ตอนที่ 1 ตัวโกงสุมหัวแบบในละครน้ำเน่า 1

งานแต่งที่ถูกพี่สาวแท้ๆ รังควานจนหวิดเกือบล่ม ยังดีที่ดำเนินต่อไปได้อย่างราบรื่น

ณิชาได้รับการประคบประหงมจากสามีและมารดา

ส่วนพี่สาวใจร้าย หลังโวยวายเสร็จก็กลับออกไป ทิ้งไว้เพียงคราบน้ำตาของน้องสาวอยู่เบื้องหลัง

สายตาของแขกเหรื่อต่างเห็นใจเจ้าสาว เรื่องแบบนี้พอมีให้เห็นบ่อยๆ พี่กับน้องชอบผู้ชายคนเดียวกัน

แต่วันนี้ พี่ของหล่อนทำเกินไปจริงๆ มีอย่างที่ไหน ผู้ชายเขาไม่เอายังตามตื้ออีก

แพ้ไม่อยู่ส่วนแพ้ แค่ยอมรับความพ่ายแพ้ไม่ได้รึไง?

“ไม่เป็นไรนะน้องนิด” หญิงสาวคนหนึ่งจับมือเจ้าสาวมาปลอบประโลม เธอนับเป็นญาติห่างๆ ของเจ้าสาว พอรู้เรื่องชิงรักหักสวาทคร่าวๆ เห็นว่าผู้ชายหล่อนิสัยดี มีหน้าที่การงานมั่นคง จู่ๆ ก็ให้ญาติผู้ใหญ่ยกสินสอดมาสู่ขอลูกสาวบ้านพี่พร ตอนแรกก็นึกว่ามาขอคนพี่เห็นว่ารู้จักมักคุ้นกันมาก่อน ที่ไหนได้เขาคบหากับคนน้องอยู่ต่างหาก ทีนี้พอคนพี่รู้เข้าก็อาละวาดไม่ยินยอม สงสัยแอบชอบมานาน เฮ้อ...เรื่องแบบนี้มันก็ขึ้นอยู่กับผู้ชายแล้วล่ะว่าเขาเลือกใคร คิดพลางบอกเจ้าสาว

“น้องนิดเป็นคนดี น่ารักขนาดนี้ พี่ไม่แปลกใจเลย”

หล่อนพูดจากใจจริง ผู้ชายเขาเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเองก็ถูกแล้ว

“ค่ะพี่อ้อย” ณิชาพยักหน้ายิ้มรับ “ขอบคุณค่ะพี่” เธอทำสีหน้าไม่สบายใจ “เมื่อกี้พี่อ้อยคงได้ยินแล้ว เรื่อง...เอ่อ...” พูดพลางหลุบตายกมือลูบหน้าท้องตัวเองแผ่วเบาอย่างนึกอับอายทำตัวไม่ถูก

พี่อ้อยยิ้มเอ็นดู “โธ่เอ๋ย! นี่มันยุคสมัยไหนกันแล้ว พี่ว่าดีซะอีกที่เกิดเรื่องนี้ ไม่งั้นตัวอิจฉาคงไม่เลิกราวีง่ายๆ ดูงานแต่งวันนี้สิ นิดต้องขอบคุณถึงจะถูก ลูกที่มาเกิดตอนนี้ถือว่าช่วยให้ชนะพี่สาวใจร้ายไง โอ๋ๆ ไม่เอาจ๊ะ ไม่คิดมาก ทำใจสบายๆ”

ณิชาค่อยๆ ยิ้มออก “ขอบคุณค่ะพี่ที่เข้าใจนิด”

ดูรอยยิ้มอ่อนหวานตอนมีน้ำตาเอ่อคลอนั่นสิ น่าสงสารเหลือเกิน

พี่สาวหล่อนใจร้ายเกินไปจริงๆ

หลายคนต่างประณามคนพี่ที่มาราวีน้องแบบนั้น

อุปสรรคทางรักของคู่หนึ่งทำไมต้องมีนางมารร้ายคอยรังควานร่ำไป ไม่เข้าใจ!

งานแต่งกลับมาปกติและดำเนินต่อจนดึกพอควร ท้ายที่สุดก็ค่อยๆ ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี

หลังเสร็จสิ้นพิธี เจ้าบ่าวแสนดีก็พาเจ้าสาวเข้าห้องมาเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยตัวเองอย่างใส่ใจ

“เหนื่อยมากมั้ยนิด” เขาถามอย่างห่วงใย

“อือ...พี่ทันกอดนิดหน่อยได้มั้ย”

ตอนนี้เธอกำลังอยู่ในภาวะอ่อนแอจริงๆ ทั้งสุขภาพและหัวใจ การฟันฝ่าเส้นทางรักกับเขามันไม่ง่าย

“ได้สิ” ชายหนุ่มโอบกอดหญิงสาวแนบอก “เดี๋ยวพี่พานิดเข้านอนด้วยดีไหม? หืม...พี่กล่อมนิดนะครับ”

“อืม” หญิงสาวซุกซบอ้อมอกอบอุ่นอย่างต้องการออดอ้อน “ดีจังที่นิดมีพี่ทัน”

“ในที่สุดก็ยิ้มออกแล้วเหรอเรา”

“อือ...” เธอหยักหน้ายิ้มเศร้า “นิดเข้าใจพี่ต้า ผู้หญิงเราเวลารักใครสักคนก็ยากจะตัดใจทั้งนั้น พี่ทันเป็นผู้ชายที่ดีขนาดนี้ พี่ต้ารักแล้วก็คงรักเลย ตัดใจไม่ได้ง่ายๆ ถึงได้ร้ายใส่แบบนั้น นิดเองก็เหมือนกันที่รักพี่ทันเกินไปจนไม่ยอมเสียพี่ให้ใคร นิดขอโทษพี่ทันเรื่องพี่ต้านะคะ แล้วก็...ขอโทษด้วยที่ทำให้พี่ต้องรีบแต่งงานด้วยแบบนี้”

ชายหนุ่มก้มลงจูบเบาๆ ที่แก้มเนียน “ขอโทษทำไม เรื่องนี้ไม่มีใครผิด นิดไม่ผิดเลย ต้าเสียอีกที่พี่มองผิดไป ไม่นึกว่านิสัยจริงๆจะร้ายขนาดนี้ เลิกคิดมากได้แล้วนะครับ พี่อยากมีลูกเต็มที ต่อไปพี่จะดูแลนิดกับลูกเองนะ”

เขาพร้อมเป็นหัวหน้าครอบครัว พร้อมเป็นพ่อและสามีที่ดี ผู้หญิงตรงหน้าคนนี้เขาเลือกแล้ว ย่อมดูแลตลอดไป

“พี่ทันดีที่สุดเลย นิดรักพี่ทันนะ”

“พี่ก็รักนิดครับ...”

หลังจากเข้าไปป่วนงานแต่งของน้องสาวแสนดีกับแฟนเก่าจนพอใจ ริตาก็เดินออกมาอย่างหมดแรง

เธอเลือกกลับมานั่งเศร้าอย่างเงียบเหงาอยู่คนเดียวในร้านเหล้าใกล้ห้องเช่าของตัวเอง

“ขอน้ำเปล่า” เธอสั่งบริกรหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่ง

คนรับออเดอร์ได้แต่ถอนหายใจ เขาหันหลังเดินไปเอาน้ำเปล่ามาให้เธอตามสั่งแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ข้างกัน

“ให้ผมนั่งเป็นเพื่อนนะ”

ริตาหันมองอดีตแฟนของน้องสาวหัวจรดเท้า “เลิกเล่นเกมส์แล้วเหรอไง ถึงลุกจากเก้าอี้สตรีมมาทำงานพาร์ทไทม์ได้เนี่ย”

เมฆาพยักหน้ารับเนือยๆ “คิดได้แล้วไง”

คนฟังแค่นเสียงหยัน “คิดได้เมื่อสายน่ะสิ”

“คงใช่” เมฆายิ้มเยาะตัวเอง “ตั้งแต่เลิกกันไป ไม่มีผู้หญิงคนไหนดีเท่านิดเลย พอรู้ตัวก็คิดจะปรับปรุงตัวเองแล้วไปง้อนิดจริงๆ นะพี่ต้า”

“ไม่ทันแล้วแชมป์เอ้ย”

“ก็ไม่ทันแล้วไง” เมฆาส่ายหัว “นิดท้องแล้วนี่ ผมเพิ่งรู้ โคตรช็อคเลยพี่”

ริตาเองก็ช็อค เธออยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออก เพิ่งรู้เหมือนกันว่าน้องสาวของเธอท้องจนต้องแต่งงาน

อาจเพราะแบบนี้ เธอถึงแพ้

เมฆามองหน้าหญิงสาวที่อายุมากกว่าเขาเล็กน้อย

“พี่ต้ายังอยากได้พี่ทันรึเปล่า เราร่วมมือกันดีมั้ย แต่งได้ก็หย่าได้นะ ผมอยากได้นิดคืน”

คนถูกถามร้องฮึ “อยากเป็นตัวโกงว่างั้น”

“อือ...จะปล่อยพี่ต้าเป็นตัวร้ายคนเดียวได้ไง ตอนที่พี่ต้าตามรังควานนิดกับพี่ทันอ่ะ ทำไมพี่ไม่เรียกผมไปด้วยล่ะ ไม่งั้นได้ผลไปแล้ว งานแต่งคงไม่เกิด ใช้เวลาเตรียมงานแค่เดือนเดียวเองนี่ ถ้าจะพังงานจริง ทันถมเถ”

“นิดมันท้องแล้วเหอะ”

“แล้วไง แค่แย่งมาได้ก็พอป่ะครับ”

“เออ น้ำเน่าดี น้องสาวพี่ถนัดบทนางเอกซะด้วย สมควรเจอตัวโกงสมน้ำสมเนื้อแบบแกนี่แหละแชมป์”