8

"น้องซายน์จำตอนน้องซายน์อายุสองขวบได้มั้ยลูก แต่คงจำไม่ได้หรอกมั้งเพราะหนูยังเด็กเล็กอยู่เลย ตอนนั้นวันที่ตาพอสเกิดน้องซายน์บอกว่าน้องซายน์ชอบตาพอสบอกว่าอยากได้ตาพอสไปไว้ที่บ้านแล้วอาก็บอกว่ารอให้โตก่อนแล้วค่อยมาเอาไป แล้วตอนที่ตาพอสได้สามขวบตาพอสน่ะชอบวิ่งไล่ตามน้องซายน์ไม่ยอมห่างเลยบอกว่ารักพี่ซายน์ คิดแล้วก็มีความสุข^^"

"เอ่อออ" ฉันถึงกับพูดไม่ออก อายก็อายเพราะตอนนี้พอสหน้าเครียดมากคงไม่ชอบที่แม่ของเขาเอาเรื่องสมัยเด็กมาเล่า แล้วถามว่าฉันจำได้ไหมตอนที่ฉันบอกว่าอยากได้พอส ฉันจำไม่ได้หรอกแต่เพราะมีคลิปวีดีโอที่แม่ของฉันแอบบันทีกไว้ทำให้ฉันเห็นตัวเองในตอนนั้นว่าฉันแก่แดดมากแค่ไหนที่ขอจองพอสตั้งแต่วันแรกที่เขาลืมตาดูโลก คิดแล้วก็อยากจะวาปไปหาตัวเองในตอนนั้นแล้วปิดปากห้ามพูด

"ตอนนี้น้องซายน์ยังอยากได้ตาพอสอยู่หรือเปล่าจ๊ะ ถ้าอยากได้อายินดีและเต็มใจยกให้เลย แถมสินสอดให้อีกร้อยล้าน"

"ม๊า ผมนั่งอยุ่ตรงนี้นะครับ พูดอะไรเนี่ย"

"5555ไม่ต้องเขินหรอกน่า ว่าแต่พอสเองก็ยังไม่มีแฟนไม่ใช่เหรอลูก ม๊าว่า..."

"ตอนนี้ผมกับตะวันเราตกลงคบกันเป็นแฟนแล้วครับม๊า"

"ว่าไงนะ ทำไมพอสไม่เห็นบอกแม่เลยล่ะ" อาแพรวดูตกใจมากกับสิ่งที่ได้ยินจากปากลูกชายเพียงคนเดียว

"ผมขอโทษนะครับม๊าที่ไม่ได้บอกคือเราเพิ่งตกลงคบกันน่ะครับ" พอพอสพูดจบอาแพรวก็หันมามองหน้าฉัน

"น้องซายน์ไม่โกรธตาพอสลูกชายอาใช่ไหมลูกที่ไปคบกับหนูตะวันเพราะเมือ่ก่อนหนูตะวันคยอยู่กับน้องชายหนู" อาแพรวถามฉันสีหน้าของท่านเหมือนกับรู้สึกไม่ดีที่ลูกชายของท่านมาคบกับอดีตน้องสะใภ้ของฉัน แต่จะให้ฉันโกรธฉันก็โกรธไมไ่ด้เพราะน้องชายของฉันมันทำไม่ดีกับตะวันเองถึงแม้ตอนนี้มันจะดูสำนึกแล้วก็ตามแต่ไม่รู้จะสายเกินไปไหม

"ซายน์จะโกรธได้ยังไงล่ะคะในเมื่อมันเป็นเรื่องส่วนตัวของตาซัน ตะวันแล้วก็พอส ซายน์ไม่มีสิทธิ์โกรธอะไรหรอกค่ะ" 

(ปล.เรื่องของตะวันกับซันเดย์อยู่ในเรื่องเพื่อนที่แปลว่าเมีย (อัพจบแล้ว)