บทย่อ
เพราะปัญหาส่วนตัว จึงทำให้เธอตัดสินใจยอมนอนกับคุณหมอหนุ่มเพื่อแลกกับ ‘เงิน’ คุณหมอสุดฮอตที่ใครๆต่างหมายปอง หารู้ไม่ว่า มือที่คอยช่วยเหลือคนอื่น คือมือเดียวกับที่ใช้ ‘มอบความตาย’ ให้คนอื่น… เพราะรู้ความต้องการของอีกฝ่าย จึงใช้สิ่งนั้นหลอกล่อเพื่อเล่นสนุกกับร่างกายของเธอต่อ เธอต้องการ เงิน เขาต้องการ เซ็กซ์ วินวินทั้งสองฝ่าย…
บทนำ NC+
‘การผ่าตัดครั้งนี้ใช้เงินค่อนข้างเยอะ อันดาสู้ค่าใช้จ่ายไหวใช่ไหม’
‘ไหวค่ะป้า เพื่อแม่… อันดาไหวอยู่แล้ว’
“ถอดเสื้อผ้าแล้วขึ้นไปนอนอ้าขาให้ฉันบนเตียง”
น้ำเสียงทุ้มต่ำเจือเสน่ห์เอื้อนบอกข้างใบหู พลันทำไรขนอ่อนบนร่างกายลุกซู่ตามไปด้วย เธอหลับตาลงแล้วสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด มือเลื่อนขึ้นเริ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างที่ผู้ชายคนนั้นออกคำสั่ง
ไฟสลัวของห้องบวกกับกลิ่นน้ำหอมราคาแพงจากผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างหลัง ทำหัวใจเธอเต้นแรงไม่เป็นส่ำ เตียงที่ตั้งตระหง่านตรงหน้า…
เป็นสิ่งที่เธอต้องใช้ร่างกายเพื่อแลกกับ ‘เงิน’ จากผู้ชายคนนี้
มันอาจดูไร้ค่าที่เอาร่างกายเข้าแลกเงิน ทว่าเธอไม่มีทางเลือกมากพอขนาดนั้น เคยบอกกับตัวเองว่าเป็นตายร้ายดียังไงจะไม่มีวันทำแบบนี้ สุดท้ายดันกลืนน้ำลายตัวเอง
แววตาคมเข้มมองเรือนร่างขาวผุดผ่องเป็นประกาย ความสวยงามแย้มบานเข้ามาในนัยน์ตาดำขลับ เลื่อนสายตาไปมองใบหน้าสวยหวานแดงระเรื่อที่เบือนไปทางอื่น
“ครั้งแรกของเธอ?”
“ชะ…ใช่” และคงเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะทำเรื่องพวกนี้
มุมปากหยักได้รูปหักโค้งขึ้น มือหนาปลดปมผ้าขนหนูที่พันรอบเอวสอบออกเผยให้เห็นแก่นกายขนาดใหญ่ มันกำลังผงาดท่ามกลางสายตาหญิงสาว
เธอมองสิ่งนั้นด้วยหัวใจที่เต้นรัว ของผู้ชายคนนั้นมีขนาดใหญ่มาก ใหญ่เท่าๆแขนเธอได้เลยมั้ง ตอนแรกมีแรงกล้าทำอะไรพวกนี้ พอมาตอนนี้กลับเริ่มกลัวขึ้นมาแล้ว
‘รามิล’ หยิบถุงยางอนามัยขึ้นมาแล้วใช้ปากฉีกอย่างชำนาญ สายตาคู่นั้นมองคนบนเตียงไม่ละไปไหน ไม่ได้ตื่นเต้นกับร่างกายผู้หญิงเท่าไรนัก ตอนนี้มันมีเพียงความต้องการในการนำทางเท่านั้น
สวบบ!
“อื้ออ!!” หญิงสาวกัดฟันแน่นพร้อมกับส่งเสียงร้องในลำคอ เพียงแค่แก่นกายขนาดใหญ่สอดใส่เข้ามาก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่วิ่งปราดเข้ามาเล่นงาน
ดวงตาคู่สวยถูกโอบอุ้มไว้ด้วยคราบน้ำตา
ทั้งเจ็บและละอายใจกับสิ่งที่ตัวเองทำ…
ปึก! ปึก! ปึก!
“อึก! จะ…เจ็บ”
“อืมม นี่แค่เริ่มต้นเองนะ” คุณหมอหนุ่มรวบมือเล็กที่กำลังใช้ดันหน้าท้องแกร่งไปไว้เหนือศีรษะด้วยมือเพียงข้างเดียว
แก่นกายขนาดใหญ่ตอกอัดใส่ร่องรักคับแคบอย่างป่าเถื่อน แม้เป็นครั้งแรกทว่าก็ไม่อ่อนโยนกับคนใต้ร่าง
แรงกระแทกรุนแรงทำร่างบางโยกคลอนตาม ท่อนเอ็นแข็งขึงเสียดสีไปมากับโพรงเนื้ออุ่นชื้นจนแดงเถือก ลำของมันอาบชโลมด้วยน้ำสีในและเลือดบริสุทธิ์
ปึก! ปึก! ปึก!
ป่าเถื่อนจริงๆ
เธอนอนกัดกลีบปากล่างเพื่อระบายความรู้สึกต่างๆที่กำลังประเดประดังเข้ามาเล่นงาน บางทีเผลอหลุดเสียงครางจนอีกฝ่ายยิ้มพอใจ เขาปล่อยมือเธอเป็นอิสระ หากแต่เลื่อนลงมากุมลำคอแทน
“ครางอีกสิ ฉันชอบเสียงครางของเธอ”
“มะ…ไม่อึก!” เธอเกือบหลุดเสียงคราง เขาผ่อนความเร็วลงเปลี่ยนเป็นบดท่อนเอ็นเข้ามาเน้นๆ และลึกมากด้วยเช่นกัน
ทรมานเหลือเกิน…
“หึ” คุณหมอหนุ่มแสยะยิ้ม ปกติผู้หญิงขึ้นเตียงกับเขาด้วยความเต็มใจ ไม่จำเป็นต้องจ่ายเงินให้พวกเธอเหล่านั้นก็ยินดีขึ้นเตียงด้วย
ผู้หญิงคนนี้นอกจากไม่อยากขึ้นเตียงกับเขาแล้ว ยังต้องจ่ายเงินเพื่อมีเซ็กซ์ด้วย เขายอมจ่ายเพราะดูท้าทายดี
อะไรที่ได้มาแบบง่ายๆ ไม่ตื่นเต้นเท่าการได้มายากๆ
เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นไปทั่วห้องนอน มือหนาตวัดฟาดใส่แก้มก้นขาวเนียนจนแดงเถือก สายตามองคนใต้ร่างที่นอนแนบใบหน้าลงบนเตียง มือจิกผ้าห่มแน่น ภาพนั้นสร้างความพอใจให้เขาไม่ใช่น้อย
จะแตกแล้ว…
ร่องแคบๆนี่ตอดรัดเอ็นเขาจนเสียวสะท้านไปหมด ยิ่งลึกยิ่งเสียว วางมือประคองข้างเอวคอดกิ่ว ตอกอัดเอ็นแข็งขึงใส่ร่องสวาทยังไม่มีคำว่าปรานี
ไหนๆก็จ่ายเงินเพื่อมีเซ็กซ์ งั้นขอกระแทกแรงๆให้สมกับจำนวนเงินที่จ่ายให้ก็แล้วกัน
“อ๊า!” คุณหมอหนุ่มคำรามร้องเมื่อแตะขอบสวรรค์ ส่งท่อนเอ็นแข็งขึงเข้าไปจนสุดความยาวจนมิดลำ
•••
‘xxx-x-x1111-x ธนาคารX เลขบัญชีฉัน’
“หึ…” เขากระตุกยิ้มมุมปาก หลังจากอ่านโน้ตที่ผู้หญิงคนนั้นทิ้งเอาไว้ก่อนออกไปตอนเขากำลังนอนหลับ
‘ฉันดื่มเป็นเพื่อนได้ แต่ถ้าจะให้ไปนอนกับคุณ ฉันไม่ไป’
‘ต้องจ่ายเท่าไรถึงจะยอมนอนกับฉัน?’
‘คุณจ่ายไหวเหรอ?’
‘ลองเสนอมาสิ’
‘แสนห้า จ่ายมาก่อนสิ’
‘ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเธอจะไม่เบี้ยว’
‘ฉันต่างหากที่ควรเป็นคนพูดประโยคนั้น’
เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโอนเงินเข้าบัญชีของผู้หญิงคนนั้น ไม่เคยใช้เงินซื้อผู้หญิงมาขึ้นเตียงด้วย พอได้ลองแล้วก็สนุกดีเหมือนกัน
‘อีกรอบ’
‘แสนนึง’
‘กะเอารวยเลยเหรอ?’
‘คุณได้เซ็กซ์ ฉันได้เงิน ไม่มีใครได้เปรียบหรือว่าเสียเปรียบ’
เขามองชื่อบัญชีปลายทางแล้วขยับริมฝีปากพูดชื่อเจ้าของบัญชี
“อริศรา วรางค์กุล”
นี่คงเป็นชื่อของผู้หญิงคนนั้น เมื่อคืนเขาถามชื่อแต่เธอไม่ยอมบอก ซ้ำยังแอบหนีกลับโดยไม่บอกลากันก่อนสักคำ
“หวังว่าจะได้เจอกันอีก… อริศรา”