บทนำ

ณ ห้องอาหารสุดหรูริมคลองเวนิส ประเทศอิตาลี บรรยากาศโดยรอบสุดแสนจะโรแมนติกแม่น้ำสีฟ้าครามมีเรือกอนโดลาหลายลำลอยเหนือผิวน้ำ แล่นลิ่วให้นักท่องเที่ยวทั้งในและนอกได้ชมความงามของสถาปัตยกรรมเก่าแก่ และจะสวยมากขึ้นในตอนกลางคืน

ห้องอาหารแห่งนี้ถือได้ว่าเป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยว และในพื้นที่ที่มีโอกาสจะต้องมาลิ้มรสชาติของอาหารและดื่มด่ำธรรมชาติสวยงาม ระคนกับความโรแมนติกของสถานที่ที่ไม่อาจบรรยายได้ถึงความสวยงามต้องมาเห็นกับตาถึงจะรู้

เกตุกัญญาสาวไทยที่มาพำนักอยู่ในกรุงโรมตามมารดาที่แต่งงานใหม่กับหนุ่มใหญ่ชาวอิตาลี ลุยจิ วิเอรี่เจ้าของธุรกิจซูเปอร์มาเก็ตอันดับต้นๆ ของโรมแต่วันนี้เธอบินมาพบกับคนรักที่เวนิส เดินเข้ามานั่งตรงโต๊ะที่คนรักสั่งจองไว้ เธอนั่งรอคนรักไม่กี่นาที ร่างสูงโปร่งของอันดิโน่ก็เดินเข้ามานั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม สีหน้าของเขาไม่ค่อยดีนัก ราวกับว่ากำลังแบกความหนักใจเอาไว้ก็ไม่ปาน

“มานานหรือยังครับ”

อันดิโน่ถามสาวชาวไทย ผู้หญิงที่มีความงามเป็นเลิศ มีเสน่ห์อยู่ตรงรอยยิ้มเวลาเธอยิ้มเหมือนโลกทั้งใบปกคลุมไปด้วยหมู่มวลของดอกไม้ เห็นแล้วเกิดความสบายใจ อยากจะอยู่ใกล้ทุกวินาที

“มาเมื่อกี้นี้เองค่ะพี่ดิโน่” เธอเอ่ยตอบ มองหน้าหนักใจของคนรักแล้วถาม “พี่ดิโน่เป็นอะไรคะ สีหน้าไม่ดีเลย หนักใจเรื่องงานเหรอคะ”

สีหน้าของคนถูกถามยิ่งแย่กว่าเดิม หมองเศร้าลง ดวงตาระอุไปด้วยความลำบากใจอย่างยิ่งยวด มองสาวตรงหน้าด้วยความรู้สึกผิดจับจิตจับใจ

“เปล่าครับ ไม่ใช่เรื่องงาน” อันดิโน่ตอบกลับ สูดลมหายใจเข้าปอดราวกับว่า กำลังเรียกพลังแห่งความกล้าเข้าไปในร่าง “เรื่องที่พี่หนักใจก็คือ...คือ” ความกล้าของเขาดูจะมีไม่มากพอ จึงง้างปากพูดในเรื่องที่เขาตั้งใจไว้ไม่ได้

“คืออะไรคะพี่ดิโน่” เธอถามสวนทันควัน สีหน้าใคร่รู้

“คือว่า...คือ” อันดิโน่มองสาวสวยตรงหน้าแล้วพูดไม่ออก เขาไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหน ไม่รู้ว่าจะเล่าเรื่องทุกอย่างให้เธอฟังได้อย่างไร กลัวว่าพูดออกไปแล้วเขายังไม่ทันอธิบาย เกตุกัญญาก็จะเดินหนีออกไปจากร้าน พร้อมกับแบกความรู้สึกเจ็บปวดกลับไปด้วย

“พี่ดิโน่คะ เราเป็นแฟนกันพี่มีเรื่องอะไรไม่สบายใจบอกเกรซได้นะคะ ถ้าเกรซช่วยได้เกรซก็จะช่วย แต่ถ้าช่วยไม่ได้เป็นผู้รับฟังที่ดีแทนก็ได้นะคะ พี่ดิโน่จะได้คลายความอึดอัด ความสบายใจก็จะเกิด”

เกตุกัญญาพูดด้วยความเป็นห่วง วันนี้อันดิโน่แปลกไปกว่าทุกวัน ปกติเจอกันก็จะยิ้มแย้มแจ่มใส พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน แต่ทว่าวันนี้รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาแทบจะไม่มีให้เห็น ตรงกันข้ามสีหน้าของคนรักเต็มไปด้วยความหนักใจอย่างไรบอกไม่ถูก เธอคิดว่าเรื่องที่เขากำลังจะพูดต้องเป็นเรื่องไม่ดี และเป็นที่มาของความรู้สึกทั้งหลายที่ระบายอยู่บนใบหน้าอันดิโน่

อันดิโน่สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะตัดสินใจพูดเรื่องลำบากใจที่สุดในชีวิต เพราะถึงอย่างไรเขาก็ต้องบอกเรื่องนี้กับเธอ ไม่บอกวันนี้ วันหน้าก็ต้องบอก สู้บอกให้มันสิ้นเรื่องสิ้นราวกันไปเลยดีกว่า

“เราเลิกกันเถอะนะเกรซ”

เสมือนถูกไม้ท่อนใหญ่ทุบตรงหัว เกตุกัญญาเกิดความมึนงงในคราแรก คิดไปว่าตนเองหูฝาดหรือไม่ก็ประสาทหูเกิดความบกพร่องเฉียบพลัน จึงได้ยินประโยคบาดหู บาดใจนี้

“พะ...พี่ดิโน่ว่ายังไงนะคะ” เธอจึงทวนถามซ้ำ ในใจเต้นระรัวและหวาดหวั่นกับคำตอบ

“พี่บอกว่า เราเลิกกันนะ”

อันดิโน่ไม่ปรารถนาจะพูดประโยคนี้ซ้ำ เพราะไม่ใช่คนได้รับฟังเท่านั้นที่รู้สึกเจ็บ เขาเองก็เจ็บไปด้วย แต่ความเจ็บนั้นน้อยกว่ากันหลายเท่านัก

และคำตอบของชายคนรักที่คบหากันมานานสองปี เป็นคำพูดที่ร้ายยิ่งกว่าฆาตกรจ่อยิงที่ศีรษะให้ชีวิตดับดิ้นด้วยกระสุนนัดเดียว เนื่องจากเธอไม่ตาย แต่ต้องทนทุกข์ทรมานกับวาจาคล้ายกับหนามแหลมคมทิ่มแทงใจ

“อะ...อะไรนะคะ ทำ...ทำไม เกรซผิดอะไร”

เกตุกัญญาเอ่ยถามคนบอกเลิกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ น้ำตาจวนเจียนจะไหลเต็มแก่ เธอกำลังตกอยู่ในอาการช็อกที่มาพร้อมกับความไม่เข้าใจ และสับสน หญิงสาวกำลังต้องการรู้เหตุผลที่ตนถูกบอกเลิก

“เกรซไม่ได้ผิด ไม่ผิดเลยแม้แต่น้อย เกรซเพอร์เฟกต์ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นหน้าตา ฐานะและการศึกษา คนที่ผิดคือพี่เอง ใจพี่ไม่หนักแน่นพอ ปันใจให้หญิงอื่นทั้งที่พี่มีเกรซในหัวใจ”

อันดิโน่สำนึกตัวดีว่าเรื่องนี้เขาผิดเต็มประตู เกตุกัญญาเป็นสตรีที่เพียบพร้อมในทุกสิ่งอย่าง ไม่ว่าจะเป็นฐานะทางบ้านที่ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไร หนำซ้ำยังติดอันดับหนึ่งในห้าสิบผู้ร่ำรวยในกรุงโรมรูปร่างหน้าตาก็สวยสดงดงามจนชายทั้งหลายต่างเหลียวมอง การศึกษาจบระดับปริญญาตรีในมหาวิทยาลัยชื่อดังจากประเทศอังกฤษ กิริยามารยาทก็ดีงามสมกับเป็นกุลสตรี ไว้ตัวและวางตัวดีเธอจึงเปรียบเสมือนอัญมณีล้ำค่าถูกเจียระไนให้ทรงคุณค่ามากขึ้น

แต่เป็นเขาเองที่ไม่อาจรักษาอัญมณีชิ้นนี้ไว้กับตนได้ จะโทษใครได้เล่านอกจากตัวเขาเอง หัวใจของอันดิโน่ไม่หนักแน่นพอ เอนเอียงให้โซเฟีย เลขาคนใหม่ของตนที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้เพียงสองเดือน แล้วตอนนี้เขาก็เลือกโซเฟีย สาวร้อนแรงที่ทำให้อันดิโน่ติดอกติดใจยิ่งนัก ถึงขั้นตัดสินใจบอกเลิกสาวตรงหน้า

คำตอบของอันดิโน่ ที่บัดนี้คงจะพูดได้ว่ากลายเป็นอดีตคนรัก ยิ่งตอกย้ำความเจ็บปวดให้กับเกตุกัญญามากขึ้น เธอดีพร้อมทุกอย่างตามที่เขาบอก แล้วเหตุใดเขาจึงบอกเลิกคนดีแสนดีเช่นเธอ หันไปคบกับหญิงอื่น เกตุกัญญาไม่เข้าใจข้อนี้เอาเสียเลย

เป็นคนดีพร้อม เพอร์เฟกต์ทุกอย่างแต่อกหักรักคุดซ้ำแล้วซ้ำเล่า...ที่สำคัญครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกกับความเจ็บปวดใจ ระทมทุกข์ในห้วงอารมณ์ มันเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สี่ตั้งแต่เธอเริ่มแตกเนื้อสาว

คนรักของเธอแต่ละคนบอกเลิกด้วยเหตุผลเหมือนๆ กันคือ เจอผู้หญิงคนใหม่ ทั้งที่พวกเขาบอกว่าเธอดีพร้อมทุกอย่าง ถ้าดีพร้อมตามที่อดีตคนรักทุกคนบอกแล้วเหตุใดจึงหันไปแลสาวคนอื่น มันเป็นเช่นนี้มาตลอดและมันจะเป็นเช่นนี้ไปตลอดชีวิตอย่างนั้นหรือ...เกตุกัญญาเพียรถามตัวเองอย่างเศร้าสร้อย