พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม(16+)

บทที่ 1 พี่สาวทั้งเจ็ดของผม

ในปีนั้นที่เนี่ยเฟิงอายุ 13ออกไปท่องทะเลอีเจียนกับพ่อแม่ เรือยอร์ชอันหรูหราของเขาเกิดระเบิด มีเนี่ยเฟิงเพียงคนเดียวที่โชคดีรอดชีวิต

เขาไม่มีบัตรประชาชน ไม่มีเงิน ไม่คุ้นที่คุ้นทาง เกือบจะต้องหิวตายอยู่ต่างบ้านเมืองนอน ภายหลังได้แต่อาศัยขอทานให้ได้อิ่มท้อง

ต่อมา เนี่ยเฟิงถูกพ่อค้ามนุษย์ขายให้กับเจ้าของฟาร์มแห่งหนึ่ง เนี่ยเฟิงได้แต่ถูกรังแก ถูกทุบตีจนฟกช้ำไปทั้งตัว กินก็ไม่อิ่ม ในสภาพที่เนี่ยเฟิงเกินจะทานทนไหว ได้ใช้ขวานจามเจ้าของฟาร์มตายเพื่อหนีจากขุมนรก

เขารอนแรมไปทั่วกว่าครึ่งปี ก็ได้เข้าตาหัวหน้าผู้ก่อตั้งองค์กรมือสังหารที่ใช้ชื่อว่า “สำนักมังกร” และชุบเลี้ยงเขา ส่งเขาเข้าสู่ค่ายฝึกฝนเยาวชน

5ปีจากการฝึกฝนที่พ้นความเป็นมนุษย์ ไม่นานเนี่ยเฟิงก็กลายเป็นนักฆ่าที่โดดเด่นคนหนึ่ง

หลังจากนั้นในหลายร้อยภารกิจที่เขาได้ปฏิบัติ แม้จะบาดเจ็บหลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยพลาด

หัวหน้าสำนักมังกรถูกคู่อริลอบสังหาร ในสถานการณ์ที่กลุ่มสำนักมังกรไร้ผู้นำ เนี่ยเฟิงยืดอกก้าวออกมาข้างหน้า อาศัยความสามารถที่เหนือชั้นของตัวเอง ขึ้นเป็นผู้นำกลุ่มนักฆ่ากลุ่มนี้

เกล็ดสีทองที่เห็นมิใช่สัตว์ธรรมดา ภายหน้าอาจกลายเป็นมังกรได้ ! นับจากนาทีที่ได้ขึ้นแท่นเป็นผู้นำ เนี่ยเฟิงก็เกิดความทะยานที่จะเป็นใหญ่ครอบครองโลก

สำนักมังกรภายใต้การนำของเนี่ยเฟิง ชื่อเสียงเป็นที่ลือนามขึ้นทุกวัน ต่อมาภายหลัง ได้กลายเป็นกลุ่มทหารรับจ้างชื่อก้องไปทั่วโลก และเนี่ยเฟิงได้รับฉายาสะท้านจักรวาลว่า——เทพราชามังกร!

ประเทศไหนที่ไม่ยอมร่วมมือกับสำนักมังกร เนี่ยเฟิงจะบุกเดี่ยวเข่นฆ่าไปจนถึงพระบรมมหาราชวัง กวาดล้างกองกำลังทั้งค่ายให้เรียบ นำตัวกษัตริย์มาตัดเศียร แต่งตั้งกษัตริย์องค์ใหม่

ในปีที่เนี่ยเฟิงอายุ 20 อำนาจของสำนักมังกรได้ครอบคลุมไปกว่าสิบประเทศ เนี่ยเฟิงเริ่มวางแผนกระจายอำนาจของตัวเองไปทั่วโลก

ภายในห้องเพลสซิเดนท์เชียลสวีทของโรงแรมฮอลิเดย์จินฝันที่หรูหรา สองสาวงามยืนประจันหน้ากัน ! ชาราโปวาผู้มีเส้นผมสีทองเป็นกนิษฐาแท้ ๆ ของกษัตริย์รัสเซีย สวมใส่เครื่องแบบทหารเผยให้เห็นสรีระที่งดงามองอาจของเธอ ในมือกุมดาบทหารจ้องมองอีกฝ่ายพูดอย่างเยือกเย็นว่า: “อีวานลีอันนา เธอชนะฉันไม่ได้หรอก มองโกเลียไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเราชาวรัสเซีย

อีวานลีอันนาผู้มีสรีระสูงโปร่งเป็นแม่ร้อยชั่งราชธิดาของกษัตริย์รัสเซีย ฐานันดรที่พิเศษของเธอสวมใส่ชุดองค์หญิงในยุคกลางยิ้มอย่างเย็นยะเยือกพูดว่า: “ชาราโปวา พี่เฟิงเขาชอบเด็กที่เพิ่งแตกหน่ออ่อนอย่างฉัน เธออายุมากเกินไปแล้ว แล้วก็ไม่รู้จักการใช้มารยา ถ้าอยากได้น้ำมัน ฉันขอแนะนำให้ประเทศรัสเซียของพวกเธอหาสาว ๆ ที่อายุต่ำกว่า 20 ปีมา บางที่พี่เฟิงอาจจะสนใจก็ได้ ฮ่า ๆ ”

ชาราโปวากัดฟันแล้วพูดว่า: “วันนี้เรามาตัดสินกันให้รู้แพ้รู้ชนะ ให้เป็นตายกันไปข้างนึง !” พูดเสร็จก็ตวัดดาบจู่โจม

อีวานลีอันนาไม่มีท่าทีอ่อนแอง้ามดาบตอบโต้กลับ ทั้งสองสู้รบกันปึงปังขึ้นมา

ในมือของเนี่ยเฟิงถือแก้วไวน์เอาไว้ จิบไวน์พลางชมการต่อสู้ชี้ชะตาของสองสาวงามไปพลาง

ผู้ที่คว้าชัยชนะ จะได้อยู่ในโรงแรมฮอลิเดย์จินฝัน ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กับเนี่ยเฟิง และได้เซ็นต์สัญญาการจัดส่งน้ำมันล็อตใหญ่

ทันใดนั้น ชายร่างกำยำสวมชุดทหารนายหนึ่งเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ พูดเสียงเบาๆ ที่ข้างหูของเนี่ยเฟิงว่า: “รายงานราชามังกร คนที่คุณให้ผมไปหา เขายังมีชีวิตอยู่...”

เนี่ยเฟิงตื่นตัวถีบตัวยืนขึ้นมาทันที “ยังมีชีวิตอยู่เหรอ! ฉันขอไม่อยู่ร่วมโลกกับศัตรูของพ่อแม่ เตรียมเครื่องบินให้ฉันเดี๋ยวนี้...”

เนี่ยเฟิงหันมา พูดกับสาวงามที่กำลังต่อสู้กันว่า “คุณสองคนหยุดก่อน! ผมขอประกาศ ยกเลิกการพบปะของวันนี้ เพราะผมจำเป็นต้องกลับบ้านเกิดด่วน"

ชาลาโปวาพูดด้วยความโมโหว่า: "ราชามังกร เรื่องใหญ่อย่างนี้ คิดจะยกเลิกกันก็ยกเลิกง่ายเหรอ ? ทางรัสเซียเขารอข่าวของฉันอยู่นะ”

อีวานลีอันนาถามอย่างไม่เข้าใจว่า: “พี่เฟิง คุณจะทิ้งฉันกลางทางเหรอ ?”

เนี่ยเฟิงหัวเราะหึ ๆ เดินเข้ามา มือทั้งคู่โอบสองสาวงามเอาไว้ หอมลงที่ใบหน้าของพวกเธออย่างรวดเร็วแล้วพูดว่า: “คุณสองคนอย่าโมโหเลย สำนักมังกรมีสัจจะ อะไรที่พวกคุณต้องการผมต้องให้พวกคุณแน่ แต่ต้องรอหนึ่งเดือนหลังจากนี้"

ไม่ทันรอให้พวกหล่อนสองคนได้พูดอะไร เนี่ยเฟิงก็ตบใบหน้าพวกหล่อนเบา ๆ คนละที “เชื่อฟัง ไม่อย่างนั้น สำนักมังกรจะระงับความร่วมมือกับประเทศของพวกคุณทันที ผมต้องไปแล้ว...” พูดจบ ก็หายตัวจากไป

ในคืนนั้น เครื่องบินส่วนตัวของเนี่ยเฟิงได้ลงสู่——เมืองตงไห่ เมืองที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดในภาคตะวันออกแห่งนครไห่ปินในประเทศหัวเซี่ย

เนี่ยเฟิงกลับประเทศมาครั้งนี้ ไม่ได้เป็นที่อึกทึก และไม่ได้ให้เบื้องบนกษัตริย์แห่งหัวเซี่ยรู้ หากกองทัพประเทศหัวเซี่ยรู้ว่าเนี่ยเฟิงมายังเมืองตงไห่ ต้องหาทางรั้งตัวเขาไว้ เพื่อผูกพันธมิตรกับสำนักมังกร ให้ร่วมมือกันแน่

ครอบครัวของเนี่ยเฟิงตายอย่างอนาถในอาณาจักรต่างแดน ความแค้นฝังลึกเช่นนี้ไม่ล้างแค้นได้อย่างไร ?

แต่ถ้ายกเป็นกองทัพมา ต้องแหวกหญ้าให้งูตื่นเตลิดไปแน่

พอเนี่ยเฟิงลงจากเครื่อง ก็รีบตรงดิ่งไปที่ป่าเขาทึบที่ห่างจากเมืองตงไห่ไปทางเหนือหนึ่งร้อยกิโลเมตรทันที และได้มาหยุดที่หน้าบ้านไม้เรียบ ๆ หลังหนึ่ง เคาะประตูบ้านอยู่สองที พอประตูบ้านเปิดออก ชายชราวัยดั่งเปลวเทียนใกล้มอดเดินออกมา พอสายตาของเขาได้เห็นเนี่ยเฟิง ก็ส่องประกายความตกใจขึ้นมาทันที ! “เธอคือเฟิงเอ๋อ ?”

"คุณตา ผมเอง! "เนี่ยเฟิงอดโผเข้าสู่อ้อมอกผู้เฒ่าไม่ได้ สองตาหลานกอดคอกันร้องไห้"

เนี่ยเฟิงเล่าสภาพคร่าว ๆ ของตัวเองหลายปีนี้ในต่างแดนให้คุณตาฟัง เนื่องจากฐานะที่พิเศษของเขา จึงต้องปิดบังตัวตันที่เป็นเทพราชามังกรแห่งสำนักมังกรเอาไว้ เนี่ยเฟิงเกรงว่าถ้าคุณตารู้มากเกินไปจะนำภัยที่ไม่ควรมาสู่เขาได้

เนี่ยเฟิงถามว่า: “คุณตา ก่อนที่แม่จะเสียชีวิตท่านบอกผมว่า คุณตารู้ว่าศัตรูที่ฆ่าพ่อแม่ของผมคือใคร หลายปีนี้ผมตามหาคุณตามาตลอด นึกไม่ถึงว่าคุณตาจะปักหลักซ่อนตัวอยู่ที่นี่ คุณตารีบบอกผมมาเถอะ ว่าใครเป็นคนสั่งมือสังหาร ฆ่าครอบครัวผม ?”

คุณตาเช็ดน้ำตาแล้วพูดว่า : “เฟิงเอ๋อ สาเหตุการตายของพ่อแม่หลาน ฉันก็คอยสืบมาตลอด ฉันสงสัยว่าฟางเทียนติงเป็นคนทำ น่าเสียดาย ที่ไม่มีหลักฐานอะไร ฉันเรียนการต่อสู้มา จะไม่ใช้วิชาต่อสู้ฆ่าผู้บริสุทธิ์เด็ดขาด พี่หกของหลานเย่หรูเสว่ตอนนี้เป็นตำรวจอยู่กองอาชญากรรม ฉันเร่งเร้าเขาอยู่ตลอด ให้แอบสืบเรื่องฟางเทียนติ่ง...”

“พี่สาวทั้งเจ็ดของผมตอนนี้...เป็นอย่างไรบ้าง ?”

ตอนนั้น คุณตารับเลี้ยงเด็กสาว 7 คนที่กำพร้าลำบาก อายุของเด็กสาวทั้ง 7 คนนั้นล้วนมากว่าเนี่ยเฟิง คุณตาถ่ายทอดศิลปะการแพทย์และการต่อสู้ให้พวกเธอ เนี่ยเฟิงในวัยเยาว์มักจะมาเยี่ยมเยียนคุณตา ฉะนั้นจึงสนิทกับเด็กสาวทั้ง 7 คนนี้ หยอกล้อด้วยกันอยู่บ่อย ๆ

ใบหน้าของคุณตาปรากฏรอยความภูมิใจ พูดอย่างช้า ๆ ว่า: “หลังจากที่พ่อแม่ของหลานเกิดเรื่องขึ้น ตาก็แบ่งพวกเธอส่งไปยัง 7 ครอบครัว บัดนี้ พวกเธอต่างประสบความสำเร็จในชีวิตแล้ว

“พี่ใหญ่ของหลานชิวมู่เฉิงตอนนี้เป็นประธานหญิงอยู่ที่โรงแรมเมืองตงไห่อินเตอร์เนชั่นแนล”

“พี่สองของหลานหยูจิงหงอาศัยพรสวรรค์การยิงปืนสอบเข้าหน่วยพิเศษได้ เห็นว่า ชนะรบหลายครั้ง ได้เลื่อนขั้นอย่างรวดเร็ว”

“พี่สามของหลานหลินซูอินหลังจากจบจากมหาวิทยาลัยเยี่ยนตู กลับมาเป็นอาจารย์ที่โรงเรียนมัธยมเมืองตงไห่ที่หนึ่ง”

“พี่สี่ของหลานหมิงอี๋หานตอนนี้เป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนที่ใหญ่ที่สุดในตงไห่——โรงพยาบาลคังหมิง”

“พี่ห้าของหลานโจวลี่ซือเมื่อก่อนเป็นแอร์โฮสเตส ไม่คิดว่าปีนี้จะเลื่อนขั้นเป็นผู้ช่วยกัปตันแล้ว”

“พี่หกของหลานเย่หรูเสว่ตอนนี้เป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจอาวุโสหน่วยอาชญากรรมกองบัญชาการตำรวจตงไห่”

“พี่เจ็ดของหลานคังเมิ่งเรียนมหาวิทยาลัยเยี่ยนตูสาขาการสื่อสาร เธอเป็นถึงเน็ตไอดอลชื่อดังเลยนะ เห็นว่ามียอดผู้ติดตามกว่าร้อยล้านคน”

เนี่ยเฟิงฟังด้วยดวงตาลุกวาว จนคุณตาแนะนำพี่สาวทั้งเจ็ดเสร็จ ก็อดใจถามไม่ไหวว่า "คุณตา ผมเหมือนจำได้ว่าตอนนั้นคุณตาบอกว่า พอพวกเธอโตแล้วจะแต่งกับผมเป็นภรรยา อีกอย่าง ตอนพวกเราเล่นกัน พี่สาวทั้งเจ็ดได้จดทะเบียนสมรสกับผมไว้แล้ว ทะเบียนสมรสพวกนั้นคุณตายังเก็บรักษาไว้ให้ผมใช่ไหมครับ ? ”

คุณตาหัวเราะเหอะ ๆ พูดว่า: “อย่าถือสาคำพูดเด็ก เจ้าเด็กบ้าอย่าถือเป็นจริงเลย ต่อให้พวกเธอชอบหลาน ก็ไม่อาจแต่งกับหลานหมดทุกคนหรอก หลานเลือกคนชอบที่สุดได้เพียงคนเดียว นอกจากนี้ นิสัยคนเราเปลี่ยนกันได้ เวลาผ่านไปนานเช่นนี้ เรื่องที่เคยพูดไว้สมัยเด็ก ใครจะถือเป็นจริงกัน ? โดยเฉพาะ พวกเธอต่างคิดว่าหลานตายไปแล้ว”

“จริงสิ พี่ใหญ่ของหลานชิวมู่เฉิงมีคนรักแล้ว ผู้ชายคนนั้นชื่อว่าฟางซื่อเหา ตระกูลฟางของพวกเขาเป็นถึงมหาเศรษฐีติดสิบอันดับของเมืองตงไห่ ตาได้ข่าวว่า ฟางซื่อเหาออกแถลงข่าว พรุ่งนี้ตอนเก้าโมงเช้าจะจัดงานหมั้นอย่างยิ่งใหญ่กับพี่ใหญ่ของหลาน”

เนี่ยเฟิงหัวเราะอย่างเหยียดหยามพูดว่า: “สุดยอดมหาเศรษฐีเมืองตงไห่แล้วอย่างไร ? เขาคู่ควรจะแต่งกับพี่ใหญ่ผมเหรอ ?”