18

สองวันต่อมา...

วันนี้คือวันที่ฉันจะต้องไปทำงานกับพอสเป็นวันแรก โอ๊ยฉันตื่นเต้นมากไม่รู้จะใส่ชุดอะไรไปดี นี่คือปัญหาแรกของฉันเพราะไปทำงานที่โรงงานจะให้ใส่กระโปรงไปมันจะไม่ถนัดหรือเปล่า หรือถ้าใส่กางเกงจะดูไม่สุภาพหรือเปล่า ฉันไม่เคยทำงานมาก่อนก็เลยไม่รู้ว่าจะต้องใส่แบบไหนไปดี

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"ซายน์ลูกแต่งตัวเสร็จหรือยังคะ" เสียงของแม่ที่มาเคาะเรียกทำให้ฉันต้องหันไปมองนาฬิกาหัวเตียงซึ่งตอนนี้มันเพิ่งจะแปดโมงเพราะเวลาเข้างานอาแพรวบอกว่าเก้าโมงครึ่งไม่เกินสิบโมงฉันคิดว่าจะออกจากบ้านสักเก้าโมง 

"ยังเลยค่ะแม่ หนูยังเลือกไม่ได้เลยว่าจะใส่ชุดไหนไปดี" ฉันตะโกนออกไปเพราะฉันยังยืนเลือกชุดใส่ไปทำงานไม่ได้ 

"ถ้างั้นขอแม่เข้าไปหน่อยนะคะ"

"เข้ามาเลยค่ะหนูไม่ได้ล็อคประตู" จากนั้นแม่ก็เดินเข้ามาแล้วมองดูชุดที่ฉันนำมาวางเรียงรายอยู่บนที่นอนเกือบสิบชุดแต่ก็ยังเลือกไม่ได้

"แม่คะหนูไม่รู้จะใส่ชุดไหนไปทำงานดี แม่ช่วยหนูเลือกหน่อยสิ"

"ลูกสาวของแม่น่ะใส่ชุดไหนก็สวยทั้งนั้นแล่ะค่ะลูก" แม่ก็ชอบชมฉันแบบนี้ตลอดตั้งแต่ฉันเด็กจนถึงตอนนี้จนฉันกลัวคนอื่นจะหาว่าแม่อวยลูกสาวตัวเอง ถึงแม้ว่าจริงๆแล้วฉันจะสวยมากจริงๆก็เถอะ 55555

"เอาชุดนี้ดีกว่านะคะแม่ว่า ดูเป็นผู้หญิงทำงานดีแถมยังเซ็กซี่ด้วยดูสิ" แม่หยิบชุดๆนึงออกมามันเป็นเสื้อเกาะอกสีขาวด้านในส่วนด้านนอกเป็นเดรสสูทสีเทายาวประมาณครึ่งเข้าซึ่งมันคือชุดแรกที่ฉันหยิบออกมาทาบตัวดูแต่ไม่กล้าเลือกใส่เพราะดูสวยดูคุณหนูเกินไป

"มันจะเหมาะเหรอคะแม่"

"เหมาะที่สุดเลยค่ะ แถมยังดูสวยมากด้วยชุดนี้แม่จำได้ว่าแม่เป็นคนเลือกซื้อให้หนูเอง แล้วก็นะต่อให้ลูกของสาวแม่จะใส่ผ้าถุงเสื้อคอกระเช้าไปทำงานก็สวยค่ะลูก^^" แม่ชมฉันอีกแล้วค่ะ เห้ออออ

สิบนาทีต่อมาฉันเดินออกมาจากห้องแต่งตัวหลังจากเลือกชุดได้แล้วซึ่งก็คือชุดที่แม่เป็นคนเลือกให้

"โอเคแล้วค่ะลูกสาวของแม่สวยแล้ว ป่ะลงไปข้างล่างกันเถอะตาพอสมารอนานแล้ว"

"ห๊ะ แม่ว่ายังไงนะคะ" ฉันตกใจที่แม่บอกว่าพอสมารอนานแล้ว...มารอนานแล้วคืออะไร

"แม่ลืมบอกหนูไปว่าที่แม่ขึ้นมาตามก็เพราะว่าตาพอสมารอรับหนูไปทำงานน่ะ ตอนนี้คงกำลังนั่งคุยอยู่กับพ่อของหนูข้างล่าง"

"มารับไปทำงานเหรอคะ??"

"ใช่จ๊ะ เมื่อเช้าอาแพรวโทรมาบอกก่อนแล้วว่าจะให้ตาพอสมารับลูก"

"อันที่จริงแม่น่าจะบอกอาแพรวไปว่าซายน์ไปเองก็ได้"

"ไม่ได้สิเพราะแม่กับอาแพรวน่ะตกลงกันแล้วว่าจะทำให้ลูกกับตาพอสได้ใกล้ชิดกันให้มากที่สุด แม่มั่นใจว่าความใกล้ชิดเป็นบ่อเกิดของความรัก ถึงตอนนี้ตาพอสจะยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับลูกสาวแม่แต่แม่เชื่อว่าความน่ารักของลูกจะทำให้ตาพอสหลงรักได้ในสักวัน"

"มันจะมีวันนั้นเหรอคะแม่ หนูมองไม่เห็นทางเลย เห้อออออ"

"ห้ามเห้อสิ หนูต้องสู้เพื่อคนที่หนูรัก หนูอย่าลืมว่าหนูจองตาพอสไว้ตั้งแต่วันแรกที่ตาพอสเกิดเลยนะ หนูคือคนแรกเพราะฉันนั้นหนูก็ต้องได้ แม่ต้องการตาพอสมาเป็นลูกเขยของแม่เข้าใจมั้ยคะลูก^^"

"แม่!!!!" ตอนนี้ฉันถูกกดดันจากแม่ใช่ไหม เห้อออออ

(ไรท์....สองคุณแม่ร่วมมือร่วมใจกันขนาดนี้น้องซายน์สู้ๆนะลูก55555)