บทที่ 10

ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นอีกครั้ง ดินแดนที่นั่งย่อยอาหารอยู่บนเตียงหันมองไปทางประตูห้องนอนของตัวเองทัน

“พ่อเลี้ยงคะ แขขึ้นมาดูแลพ่อเลี้ยงค่ะ” แขไขเดินเข้ามาในห้องนอนในมือถือกะละมังใบเล็ก

“ใครใช้ให้เธอขึ้นมา” น้ำเสียงเยือกเย็นของเขาทำให้แขไขหน้าถอดสีเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนเป็นคลี่ยิ้มหวานส่งให้เขาแทน

“บังเอิญแขเจอนายหญิงที่ครัว เลยอาสาขึ้นมาช่วยเช็ดตัวให้กับพ่อเลี้ยงค่ะ” เธอวางกะละมังใบเล็กลงบนโต๊ะข้างหัวเตียงนอน ก่อนจะบิดน้ำออกจากผ้าผืนเล็กเตรียมเช็ดตัวให้กับชายหนุ่ม

“ออกไป ฉันบอกหลายครั้งแล้วถ้าไม่เรียกอย่าขึ้นมาบนห้องนี้”

“แต่ว่า..”

“ยังไม่ไปอีก รีบออกไปฉันจะได้พักผ่อน” ดินแดนเอ่ยปากไล่ทำให้แขไขไม่พอใจ เธอทำท่าทางกระฟัดกระเฟียดใส่เขาเล็กน้อย ไม่นานแก้มใสก็เดินเข้ามาในห้อง เพื่อดูความเรียบร้อย แขไขจ้องมองดูหญิงสาวที่เดินเข้ามาใหม่ เธอเดินออกไปจากห้องด้วยอารมณ์ขุ่นเคืองไม่น้อย

“เกิดอะไรขึ้นคะ” แก้มใสเดินเข้ามาใกล้พร้อมเอ่ยถามดินแดนขึ้น

“ไม่มีอะไร” ดินแดนมองแก้มใสเพียงเล็กน้อย

“ยังไม่ได้เช็ดตัวหรอคะ” เธอเดินเข้ามาใกล้ก่อนบิดผ้าหมาดๆ เพื่อเตรียมเช็ดตัวให้คนไข้ “เดี๋ยวแก้มเช็ดตัวให้ค่ะ ถอดเสื้อออกดีไหมคะจะได้เช็ดตัวสะดวกขึ้น” แก้มใสพูดคล้ายออกคำสั่ง ตอนนี้ดินแดนสวมเสื้อแขนยาวกางเกงขายาวเป็นชุดนอน อุณหภูมิภายในห้องนอนเย็นจนน่าตกใจ เธอไม่แปลกใจเลยสักนิดว่าทำไมเขาต้องสวมใส่เสื้อผ้าแบบนี้

“ไม่เป็นไรหนูไปพักเถอะ ไม่ต้องเช็ดตัวหรอก ลำบากหนูเปล่าๆ ” ดินแดนพูดเป็นเชิงปฏิเสธลูกสะใภ้ เขาไม่อยากใกล้ชิดเธอมากไปกลัวห้ามหัวใจของตัวเองไม่ไหว ยิ่งตอนนี้ท้องของเธอก็โตมากทำอะไรก็ลำบากเขาไม่อยากทำให้แก้มใสต้องมาคอยดูแลลำบากกับตัวของเขาเอง

“ไม่เป็นไรค่ะ แก้มไม่ลำบากเลยค่ะ ถอดเสื้อออกเถอะค่ะ คุณพ่อจะได้รีบพักผ่อน” แก้มใสจ้องมองใบหน้าของอีกฝ่าย ดินแดนถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นปลดกระดุมด้านหน้าแล้วถอดเสื้อของตัวเองออก แก้มใสทำหน้าที่ของตัวเอง ร่างกายของพ่อสามีช่างดูดีอะไรขนาดนี้ อยู่ๆ เลือดในกายของเธอก็รุ่มร้อนขึ้นมา หัวใจดวงน้อยในอกด้านซ้ายเต้นแรงขึ้นอีกครั้ง

ดินแดนมองใบหน้าสวยที่อยู่ใกล้ จะให้มองสักกี่ครั้งเธอก็ยังสวย แก้มใสลูบไล้ผ้าไปตามเนื้อตัวเปล่าเปลือย เธอสัมผัสได้ถึงไอร้อนที่มือของเธอลูบผ่าน

“เสร็จแล้วค่ะ”แก้มใสเดินถือกะละมังใบเล็กเข้าไปในห้องน้ำ แล้วเดินออกมาหย่อนตัวลงนั่งที่โซฟาตัวใหญ่ที่ถูกตั้งเอาไว้ตรงมุมห้อง ดินแดนมองการกระทำของเธออย่างสงสัย ก่อนที่เธอจะหันหน้ามายิ้มสบตาให้กับเขา “วันนี้แก้มจะนอนที่นี่ เผื่อคุณพ่อไม่สบายไข้ขึ้นตอนดึกจะได้มีคนมาดูแลค่ะ”

“กลับไปนอนห้องเถอะ หนูกำลังท้องอยู่นอนตรงนั้นมันไม่ดีเท่าไหร่”

“โซฟาออกจะใหญ่ค่ะ คุณพ่อไม่ต้องห่วง หนูนอนได้ รีบพักผ่อนเถอะค่ะ”

ดินแดนไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะตอนนี้ฤทธิ์ยากำลังทำงานเขาเริ่มง่วงนอน แล้วในห้องก็เข้าสู้ความเงียบ แก้มใสเดินมาปิดไฟเหลือเพียงไฟหัวเตียงสีเหลืองนวลเปิดเอาไว้เป็นแสงสว่างในห้อง

ดินแดนรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเข้าห้องน้ำในเวลาดึก เมื่อหลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จ เขาจึงเดินไปหาแก้มใสที่ขดตัวนอนอยู่บนโซฟา เขาจึงตัดสินใจอุ้มเธอขึ้นแนบอก ตรงมายังเตียงนอนของเขา ชายหนุ่มยิ้มมุมปากเล็กน้อย เธอช่างขี้เซาสะจริง!! แก้มใสถูกวางตัวลงบนที่นอนอย่างนุ่มนวล

ฟอด!! ดินแดนกดจมูกลงบนแก้มนวล ก่อนสูดเอาความหอมของแก้มนั้นเข้าเต็มปอด สุดท้ายเขาก็หักห้ามใจของตัวเองไม่ได้ ชายหนุ่มจรดริมฝีปากลงบนหน้าผากของเธออีกครั้ง ก่อนล้มตัวลงนอนข้างเธอ แล้วดึงแก้มใสเข้ามากอด เขาลูบท้องของเธอเบาๆ รับรู้ได้ถึงการดิ้นของเด็กในท้อง

“แค่คืนนี้ แล้วหลังจากนี้ฉันจะตัดใจจากเธอ” เขาพึมพำอยู่คนเดียว นี่เขาตกหลุมรักลูกสะใภ้ของตัวเองแล้วใช่ไหม เธอเปรียบเสมือนแม่เหล็กที่มีแรงดึงดูดให้เขาอยากเข้าใกล้ ดินแดนพยายามข่มตาหลับอีกครั้ง อาการไข้ของเขาดีขึ้นมามาก แต่ยังคงอ่อนเพลีย ไม่นานเขาก็เข้าสู่ห่วงนิทราอีกครั้ง

ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูดังขึ้นแขไขที่นอนหลับอยู่งัวเงียตื่นขึ้นมา อย่างอารมณ์เสียเมื่อแรงเคาะดังแรงขึ้นเรื่อยๆ

“โอ๊ย จะเคาะอะไรนักหนาวะ คนจะหลับจะนอน” เธอเดินออกมาเปิดประตู เมื่อรู้ว่าเป็นใครดวงตาของเธอเบิกกว้าง “แกมาได้ไง” เธอมองซ้ายมองขวาก่อนจะดึงเขาเข้ามาในห้อง “บอกแล้วไงว่าอย่ามาที่นี่ ดีนะที่วันนี้ไม่มีใครอยู่ รีบกลับไปเลย เดี๋ยวมีคนมาเจอเข้าจะเกิดเรื่องหรอก”

“ดึกขนาดนี้จะมีใคร พรุ่งนี้ก็วันหยุด คืนนี้กูอยากนอนกับมึง”

“ตอนกลางวันก็เอาไปทีแล้ว ไม่พอหรือไง ฉันไม่มีอารมณ์ฉันง่วง กลับไปเถอะ” แขไขเดินมาเปิดประตูห้องนอนหวังให้อีกฝ่ายกลับออกจากห้องไป แต่เขากลับทำตรงกันข้ามดึงเธอเข้ามากอด ซุกไซ้ใบหน้าเข้ากับซอกคอขาว “ปล่อยฉันนะ แกบ้าไปแล้วหรือไง ฉันบอกว่าปล่อย”

เธอถูกดันให้ล้มลงบนที่นอน ก่อนที่ต้อมจะตามเอาร่างของตัวเองลงมาทาบทับอยู่บนตัว เขาพยายามปลดเปลื้องเสื้อผ้าของแขไขจนสำเร็จ สองหน้าอกอวบใหญ่ถูกมือของเข้าครอบครอง ชายหนุ่มเลื่อนใบหน้าขบเม้นลำคอขาวจนเกิดเป็นรอยแดง ไล่ลงต่ำ ก่อนริมฝีปากจะครอบครองยอดถันสีงามของเธอ

“อ๊าา พะ พอก่อน อ๊าา” เธอครางออกมาเมื่อโดนเล่นงานจุดอ่อนไหวทั้งด้านบนและด้านล่างที่นิ้วมือของอีกฝ่ายกำลังแหวกแพนตี้สอดนิ้วเข้ามาในกายสาวที่หวงแหน “อ๊าา รีบเอาและรีบไป เดี๋ยวมีคนมาเห็น อ๊าา” สุดท้ายแขไขก็อ่อนไหวกับสัมผัสของอีกฝ่าย

“กูจะเอามึงจนถึงเช้า หรือจนกว่ากูจะพอใจ”

“ไม่ แกอยากให้พ่อเลี้ยงมาเห็นแล้วฆ่าฉันกับแกทิ้งหรือไง” แขไขยกดินแดนขึ้นมาอ้าง แต่มันได้ผม ต้อมชะงักไปเล็กน้อย ก่อนที่เข้าจะลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของตัวเอง

“ทำให้กูพอใจ แล้วกูจะไปเอง” เขาทาบทับร่างกายเปล่าเปลือยเข้าหาเธออีกครั้ง “ปกติไม่ได้มองมึงชัดสักที ของมึงสวยไม่เบาเลยวะ” เขากรีดปลายนิ้วลงบนกลีบเนื้อที่ปิดสนิทนั้นอย่างหลงใหล ในชีวิตของเขาไม่เคยได้เจอผู้หญิงแบบแขไขมาก่อน เมื่อเจอแล้ว มีหรือที่เขาจะปล่อยเธอไปง่ายๆ

“ฉันมีถุง แกปล่อยในตลอด ใส่ถุงซะ” แขไขเปิดลิ้นชักหยิบถุงยางยื่นให้ต้อม แต่เขากลับไม่รับมัน แก่นกายใหญ่ถูไถกลางใจสาวไปมา “บอกให้ใส่ถุงไง อ๊ะ” แขไขกำลังจะหนีบขาเข้าแต่โดนอีกฝ่ายสอดแก่นกายเข้ามาก่อน ทำให้เธอไม่พอใจอีกฝ่ายเป็นอย่างมาก “ฉันบอกให้ใส่ถุงไง อ๊าา”

“กูไม่ใส่ ต่อไปนี้ถ้าไม่อยากท้องก็ไปซื้อยาคุมมากิน เพราะกูจะเอามึงอีกนาน อ๊าา ของมึงแน่นจังวะ อ๊าา” ต้อมเริ่มขยับเอวสอบเนิบนาบอีกครั้ง

“อ๊าา” แขไขกัดฟันแน่ เธอกำลังฝืนตัวเองไม่ให้มีอารมณ์เผลอไผลไปกับอีกฝ่าย แต่ดูเหมือนร่างกายของเธอจะซื่อสัตย์มากกว่า

“อ๊าาา ทำไมมึงตอดกูแน่นจังวะ อ๊าา อย่าเกร็งสิ กูเจ็บ อ๊าา แม่งทั้งเสียวทั้งเจ็บ อ๊าา” ภายในกายสาวตอดรัดแก่นกายของเขาแน่น “อ๊าา แบบนั้น อ้าขอออกกว้างๆๆ กูจะได้กระแทกมึงสะดวกหน่อย อ๊าา”