บทที่ 3 ลูกชายพ่อเลี้ยง

อธิป สิริโชคไพบูลย์

ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่หน้าตาหล่อคมเข้ม อายุยี่สิบสองปี ลูกชายพ่อเลี้ยงธีระ สิริโชคไพบูลย์ เจ้าของไร่ส้มทิพย์ธารา ที่มีเนื้อที่นับพันไร่และยังเป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์อีกมากมาย คุณนับดาวผู้เป็นแม่เสียชีวิตไปตั้งแต่อธิปเริ่มเข้าสู่วัยหัวเลี้ยวหัวต่อ ผู้เป็นพ่อก็มุ่งทำแต่งานจนไม่มีเวลาให้ และเมื่อพ่อมีภรรยาใหม่อธิปก็ต่อต้านด้วยการทำตัวร้ายกาจ จนเข้ากับเมียใหม่ของพ่อเลี้ยงไม่ได้ ข่าวว่าผู้หญิงของพ่อเลี้ยงหลายคนต้องเลิกราไปเพราะอธิปแผลงฤทธิ์

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูห้องทำให้ร่างกำยำเปลือยเปล่าภายใต้ผ้านวมผืนโตพลิกร่างนอนตะแคง เขาตลบผ้านวมขึ้นมาคลุมหัวแล้วนอนต่ออย่างไม่สนใจ

“ คุณธิปคะ พ่อเลี้ยงให้มาเรียกลงไปข้างล่างค่ะ ”

แมวเดินเข้ามาเรียกที่ข้างเตียง เด็กสาวกลืนน้ำลายลงคออย่างลุ้นระทึก ลุ้นอะไรน่ะรึ? ลุ้นว่าวันนี้จะโดนอะไรปาใส่หัวนะสิ คุณธิปมักจะอารมณ์เกรี้ยวกราดเสมอเมื่อถูกปลุกตอนที่เขาไม่เต็มใจจะตื่น

“ ออกไป! คนจะนอน ” เสียงงัวเงียตอบกลับมา อย่างไม่มีทีท่าว่าจะลุกขึ้นจากเตียง

“ ตะแต่ว่าพ่อเลี้ยงบอกว่า…ว้าย! ” ยังไม่ทันที่แมวจะพูดจบ หมอนข้างก็ถูกเหวี่ยงเข้ามาใส่เสียก่อน ก็ยังดีที่เป็นแค่หมอนข้าง บางวันแมวโดนนาฬิกาปลุกเขวี้ยงใส่โดนหัวจนปูดอยู่หลายวัน

“ อย่าให้ต้องพูดซ้ำอีกนะแมว ” คราวนี้อธิปตลบผ้าห่มลงไปกองอยู่ที่เอว แล้วหรี่ตามองสาวใช้อย่างคาดโทษ แมวใจเต้นโครมครามแทบจะทะลุออกมานอกอก เมื่อเห็นแนวขนรำไรที่แผ่นท้องแน่นด้วยลอนกล้าม มันเป็นแนวยาวลงไปที่ใต้สะดือ ดีนะที่มีผ้าห่มปิดเอาไว้ พนันได้เลยว่าคุณธิปไม่ได้ใส่อะไรเลยในตอนนี้

“ ตะ แต่ว่าพ่อเลี้ยงให้มาเรียกคุณธิปลงไปพบพี่เลี้ยงคนใหม่ค่ะ ” แมวบอกแล้วถอยกรูดออกห่างจากเตียงด้วยความกลัวจะโดนแกล้ง

“ พี่เลี้ยงอีกแล้ว พ่อนี่บ้าชะมัด ฉันไม่ใช่เด็กอมมือแล้วนะโว้ย ได้… คอยดูนะจะเอาให้วิ่งกลับบ้านไปแทบไม่ทันเลย ” ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่งบนเตียงอย่างหัวเสีย พลางเสยผมหยักศกที่ยาวลงมาปรกใบหน้า คราวนี้ผ้าห่มร่นลงมาจนแทบจะเห็นจุดสงวน แมวถึงกับยกมือขึ้นปิดตาแล้วหันหลังให้ พูดเสียงสั่น

“ งั้นแมวลงไปรอข้างล่างนะคะคุณธิป ”

“ ไม่ต้องรอ ฉันจะลงไปเดี๋ยวนี้แหละ ” อธิปลุกจากเตียงเดินโทง ๆ ไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่พับเตรียมไว้ให้ที่โต๊ะหน้าห้องน้ำมาพันรอบเอวแล้วเดินฉับ ๆ ออกจากห้องไปทันที แมวตาเหลือกรีบวิ่งตามหลังเจ้านายน้อยของบ้านไปแทบไม่ทัน

“ เอ่อ คุณธิปคะ ทำไมไม่ล้างหน้าแต่งตัวก่อนล่ะคะ ว้ายแหก! ” กำลังวิ่งตามมาบอกให้เจ้านายน้อยไปแต่งตัวก่อน แต่อธิปดันหยุดเดินกะทันหันจนแมวเบรกไม่ทัน ชนเข้ากับแผ่นหลังกว้างเต็ม ๆ ล้มหงายหลังก้นจ้ำเบ้าลงไปลูบก้นตัวเองป้อย ๆ

“ ก็ฉันรีบไปพบพี่เลี้ยง ส่วนเรื่องอื่นเธอไม่ต้องยุ่ง รึว่าอยากจะยุ่งฮะ!? ” เสียงตะคอกอย่างเจ้าอารมณ์ คิ้วเข้มขมวดมุ่นอย่างเอาเรื่อง แมวถึงกับคอหดไปเลย ถามได้ใครจะกล้าโธ่…

“ ปะ เปล่าค่ะคุณธิป ” แมวพูดเสียงอ่อย อธิปจึงรีบเดินลงบันไดลงไปที่ห้องรับแขกในทันที

ที่ห้องรับแขก

ร่างสูงในผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปหาผู้เป็นพ่อที่นั่งอยู่บนโซฟา ตรงข้ามกับหญิงสาวร่างเล็กคนหนึ่ง

“ นี่เหรอพี่เลี้ยงคนใหม่ของผม ” พูดพร้อมกับนั่งลงบนโซฟาข้างพ่อเลี้ยง คนเป็นพ่อหันมาเห็นลูกชายที่นุ่งผ้าเช็ดตัวลงมารับแขกถึงกับชักสีหน้าด้วยความโมโห ส่วนแพรววนิดที่เห็นผู้ชายที่เธอต้องมาดูแลในสภาพเกือบเปลือย แถมกล้ามแน่นไปทั้งตัวก็ตาโตหน้าแดงไปถึงใบหูด้วยความตกใจ มือไม้เธอเย็นไปหมดทำอะไรไม่ถูกเลยทีเดียว