแทกแรงๆ… แทงลึกๆ กว่านี้… อ๊า… หนูทรมาน… โอ้ววว… ”

นามิร้องครวญคราง ทั้งสองกำลังร่วมรักกันอยู่บนเตียง ทั้งภาพและเสียงที่ได้เห็น ทำเอาอาชารู้สึกตื่นเต้นมีอารมณ์ไปด้วย นึกอิจฉาลูกชายที่ได้ผู้หญิงสวยหยาดบาดใจคนนี้มาเชยชม

“นี่แรงสุดๆ แล้วที่รัก… โอ้ว… ”

ธัชน์ที่ประกบกายอยู่ข้างหลัง โก่งเอวกระเด้าจนขาสั่น หน้าดำหน้าแดง แต่ก็ยังไม่อาจส่งหญิงคนรักให้ถึงสวรรค์อย่างที่หล่อนต้องการ

“แรงอีกค่ะ… ”

“นี่ก็เต็มที่ของพี่แล้วนะ”

“ยังค่ะ… ต้องแรงกว่านี้ค่ะ”

“อ๊า… นามิจ๋าพี่จะแตกแล้ว… มันเสียวมากพี่กลั้นไม่ไหวแล้ว”

ดุ้นเอ็นของธัชน์ส่งสัญญาณด้วยแรงกระตุก

“ไม่นะ… งือออ… หนูยังไม่ถึงไหนเลยนะคะ… พี่ธัชน์จ๋ากระเด้าแรงๆ สิคะ… ไม่งั้นหนูขอขย่มเองนะจ๊ะ”

นามิสุดจะทน

“มาเลย… พี่กระเด้าจนหอบแล้ว… เมียจ๋าขึ้นขย่มเองนะจ๊ะ”

ธัชน์ที่ยืนเอามือโอบสะโพกเมียรักอยู่กับพื้น ชักแท่งเอ็นน้อยๆ ออกมาจากรูสวาทของนามิที่คุกเข่าอยู่ตรงขอบเตียงด้วยสีหน้างุ่นง่านเงี่ยนจัด เพราะธัชน์จัดให้ไม่ถึงใจ

ธัชน์รีบขยับขึ้นมาเอนหลังพิงพนักโซฟา นามิตามมาคร่อมหย่อนก้นอวบขาวลงกลางลำตัว ขยับสะโพกโยกเอวรัวๆ อัดกลีบสาวกระแทกรัดลำเอ็น

“อ๊า… อ๊า… พี่ธัชน์จ๋ากระเด้าเสยขึ้นมาสิจ๊ะ”

นามิอยากให้สามีช่วยอีกแรง แต่ธัชน์ดูอ่อนแอขาดความกระตือรือร้นจนดูน่าเบื่อหน่าย

“โอ้ว… พี่เหนื่อยแล้วนามิจ๋า… ”

เสียงของธัชน์หอบกระเส่า ภาพที่เห็นทำเอาอาชาอยากช่วยลูกชาย ยืนมองจนมีอารมณ์ ถึงกับควักเอาลำเอ็นยาวใหญ่สมฉายา ‘ม้าเรียกพี่’ ออกมารูดชักไปพลาง

“งือออ… แบบนี้มันค้างค่ะ แรงๆ สิคะพี่ธัชน์ขา… อีก… อีก… ช่วยกระเด้าเสยขึ้นมานะคะ… หนูทรมานค่ะ… ”

นามิเร่งเร้าอย่างขัดใจ เมื่อธัชน์ไม่อาจสนองให้อย่างที่หล่อนโหยหา ทั้งที่ก็พยายามโก่งเอวกระเด้า อัดลำเอ็นเสยขึ้นมาหน้าดำหน้าแดง เหงื่อกาฬแตกซ่าน แต่ยังไม่อาจส่งภรรยาไปถึงสวรรค์ตามที่หล่อนต้องการ

“อ๊า… อีกค่ะ กระแทกแรงๆ สิคะ… งือออ… ”

นามิสะบัดใบหน้า หล่อนทรมานกับขนาดของอวัยวะเพศที่เล็กและสั้นของสามี ไม่อาจให้ความรู้สึกเสียดสีหนึบแน่น ไม่บดขยี้ได้อย่างที่หล่อนต้องการเพราะมันเล็ก

“อ่า… มะ… ไม่ไหวแล้ว… โอ้ววว… ”

ธัชน์ร้องออกมา

“งือออ… ยะ… อย่าเพิ่ง… ไม่นะ… พี่ธัชน์อย่าเพิ่งแตกนะ… อย่าเพิ่งนะ… ”

ภรรยาร้องห้าม…

แต่ไม่ทันแล้ว ยืนยันด้วยอาการสั่นกระตุกของลำเอ็นและน้ำกามร้อนผ่าว แตกทะลักออกมาคารูสวาทของหล่อน

“โธ่… ”