2

หนึ่งปีก่อน

สะพานสีแดงซึ่งยาวเกือบสามร้อยเมตร มีเสาไม้สีแดงปักอยู่ทั้งสองข้างทาง คือถนนสายเล็กๆ ด้านมหาวิทยาลัยอันเก่าแก่แห่งหนึ่งทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งมีเรื่องเล่าแนวเขย่าขวัญสั่นประสาทมากมาย แต่มันไม่ได้เป็นที่สนใจของคนหนุ่มสาวเท่ากับการขอพรความรัก ด้วยคนไร้คู่หากต้องการพบคนที่ใช่ต้องมายังสะพานแห่งนี้ในช่วงเที่ยงคืน พร้อมแอปเปิ้ลแดง กระจกเงา และเทียนไข

ทั้งหมดนี้ดูแปลกประหลาดอยู่สักหน่อย อีกทั้งน่ากลัวนิดๆ แต่สำหรับเข็มทิศหล่อนเข้าขั้นงมงาย ด้วยเป็นความฝันตั้งแต่เรียนมัธยมต้น สาเหตุเพราะบิดากับมารดาจากไป หญิงสาวจึงหาเรื่องคลายความเศร้าใจด้วยการอ่านนิยาย และชมชอบหนุ่มๆ หล่อ โดยเฉพาะนักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ หรือพวกดูที่แบดบอยแบบร้ายๆ

เข็มทิศมักชอบมาเตร่กับเพื่อน เพื่อดูผู้ชายวิ่งข้างสนามและเตะบอลหลังเลิกเรียน คนที่ปลื้มสุดๆ ก็ไม่พ้น ไค หรือ มหาสมุทร หนุ่มลูกครึ่งไทย-อเมริกัน

ซึ่งเขาไม่ได้เป็นนักศึกในรั้วมหา’ลัย เพียงแต่มาออกกำลังกายกับเพื่อนรุ่นน้อง มหาสมุทรเป็นเจ้าของผับ บาร์ และยังมีอีกหลายธุรกิจที่เข็มทิศไม่รู้จัก แต่หล่อนไม่ได้สนใจเรื่องเหล่านั้น เพียงแต่มามองเขา และกรี๊ดไปตามประสา

และถึงจะชอบมหาสมุทรแค่ไหน หล่อนกลับทำได้เพียงแค่ปลื้มอีกฝ่ายในใจ ด้วยเขาไม่เคยเห็นหล่อนอยู่ในสายตา ให้ดีหน่อยก็แค่น้องสาว ดังนั้นการที่จะช่วยให้หญิงสาวลืมมหาสมุทรได้ เห็นจะมีแต่การเลือกมองอาการตาจานอื่นแทน

และการมาสนามบอล หรือเข้าโรงยิมฯ จึงเป็นการช่วยทำให้ร่างกายและจิตใจผ่อนคลาย เพราะผู้ชายกับกางเกงบอลรัดต้นขาแกร่งและเป้าตุงๆ มันช่างดีต่อใจหญิงสาว บางครั้งพวกเขาจะถอดเสื้อโชว์กล้ามท้องเป็นลอนแกร่ง นอกจากนั้นวันไหนว่างหล่อนก็นัดเพื่อนมาดูนักศึกษาทำกิจกรรมต่างๆ และตั้งความหวังว่าสักวันจะเข้าเรียนที่นี่ ทว่าถึงยังไม่ได้เข้าเรียน หล่อนก็เพียรแวะมาขอพรที่สะพานแดงหลายหน ด้วยอยากล้มเลิกความหวังที่จะได้กินมหาสมุทร ผู้ชายที่เป็นรักแรกแสนปลอมของตน

“เดี๋ยวเข็มไปก่อนนะ ส่วนพี่ต้องใจรออยู่แถวๆ นี้แหละ”

เข็มทิศบอกลลิตาเพื่อนรุ่นพี่ซึ่งเรียนอยู่ปีสองในคณะสิ่งแวดล้อม อีกฝ่ายกำลังจะมีผลงานการแสดงละคร ถึงเป็นตัวประกอบเล็กๆ ในละครสั้นแนวคำสอนเรื่องบาปบุญคุณโทษ แต่ลลิตาได้กลายเป็นที่จับตามองของเพื่อนๆ ในมหาวิทยาลัยเสมอ ด้วยความ สวย เซ็กซี่ รูปร่างดี หน้าตาออกแนวนักร้องเคป๊อบ แถมยังตัดผมหน้าม้าเก๋ไก๋เข้าบุคลิกปราดเปรียว ผิดกับเข็มทิศซึ่งก๋ากั๋น ห้าวในบ้างครั้ง แต่ซ่อนความโก๊ะไว้อย่างแนบเนียน

“เฮ้ย ดะ เดี๋ยวๆ ยายเข็ม เธอจะเดินดุ่มๆ ไปคนเดียวแบบนั้นเหรอ ทั้งเปลี่ยว ทั้งมืด เดี๋ยวได้เกิดคดีดังหรอก”

“แหม ให้พรดีจังเลย อันที่จริงเข็มกลัวอยู่หน่อยๆ แหละ แต่ถ้าให้พี่ต้องใจไปอยู่ใกล้ๆ เนื้อคู่เข็มคงถูกใครบางคนคว้าไปกินแน่ๆ” เข็มทิศว่าแล้วหัวเราะร่วน ลลิตาโดดเด่นเป็นหญิงสาวลูกครึ่งไทย-อังกฤษ ตัวสูงผิวพรรณดี ผมหน้าม้าของอีกฝ่ายทำให้เธอดูเหมือนเด็กสาวมัธยม แต่ทรวดทรงองค์เร้าใจ ด้วยหน้าอกคัพซี เอวขอดกิ่ว สะโพกผาย มันคือหุ่นที่ผู้ชายหลงใหล และผู้หญิงด้วยกันยังอิจฉา ส่วนเข็มทิศออกแนวสาวไทยมีน้ำมีนวล ผิวสีน้ำผึ้งสวยคม ซึ่งแอบซ่อนความเผ็ดเอาไว้

“โอ๊ย อย่าบอกนะว่า กลัวพี่แย่งแฟนเข็ม โธ่เอ๊ย...ยายบ๊อง เอางี้พี่เดินไปส่งดีกว่า รู้สึกเป็นห่วงยังไงไม่รู้ เดี๋ยวตอนเธอทำพิธี พี่จะเรียกยายมีนกับมะนาวมารับแล้วกัน”

หลังจากนั้นทั้งคู่จึงก้าวไปจนเกือบถึงสะพานแดงอันเป็นแลนด์มาร์ของเหล่าคนโสด ซึ่งมักมาขอพรที่นี่ และเรื่องนี้กำลังกลายเป็นที่สนใจของคนอีกครั้ง เพราะมีรุ่นพี่ที่ชื่อพริ้งพราว สาวสวยเจ้าของเพจ ‘ยอดชายของบ่าว’ จุดประเด็นการขอพรอย่างไรให้ได้คู่ จนสร้างกระแสคึกคักให้วัยรุ่นแห่มาขอพร

“ขอบคุณค่ะพี่ต้องใจ เดี๋ยวสักหน่อย ไอ้นาวกับไอ้มีนคงมาถึง”

เพื่อนอีกสองคนของเข็มทิศเกิดหิวเลยขับจักรยานยนตร์ไปร้านสะดวกซื้อ และไม่นานคงกลับมาสมทบ

“ยังไง ระวังตัวด้วย ถ้าเกิดอะไรไม่ชอบมาพากล เข็มร้องดังๆ เลยรู้ไหม”

“ได้สิคะ แต่ถ้าเข็มเจอผู้ชายหล่อๆ พี่ต้องใจไม่ต้องโผล่หน้ามาให้เห็นเชียว เดี๋ยวเข็มจะแกล้งสลบ แล้วให้เขาลากเข้าป่าละเมาะข้างทาง”

ลลิตามองหน้าเข็มทิศ ก่อนตีเผียะที่ต้นแขนหล่อนเบาๆ

“ยายหื่น ชักจะเพ้อฝันเกินไปแล้ว ต่อไปนี้เลิกอ่านนิยายกับดูหนังลามกเสียที ผู้ชายดีๆ เขาไม่ทำอย่างนั้นหรอกนะ”

เข็มทิศคือผู้หญิงที่ชอบบ้าซีรีย์ และชอบอ่านนิยายแนวสิบแปดบวก ประเภทที่ผู้ชายหล่อล่ำ ชอบตบตีตามด้วยการปล้ำจนนางเอกท้อง แล้วอีกฝ่ายก็หนีไปดูแลลูกลำพัง รอให้ผู้ชายตามง้อขอคืนดี หล่อนยิ่งคลั่งไคล้

ซึ่งทั้งหมดนี้จะโทษใครไม่ได้ หล่อนขาดความอบอุ่นหลังจากพ่อกับแม่เสียชีวิต การมีป้าเป็นผู้ปกครองก็สร้างความอึดอัดใจให้เข็มทิศอยู่เสมอ เพราะทั้งลูกชายของป้าและสามีอีกฝ่าย มีท่าทางไม่ค่อยประสงค์ดีต่อหญิงสาว ดังนั้นการฝันว่าจะมีผู้ชายสักคนมารับหล่อนไปเป็นภรรยา จึงเป็นเรื่องที่เข็มทิศฝังใจตลอดมา กระทั่งได้รู้จักกับมหาสมุทร แต่ก็นั่นแหละโชคไม่เคยเข้าข้างหล่อน ด้วยหนุ่มหล่อมีเจ้าของแล้วแถมเป็นถึงดาวมหา’ลัย

“อ๋อจ้า ใครจะสวยเลือกได้เหมือนพี่ต้องใจ อย่างงี้ไงเข็มต้องรีบคว้าพ่อของลูกมาให้ได้ นี่รู้ไหม ตั้งแต่เป็นสาวเต็มตัว เข็มยังไม่เคยมีแฟนสักคน”

หญิงสาวเอ่ยแล้วก็นึกถึงหน้าของมหาสมุทร

“เว่อร์! แกมีผู้ชายตามเกาะแกะตั้งหลายคนแต่ไม่ยอมเลือก คงเป็นเพราะ...” ลลิตาหยุดคำพูดไว้เท่านั้น ด้วยเข็มทิศยกมือห้ามเสียก่อน

“คนเรามันต้องมีสเปคสิ เข็มยังอยู่ในวัยใส แถมสวยน่ารัก ยังไงต้องขอให้พบผู้ชายในฝันสักครั้ง”

“เหรอจ๊ะ ถ้างั้น ก่อนพบผู้ชายในฝัน พี่ขอให้เธอพบพ่อของลูกก่อนแล้วกัน”

เมื่อได้ยินคำนั้นเข็มทิศเลยกรีดลั่น ทั้งอาย ทั้งขัดเขินที่เพื่อนรุ่นพี่เอ่ยจี้ใจดำ

“คอยดูคืนนี้แหละ เข็มต้องได้พบพ่อของลูก เอ๊ย พบผู้ชายที่จะอยู่กับเราไปจนแก่จนเฒ่าที่สะพานแดงแห่งนี้”

ลลิตาเห็นเพื่อนรุ่นน้องตั้งใจเลยยกพนมมือไหว้กลางอกและกล่าวขึ้น “สาธุท่านเจ้าที่ขา ขอให้เข็มทิศ น้องของหนู ได้ผู้ชายทั้งหล่อรวยเป็นแฟน และถนัดปั๊มลูกแบบไม่อ่อนโยนไวๆ นะเจ้าคะ”

เข็มทิศไม่ได้เอ่ยอะไร ถึงจะก๋ากั๋น ชอบเรื่องในมุ้งแค่ไหน แต่ทั้งหมดเป็นเรื่องในจินตนาการที่ชอบอ่าน ความจริงหล่อนไม่ประสีประสาแถมยังไม่เคยมีประสบการณ์ในความรัก เมื่อถูกแซวหนักๆ เลยอายและขัดเขินจึงใช้กระเป๋าสะพายไล่ตีลลิตา ซึ่งเป็นตอนนั้นที่มีนและมะนาวขี่รถจักรยานยนตร์มาพอดี จึงรับลลิตาขึ้นรถ จากนั้นก็ซ้อนจักรยานยนต์ของมะนาว แล้วพากันออกไปรออีกฝั่งหนึ่งของถนน