4

พอส....

"พอสกลับมาแล้วเหรอลูก" 

"ครับม๊า" 

"ไปส่งตะวันมาเป็นไงบ้างเรียบร้อยดีมั้ย"

"เรียบร้อยดีครับม๊า" ผมตอบม๊าขณะยกกระเป๋าลงจากรถเพราะผมเพิ่งกลับมาจากกรุงเทพ

"แล้วป๊าไปไหนครับ"

"ไปโรงงานแต่เช้าแล้วลูก"

"ที่ดรงงานยุ่งเหรอครับ"

"ไม่ค่อยยุ่งหรอกป๊าเราแค่อยากเข้าไปดู"

"อ่อ ถ้างั้นผมขอเอาของไปเก็บก่อนนะครับเดี๋ยวจะไปโรงงานเลย"

"พักให้หายเหนื่อยก่อนก็ได้นะลูกเดินทางมาเหนื่อยๆ"

"ไม่เป็นไรครับผมไมไ่ด้เหนื่อยอะไรมากเท่าไหร่"

หลังจากจัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อยแล้วผมก็ขับรถไปที่โรงงานแต่...

เอี๊ยดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!

"เหี้ย!!!!!!!!!" ผมอุทานออกมาเสียงดังมากเพราะจู่ๆก็มีคนมายืนขวางหน้ารถทำเอาผมเบรคแทบไม่ทัน

"เดินยังไงไม่ดูรถวะ" ผมเปิดกระจกรถลงแล้วตะโกนด่าออกไป แต่พอมองชัดๆผมก็ต้องร้องเหี้ยเป็นรอบที่สองเพราะคนที่ยืนขวางหน้ารถผมก็คือพี่ซายน์พี่สาวไอ้ซัน ถึงจะไม่ได้เจอกันนานปลายปีแต่ผมก็จำได้เพราะเรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กถึงจะไม่ได้สนิทสนมคุ้นเคยกันมากก็เถอะเพราะเธอไม่ค่อยคุยกับผมเวลาที่เจอหน้ากัน เวลาที่ผมไปบ้านไอ้ซันพี่สาวมันก็จะคอยหลบหน้าผมตลอดไม่รู้เป็นอะไร

ตุ่บ ตุ่บ ตุ่บ ตุ่บ

"เปิดประตูรถเดี๋ยวนี้" พี่ซายน์เดินดุ่มๆหน้าตึงมาเคาะประตูรถอีกฝั่งแล้วบอกให้ผมเปิด ผมที่กำลังตกใจก็ดันเปิดประตุรถให้โดยไม่รู้ตัว

"เห้ยพี่ขึ้นมาบนรถผมทำไมเนี่ย"

"ก็นายเปิดให้พี่ขึ้นมาพี่ก็ขึ้นมาน่ะสิ" เออนั่นสินะผมเป็นคนเปิดเองนี่หว่า

"แล้วพี่บอกให้ผมเปิดทำไมอ่ะ"

"เรามีเรื่องต้องคุยกัน"

"เรื่องอะไร" ผมถามอย่างแปลกใจว่าผมกับเธอเรามีเรื่องอะไรต้องคุยกัน

"เรื่องตะวันกับซัน"

"ทำไม"

"พี่รู้นะว่าเรากำลังจีบตะวัน"

"แล้วไง"

"แต่ตะวันกับซันเค้าเป็นแฟนกันนะ"

"พี่ตกข่าวอะไรหรือเปล่า เพราะตอนนี้ทั้งสองคนนั้นเค้าเลิกกันแล้ว"

"แต่ตอนนี้ซันกำลังตามง้อขอคืนดีตะวันอยู่"

"แต่ที่ผมรู้ตะวันเค้าไม่เอาน้องชายของพี่แล้วนะ"

"ก็เพราะมีนายที่เข้าไปวุ่นวายยังไงล่ะ"

"ถึงไม่มีผมตะวันก็ไม่มีทางกลับไปหาน้องชายพี่หรอกจะบอกให้แล้วอีกอย่างตอนนี้ผมกับตะวันเราคบกันแล้ว"

"ห๊ะ นายว่าไงนะ"