2 - รูมเมท 2

หลังจากดูหนังจบ ธนาก็พาต้องใจมาเลี้ยงข้าวร้านประจำแถวคอนโดเธอ ก่อนจะขับรถมาส่งเธอแล้วก็กลับบ้านตัวเองไป ส่วนต้องใจพอกินอิ่มและหนังก็ได้ดู แถมฟรีตลอดวันก็เดินฮัมเพลงเข้ามาในห้อง พอเข้ามาก็เห็นว่ารูมเมทของตัวเองกำลังจะทานมื้อเย็น เธอก็ส่งยิ้มให้เขาแล้วเดินฮัมเพลงกลับห้องตัวเอง

“คงมีความสุขมากสินะ ทีเราชวนไม่ไป ทีคนอื่นชวนกลับรับคำทันที”

เขาพึมพำแล้วก้มมองข้าวผัดไข่เจียวเมนูง่ายๆ ที่ตัวเองทำ จริงๆ ทำเผื่อเธอด้วย แต่เหมือนว่าเธอคงอิ่มมาแล้วจึงมองไปยังข้าวผัดที่เหลือค้างในกระทะแล้วลุกขึ้นไปเทมันทิ้งทันที ส่วนข้าวผัดในจานก็ถูกเททิ้งตามไปด้วยแล้วจัดการล้างจานและทำความสะอาดครัวให้สะอาดเพื่อที่ต้องใจจะได้ไม่บ่นตัวเองอีก

“คุณคุณช่วยฉันหน่อยค่ะ พอดีว่าซิปชุดมันกินผมฉัน” คนที่เดินเข้าไปในห้องเดินออกมาขอร้องให้เขาช่วย เขาจึงวางมือจากจานที่กำลังล้างแล้วหันมาหาเจ้าสองเสียงนุ่ม

“ครับ” เขาเดินมาหยุดยืนข้างหลังเธอเมื่อเธอหันหลังรอให้เขารูดซิปชุดเดรสด้านหลังให้

อธิคุณมองผิวขาวนวลเนียนที่โผล่พ้นให้เห็นตรงหน้า เธอรวบผมไปไว้ด้านหน้าจะเหลือแต่ผมที่ติดซิปของชุดที่รูดลงไปถึงเอวอวบ เขามองเห็นยกทรงสีชมพูหวานของเธอแล้วก็ลอบกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก มือที่กำลังรูดซิปดึงผมก็สั่นเล็กน้อยเมื่อตอนนี้ใจมันเต้นแรงเหลือเกิน

“ได้รึยังคะคุณคุณ” เมื่อเห็นว่านานแล้วเขายังรูดซิปให้ไม่เสร็จจึงเอี้ยวหน้าหันมาถามคนตัวสูงด้านหลังที่สูงมาก เพราะเธอสูงแค่หน้าอกเขาเท่านั้นเอง

“ใกล้แล้วครับ” เขาตอบเสียงแผ่วพร้อมกับดึงผมที่ติดซิปของชุดเธอออกเบาๆ แต่คนที่ถูกดึงก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บหนังศีรษะ

โอ๊ย!

“เบาหน่อยค่ะ ผมฉัน อ่ะ...เบาๆ”

“ใกล้แล้วครับ เจ็บอยู่ไหม” เมื่อดึงผมที่ติดออกจากซิปได้ก็โน้มหน้าลงมาถามข้างแก้มเธอ

“ขอบคุณนะคะ” เธอขอบคุณเขาและรู้สึกถึงลมหายใจของเขาที่ปะทะผิวแก้มเนียนจนต้องตัวแข็งอดขยับตัวเดินหนีไม่ได้

“มีอะไรให้ช่วยอีกไหม” เขาถามพร้อมกับมองแผ่นหลังเนียนของสาวอวบ อยากลูบมือไปกับแผ่นหลังเนียนเหลือเกิน และก็ไม่ได้แค่คิดเมื่อมือของเขามันเคลื่อนไปอัตโนมัติ ลูบไล้แผ่นหลังเนียนจนมาหยุดที่ตะขอยกทรงของหล่อน

“ทำอะไรน่ะ ว้าย!” เธอหมุนตัวมาถามเขาทันทีเมื่อรับรู้ถึงการลวนลาม แต่แล้วก็เสียหลักเกือบล้มหงายหลัง แต่เดชะบุญเขาคว้าเอวของเธอไว้ได้ทัน ตอนนี้เหมือนว่ามือที่โอบเอวนั้นจะเคลื่อนมาที่หลังและลูบไล้ หน้าของเขาก็โน้มลงมาชิดหน้าอกของเธอ เธอดันเขาออกห่างพยายามดิ้นให้เขาปล่อยตัวเอง แต่เหมือนว่าเขาจะกอดรัดแน่นขึ้น

“ปล่อยฉันได้แล้วคุณคุณ” เธอสั่งเขาเสียงแข็ง

“พี่ว่าต้องยังต้องการให้พี่ช่วยนะ” แก้มนวลเนียนแดงปลั่งน่าคลอเคลียและเขาก็เคลื่อนปลายจมูกมาแนบไปกับแก้มนิ่ม

“คุณหอมแก้มฉันทำไม” เธอดันหน้าของเขาออกห่างด้วยความขึงโกรธไม่พอใจ

“ก็มันนุ่มน่าหอม”

“อย่ามาทำหื่นกับฉันนะคุณ ถ้าคุณทำอะไรฉัน ฉันไล่คุณออกจากคอนโดแน่”

“ก็ไล่ดูสิ แต่ต้องหลังจากนี้นะ อยากรู้เหมือนกัน”

คนที่คิดว่าตัวเองไม่มีอารมณ์กับคนจืดชืดคนนี้ แต่ตอนนี้มันกลับตรงกันข้าม เขามีความรู้สึก เขาต้องการปวดร้าวที่กลางหว่างขา เป็นแบบนี้มาหลายวันแล้ว และเขาพยายามแล้ว แต่เธอก็เหลือเกิน กล้าไว้ใจเขาให้รูดซิปชุดให้ ไม่รู้รึไงเวลาเขาหิวและหิวมากๆ เขากินดุแค่ไหน และเขาก็ห่างเรื่องบนเตียงมาหนึ่งอาทิตย์เต็มแล้ว ตั้งแต่มาเมืองไทยทำแต่งานไม่มีเวลาไปบริหารเอวสอบเหมือนที่เคยทำตอนอยู่อังกฤษ

“คุณบ้าไปแล้วแน่นอน อย่ามาทำอะไรแบบนี้กับฉันนะ ถ้าอยากก็ไปข้างนอก” เธอบอกเขาพร้อมขืนตัวเอง แต่เขาก็ยกอุ้มเธอเหวี่ยงไปนอนบนโต๊ะทานข้าวด้านหลัง

ว้าย!

“ไม่!”

“ไม่อะไรของคุณ ปล่อยได้แล้ว ฉันจะไปอาบน้ำ และอย่ามาทำแบบนี้กับฉัน พรุ่งนี้คุณออกไปหาที่อยู่ใหม่ได้เลย ไม่ต้องมาอยู่กับฉันแล้ว” เธอบอกเขาและรู้สึกกลัวสายตาของคนตัวโตที่คร่อมทับตัวเองบนโต๊ะทานอาหาร สายตาของเขามันน่ากลัวมากต่างจากที่เคยเห็น

หึหึ

“ค่อยไล่พรุ่งนี้ก็ได้ จะให้ไปไหนก็จะไป แต่ต้องหลังจากนี้” มือใหญ่ลูบไล้เรียวขาเล็กสวยที่ชายกระโปรงถลกร่นขึ้นมากองที่ต้นขาขาวเนียน

“ไม่นะ คุณจะมาข่มขืนฉันไม่ได้”

“ไม่ได้ข่มขืน จะทำให้สมยอมต่างหากล่ะ” มือหนาลูบไล้สอดเร่าเข้าไปในชายกระโปรงของเธอแล้วถลกดึงกางเกงชั้นในและกางเกงซับในของเธอออก

ว้าย!

“คุณคุณหยุดเดี๋ยวนี้นะ! หยุดก่อนที่ฉันจะเกลียดคุณไปมากกว่านี้”

“ก็ไม่ชอบหน้าแต่แรกแล้วนี่”

เขาตอบกลับไม่สนใจแล้วลูบมือหนาไปกับความเป็นสาวและถลกชายกระโปรงชุดเดรสมากองไว้ที่เอวเล็กคอดของเธอ แม้หล่อนจะอวบ แต่เอวเล็กมาก ไม่คิดว่าเธอจะมีรูปร่างสวยแบบนี้ เพราะปกติเห็นใส่แต่เสื้อผ้าตัวใหญ่ๆ จนคิดว่าเธอเอวตันเหมือนหุ่นอวบๆ ที่เห็น และยิ่งกว่านั้นความเป็นสาวก็โหนกนูนน่าคลอเคลียกระแทกเร่าที่สุด

“อย่าทำฉันเลยนะ” น้ำเสียงแข็งก่อนหน้าก็เปลี่ยนเป็นแผ่วเบาขอร้องเขาพร้อมกับมือดันมือเขาที่กำลังลูบไล้ความเป็นสาวตัวเองออก

“เมื่อเช้าพี่ชวนไปวัดบอกว่าอยากพักผ่อน ทีผู้ชายคนอื่นโทรมาชวนตกลงไปทันที ชอบของฟรีก็ไม่บอก พี่เองก็ชอบนะ ของฟรีใกล้มือแบบนี้”

น้ำเสียงห้าวทรงเสน่ห์ดังขึ้นกระชากใจของเธออย่างแรง แต่ไม่ได้ เธอไม่ยอมหรอก เขาเป็นใคร และเธอเป็นใคร รักชอบกันก็ไม่ เป็นแค่รูมเมทเท่านั้น จะมาทำแบบนี้ไม่ได้ เธอรักษาพรหมจรรย์มาตลอดยี่สิบเจ็ดปี จะมาเสียให้คนแปลกหน้าที่เพิ่งจะรู้จักคนนี้ไม่ได้ แม้จะรู้จักแต่สำหรับต้องใจแล้วอธิคุณก็เหมือนคนแปลกหน้าอยู่ดีสำหรับเธอ

“ฉันแค่ไปดูหนัง และถ้าอยากไปวัดพรุ่งนี้ไง ฉันจะพาไป และมันสิทธิ์ของฉันที่จะไปไหนมาไหนด้วย คุณแค่คนอาศัยอย่าลืมสิ เงินค่าเช่าฉันก็ไม่ได้เก็บสักบาท คุณจะเนรคุณฉันไม่ได้”

“แน่ใจว่าไปดูหนังแค่นั้น กลับมาอารมณ์ดีแบบนี้ไม่ใช่ไปขึ้นเตียงกันมาเหรอ เพื่อนที่บอกน่ะเพื่อนจริงหรือเปล่า ค่าเช่าน่ะ พี่มีให้เราแน่นอนและจะให้ดอกเบี้ยงามๆ ด้วยไม่ต้องห่วง พี่มีเงิน”

“จะดูหนังหรือไม่ดูแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณด้วยคุณคุณ มันเรื่องส่วนตัวของฉัน”

“นั่นสินะ เรื่องส่วนตัวแต่พี่เสือกอยากรู้และไม่ชอบที่ต้องไปกับใครที่พี่ไม่รู้จัก แปลกเหมือนกันที่พี่มีความคิดแบบนั้น”

เขาเองก็ไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมต้องอยากรู้เรื่องส่วนตัวของสาวอวบที่คร่อมทับในตอนนี้ด้วย และยิ่งไปกว่านั้นยามนี้ชุดของเธอมันเปิดเผยเนินอกให้เห็น เพราะซิปด้านหลังที่โดนรูดออกพร้อมกับกระโปรงก็ถูกถลกดึงขึ้นมากองที่เอวเล็กคอดของหล่อน และความเป็นสาวก็ถูกเขากระชากสิ่งกีดขวางออกไปหมดแล้ว เขาทำไปได้ยังไง หล่อนคือน้องสาว ลูกสาวของเพื่อนสนิทแม่ของเขาด้วยสิ

“ฉันไม่รู้ แต่ตอนนี้ปล่อยฉันได้แล้ว แล้วฉันจะถือว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น” เธอบอกเขา

“อะไรไม่เคยเกิดขึ้น”

เขาถามเสียงแหบพร่าเมื่อตอนนี้กำลังต่อสู้กับความร้อนรุ่มกลางหว่างขาของตัวเอง มันเหยียดตัวคับแน่นในกางเกงของเขา มันกำลังต้องการความอวบอูมของหล่อน มือใหญ่นวดคลึงเสียดสีไปกับกลีบสวาทแหวกโพรงหญ้าสีดำที่ขึ้นปกคลุมเนินสวาทออกแล้วเสียดสีนิ้วไปกับเม็ดเกสรเต่งตึงของสาวอวบ

“อ่ะ...ยะ...อย่าทำแบบนี้นะ หยุดได้แล้ว คุณเป็นใคร กล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับฉัน คุณรู้ไหมว่าคนจะทำแบบนี้ได้ต้องแต่งงานกันหรือเป็นแฟนเป็นคนรักกัน” เธอบอกเขา

“ไม่จำเป็น เพราะผู้หญิงบางคนก็ไม่ต้องการมีความรัก แค่อยากมีเซ็กซ์กับพี่ รู้อะไรไหมต้อง ผู้หญิงที่อยู่ใกล้พี่แต่ละคนพวกหล่อนต้องการพี่แค่ไหน พวกหล่อนอยากมีเซ็กซ์กับพี่มากแค่ไหน มีแต่ต้องเนี่ยแหละ ที่ตายด้านไม่รู้สึกอะไรกับความเป็นบุรุษเพศของพี่ และตอนนี้รู้ไหมว่าพี่ร้อนแข็งแค่ไหน” เขาเบียดเป้าใหญ่โตไปกับต้นขาเล็กของเธอไปมาพร้อมกับมือบดบี้ขยำเม็ดเกสรกลางหว่างขาเธอไปด้วยอย่างปลุกเร้า

“นั่นมันผู้หญิงคนอื่นไม่ใช่ฉัน ถ้าอยากมีเซ็กซ์ก็ไปข้างนอก” เธอตะโกนสวนกลับพร้อมกับจับมือเขาออกจากหว่างขาตัวเอง

“พี่อยากมีกับต้องไม่ได้อยากมีกับคนอื่น เพราะตอนนี้มันตื่นเพราะต้อง”

มือใหญ่ที่จับมีดทำครัวมาตลอดกำลังลูบไล้กับเนินสวาทอวบอูมของสาวใต้ร่าง และยิ่งเห็นเธอหลับตา เขายิ่งเอ็นดูแม่คุณครูสาว ยามนี้เธอน่ารักมากเหลือเกิน เม็ดเหงื่อเล็กๆ ผุดขึ้นตามดวงหน้าจืดชืดและลำคอระหง แม้ร่างจะอวบ แต่พอได้เปลื้องผ้าหล่อนแล้วบอกได้คำเดียวว่าหุ่นแม่พิมพ์ชัดๆ

“ยะ...อย่านะ คุณจะมาทำแบบนี้กับฉันไม่ได้” เธอบอกเขาเสียงติดขัดเมื่อรู้สึกว่าตอนนี้มีลมพายุปั่นป่วนในช่องท้องน้อยของตัวเอง

“แบบนี้แบบไหน” เขาเลิกคิ้วถามพร้อมโน้มหน้าลงไปหาดวงหน้านวลชื้นเหงื่อของต้องใจพร้อมกับมือใหญ่ถูไถสันมือไปกับกลีบสวาทพร้อมบดบี้เม็ดเกสรกลางหว่างขาของเธอไปด้วย

“อ่ะ...ยะ...อย่าไงเล่า บอกว่าอย่าทำแบบนี้” เธอพูดดังกว่าเดิมพร้อมพยายามยกมือทั้งสองมาดันหน้าของเขาออกห่างจากหน้าตนเอง เพราะอีกแค่นิดเดียวก็จะเบียดหน้าเธอแล้ว

“ไม่ได้หรอก ตอนนี้พี่แข็งเต็มตัวแล้ว สิ่งเดียวที่จะทำให้หยุดได้คือได้มีเซ็กซ์กับน้องต้อง ชุดนี้ถอดออกเถอะนะ มันเกะกะลูกตา”

เขาพูดพร้อมกับผละมือจากหว่างขาเล็กอุ่นร้อนมาดึงถอดชุดที่อีกนิดเดียวก็จะหลุดจากร่างของสาวเจ้าออก เขาใช้ความชำนาญถลกดึงรั้งชุดที่รูดซิปค้างไว้ของเธอออกจากไหล่แล้วดึงรั้งออกทางเท้าเธอทันทีเพียงแค่เขาขยับตัวนิดเดียวทุกอย่างก็เป็นไปตามที่ต้องการ จะเหลือแต่ยกทรงสีชมพูหวานที่ยังคงปิดบังสองเต้าคุณภาพของต้องใจไว้ เขาเคลื่อนตัวมาแทรกกลางหว่างขาเล็กพร้อมกับมือใหญ่ที่ถอดชุดก่อนหน้านี้โอบกอดร่างเล็กที่นอนกับโต๊ะทานข้าวขึ้นเล็กน้อยแล้วปลดตะขอยกทรงจากด้านหลังของเธอ ทันทีที่ถอดเสร็จสองเต้าก็แอ่นเด้งออกมาอวดโฉมทันทีเมื่อยกทรงที่ปิดเต้าร่วงหลุดไป

“ให้ตายสิ คุณมันร้ายมาก คุณมันเลว แม่ฉันไว้ใจคุณให้มาอยู่กับฉันได้ยังไง”

เพียงเวลาแค่อึดใจเดียว คนตัวโตก็จับเธอแก้ผ้านอนกับโต๊ะทานข้าวแล้ว ตอนนี้เธออ่อนแรงไม่มีแรงจะต่อต้านหรือดิ้นหนีจากใต้ร่างใหญ่ที่โน้มตัวมาคร่อมทับเธอ มือใหญ่ของเขากำลังกอบกุมบีบเคล้นคลึงหน้าอก เธอทำได้แค่ปัดป้องไม่ให้เขาใช้มือจับหน้าอกตน แต่ยิ่งเหมือนพยายามไปก็เสียเปล่า

“อ่า...ยะ...หยุดนะคนเลว! หยุดทำแบบนี้กับฉันได้แล้ว อย่ามาทำแบบนี้กับฉันนะ ฉันไม่ใช่ของเล่นนะ ที่จะมาทำแบบนี้กับฉัน”

เธอยังคงพูดและพยายามดิ้นหนี แต่เหมือนว่าคำพูดของต้องใจจะเป็นเพียงแค่อากาศธาตุเท่านั้น เมื่อเขาไม่สนใจ แถมยังโน้มหน้าลงมาหาหน้าอกของเธอพร้อมกับตวัดเรียวลิ้นลากถูไถไปตามร่องอกพร้อมกับดุนดันยอดอกสีชมพูระเรื่อของหล่อนเข้าไปในปากของเขา

“อ่ะ...เจ็บ! ยะ...อย่าทำแบบนี้นะไอ้เชฟหื่น อ่า...” ความไม่เคยทำให้เธอเจ็บยอดอกยามเขากัดเม้ม

“อือ...ก็มันน่ากัดนี่ สีชมพูน่ารักมาก ขอนะ” ถามไปงั้น เพราะคำตอบเขามีให้ตัวเองแล้ว มือใหญ่ทั้งสองข้างกอบกุมเต้าของน้องน้อยที่นอนบิดเร่าดิ้นหนีบนโต๊ะพร้อมกับหน้าขาของเขากดเรียวขาเล็กไว้ไม่ให้ซุกซนยกถีบตัวเอง

“ขอร้องล่ะ อย่าทำแบบนี้เลยนะ เรามาคุยกันดีๆ ก็ได้ ฉันไปทำอะไรให้คุณคุณถึงทำแบบนี้กับฉัน อ่ะ...อื้อ” สองมือเล็กอ่อนแรงได้แต่ดันหัวไหล่หนาคนที่คร่อมทับเหนือร่างตัวเองออกห่าง แต่เขาก็ตัวใหญ่เหลือเกิน แรงเธอที่เคยมีมันกลับหดหายไปหมด มันระทวยและร้อนหวามในช่องท้องเหลือเกินตอนนี้